درباره تاریخچه ورزش رزمی تکواندو آنچه از نقوش آرمگاه های سلسله ( کورگوریو ) که زمانی برکرهو منچوری تسلط داشته بر می آید نوعی ورزش رزمی در آن زمان تمرین می شده است در سلسله شیلا که همزمان با کورگوریو بر قسمتی از کره حکومت می کرده نیز هنری رزمیبه نام سویاک تمرین می شده و حتی گروهی از شاهزادگان سازمانی به نام هوا رانگ تشکیل داده بودند و وظیفه ایشان حراست از حدود کشور بوده است . سویاک یکی از تعلیمات ایشان بود . در معبد سوکورام در شهر کیونگ جو تندیسهای دو راهب بودایی در حال اجرای تکنیک پیشرفته تکواندو ( کومگانگ ماکی وجود دارد که سند محکمی بر وجود هنرهای رزمی در آن زمان است . مدارک تاریخی فراوانی از این گونه در نقاط مخلف کره وجود دارد و هنرهای رزمی مختلفی تحت نامهای سوبیک تا کوان بک ، تاگ یوک و خوصا بی گاک سول که هنر مبارزه با پا ها بوده موجود است . سلسه کوریو که در سال ۹۱۸ میلادی تاسیس شد موفق به اتحاد کره گردید و زمان را جهت رشد هنرهای رزمی مناسب ساخت در این زمان هنر رزمی سوباکی بوجود آمد البته در این دورانه نرهای رزمی بیشتر در اختیار طبقات بالا قرار داشت پس از انقراض سلسله کوریو سلسله یی بهروی کار آمد در این زمان هنرهای رزمی کاملا فراگیر شده بود تا جاییکه برای تصدی امور دولتی داوطلبین میبایست حداقل سه نفر را در مبارزه شکست دهد در این دوره شخصی بنام یی دوک مو ازطرف سلطان وقت مامور تالیف کتابی در زمینه آموزش هنرهای رزمی آن زمان شد کتاب مذکور کهمویه دو بو تونگ جی نام داشت به عنوان یک سند تاریخی و ملی حفظ و نگهداری میشود طبق یکسند تاریخی در زمان حمله ژاپن به کره ۷۰۰ تن از رزمی کاران کره با دست خالی در مقابل مهاجمین مقاومت کردند .

پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۵ انجمن بنام ت سو دو مرکب از اساتید تکواندو وتاریخ دانان مامور احیای هنرهای رزمی شدند و با پیشنهاد استاد چوی هونگ هی نام تکواندو بر هنررزمی کره اطلاق شد. ده سال بعد از اتحاد کره انحمن تکواندو کره بوجود آمد وسال بعد(۱۹۶۶) فدراسیون بین المللی تکواندو به ریاست استاد ژنرال چوی هونگ هی به وجود آمد. فدراسیون بین المللی تکواندو با اعزام اساتید مجرب و تیمهای نمایش به کشورهای مختلف بذر تکواندو را در سراسر جهان کاشت در سال ۱۹۷۳ پس از انتقال فدراسیون بین المللی تکواندو به تورنتو کانادا اساتید مقیم کره اقدام به تاسیس فدراسیون جهانی تکواندو و بریاست دکتر اون یونگ کیم نمودند.درسال ۱۹۷۳ گوکی وان مرکز تکواندو جهان بر فراز تپه ای در سئول پایتخت کرهجنوبی بنا شد و رهبر فنی تکواندو کاران جهان را برعهده گرفت. ازآنجا که احساس میشد اختلافات سبکی باعث رکود تکواندو گردد ، لذا در سال ۱۹۷۷ سبکهای نه گانه تکواندو متحد گردید، نام پوم سه بر آن نهاده شد . در اثر کوششهای مجدانه دکتراون یونگ کیم تکواندو در سال ۱۹۸۰ در خلال المپیک مسکو بعنوان یک ورزش المپیکی شناخته شد و طبق مقررات المپیک بایستی طی دو دوره بعنوان ورزش نمایشی در مسابقات جهانی المپیک شرکت نمایند . در المپیک ۱۹۸۸ سئول برای اولین بار و در المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا برای دومین بار درالمپیک شرکت نمود. درحال حاضر فدراسیون جهانی تکواندو رهبری تکواندوکاران را دربیش از ۱۵۰ کشور بر عهده داردو دکتر اون یونگ کیم ریاست سازمان فدراسیونهای بین المللی ورزشهارا برعهده داشته هم دوش آقای سامارانش در امر گسترش ورزش گام برمی دارد . معنی پوم سه: پوم سه از دو کلمه پوم به معنی نتیجه و سه به معنی عمل تشکلیل شدهاست .انسان درهر زمان نتیجه اعمال خود را می بیند و این اعمال و رفتار انسان است که سرنوشت و آینده اورا مشخص میکند. بنابر این باید در اعمال و رفتار خود دقت داشت تاآینده ای روشن و مطمئن ساخت . تکواندو و هدف اگر به دنبال لغتی جهت تعریف هنر رزمی تکواندو بگردیم چیزی جز کانون یا مرکز نمییابیم ، چرا که تکواندو مانند یک عدسی انسان را به مرکز هدایت میکند . تکواندو معنی و مفهوم انسان بودن را روشن و ضعفهای او را تقویت و روانش را توانا و منزه میسازد . انتخاب هدف چیزی است که باید توسط هر تکواندو کاری انجام گیرد. اگر هدفی نباشد ،تکواندو کار نیرویش را در سطح وسیعی و بین فاکتورها ی گوناگونی پخش میکند ، بدوناینکه به نقطه با ارزشی در هر یک دست یابد . هدف نیروی فرد را متمرکز مینماید . هرتکواندو کاری میداند که بایستی تمام حواس و توان خود را در یک هدف و آنهم در یک نقطه کوچک متمرکز کند . بنابر این باید در همه امور کوشش خود را متمرکز نماید . یک ضرب المثل کره ای میگوید هر کس بیش از آنچه در دست دارد ، توانایی دارد. این ضرب المثل هیچ جا به اندازه تکواندو مصداق ندارد . مبتدیان هدف های گوناگونی دارند که غالبآ دفاع از خود و تناسب اندام میباشد . اگر چه این اهداف خوب است ولی شاگردانباید بدانند که به سادگی بدست نمی آیند . بچه ای که بدنیا می آید نمیتواند راه برود وقتی راه رفتن را آموخت دویدن را یاد میگیرد و پس از آن روی راه رفتن و دویدن تمرکز ی ندارد بلکه به آموختن مهارتهای دیگری می پردازد . مبتدیانی که هدفشان دریافت کمربند سبز است ، با زنده اند مگر این که بدانند هدفی موقتی است و باید قبل از رسیدن به آن رها گردد. کسب کمربند مشکی هدف بسیاری از مبتدیان است . با اینکه کمربند مشکی ارزش والایی دارد ولی نمیتواند هدف واقعی باشد . بسیاری از شاگردان اجازه میدهند تا بی صبری بر ایشان چیره گردد . برخی نیز توقع دارند در مقابل آنچه انجام میدهند بی درنگ پاداش بگیرند اینگونه شاگردان باید بر تنبلی خود چیره شوند و از لحاظ روحی و روانی خود را منظم نمیابند ودرک کنند که تکامل نیازمند زمان است . ارزش هدفی را که فقط با جمع کردن انگشتان دستبه دست آورده اید با هدفی که در اثر کاری که تمام عمر به آن مشغول بوده اید مقایسه کنید . هدف کمربند مشکی تنها دست یابی به قدرت و توان فوق العاده فیزیکی نیست مبتدیان باید کمربند مشکی را هدف خود قرار دهند ولی بایستی بدانند که کمربد مشکی فقط یک نقطه شروع دیگر است . دارنده کمربند مشکی موجودی عجیب و خارق العاده نیست بلکه فقط انسانی است که تلاش و نیروی خود را در یک نقطه متمرکز کرده و سعی دارد تابیش از آنچه در دست دارد بدست آورد و هدفش تکامل فیزیکی ، فکری و روانی میبااشد . آن عده از شاگردان که مایلند به روح تکواندو دست یابند بایستی چندین سال از عمرخویش را صرف تمرینات نمایند و آزمایشات متعددی را با موفقیت پشت سر گذارند . آنگاه، زمانی که این آزمایشات به پایان رسید ، استاد دریچه پرواز هنرمند را به سوی حداعلا ی تکواندو باز خواهد نمود

اصول اساسی تمرین

۱-اصل اختصاصی بودن تمرین تمرین برای هر رشته ورزشی باید ویژه همان رشته باشد. همچنین روش تمرین ورزشکاران باید اختصاصی باشد یعنی اینکه برنامه های بدنسازی آنان باید شبیه به مهارتهای ورزش خودشان باشد . از ورزشکاران رشته تکواندوباید خواست که حرکات مورد نیاز رشته ورزشی خود را بطور مشابه تقلید کنند . بنابراین هم سرعت و هم الگوی حرکتی تقلید شده است ۲-اصل اضافه بار فزاینده تمرینات باید به گونه ای طراحی شوند که عضلات و سیستمهای انرژی بدن با شدت تمرینی و مقاومتهایی بیش از آنچه که در شرایط عادی با آنها روبرو است مواجه شوند. با افزایش سازگاری بدن با این گونه تمرینات ، مقدار مقاومت و شدت از طریق دستکاری زمان و جلسات و بار باید افزوده شود و هر چند جلسه یک بار این افزایش تکرار یابد . ۳- اصل تفاوت های فردی هر ورزشکاری منحصر به فرد است و لذا همه ورزشکاران در برابر یک تمرین مشابه واکنشهای مشابهی از خود بروز نمی دهند . در برابر یک تمرین برخی زودتر به آمادگی می رسند برخی دیرتر و برخی نیز اصلاً به فایده ای از آن تمرین دست پیدا نمی کنند. بنابراین مربیان باید برای هر ورزشکاری برنامه بدنسازی خاص طراحی کنند . برنامه ای که به توسعه توانایی های آن ورزشکار کمک نماید . ۴- اصل برگشت پذیری مربیان باید بدانند که بسیاری از فواید بدست آمده از تمرین ، وقتی مدتی تمرین کنار گذاشته می شود ، از دست می روند . آنها باید برنامه ای طراحی کنند که سطح آمادگی ورزشکار را در طول فصل حفظ کرده و اینگونه نباشد که مثلاً یک ماه فشار زیادی بر ورزشکاران اعمال کند و یک ماه دیگر آنها را به حال خود واگذارد . به همین منظور برنامه های تمرینی ویژه فصل قبل از مسابقه ، فصل مسابقه و فصل استراحتی طراحی می شوند . ۵- اصل در نظر گرفتن سن ورزشکاران شیوه های تمرینی مربیان باید برای گروههای سنی مختلف متفاوت باشد. اصولاً ورزشکاران کم سن و سال مثل افراد ۱۰ الی۱۶ سال ، ورزشکاران نوجوان و درحال بلوغ مثل افراد ۱۱ الی ۱۴سال ، ورزشکاران اواخر نوجوانی مثل افراد ۱۵ الی ۱۹ سال و ورزشکاران بزرگسال داریم . قاعده علمی بر این است که برای افراد قبل از بلوغ و اوایل دوره بلوغ هرگز تمرینات بدنسازی شدید ندهیم بلکه بهتر است آنها ورزشها را به شکل مهارتی آن فراگیرند و به تمرین بپردازند . همینطور تمرینات سرعتی ، تمرینات با وزنه های سنگین تر از RM 15 (یعنی نتواند بیش از ۱۵ بار حرکت را تکرار کند) و تمرینات پلایومتریک (تمرینات انفجاری) کاملاً برای افراد قبل از بلوغ ممنوع است و ضمن اینکه این تمرینات هیچ آمادگی جسمانی قابل ملاحظه ای برای ورزشکاران کم سن و سال به ارمغان نمی آورد (اطلاعات از شارکی، Brain J sharky ). آماده سازی جسمانی تکواندوکاران بطور کلی آمادگی جسمانی هر تکواندوکاری مشتمل بر دو نوع آمادگی است : آمادگی عضلانی آمادگی انرژی در آمادگی عضلانی با استفاده از چندین روش استاندارد متغیرهای آمادگی عضلانی از قبیل قدرت عضلانی ، استقامت عضلانی ، انعطاف پذیری ، چابکی ، سرعت ، توان عضلانی ، تعادل و هماهنگی توسعه داده می شود آماده سازی عضلانی مولفه های عضلانی که باید به ترتیب در برنامه آماده سازی عضلانی توسعه یابندعبارتند از : انعطاف پذیری عضلانی ، استقامت عضلانی ، هماهنگی عضلانی ، تعادل ، توان عضلانی ، سرعت عضلانی ، چابکی . روش های استاندارد برای توسعه آمادگی عضلانی تمرینات کششی تمرینات مقاومتی :تمرین با وزن بدن و تمرین با وزنه تمرینات PNF تمرینات پلایومتریک الف) تمرینات کششی این دسته تمرینات برای افزایش انعطاف پذیری در دامنه حرکتی ماهیچه در مفصل کاربرد دارند . انعطاف پذیری عضلانی بخش بسیار مهمی از آماده سازی عضلانی است واهمیت آن به حدی است که بسیاری از فیزیولویست های ورزشی معتقد هستند اگر این تمرینات قبل از برنامه های اصلی مورد استفاده قرار نگیرند بهتر است جلسه تمرین نیز تعطیل شود. تمرینات کششی در یک جلسه تمرین باید به صورت زیر به کار گرفته شوند : ۱- قبل از تمرین اصلی یعنی در مرحله گرم کردن برای افزایش جریان خون در ماهیچه مورد نظر ، افزایش هماهنگی عصب ، عضله و تحریک گیرنده های عمقی در عضلات و مفصل و پیش گیری از آسیب های حاد . ۲- هنگام تمرین اصلی برای افزایش هماهنگی عصب و عضله و برای پیش گیری از آسیب مزمن . ۳- بعد از تمرین اصلی یعنی در مرحله سردکردن برای بازگشت سریعتربه حالت اولیه ، دفع اسید لاکتیک و باز توزیع جریان خون . اصول اساسی تمرینات کششی ۱- یک ماهیچه را می توان چندین بار تحت کشش قرارداد حتی اگر این کشش ها پشت سر هم باشد اینکه ما مثلا یک ماهیچه را یک بار تحت کشش قرار دهیم و به سراغ ماهیچه دیگر برویم وبعد از آن مجدداً عضله اول را بکشیم توصیه نمی شود. بسیاری از قهرمانان تراز اول دنیا قبل ازتمرین یا مسابقه برخی از ماهیچه های اصلی را ۱ تا ۱۰ بار تحت کشش قرار می دهند . ۲- بهتر است فقط عضلات اصلی درگیر دراجراء فنون و مهارتهای تکواندو تحت کشش قرار گیرند و باید از اعمال تمرینات کششی برای ماهیچه هایی که در ورزش تکواندو کاربرد کمتری دارند صرف نظر نمود . این عمل باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و زمان می شود چرا که خود تمرینات کششی علی رغم مفید بودنشان ، تمرینات پرهزینه ای هم هستند . ۳- بهتر است ابتدا ماهیچه های بزرگ تر تحت کشش قرار گیرند و بعد ماهیچه های کوچکتر. یعنی ابتدا باید ماهیچه های پا ، بعد تنه ، بعد کمربند شانه ای و در آخر عضلات دستها تحت کشش قرار گیرند . این عمل علی رغم اثر مفید گرم کردن ، دارای اثر عصبی وروانی نیز می باشد و ورزشکاران به احساس بهتری نیز دست خواهند یافت . ۴- ماهیچه ها را باید تا لحظه احساس کشش کشید و موضوع استانه درد قابل قبول نمی باشد زیرا دریافت لحظه استانه درد مستلزم احساس درد توسط ورزشکار است . تحقیقات ثابت کرده اند که این احساسهای درد که به میکروتروما یا آسیب جزئی معروف هستند باهم جمع می شوند و به یک ماکروتروما یا آسیب بزرگ تبدیل خواهند شد . این آسیب بزرگ ممکن است آسیب مزمن باشد ۵- بهتر است مدت زمان هر کشش بین ۶ ثانیه تا ۳۰ ثانیه باشد . یعنی حداقل هر کشش ۶ ثانیه و حداکثر ۳۰ ثانیه طول بکشد . به هر حال هر قدر ورزشکاران مبتدی باشند به ۶ ثانیه و هر قدر ماهر باشند به ۳۰ ثانیه باید نزدیک شوند .همینطور هر اندازه سطح رقابتها پایین باشد کشش ها باید به ۶ ثانیه نزدیک شوند و هر قدر سطح رقابت بالا و شدید باشد کشش های نزدیک به ۳۰ ثانیه باید تجربه شود. ۶- کشش ها بهتراست ازنوع ایستا باشد نه پویا تحقیقات از آسیب رسان بودن کشش های دینامیک یا پویا در پاره ای از موارد خبر می دهد . ۷- تمرینات کششی نباید بیش از ۳۰ درصد زمان موردنیاز گرم کردن را به خود اختصاص دهند به عنوان مثال اگر فرصت گرم کردن قبل از تمرین ، یا مسابقه ۲۰ دقیقه باشد ، زمان اختصاصی به تمرینات کششی ۶ دقیقه خواهد بود . ما می دانیم که برنامه های گرم کردن صحیح شامل دویدنهای آرام به پهلو ، به پشت وجلو ، حرکات کششی ، حرکات نرمشی و حرکات اختصاصی ویژه ورزش مورد نظر است . ۸- تمرینات کششی را می توان یا قبل از برنامه دویدن آرام و یا بعد از آن استفاده نمود . پژوهشها هر دو مورد را خوب ارزیابی کرده اند ولی اجراء تمرینات کششی قبل از برنامه دویدن آرام طرفداران بیشتری در بین دانشمندان علوم ورزشی دارد . ۹- تمرینات کششی برای سنین مختلف کاربرد دارد و توصیه می شود همه گروههای سنی از این تمرینات قبل ، هنگام و بعد از تمرین استفاده کنند . به هر حال بهتر است ورزشکاران کم سن و سال از شدت های کم کششی استفاده نمایند. ب) تمرینات مقاومتی به هر نوع تمرینی که بر ماهیچه ها بار یا وزنه ای تحمیل نمایند تمرین مقاومتی می گویند بنابراین ورزشکاران چه زمانی که هالتری را روی شانه های خود بگذارند و حرکت اسکات را انجام دهند و چه بدون وزنه به تمرین شنای سوئدی بپردازند در واقع تمرین مقاومتی می کنند.

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش می رسد. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد. مهم‌ ترین برجسته‌ ترین خصوصیت ورزش تکواندو این است که یک پیکار و مبارزه آزاد است و برخلاف برخی از ورزش‌های رزمی و دست‌ها و پاهای ورزشکار برای ضربه زدن کاملا” آزاد هستند. شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی «سوباک که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می شده، اقتباس شده است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می شد و مسابقات منظمی برگزار می شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده وبه مبارزه می پرداختند.» و «تکوان» در دوران پادشاهی سیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش های جنوبی شبه جزیره کره حکم می راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی،اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت های این سازمان بود. اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می شد، بعدها با ورود بهژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد. تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشن های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می شد. روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا ۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکارکنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام دوست دارم کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت. در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنی ها مدارس کاراته را در این کشور تاسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند. آموزش هنرهای رزمی کره ای در این دوران به طور مخفیانه در مناطق کوهستانی صعب العبور توسط گروه های کوچک ادامه داشت. تکواندو هنر رزمی کره ای است که اکنون به عنوان یک ورزش مدرن درسطح جهان و یکی از ورزشهای المپیکی میباشد و این رشته دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان هنرهای رزمی در سراسر دنیا است. قدمت و تاریخ آن به۵۰۰۰ سال پیش می‌رسد. می‌گویند درآن زمان، یک شاهزاده هندی روش ابتدایی مبارزه با دست خالی را ابداع کرد. ویدر روش ابداعی خود دو کار انجام داد:یکی آن‌که بر روی حرکات حیواناتمطالعاتی کرد و دیگر آن‌که هر چه هنر دفاع و حمله می‌دانست جمع‌آوری نموده وبا هم ادغام کرد. این شاهزاده هندی از روی جنگیدن حیواناتی مثل حمله عقاب بهمار, حمله مار به گربه, جنگ خرس و پلنگ، الگو گرفت و برای یافتن نقاط ضعف ونقاط قوت بدن انسان، آزمایشات زیادی انجام داد. فرد دیگری که پدر ورزش‌های رزمی شناخته می‌شود «تامو» نام دارد که بدون شک در طول تمام تاریخ مکتوب و غیرمکتوب هنرهای رزمی, شخصیتیصاحب نام‌تر از او نمی‌توان یافت. در بین عدة زیادی که تاکنون در ارتباط باتاریخ هنرهای رزمی و شخصیت «تامو» پژوهش کرده‌اند نام‌های زیادی به چشممی‌خورد. از جملة محققین صاحب نام، می‌توان «رابرت اسمیت»را نام برد. تألیفات ایشان از جامع‌ترین و معتبرترین مراجع در این خصوص است. او در کتاب «هنرهای رزمی آسیا» در مورد «تامو» می‌نویسد: «تامو» یک ایرانی بوده کهشخصیتی بزرگ و مرموز در هنرهای رزمی است. ژاپنی‌ها او را «هارما» نامیده وبرای او ارزش خاصی قائلند. به طوری که تصویر وی را در باشگاه‌های خود آویزان می‌کنند. کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل می شود:
태 «تِ» = ضربه زدن بادست
권 «کوان»= ضربه زدن با پا
도 «دُ» = راه و روش
فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با تلاش مستمر اساتید هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است. اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز می کند. معنی واژگانی تکواندو تکواندو در لغت به معنای “طریقت ضربه زدن با دست و پا” است که ضمن نمایش قدرت، ظرافت و زیبایی را نیز نشان می‌دهد. از سویی دیگر تکواندو جدا از اهمیت ورزشی‌اش در نگاه عمومی و کلی یکی از بهترین و کامل‌ترین شیوه دفاع شخصی است که هر کسی با یاد گرفتن آن می‌تواند در شرایط ویژه و خاص از خود محافظت کند. همه حرکات این ورزش بر مبنای موقعیت دفاعی است که در مجموع فرد را در برابر حملات دشمن ایمن می‌کند و ضریب سلامتی را بالا می‌برد. تکواندو مدرن(تاپ تکواندو ) پس از پایان جنگ و آزادی کره ورزشهای رزمی سنتی این کشور تا حد زیادی با رشته های ژاپنی همانند کاراته، کندو و جودو آمیخته شده بود، در عین حال بسیاری از رزمی کاران کره هم با آموختن هنرهای رزمی چینی آن ها را وارد کره کرده بودند. در آن زمان بیشتر اصطلاح های «تانگ سو دو» و «کونگ سو دو» برای نام گذاری ورزشی که بعدها به تکواندو معروف شد، به کار می رفت. تلاش برای بازسازی تکواندو و بازگرداندن آن به حالت اصلی خود در نهایت منجر به تبدیل این رشته به ورزش ملی کره و محبوبترین سبک رزمی در سراسر دنیا شد:
۱۹۶۱ – «انجمن تا سو دو» تاسیس شد. هدف این نهاد ایجاد یگانگی در هنرهای رزمی کره ای بود.
۱۹۶۲ – تکواندو به عنوان یک بازی رسمی به چهل و سومین دوره بازیهای ملی کره جنوبی وارد شد.
۱۹۶۵ – «انجمن تا سو دو» به«انجمن تکواندو» تغییر نام داد.
۱۹۷۲ – «کوکی وان» تاسیس شد. این باشگاه تا امروز بالاترین مرجع فنی تکواندو بوده است.
۱۹۷۳ – تاسیس «فدراسیون جهانی تکواندوWTF ) » (
۱۹۷۳ – برگزاری نخستین دوره بازیهای جهانی این رشته در کره با شرکت ۲۰۰ ورزشکار از ۱۹ کشور. آمریکا، تایوان و مکزیک در جدول رده بندی پس از کره قرار گرفتند.
۱۹۷۶ – شورای بین المللی ورزشهای نظامی «سیزم» تکواندو را به عنوان یکی از بازی های خود پذیرفت.
۱۹۸۳ – کمیته بین المللی المپیک «فدراسیون جهانی تکواندو» را به عنوان یکی از اعضای خود اعلام کرد.
۱۹۸۶ – برگزاری تکواندو به عنوان یک بازی نمایشی در بازیهای آسیائی سئول.
۱۹۸۸ – برگزاری تکواندو به عنوان یک بازی نمایشی در المپیک سئول.
۱۹۹۴ – تکواندو به عنوان یک رشته رسمی در بازیهای آسیائی هیروشیما برگزار شد.
۲۰۰۰ – تکواندو به عنوان یک رشته رسمی در المپیک سیدنی برگزار شد.
اولین بار به صورت رسمی در اواسط دهه ۱۹۵۰ گروهی از نظامیان کره‌ای با هم تصمیم گرفتند این ورزش را که آمیزه‌ای از حرکات آزاد دست و ضربات پا است سازماندهی کنند که پس از آن به تکواندو معروف شد که به سرعت در طول ۳۰ سال اخیر به یکی از موثرترین و کاربردی‌ترین شیوه‌های دفاع شخصی بدون استفاده از سلاح سرد و گرم تبدیل شد، و امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرامی گیریم. این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است.امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرا می‌گیریم. این ورزش در آسیا، آمریکا و اروپا نیز هواداران زیادی دارد و در میان آمریکایی‌ها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است. در سال ۱۹۷۳ اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در سئول پایتخت کره برگزار گردید و در سال ۱۹۷۷ با اتفاق نظرمربیان کره، نام «پومسه» برای سبک جدید انتخاب گردید. در سال ۱۹۸۰ کمیته بین‌المللی المپیک، طی جلسه‌ای در مسکو WTF را به رسمیت شناخت و تکواندو ازسال ۱۹۹۲ به عنوان یک ورزش کامل المپیکی اعلان و رسماً وارد المپیک شد. به‌این ترتیب تکواندو به عضویت رسمی بازی‌های المپیک، که مهم‌ترین رویدادورزش دنیا است، درآمد. تکواندو تنها ورزش رزمی است که به دلیل برخورداری ازاصول و قوانین دقیق و علمی، سطح بالای تکنیک و رعایت اصول ایمنی، در مدتکوتاه رشدی عظیم داشته و به عنوان ورزش رسمی و ثابت المپیک پذیرفته شدهاست.در شناساندن و ارائه تکواندو نوین از زحمات و تلاش‌های ژنرال «چوی هونگ هی» نمی‌توان به‌سادگی گذشت. در سال۱۹۶۵ انجمن تکواندو کره و درسال ۱۹۶۶ فدراسیون بین‌المللی تکواندو ITF در کره تاسیس شد و در سال ۱۹۷۳فدراسیون جهانی تکواندو WTF با حمایت دولت کره‌جنوبی تاسیس شد. این دو سازمانهمواره در رقابتی تنگاتنگ با یکدیگر بوده و سعی در جذب هرچه بیشتر و کسبحمایت بین‌المللی دارند. هر دو فدراسیون بر فلسفه، اصول و فرم‌ها اهمیتمی‌دهند. WTF اهمیت زیادی برای مبارزه و مسابقه قائل است وITFبر جنبه‌هایاخلاقی و فلسفی این ورزش تأکید دارد.در دوران دوست دارم کره توسط ژاپنی‌ها در سال‌های ۱۹۴۵ میلادی، طبق دستوردولت این کشور، تمرین هر نوع ورزش مبارزاتی در کره ممنوع گردید و تنها کاراتهبه‌عنوان ورزش مجاز به ژاپنی‌ها تدریس می‌شد. پس از آزادی کره از دوست دارم ژاپنکه ۳۶ سال طول کشید, درهای بسته شده بر روی ورزش‌های رزمی گشوده شد. سرانجامدر سال ۱۹۵۵ انجمنی به‌نام «ته سودو» مرکب از استادان, تاریخ‌دانان وباستان‌شناسان کره‌ای تشکیل شده و مأمور احیای هنر رزمی تکیون گردیدند و نام «تکواندو» بر این هنر رزمی انتخاب کردند. این نام بسیار پرمعنا، نگهدارندههنر قدیمی «تکیون» گردید. در سی‌ام نوامبر سال ۱۹۷۲ «کوکی وون» مرکز جهانیتکواندو, ساخته شد. «کوکی وون» مرکز جهانی تکواندو، بر روی تپه‌ای در محله «یونگ دونگ» سئول، مرکز کره جنوبی واقع شده است. در واقع ستاد مرکزیفعالیت‌های فنّی تکواندو در جهان است. امکانات و ابزار لازم برای گسترشتکواندو در زمینه تربیت مسابقات و حتی تمرینات را در سطح بین‌المللی، به‌صورترهنمود و مشورت در اختیار علاقمندان می‌دهد. «کوکی وون» در دنیا منحصر به‌فردبوده و مرکز تصمیم‌گیری‌های مهم و اساسی در تکواندو است. تمام دگرگونی‌ها, تغییر و تحول در مقررات و جابجایی از این مرکز به جهان اعلام می‌شود. حتیاتخاذ تصمیم برای اعزام مربیان از کره به کشورهای دیگر از این مرکز صورتمی‌گیرد.«ماتسوتا تسواویاما» بنیان‌گذار سبک «کیوکوشین کاراته» که خود نیز اصالت کره‌ای دارد, «هورانگ دو» را پیشکسوت ورزشی «کندو» یعنی ورزش سامورایی‌های ژاپنی می‌داند واین دلیل محکم است برای این‌که درآن سال‌ها, هنرهای رزمی از کره به ژاپن رفتهاست.تکواندو فن دفاع از خود است که قدمت آن به سن بشر می‌رسد. آثارباستانی, نوشته‌ها و نقاشی‌های حک شده بر روی سنگ‌ها و غارهای دوره‌هایپادشاهی «سیلا» و «کوریو» که قدمت آن به ۳۷ سال قبل از میلاد می‌رسد، حکایتاز وجود این ورزش رزمی در آن زمان می‌نماید که «هوارانگ دو» نامیده می‌شد. این نام پس از طی سالیان متمادی به «سوباک دو» و سپس به «سوباک جی» و بعداًبه «تای‌کی‌یون» و «تکیون» تغییر نام داد. این هنر رزمی ضمن این‌که درکشورکرهرواج بیشتری یافت، در سایرکشورها مانند چین و ژاپن رخنه کرد. تکواندو یک هنر رزمی کره ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. این رشته دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان هنرهای رزمی در سراسر دنیا ست. فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با تلاش مستمر اساتید هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است. اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز می کند. قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش می رسد.- دریکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملاً مشابه ضربه اول گول ماگی (دفاع بالا) در تکواندو است.- همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد. شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی «سوباک» و «تکوان» که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می شده، اقتباس شده است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می شد و مسابقات منظمی برگزار می شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده وبه مبارزه می پرداختند. در دوران پادشاهی سیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش های جنوبی شبه جزیره کره حکم می راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی،اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت های این سازمان بود. اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می شد، بعدها با ورود به ژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد. تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشن های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می شد. روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکار کنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام دوست دارم کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت. در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنی ها مدارس کاراته را در این کشور تأسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند. این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است. روایتی دیگر تکواندو ورزشی است که منشاُ ومبداُشکل گیری آن کشورکره جنوبی (‌ایالت منچوری سابق)‌ میباشد . این کشوردرمیان کشورهای چین وژاپن قرارگرفته وازنظر سوق الجیشی دارای موقعیت خاصی بود که همواره برسرتصاحب آن مابین این کشورها درگیری شدیدصورت میپذیرفت ومردم کره با حس میهن پرستی همواره برای استقلال کشورخودباهر وسیله ممکن به دفاع از تجاوز ، تجاوزگران به سرزمین خود می پرداختند که یکی از بهترین روشهای دفاعی آنان استفاده ازفنون تکواندو بودکه درآن برهه اززمان با نامهای هوارانگ دو –تکیون و…… نامیده می شد . پس از اتحادقومهای مختلف برعلیه تجاوزگران وپیروزی آنان درجنگ وتشکیل یک حکومت واحد درکشور نام کشور ازمنچوری بنام کره که این نام الهام گرفته شده ازقوم کوریو که هسته مرکزی اتحاد اقوام کره بود گرفته شده بود ،تغییر پیدا نمود. درهمین زمان نیز ورزش رزمی کره بنام تکواندوثبت گردید( ۱۵ آگوست ۱۹۴۵ میلادی ) ومسئولان آن ضمن تدوین قوانین ومقررات آموزشی واداری این ورزش درکره شروع به فعالیت جهت گسترش آن دردیگرکشورهای جهان شدند ونتیجه آن پس ازگذشت حدود شصت سال تلاش مستمر،حضورورزش تکواندوبعنوان یک ورزش مدرن امروزی دربزرگترین میادین ورزشی جهان اعم ازتورنمنت های بین المللی – قهرمانی قاره ای (آسیا – اقیانوسیه – اروپا – آمریکا – آفریقا )‌ قهرمانی جام جهانی – قهرمانی جهان (‌ازسال ۱۹۷۳)‌وازسال ۲۰۰۰ نیزبعنوان یک رشته رزمی رسمی وازبزرگترین ومعتبرترین میادین ورزشی جهان یعنی المپیک گردید که دراین اولین المپیک (سال ۲۰۰۰) کشور عزیزمان ایران با دوسهمیه بازیکن منتخب شده ازسوی فدراسیون جهانی بنام هادی ساعی ومجید افلاکی وسرمربی تیمهای ملی حسن ذوالقدری شرکت نموده ودروزن پنجم هادی ساعی با تمام مشکلات سیاسی واداری موجود که اثرگذار درنتابج مسابقات بین المللی میباشدموفق به کسب یک مدال برنز ارزشمندازالمپیک گردید . درسال ۱۳۴۹ (مطابق ۱۹۷۰ میلادی )‌با مطالعاتی که درسیستم نظامی کشورجهت تقویت وتربیت نیروهای تخصصی وویژه ارتش انجام گردید تکواندو با توجه به مهارت خاص فیزیکی وچابکی وکاربردهای فنی آن مورد توجه مسئولان وقت قرار گرفته وبعنوان یک درس اصلی آموزشی نیروهای ویژه چترباز (‌تیپ نوحه )‌ تعیین گردید .جهت آموزش آن نیزاساتید این ورزش (کیم سورین – کیم یانگ هونگ )‌ازکشورکره دعوت شده واین اساتید آموزش فشرده وسخت آنرا درپرسنل منتخب نیروهای مخصوص شروع نمودند که پس از اتمام این دوره فارغ التحصیلان آن اساتیدوپیشکسوتان حاضر: استادمحمداسماعیل آذرپاد – استاد داودارجمند – استاد کاظم رضایی – استادسلیمان علی نسب – استاد شیراسب واستادان زنده یاد، شادروان حسن زرشکی – شادروان قاسم نقیب زاده – شادروان منصور فکوری ودیگر فارغ التحصیلان بودند واز سال ۱۳۵۰ توسط همین اساتید آموزش آن درباشگاههای تهران دخانیات – کیان – نیکنام و……… به میان ورزشکاران علاقه مند به ورزشهای رزمی برده شد وپس ازحدود بیست وسه سال آموزش وتلاش حاصل آن تعداد کثیری مربی وداور وقهرمان توسط این اساتید وشاگردان اولیه وثانویه آنان درسراسرکشورمیباشد . فدراسیون تکواندو ازسال ۱۳۶۳ مستقلاً به ریاست آقای سیدمصطفی صفوی تشکیل یافته وپس از تکمیل بافت اداری وتشکیلاتی ، بمنظور یکپارچگی در امرآموزش ازیکی از اساتید کره بنام شین چال کانگ دعوت بعمل آورده ونسبت به برگزاری کلاس آموزش مربیگری رسمی اقدام نمود . این استاد چندسال نیز رهبری تیمهای ملی را بعهده گرفت واکنون بعنوان رئیس کمیته فنی فدراسیون با فدراسیون همکاری مینماید وهرساله نیز سمیناربین المللی هماهنگی مربیان کشور را برگزار وآزمون بین المللی درجات کمربند را برعهده داردکه خدمات این استاد به تکواندوکاران ایران کاملاً مشهود میباشد. درسال ۱۳۶۹ پس ازآقای صفوی ریاست فدراسیون بعهدة آقای محمد قمی نماینده محترم مجلس سپرده شدودرسال ۱۳۷۳ نیز مجدداً آقای صفوی بریاست فدراسیون رسیده که بعد ازایشان درسال ۱۳۷۵ آقای مختار کلانتری عهده دار ریاست فدراسیون گردیدند که درتمامی این دورانها موفقیت های بیشماری درتمامی ابعاد بخصوص مسابقات قهرمانی بین المللی وتورنمنت های معتبر تیم ملی گردید وازسال ۱۳۷۹ پس ازتغییرات درروش انتصابی رؤسای فدراسیونها وهیئتها درسازمان تربیت بدنی وتبدیل آن به سیستم انتخابی وتدوین آئین نامه آن ازسال ۱۳۷۹ آقای سیدمحمدپولادگربا اخذ۳۸ راُی از۴۱ راُی قانونی بریاست فدراسیون انتخاب ومشغول به فعالیت گردیده وبا همکاری وبکارگیری اساتید خوب کشور دربرنامه ریزی های صحیح ومورد نیاز وبا استفاده ازامکانات وپشتیبانی های سازمان تربیت بدنی در زمینه اخذ مقامهای قهرمانی ونائب قهرمانی جهان ومقامهای مکتسبه دردیگر میادین بین المللی وهمچنین تربیت مربیان وداوران بین المللی جایگاه خاصی را نزدکشورهای دیگربدست آورده است. تکواندو درایران درحال حاضر یکی از بهترین ورزشهای مورد نظر خانواده ها وتمام جامعه گردیده ویکی از ورزشهای طراز اول سازمان تربیت بدنی ازنظراداری وتشکیلاتی فدراسیون وهیئتهای استانها وازورزشهائی میباشد که ازنظر کسب مدالهای رنگین طلایی ونقره ای وبرنز ازمیادین مهم قهرمانی جهانی – جام جهانی – تورنمنت های بین المللی دررده های سنی نوجوانان جوانان بزرگسالان ومقامهای نخست ونایب قهرمانی ورده بندی های تیمی درجهان مورد توجه خاص مسئولان ورزشی ومسئولان سیاسی کشور میباشد . آموزش تکواندو از بدو شروع درایران (‌۱۳۵۰ )‌ تا به امروز مبتنی برآخرین اصول وسیستم جهانی بوده ودرطول سالیان با استفاده ازتجارب بین المللی وکشوری هرساله نسبت به بهبود روشهای آموزشی تلاش نموده است وامروز شاهد آن هستیم که آخرین متدهای آموزشی اعم از مربیگری – داوری – مبارزه درکشور مبتنی بر اصول انسان سازی متعادل براساس احکام اسلامی آموزش داده میشود وفدراسیون بعنوان منبع رسمی وقانونی درکشور وهیئتها ی استانها بعنوان نمایندگان فدراسیون کلیه امور این رشته ورزش را تحت پوشش قرار داده اند ووجود همین قوانین ومقررات ورعایت ونظارت برروند حرکتی واجرایی آن توسط مسئولان مربوطه حاصلش اخذ تجارب واصلاح وبهبود روشها میباشد که نتیجه آن پیروزی قهرمانان ارزشمند تیم های ملی درمیادین مسابقات مختلف اعم از قهرمانی کشورولیگ کشوری ولیگ استان – درکلیه رده های سنی وبه اهتزاز درآوردن پرچم وترنم سرود کشورمان درکلیه میادین مسابقات بین المللی میباشیم واین پیشرفت چنان مورد توجه کشورهای دیگر قرار گرفته است که اساتیدی ازکشوربرای آموزش با درخواست رسمی فدراسیونهای کشورهای مختلف به آن کشورها اعزام گریده اند وازقهرمانان تیمهای ملی کشورهم برای کسب تجربه دعوت بعمل میآورند.(مرتضی کریمی درلبنان –اصغررحیمی درکشورکویت – رضا مهماندوست درچین تایپه –حسن زاهدی کشوربلغارستان)
از مهمترین مشکلات در جریان ورزش که غیر قابل اجتناب می باشد، آسیب ها و صدمات ناشی از ورزش بر روی ورزشکاران است. بدون شک ورزشکاران و مربیان تمام رشته های ورزشی در پی یافتن راه حلی برای جلوگیری از بروز اینگونه عوامل خطر زا هستند. اریک.د زمپر و ویلی پیتر در تحقیق خود در سال ۱۹۹۴ با عنوان میزان آسیب های نخاعی در ورزشکاران تکواندوکار بیان کرده اند که در بین سال های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰ در مسابقاتی که در امریکا انجام شده است از بین ۸۰۲ آسیب ثبت شده تعداد ۲۹۲ آسیب آن به گونه ای بوده است که ورزشکار دیگر نتوانسته به مسابقات آن روز ادامه دهد(۴۶)..سوال تحقیق : میزان شیوع صدمات وارده در مردان تکواندوکار نخبه کشور چگونه است؟هدف کلی: هدف کلی تحقیق تعیین میزان شیوع وقوع صدمات وارده در مردان تکواندو کار نخبه کشوراست. روش انجام تحقیق: این تحقیق با عنوان بررسی میزان شیوع آسیب ها در مردان تکواندوکار نخبه کشور بصورت زمینه یابی از نوع علی یا پس از وقوع انجام گرفته و به منظور گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه بسته و یک سوال باز جهت اطمینان بیشتر در مورد صدمات رخ داده استفاده شده است.جامعه آماری:جامعه آماری تحقیق حاضر مردان تکواندوکار نخبه کشور در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۹ سال است که در بالاترین سطح مسابقات کشور یعنی لیگ برتر کشور در سال ۱۳۸۶ مشغول به فعالیت می باشند نمونه و شیوه نمونه گیری: تعداد جامعه آماری ۱۶۰ نفر بوده است که تعداد ۷۰ نفر آنها شرایط مورد نظر تحقیق را داشته اند. ابزار اندازه گیری:ابزار اندازه گیری پرسشنامه ای که محقق ساخته است روش آماری که در این تحقیق استفاده شده است، آمار توصیفی می باشد که شامل: فراوانی، درصد فراوانی، درصد فراوانی تجمعی، میانگین، ‌نمودارها و جداول توصیفی می باشد از بین ۶۶ نفر تکواندو کار نمونه، در مجموع ۵۴۷ مورد آسیب گزارش شده است که میانگین آسیب های وارده به تکواندو کاران ۲۹/۸ مورد بوده است.آسیب های عضلانی با فراوانی ۱۹۴ مورد که معادل ۴۷/۳۵ درصد می باشد و با میانگین ۹۴/۲ برای هر نفر بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. پس از آن آسیب های استخوانی با فراوانی ۱۵۳ مورد، معادل ۹۷/۲۷ درصد و با میانگین ۳۲/۲ برای هر تکواندوکار بیشترین فراوانی را دارا می باشند. آسیب های پوستی نیز با فراوانی ۱۰۶، درصد فراوانی ۳۸/۱۹ درصد و میانگین ۶۱/۱ برای هر نفر در رتبه سوم قرار دارد. سرانجام آسیب های مفصلی با ۹۴ مورد و ۱۸/۱۷ درصد فراوانی و با میانگین ۴۲/۱ آسیب برای هر نفر کمترین میزان آسیب را به خود اختصاص داده است.انواع آسیب های اصلی وارده بر تکواندوکاران
نوع آسیب فراوانی درصد فراوانی میانگین آسیب برایهر تکواندوکار
آسیب های عضلانی ۱۹۴ ۳۵/۴۷ ۲/۹۴
آسیب های پوستی ۱۰۶ ۱۹/۳۸ ۱/۶۱
آسیب های مفصلی ۹۴ ۱۷/۱۸ ۱/۴۲
آسیب های استخوانی ۱۵۳ ۲۷/۹۷ ۲/۳۲
جمع کل آسیب ها ۵۴۷ ۱۰۰/۰۰ ۸/۲۹

توزیع درصد فراوانی هریک از آسیب های جسمانییافته های تحقیق نشان می دهد که:نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده این است که رشته تکواندو از نظر میانگین آسیب های ورزشی به نسبت رشته های دیگر از میزان آسیب کمتری برخوردار است. و به جهت استفاده از وسایل محافظتی می توان این رشته را بعنوان یک رشته کم خطر برای جوانان توصیه کرد. باید توجه داشت که هر رشته ورزشی آسیب های مربوط به خود را دارد. ولی یکی از مزایای این رشته استفاده ورزش کاران از وسایل محافظتی مثل هوگو، کلاه، ساق بند، ساعد بند و … در مسابقات و تمرینات می باشد. که این امر در کل باعث کاهش میزان صدمات می باشد. همچنین با توجه به تحقیق سعید عابدین زاده در سال ۱۳۷۳ رشته تکواندو در بیت ۱۰ رشته متداول ورزشی مقام چهارم را از نظر کم آسیب ترین رشته ورزشی کسب نموده است.از کل آسیب های بوقوع پیوسته در تکواندوکاران آسیب های عضلانی با ۴۷/۳۵ درصد و میانگین ۹۴/۲ آسیب برای هر تکواندوکار، بیشترین سهم آسیب را به خود اختصاص داده است. با توجه به نتایج بدست آمده بهتر است که مربیان و ورزشکاران راه های جلوگیری و پیشگیری از این صدمات را بخوبی بیاموزند و از وسایل محافظتی کامل در تمرینات و مسابقات استفاده کنند تا حتی الامکان از وقوع این آسیب ها جلوگیری نمایند و در صورت بروز این آسیب ها نحوه برخورد با آن و کاهش درد و عوارض جانبی آن را بخوبی بیاموزند تا میزان عوارض سوء آسیب دیدگی کاهش یابد.در کل آسیب های وارده بر تکواندوکاران آسیب ضربدیدگی و کوفتگی اندام تحتانی با ۲۷/۴۲درصد و میانگین ۲۴/۱ آسیب برای هر تکواندوکار بیشترین میزان صدمه را دارا می باشد. پس از آن آسیب استخوانی اندام فوقانی با ۱۰/۴۵ درصد و میانگین ۰۵/۱ آسیب برای هر تکواندوکار دومین آسیب شایع شناخته شده است. لذا یکی از کارهای موثر در جلوگیری از آسیب های این نواحی علاوه بر استفاده از وسایل محافظتی، تقویت عضلات ناحیه تحتانی بدن است تا با افزایش قدرت به کاهش آسیب های بدنی ورزشکاران کمک نماید.آسیب استخوانی با ۹۷/۲۷ درصد و میانگین ۳۲/۲ آسیب برای هر تکواندوکار بعنوان آسیب شایع شناخته شده است. آسیب استخوانی اندام فوقانی دارای ۱۰/۴۵ درصد از کل آسیب ها و میانگین ۰۵/۱ آسیب برای هر تکواندوکار می باشد. آسیب های استخوانی اندام تحتانی با ۲۵/۳۷ درصد از کل صدمه ها را به خود اختصاص داده است. میانگین آن برای هر تکواندوکار ۸۶/۰ صدمه بوده است. آسیب ها پوستی با۳۷/۱۹ درصد ار کل آسیب ها و میانگین ۶۱/۱ صدمه برای هر تکواندوکار در رده سوم میزان صدمات قرار دارد. آسیب پوستی اندام تحتانی با ۹۶/۳۳ درصد و میانگین ۵۵/۰ آسیب برای هر تکواندوکار بیشترین میزان آسیب پوستی را به خود اختصاص داده است. آسیب پوستی اندام فوقانی با ۳۰/۲۸% و میانگین ۴۵/۰ آسیب برای هر تکواندوکار دومین میزان آسیب های پوستی می باشد. جدول ۱۴-۴ : توزیع و درصد فراوانی توصیه می شود تا مربیان آگاهی کامل از علل وقوع آسیب ها را پیدا کنند و با توصیه به متربیان خود و آگاهی آنها نسبت به این عوامل در جهت کاهش بروز این آسیب ها اقدام نمایند. استفاده از وسایل ایمنی و محافظتی هنگام تمرینات و مسابقات در اولویت کارها قرار دهند تا از میزان شدت ضربات وارده به نقاط آسیب زای بدن کاسته شود. گرم کردن که از موارد بسیار مهم در تمرینات و مسابقات می باشد را به ورزشکاران یادآور شوند و شیوه صحیح گرم کردن و تطابق بدن با شرایط محیط گرم کردن (محیط سرد و گرم) را آموزش دهند. همچنین توصیه می شود سازندگان ادوات ورزشی و مهندسین طراح وسایل ورزشی میت هایی را طراحی نمایند که فشار کمتری به دست های فردی که میت را نگه داشته است وارد شود. لذا پیشنهاد می شود طراحی آدمک های ثابت با توجه به نکات مهندسی ورزش در اولویت تولید ادوات ورزشی برای رزمی کاران قرار گیرد تا نیازی به گرفتن میت توسط ورزشکاران نباشد. تقویت عضلات درگیر و افزایش انعطاف پذیری می تواند نقش بسیار مهمی در کاهش آسیب ها داشته باشدقوانین: ماده ۱ : هدفهدف از تهیه وتنظیم قوانین مسابقات اداره عادلانه و روان ، و نیز کاربرد قوانین استاندارد شده درکلیه امور مربوط به مسابقاتی است که توسط فدراسیون جهانی تکواندو ، اتحادیهای قاره ای ویا فدراسیون های کشوری عضو سازماندهی یا برگزار می گردد .تفسیرهدف از ماده یک اطمینان از استاندارد بودن همه مسابقات در سطح جهان است . مسابقه ای که اصول زیر بنایی این قوانین در آن رعایت نگردد ، به عنوان مسابقه تکواندو پذیرفته نمی شود .ماده ۲ – کاربردقوانین مسابقات باید در کلیه مسابقاتی که توسط فدراسیون جهانی تکواندو ، اتحادیه های قاره ای و فدراسیون های کشوری عضو سازماندهی یا برگزاری می شود ، رعایت گردد . با این وجود هر فدراسیون کشوری عضو که مایل به تغیر بخشی از قوانین باشد ، باید قبلا تائیدیه فدراسیون جهانی تکواندو را دریافت نماید.توضیح (۱ )قبلاً تائید یه را در یافت نماید : هر سازمانی که بخواهد قسمتی از قوانین موجود را تغییر دهد ، باید تغییرات مورد نظر ودلایل آن را به فدراسیون جهانی تکواندو ارسال نماید . تائیدیه هر گونه تغییری در این قوانین باید یک ماه قبل از برگزاری مسابقات از فدراسیون جهانی تکواندو در یافت شده باشد.توضیح (۲ )طبقه بندی وزنها ، افزایش یا کاهش تعداد داوران بین المللی ، تغییر محل استقرار بازرس ، منشی ، کمیته پزشکی و غیره و زمان مسابقه مواردی هستند ، که می توان پس از دریافت تائیدیه از فدراسیون جهانی تکواندو در آنها تغییراتی داد . مواردی از قبیل امتیازات ، اخطارها ، امتیازات منفی و محوطه مسابقه را تحت هیچ شرایطی نمی توان تغییر داد .ماده ۳ – محوطه مسابقه اندازه محوطه مسابقه ۱۰ در ۱۰ متر است و باید در سطحی صاف و عاری از هر گونه بر آمدگی مزاحم قرار گیرد . محوطه مسابقه باید توسط تشک الاستیکی پوشانده شود . در صورت ضرورت می توان محوطه مسابقه را بر سکویی با ارتفاع ۵۰ الی ۶۰ سانتیمتر قرارداد و جهت حفظ ایمنی مبارزین باید لبه خارجی محوطه مسابقه با شیب کمتر از ۳۰درجه به سطح اتصال یابد . ۱- علامت گذاری محوطه مسابقه۱) محوطه ۱۰ در ۱۰ متر ، محوطه مبارزه نامیده می شود و خط مرزی محوطه مسابقه را خط حد می نامند .خط حدی که در نزدیکی میز منشی و پزشک قرار دارد ، خط حد یک و باقی خطوط حد به ترتیب جهت چرخش عقربه های ساعت خطوط حد دو ، سه و چهار می باشند .http://araktaekwondo.blogfa.com نمای محوطه مسابقه تکواندو: ۱ – محل استقرار سر داور۲ – محل استقرار داوران کنار۳ – محل استقرار منشی ۴- محل استقرار پزشک۱-۵ – محل استقرار مبارز آبی۲-۵- محل استقرار مبارز قرمز۱-۶- محل استقرار کوچ آبی۲-۶- محل استقرار کوچ قرمز تعیین محل های استقرار:۱) محل استقرار داورمحل استقرار سر داور ۵۰/۱ متر دور تر از نقطه مرکزی محوطه مسابقه نزدیک به خط سوم حد است .۲) محل استقرار داوران کنارمحل استقرار داور کنار شماره یک به فاصله ۵/۰ متر از گوشه خطوط حد یک و چهار و محل استقرار داور کنار شماره دو به فاصله ۵/۰ متر از گوشه خطوط حد یک و دو حد و محل استقرار داور کنار شماره سه به فاصله نیم متر از گوشه خطوط حد دو و سه و محل استقرار داور کنار شماره جهار به فاصله نیم متر از گوشه خطوط حد سه و چهار قرار دارد .۳) محل استقرار منشیمحل استقرار منشی به فاصله بیش از ۲ متر از خط حد شماره یک و رو به محوطه مسابقه و نیز نزدیک به گوشه خطوط حد یک و دو می باشد۴) محل استقرار کمیته پزشکیمحل استقرار کمیته پزشکی به فاصله بیش از ۳ متر در سمت راست خط حد یک است .۵) محل استقرار مبارزینمحل استقرار مبارزین در دو نقطه مقابل به هم و به فاصله یک متر از مرکز محوطه مسابقه و پنج متر از خط حد شماره یک می باشد . ( مبارز قرمز رو به خط حد شماره دو و مبارز آبی رو به خط حد شماره چهار می باشد .۶) محل استقرار کوچ هامحل استقرار کوچ ها به فاصله یک متر از مرکز خط حد در راستای محل استقرار هر یک از مبارزین است .۷) محل استقرار میز بازرسیبرای بازرسی لوازم ایمنی مبارزین باید میز بازرسی در نزدیکی ورودی محوطه مسابقه قرار گیرد . نمای سکوی مسابقه تکواندو : (دستور العمل اجرایی ۱)سرداور باید برای پیشگیری از قطع بی مورد مسابقه درک کاملی از اندازه های محوطه مبارزه وکاربرد آنها در داوری و نیز استفاده از تمام محدوده محوطه مبارزه داشته باشد .http://araktaekwondo.blogfa.com(دستور العمل اجرایی۲ خط حد )وقتی که یکی از پاهای مبارزی از خط حد خارج شود ، سر داور باید بلافاصله ” کالیو ” را اعلام و جریمه ” کیونگ گو ” بدهد . در صورتی که پاهای هر دو مبارز از خط حد خارج شده باشد ، سرداور باید جریمه ” کیونگ گو ” را برای هر دو مبارز اعلام نماید .http://araktaekwondo.blogfa.com ماده۴ – مبارزین۱- صلاحیت مبارزین ۱) دارای ملیت تیم شرکت کننده باشند .۲) توسط فدراسیون تکواندو کشوری معرفی شده باشند .۳) دارای گواهینامه دان صادره از کوکی وان یا فدراسیون جهانی تکواندو باشد و در مورد مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان دارای گواهینامه پوم یا دان برای سنین۱۴ تا ۱۷ سال بر اساس سالی که مسابقات در آن انجام می شود ، باشند .تفسیرسن مبارزین برای مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان بر اساس سال و نه تاریخ تولد مشخص می شود و مبارزین باید بین ۱۴ تا ۱۷ ساله باشند . برای مثال ، برای مسابقاتی که در ۹ سپتامبر۲۰۰۴ برگزار می شود ، مبارزینی که بین اول ژانویه ۱۹۸۷ تا ۳۱ دسامبر۱۹۹۰به دنیا آمده اند ، مجاز به شرکت در مسابقات هستند . ۲- لباس و تجهیزات مبارزین۱) مبارزین باید محافظ تنه ، محافظ سر ، کاپ ، ساق بند ، ساعد بند ، دستکش و لثه را قبل از ورود به محوطه مبارزه بپوشند۲) کاپ ، ساق بند و ساعد بند باید زیر لباس تکواندو پوشیده شوند و مبارزین باید تجهیزات ایمنی و دستکش و لثه ای را که توسط فدراسیون جهانی تکواندو تایید شده جهت استفاده شخصی به همراه داشته باشند . پوشیدن هر چیز دیگر ، غیر از کلاه ایمنی در قسمت سر مجاز نیست . ۳- کنترل پزشکی۱) استفاده یا کاربرد هر نوع دارو یا مواد شیمیایی که در آیین نامه ضد دوپینگ فدراسیون جهانی آمده است ، در مسابقات تکواندویی که توسط فدراسیون جهانی برگزار یا تایید می شود ، ممنوع می باشد . در مسابقات تکواندو بازی های المپیک یا سایر بازی های چند رشته ای ، آیین نامه ضد دوپینگ کمیته بین المللی المپیک اجرا می گردد .۲) فدراسیون جهانی تکواندو مجاز است ، هر گونه آزمایش پزشکی لازم را جهت تشخیص موارد نقص این قانون توسط مبارزین انجام دهد و هر برنده ای که از اجرای آزمایش خودداری نماید یا ثابت شود که ناقض قوانین مذکور بوده ، از رده بندی نهایی حذف و رده بندی به مبارز بعدی در جدول رده بندی انتقال خواهد یافت .۳) کمیته برگزاری باید آمادگی انجام آزمایشات پزشکی را داشته باشد .۴) جزییات آیین نامه ضد دوپینگ فدراسیون جهانی به عنوان بخشی از آیین نامه ها شمرده خواهد شد .
تقسیم بدن انسان ۱- سر و گردن: الگول ۲- شکم وسینه: راممتونگ ۳- باسن به پایین: آره – نشستهای تکواندو ۱- نشست بلند: آپ کوبی ۲- نشست کوتاه: آپ سوگی ۳- نشست روی پای عقب: دیت کوبی – انواع دفاع اولیه و عمده ۱- الگو ماگی:‌دفاع از سرو صورت با ساعد دست ۲- موم تونگ ماگی: دفاع از سینه و شکم با ساعد دست ۳- آره ماگی: دفاع از پایین بدن با ساعد دست – انواع فرم: در تکواندو ۱۷ فرم وجود دارد که با شماره شان از ۱ تا ۱۷ معرف می‌شوند. -کمربندهای تکواند: زرد، سبز، آبی، قرمز، مشکی – کمربند مشکی از دان ۱ تا دان ۱۰ درجه‌بندی شده است. – انواع خطا و امتیازات: پشت‌سر، پشت گردن، پشت کمر و از کمر به پایین خطای عمد گفته می شود و ضربه در صورت و کنا صورت و از گردن تا کمر امتیازدارد. البته صدای ضربه باید به گوش داور برسد و اگر با یک حرکت پا به حریف ضربه وارد شود و او نتواند به بازی ادامه دهد داور به او «ناک اوت» اعلام می کند. لباس مسابقه: ۱- هوگو: ضربه‌گیر که محافظ سینه و شکم است. ۲- کلاه: محافظ سروصورت است. ۳- ساق‌بند: محافظ ساقهای پاست. ۴- نانشیم (بیضه‌بند): محافظ بیضه است. ۵- ساعد بند: محافظ ساعدهای دست می‌باشد. زمان راندها و استراحت: خردسالان: ۵/۱ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت نونهالان: ۵/۱ دقیقه و یک۱ دقیقه استراحت نوجوانان: ۲ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت جوانان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بزرگسالان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بانوان خردسالان : ۱ دقیقه نوجوانان: ۲ دقیقه جوانان: ۲ دقیقه – چهار وزن المپیکی عبارتنداز: – منهای ۵۸ کیلوگرم – منهای ۶۸ کیلوگرم – منهای ۸۰ کیلوگرم – به اضافه ۸۰ کیلوگرم – در راند سوم در صورت مساوی، سرداور برنده را بادرنظر گرفتن شرایط زیر اعلام می‌کند: ۱- از نظر فنی ۲- اخلاق ۳- بازی هجومی ۴- فعالیت بیشتر – مشخصات تشک: ابعاد تشک ۱۲×۱۲ متر است و داخل آن مربعی به ابعاد ۸×۸ متر وجود دارد که محوسط مسابقه است. دو مبارز به فاصله ۱ متر از هم می ایستند و سرداور به فاصله ۵/۱ متر در مقابل آنها قرار می گیرد. – تعداد داوران: ۴ داور شامل یک سرداور در داخل تشک و ۳ قاضی در اطراف تشک، ضمن اینکه یک پزشک و یک منشی در کنار تشک حضور دارند. وظیفه منشی جمع کردن آراء داوران در دو راند است. – انواع ضربات پا: ۱- آپ چاگی: ضبه با سینه پا ۲- دولیو چاگی: ضربه با روی پا به صورت ۳- تیچاگی: ضربه از عقب به صورت با پاشه پا ۴- موم دولیو چاگی: چرخش و ضربه با پاشنه پا ۵- موم دولیو یوب چاگی: چرخش و ضربه با تیغه پا
وزن های مسابقه های تکواندو
۱- مسابقه های تکواندو بازی های المپیک (۴ وزن مردان – ۴ وزن زنان)مردان زنانمنهای ۵۸ کیلوگرم (پایین تر از ۵۸ کیلوگرم) منهای ۴۹ کیلوگرم (پایین تر از ۴۹ کیلوگرم)منهای ۶۸ کیلوگرم (پایین تر از ۶۸ کیلوگرم)منهای ۵۷ کیلوگرم (پایین تر از ۵۷ کیلوگرم)منهای ۸۰ کیلوگرم (پایین تر از ۸۰ کیلوگرم)منهای ۶۷ کیلوگرم (پایین تر از ۶۷ کیلوگرم)به اضافه ۸۰ کیلوگرم (بالاتر از ۸۰ کیلوگرم)به اضافه ۶۷ کیلوگرم (بالاتر از ۶۷ کیلوگرم) ۲- مسابقه های تکواندو قهرمانی جهان (سنین بالای ۱۵ سال مردانزنانوزن اول (Fin)منهای ۵۴ کیلوگرممنهای ۴۷ کیلوگرموزن دوم (Fly)58-54 کیلوگرم ۵۱-۴۷ کیلوگرموزن سوم (Bantam)62-58 کیلوگرم ۵۵-۵۱ کیلوگرموزن چهارم (Feather) 67-62 کیلوگرم ۵۹-۵۵ کیلوگرموزن پنجم (Light) 72-67 کیلوگرم ۶۳-۵۹ کیلوگرموزن ششم (Welter)78-72 کیلوگرم۶۷-۶۳ کیلوگرم وزن هفتم (Middle) 84-78 کیلوگرم ۷۲-۶۷ کیلوگرموزن هشتم (Heavy) به اضافه ۸۴ کیلوگرم به اضافه ۷۲ کیلوگرم ۳- مسابقه های تکواندو قهرمانی جوانان جهان (سنین ۱۴ تا ۱۷ سال) مردان زنان وزن اول (Fin) منهای ۴۵ کیلوگرم منهای ۴۲ کیلوگرموزن دوم (Fly)48-45 کیلوگرم ۴۴-۴۲ کیلوگرموزن سوم (Bantam) 51-48 کیلوگرم۴۶-۴۴ کیلوگرموزن چهارم (Feather)55-51 کیلوگرم ۴۹-۴۶ کیلوگرموزن پنجم (Light)59-55 کیلوگرم ۵۲-۴۹ کیلوگرموزن ششم (Welter)63-59 کیلوگرم ۵۵-۵۲ کیلوگرموزن هفتم (Light middle)68-63 کیلوگرم ۵۹-۵۵ کیلوگرموزن هشتم (Middle)73-68 کیلوگرم۶۳-۵۹ کیلوگرموزن نهم (Light heavy)78-73 کیلوگرم۶۸-۶۳ کیلوگرموزن دهم (Heavy)به اضافه ۷۸ کیلوگرم به اضافه ۶۸ کیلوگرم

غذیه ورزشکاران تکواندو در ورزش های رزمی مثل تکواندو، فرد با توجه به متابولیسم و ترکیب بدن و مقدار انرژی مورد نیاز خود، باید تغذیه مناسبی داشته باشد. یکی از شاخص های متابولیسم بدن،BMR یا متابولیسم پایه است که برابر با مقدار انرژی است که بدن در حال استراحت می سوزاند. با سوختن چربی های اضافی بدن، می توان عضلات بدن را افزایش داد. بدون پرورش عضلات، انرژی دریافتی اضافی در بدن تبدیل به چربی می شود. هنگامی که می خواهید وزن اضافی خود را کاهش دهید ، باید مطمئن شوید که چربی های بدنتان کم می شوند نه ماهیچه ها. یک تکواندوکار باید وزن سالم خود را حفظ کند و آن را تغیییر ندهد، ولی ترکیب بدن خود را باید تغییر دهد ، یعنی مقدار چربی بدن را نسبت به عضلات کاهش دهد. افزایش عضلات باعث افزایش قدرت، سرعت و مهارت فرد در انجام حرکات ورزشی می شود. در حالیکه کاهش عضلات بدن باعث کاهش قدرت، سرعت و مهارت در انجام حرکات ورزشی می شود. یک تکواندوکار باید وزن سالم خود را حفظ کند و آن را تغیییر ندهد، ولی ترکیب بدن خود را باید تغییر دهد در مردان ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن بدن و در زنان ۲۵- ۲۰ درصد وزن بدن را چربی تشکیل می دهد. شما باید بدانید در طی روز چه مقدار انرژی نیاز دارید تا به طور مطلوب ورزش کنید و وزن ایده آل خود را حفظ کنید. به خاطر داشته باشید که اگر کمتر از مقدار مورد نیاز خود، غذا مصرف کنید، هم سلامتی تان به خطر می افتد و هم اینکه بطور مؤثر نمی توانید ورزش کنید. اگر بیشتر از ۵/۰ کیلوگرم در هفته کاهش وزن داشته باشید، نشان می دهد در معرض کمبود انرژی و مواد مغذی هستید. با توجه به نوع ورزش ( استقامتی یا قدرتی ) و وضعیت بدنی فرد، باید مقدار چربی، پروتئین و کربوهیدارت مورد نیاز تعیین شوند. ورزش تکواندو، هم استقامتی و هم قدرتی است، بنابراین ۲۵ درصد انرژی مورد نیاز در طی یک روز از پروتئین،۵۵ درصد انرژی مورد نیاز از کربوهیدرات و ۲۰ درصد انرژی مورد نیاز از چربی باید تا مین شود. مواد مغذی مورد نیاز بدن ۱- کربوهیدرات ها : کربوهیدرات های ساده مثل نان سفید، شیرینی جات، آب نبات ، چیپس ، قند و شکر باید به مقدار خیلی کم مصرف شوند و بیشتر از کربوهیدرات های پیچیده ( نان سبوس دار ، ماکارونی، سیب زمینی ، سبزیجات، برنج و جو ) استفاده شود. زیرا کربوهیدرات های ساده خیلی سریع هضم می شوند و انرژی فوری ایجاد می کنند و انرژی حاصل از آنها برای مدت طولانی حفظ نمی شود. همچنین سریع به چربی تبدیل می شوند. بنابراین باید در مصرف آنها دقت کنید و بطور متعادل مصرف کنید. ۲- چربی ها : بدن برای حفظ سلامتی خود نیاز به چربی دارد و اگر مقدار چربی بدن کمتر از ۱۰ درصد شود خطرناک است. چربی ها برای خون، سیستم عصبی، تولید هورمون ها، چرب کردن مفاصل ( نرمی مفاصل) و حفظ اندام های داخلی بدن از ضربات، لازم و ضروری هستند. نوع چربی که مصرف می کنید، در سلامتی شما مؤثر است. بیشتر از چربی های غیراشباع مثل روغن زیتون ، سایر روغن های گیاهی و چربی های حاوی اسیدهای چرب اُمگا – ۳ که در انواع ماهی ، آجیل ، کره بادام زمینی و روغن گلزا ( کانولا) وجود دارد، استفاده کنید و مصرف چربی های اشباع مثل روغن نباتی جامد، کره و چربی گوشت را کاهش دهید. ۳- پروتئین ها : دریافت بیش از حد پروتئین بی فایده است. یک فرد تکواندوکار نیازی به مقادیر خیلی زیاد پروتئین ندارد، زیرا پروتئین برای ساخت، ترمیم و رشد عضلات استفاده می شود و به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار نمی گیرد. ۴- آب : به یاد داشته باشید که ۷۰ درصد وزن بدن ما را آب تشکیل می دهد و عضلات برای کار خود به آب نیاز دارند. بنابراین همیشه به مقدار کافی آب بنوشید وهیچ وقت صبرنکنید تا بعد ازاحساس تشنگی آب بنوشید( یعنی قبل از تشنه شدن آب بنوشید)تاریخچه پیدایش تکواندو به پنج هزار سال پیش تخمین زده می‌شود. مطالعاتی که انجام گرفته، شامل تحقیقاتی در زمینه‌های رقابت و اجتماعی تکواندو است. هدف از این تحقیقات، نشان دادن دقیق گذشته، حال تکواندو و نیز پیش بینی وضعیت این ورزش در آینده است. پیدایش هنرهای رزمی در کره بارزترین مدارک موجود در مورد تکواندو, نقاشی‌های دیواری معابد است. تصاویر موجود حاکی از مطالبی است که بی‌شک مربوط به نوعی هنر رزمی است. با وجود این مشخص نیست که نوع این هنر رزمی چیست. در اسناد تاریخی بازمانده از امپراطوری‌های گذشته به واژه «سو باک» بر می‌خوریم که عبارت از هنر رزمی بوده که در آن از دست‌ها و پاها استفاده می‌شده است.کشور کره فاقد اسناد تاریخی منسجم و اختصاصی در مورد هنرهای رزمی است. با در نظر گرفتن این نقص فقط اسناد باقی مانده از فعالیت‌های اجتماعی دوره‌های گذشته می‌تواند ما را در به دست آوردن تصویری روشن از انواع هنرهای رزمی موجود در آن زمان‌ها یاری دهد و از آنجا که اصطلاحات و واژه‌های به کاررفته در اسناد مزبور به طور کامل و دقیق تعریف نشده‌اند، اظهار هرگونه نظر، از دقت بالایی برخوردار نخواهد بود. بنابراین، ادامه تحقیقات در این راه دارای ضرورت خاصی است تا بتوان با کنار هم گذاشتن اطلاعات گوناگون تصویر تاریخی واضحی از تکواندو به دست آورده و یافته‌ها را مطابق با معیارهای جدید تنظیم نمود. تکواندو در دوره‌های باستانی و عصر جدید کره مانند بیشتر کشورها دارای هنرهای رزمی خاص، به منظور دفاع شخصی و دفاع ملی است. هنرهای رزمی در کره عمدتاً برای دفاع در مقابل کشورهای دیگر و دفاع در مقابل جانوران وحشی بنیان نهاده شده است. مردم کره قبل از پیدایش و توسعه سلاح، مجبور بودند دست خالی به مبارزه با دشمن بروند. هنرهای رزمی کاربردهایی نیز در شکار، جنگ، ورزش‌های بدنی داشتند. به موازات پیشرفت زمان، سازماندهی هنرهای رزمی نیز پیشرفت کرده و علیرغم این که این هنرهای رزمی به علت خشن بودن طبیعت به عنوان روش‌هایی برای مبارزه به کار می‌رفته, مسابقات سازمان یافته‌ای نیز بر مبنای آنها اجرا می‌شده است. حالات و حرکات حیوانات وحشی به عنوان الگوهایی برای دفاع و حمله مورد تقلید قرار گرفته و در مجموع به صورت ورزشی به نام تکواندو درآمد.

دهمین دوره مسابقات هان مادانگ کشوری در فدراسیون تکواندو در تاریخ دهم اردیبهشت ۹۴ برگزار گردید . آقای یوسف خاکی نهاد هنرجوی باشگاه آرش در قسمت نوپی آپچاگی با پریدن دومتر و بیست سانت و با اختلاف اندکی نسبت به حریف خود مدال برنز را دریافت نموند .

با تبریک به ایشان و خانواده محترمشان و تمام هنرجویان این باشگاه و با  امید به کسب مقام های برتر در مسابقات پیش رو ( کشوری و آسیایی و جهانی

دکتر لطفعلی پورکاظمی تصریح کرد: با توجه به اینکه ورزشکاران عزیزمان در رشته های مختلف ورزشی همواره نگران مصرف برخی مسکن ها ویتامین ها هستند که مبادا مصرف این داروها باعث مثبت شدن تست دوپینگ آنها شود لذا لیست داروهای مشروحه زیر که مصرف آنها دوپینگ تلقی نمی شود، به این شرح اعلام می شود:

– مسکن های مجاز(قرص،کپسول و آمپول):
استامینوفن کدئین، دیکلوفناک سدیم، ژلوفن،نووافن(آسیفن)، باکلوفن، سلیکسب، ناپروکسن سدیم، مفنامیک اسید،پیروکسی کام، آسپرین.

– مکمل های مجاز ویتامینی(قرص،کپسول،آمپول،شربت):
انواع مولتی ویتامین ها (فارماتون،سنتروم، ویتامین های ب کمپلکس، B1 ،B2 ،B6 ،B12، نوروبیون، امگا۳، امگا۶، ویتامین هایE ،A ،D، کلسیم، روی ، سانوستول، و داروهای آهن دار مثل فروس سولفات،فولیک اسید،هماتینیک و ففول.

منبع: فدراسیون

عادات غذایی خوب در دوران کودکی مانند نوشیدن شیر و خوردن صبحانه در دوران بزرگسالی نیز ادامه می یابند.
عادت دادن کودکان به نوشیدن شیر، فواید ماندگاری از جمله بهبود توانایی جسمی وحفظ تعادل در دوران میانسالی و سالمندی دارد.

مطالعات جدید نشان می دهند که افزودن ۱ لیوان شیر به رژیم غذایی روزانه کودکان موجب ۵ درصد افزایش در سرعت راه رفتن و ۲۵ درصد کاهش در خطر عدم حفظ تعادل در دوران بزرگسالی می شود. این یافته به ویژه در افراد بالای ۶۵ سال اهمیت زیادی دارد، زیرا جمعیت این گروه سنی تا سال ۲۰۳۰ به بیش از دو برابر می رسد.

محققان انگلیسی در مطالعه ای که انجام دادند، عادت های تغذیه ای دوران کودکی بیش از ۱۵۰۰ مرد ۶۲ تا ۸۶ ساله را مورد بررسی قرار دادند. آنها تاثیر رژیم غذایی به ویژه مصرف شیر، پروتئین، کلسیم و چربی در دوران کودکی را بر توانایی جسمی و قدرت تحرک آنها از جمله  توانایی پیاده روی، دراز و نشست و آزمون های تعادل در زمان فعلی مطالعه نمودند.

 نتایج نشان داد که دریافت کلسیم، پروتئین و شیر در دوران کودکی موجب بهبود قابل توجه در توانایی جسمی و حرکتی در دوران بزرگسالی می شود.

همچنین مشخص شد که عادات غذایی خوب در دوران کودکی مانند نوشیدن شیر و خوردن صبحانه در دوران بزرگسالی نیز ادامه می یابند. نوشیدن شیر به ویژه در وعده صبحانه موجب تامین مواد مغذی حیاتی در طول روز می شود.

شیر یکی از غنی ترین منابع کلسیم بوده و هر لیوان آن حاوی ۸ گرم پروتئین با کیفیت بالا می باشد. بر اساس راهنمای رژیم غذایی تدوین شده در سال ۲۰۱۰ توصیه می شود که کودکان ۲ تا ۳ سال روزانه ۲ لیوان، کودکان ۴ تا ۸ سال ۲٫۵ لیوان و نوجوانان و بزرگسالان روزانه ۳ لیوان شیر بنوشند.
منبع:

هدف از تغذیه قبل از رقابت ورزشی
تغذیه مناسب قبل از رقابت های ورزشی دو هدف عمده را دنبال می کند:
۱-پیشگیری از گرسنگی حین و قبل از رقابت
۲- حفظ سطح قند خون مناسب جهت عملکرد مناسب عضلات در خلال رقابت و فعالیت ورزشی
بسیاری از ورزشکاران وعده غذایی قبل از تمرین یا رقابت را حذف می کنند، بخصوص اگر این رقابت یا تمرین در صبح انجام گردد. حذف نمودن وعده غذایی قبل از تمرین صبحگاهی سبب پائین آمدن سطح انرژی بدن و کاهش کارایی ورزشکار می گردد.
این امر به خصوص زمانی به چشم می آید که فعالیت ورزشی بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشدیا شامل ورزشهای شدید باشد.
چه موقع باید قبل از رقابت مواد غذایی مصرف کرد؟
معده در هنگام ورزش نباید پر باشد، بطور معمول حدود ۴-۱ ساعت زمان لازم است تا معده محتویات خود را هضم و آن را تخلیه کند، چنانچه عصبی باشید این زمان می توئاند طولانی تر باشد، چنانچه در هنگام تمرین ورزشی معده حاوی مواد غذایی باشد این امر می تواند به ناراحتی معده، استفراغ یا تهوع منجر گردد. چنانچه شما۳-۱ ساعت قبل از فعالیت ورزشی از مواد غذایی مناسب استفاده کنید معده معمولاً در زمان ورزش خالی خواهد بود.

رژیم مناسب غذایی قبل از رقابت ورزشی  

 رژیم غذایی مناسب قبل از رقابت و تمرین ورزشی رژیمی است که کربوهیدرات زیادی داشته باشد غذاهایی مثل نان، سبزیجات و میوه جات مفید اند. این مواد به سرعت توسط معده هضم و تخلیه می شوند. کربو هیدرات (قندها) همچنین سبب تقویت ذخایر انرژی بدن شده و سبب می شوند فرد در هنگام رقابت ذخایر انرژی کافی داشته باشد.
جهت جلوگیری از ناراحتی معده هر چه زمان کمتری تا شروع رقابت مانده باشد کمتر نیاز به تغذیه وجود دارد. استفاده از مایعات حاوی قند قبل از شروع رقابت مفید است چراکه بسرعت توسط معده هضم می شوند، این امر بخصوص در افراد هیجانی و عصبی ارزشمند است.
چنان چه در مسابقات چند مرحله ای در یک روز شرکت می کنید می توانید در فواصل بین مراحل مختلف مسابقه با توجه به زمان باقی مانده تا مرحله بعد نسبت به استفاده از مواد غذایی مناسب اقدام کنید.
در فاصله یک ساعت مانده به رقابت از کدام مواد غذایی می توان استفاده نمود:
• آب میوه مثل آب پرتقال
• میوه تازه مثل سیب، پرتقال، هلو و گریب فروت.
•نوشیدنی های مناسب ورزشی
در فاصله ۳ تا ۴ ساعت مانده به فعالیت ورزشی از چه مواد غذایی می توان استفاده کرد
• میوه تازه، آب میوه
• نان، گوجه فرنگی، ماست کم چرب، حبوبات همراه با شیر کم چرب، ساندویچ های دارای گوشت کم و پنیر کم چرب
آیا استفاده از مواد قندی درست قبل از رقابت در بهبود عملکرد ورزشکار موثر است:
گاهی ورزشکاران درست قبل از ورزش یا رقابت از قندهای ساده مثل عسل، نبات یا نوشیدنی های حاوی قند استفاده می کنند تا کارایی خود را افزایش دهند، در تحقیقات نشان داده شده است این امر نه تنها نفعی ندارد بلکه بخاطر افزایش ناگهانی قند خون و به دنبال آن کاهش سریع قند می تواند کارایی ورزشکار را کاهش دهد. نشان داده شده است قندی که در طی یک رقابت ورزشی مصرف می شود از ذخایر قبل بدن یا غذاهایی که طی ساعات قبل مصرف شده اند تامین می شوند. چنانچه در ورزشهای با فشار و مدت طولانی شزکت می کنید تحقیقات نشان داده اند که استفاده از عسل یا نوشیدنی های ورزشی ۴۵-۳۰ دقیقه قبل از رقابت می تواند در هنگامی که ذخایر قبلی بدن کاهش می یابد کارایی بدن ورزشکار را با تامین سطح قند خون مناسب حفظ کند.
آیا استفاده از کافئین می تواند کارایی ورزشکار را افزایش دهد:
در گذشته تصور و تحقیقات تأ کید بر این داشتند که کافئین از یک سو سبب افزایش هوشیاری ورزشکار می شود و از سویی در ورزشهای طاقت فرسا با کاهش دادن مصرف گلوکز در عضله و افزایش مصرف چربی بجای گلیکوژن در عضله کارایی عضله را افزایش میدهد. تحقیقات امروزه فقط بر نقش محرک کافئین بر سیستم عصبی مرکزی تاکید می کنند و نظر دوم را چندان تأیید نمی کنند.
کافئین به همه ورزشکاران کمک نمی کند در برخی که به آن حساس هستند عوارضی مثل ورزش عضلانی، تهوع و سردرد ایجاد می کند. از سویی کافئین ادرار آور است و سبب از دست دادن مایعات بدن بخصوص در هنگام ورزش در هوای گرم می شود و ورزشکار به کم آبی بدن و عوارض مستعد می کند.
از چه مواد غذایی نباید قبل از مسابقه استفاده نمود
از هات داگ، چیپس و مواد غذایی حاوی چربی بالا مثل ماست پر چرب و خامه نباید قبل از ورزش استفاده شود.
منبع:

در اکثر آقایان و خانم هایی که مشکل چربی شکم دارند که تعداد آن ها بسیار زیاد است، یک باور غلط مشترک وجود دارد و آن باور این است که فکر می کنند برای از بین بردن چربی های شکم و پهلو، باید حرکات ورزشی مربوط به این نواحی را انجام دهند در حالیکه کاملاً اشتباه است. شما برای از بین بردن چربی های شکم و پهلو باید از تمرینات هوازی استفاده کنید. مثل تمرینات دویدن، پیاده روی تند، دوچرخه ثابت، تردمیل و …

البته انجام ورزش های شکم نیز لازم است اما در درجه دوم اهمیت قرار دارد. در واقع برای آب کردن چربی های شکم باید ۳ کار را همزمان انجام داد.

رژیم غذایی، ورزش هوازی و تمرینات برای تقویت عضلات شکم

شرط اول: رژیم غذایی

هرگاه اسم رژیم می آید ممکن است در ابتدا چیز سختی به نظر برسد در صورتی که اصلا اینگونه نیست. منظور از رژیم، نخوردن نیست که کاری سخت باشد بلکه رژیم یعنی درست خوردن. لازم نیست خیلی رژیم سفت و سختی را رعایت کنید، چراکه در این برنامه ۶ هفته ای برای آب کردن شکم از ورزش هم استفاده می شود. پس صرفاً کارهای زیر را ظرف این ۶ هفته انجام دهید:

اول: سرخ کردنی و روغن را به مدت ۶ هفته فراموش کنید.

دوم: از هر نوع ماده قندی مصنوعی مثل آب نبات، قند و شکلات پرهیز کنید.

سوم: مصرف مواد نشاسته ای مثل نان، برنج، سیب زمینی و… را در حد توان به حداقل رسانده و مصرف آب را به حداکثر برسانید.

چهارم: هنگام گرسنگی سعی کنید بیشتر از میوه و سبزیجات استفاده کنید.
شرط دوم: ورزش هوازی

ورزش های هوازی اثرات بسیار مفیدی در سلامت قلب و عروق دارند وهمچنین باعث از بین بردن چربی های بدن می شوند. ما در این برنامه ۶ هفته ای بیشتر نیازمند اثرات چربی سوزی آنها هستیم.

در این ۶ هفته کافی است شما حداقل هفته ای ۵ روز به مدت یک ساعت ورزش های هوازی انجام دهید. اگر در ابتدای کار روزی یک ساعت برایتان دشوار است از روزی ۱۵ دقیقه شروع کنید و هر یک تا دو روز یکبار مقدار آن را ۵ تا ۱۰ دقیقه افزایش دهید تا به روزی یک ساعت برسید. از تمام ورزش های هوازی به منظور چربی سوزی در این برنامه ۶ هفته ای می توان استفاده کرد ، اما ورزش هایی که کارایی بهتری برای چربی سوزی شما دارد عبارتند از: پیاده روی خیلی تند، دویدن آرام، تردمیل و دوچرخه ثابت.
شرط سوم: تمرینات شکم

هدف این قسمت از برنامه این است که عضلات شکم شما فرم زیبایی بگیرند و قوام آنها افزایش یابد. بنابراین وقتی چربی های شکم شما (توسط رژیم غذایی وبرنامه ورزشی هوازی) آب شدند، عضلات زیر آنها فرم یافته و زیبا می شوند و این همان چیزی است که بنام عضلات ۶ تکه ای شکم یا Six Packs نامیده می شود. پس برای قوام گرفتن و زیبا کردن عضلات شکم هفته ای ۴ نوبت و در هر نوبت تمرینات زیر را انجام دهید:

۱٫ دراز و نشست: روی زمین به پشت دراز بکشید در حالیکه دست هایتان پشت سر است، از کمر خم شده و تا حدی بالا بیایید که آرنج تان به زانوهایتان که خم هستند بخورند. این حرکت را هر جلسه ۳ نوبت و در هر نوبت حداقل ۲۰ تکرار انجام دهید.

۲٫ پا دوچرخه: روی زمین دراز بکشید، دست ها پشت سر، زانو خم و ساق موازی با سطح زمین باشد. سپس حرکاتی شبیه به دوچرخه سواری را در هوا با پاها انجام دهید. این حرکت را نیز هر جلسه ۳ نوبت و هر نوبت ۳ دقیقه انجام دهید.

۳-بالا آوردن پاها در حالت خوابیده: در حالت خوابیده به پشت پاهایتان را به صورت مستقیم بالا بیاورید تا حدی که استخوان باسن از زمین بلند شود. سپس به آرامی پاها را به موقعیت اول برگردانید. این حرکت را نیز هر جلسه ۳ نوبت و در هر نوبت حداقل ۲۰ تکرار انجام دهید.

با انجام دقیق برنامه های بالا مطمئن باشید که ظرف ۶ هفته و چه بسا کمتر، چربی های شکم را به میزان زیادی از دست خواهید داد و این موضوع را به وضوح در سایز دور کمر شلوارتان مشاهده خواهید کرد.

شاید بسیاری از شما عزیزان از دست دادن چربی شکم و پهلو برایتان بیشتر از جنبه زیبایی مهم باشد اما چیزی که اهمیت بیشتری دارد مسئله سلامتی است تا زیبایی. اگر شما چربی هایتان را از بین نبرید رفته رفته و با افزایش سن نه تنها از بین بردن آن ها سخت تر می شود بلکه خطر ابتلا به بیماری های زیادی مثل دیابت، فشار خون، بیماری قلبی، سرطان و… در شما افزایش می یابد. پس از همین فردا شروع کنید، اراده به خرج دهید، مصمم و جدی باشید تا به نتیجه برسید.

 منبع مقاله: h

یک ورزشکار با باخت چگونه برخورد کند؟ (روانشناسی شکست)

به گزارش ایسنا، دکتر اکبر کوشانفر گفت: آزمون‌های به عمل آمده از کودکان در سنین مختلف نشان می‌دهد آن دسته از کودکانی که صبحانه را از رژیم غذایی خود حذف می‌کنند در انجام تست‌ها خطای بیشتری دارند. همچنین میزان تحریک‌پذیری، شناخت، قدرت حافظه و یادآوری آنها نیز کاهش می‌یابد.

این متخصص کودکان یادآور شد: صبحانه ‌گریزی در کودکان بویژه در سنین ۴ تا ۸ سال مساله شایعی است که نیازمند بررسی و علت‌یابی است. به علت اهمیت این موضوع مطالعه‌ای روی کودکان این محدوده سنی انجام شده است که هدف آن بررسی و یافتن علل صبحانه گریزی در کودکان و ارائه راه‌حل‌های عملی در جهت جلوگیری از این رفتار بوده است.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افراد مورد بررسی در این مطالعه را کودکان ۴ تا ۸ ساله‌ای خواند که حداقل یک بار به بیمارستان مفید مراجعه کرده بودند. به این ترتیب عادت تغذیه‌ای در این افراد در مواقع سلامت کامل، در چهار فصل سال و همچنین در فصل شروع مدرسه مورد بررسی قرار گرفت.

وی گفت: نتایج این تحقیق نشان داد در مجموع اطفال بررسی شده ۵۷ درصد صبحانه نمی‌خورند که از این میان ۵۳ درصد پسر و ۴۷ درصد دختر بودند و بیشتر در دو سن خاص ۵ و ۸ سالگی قرار داشتند.

این متخصص کودکان افزود: در بررسی علل ترک صبحانه نیز این نتایج به دست آمد که ۳۲ درصد از کودکان به علت بازیگوشی، ۲۶ درصد به علت استرس برای رفتن به مدرسه، ۲۳ درصد به علت تنها بودن کودک در هنگام صرف صبحانه و ۱۹ درصد به علل نامعلوم صبحانه نمی‌خوردند.

کوشانفر گفت: با دقت در نتایج حاصل از این پژوهش و نیز گفت‌وگوی حضوری با خانواده‌های کودکان صبحانه گریز مشخص می‌شود که صبحانه گریزی قابل پیشگیری است و با تغییر در روش و رفتارها و تغییر در رژیم غذایی تصحیح می‌شود؛ چنانکه ۳۳ درصد کودکان با تغییر در رژیم به مصرف صبحانه تمایل پیدا کردند.

وی خاطر نشان کرد: می‌توان با گنجاندن مواد غذایی متنوع جذاب و مورد علاقه کودکان در وعده صبحانه آنان را به صرف یک صبحانه کامل و سالم تشویق کرد.

کوشانفر با اشاره به کودکان مبتلا به مشکلات روانی و عاطفی، گفت: با مشاوره صحیح روانپزشکی و راه حل‌های کاربردی می‌توان این مشکل را از بین برد. شاغل بودن مادر و خروج زودهنگام از منزل تا حدودی روی میل به صبحانه در کودکان تاثیر دارد که باید با تغییر برنامه اصلاح شود.

شکلات مانند ورزش؟!

محققان دریافته‌اند مقدار اندکی شکلات تلخ می‌تواند تأثیری مشابه ورزش بر سلامتی افراد داشته باشد.

آزمایشات اخیر در این زمینه بروی میتوکندری‌ها تمرکز داشته که وظیفه تولید انرژی را در عضلات بر عهده دارند. وجود ماده‌ای به نام اپی‌کاتچین در شکلات می‌تواند با بالا بردن میزان میتوکندری تحرک عضلات را بالا برده و از این حیث عملکردی مشابه فعالیت‌های ورزشی داشته باشد.

دکتر موهک مالر از دانشگاه دیترویت که ریاست تیم تحقیق در این زمینه بروی موش‌ها را برعهده داشته می‌گوید: “میتوکندری‌ها انرژی مورد استفاده در بدن را ایجاد می‌کنند. هر چقدر میزان آن بالا برود عملکرد عضلات بهتر خواهد بود. حرکات ورزشی از جمله دوچرخه سواری ودویدن می‌تواند میزان میتوکندری را افزایش دهد اما تحقیقات ما نشان داده اپی‌کاتچین هم می‌تواند در عضلات قلب و سر، عملکردی مشابه داشته باشد. در آزمایش ما برای ۱۵ روز به موش‌ها نوع خاصی از شکلات داده شد و در همین مدت برای گروه دیگری از موش‌ها تمرینات ورزشی در نظر گرفته شد. در پایان دوره پانزده روزه هر دو گروه عملکرد بدنی مشابهی داشتند.”

این آزمایشات دانشمندان را امیدوار به رفع روند از میان رفتن عضلات با بالا رفتن سن کرده است. به عقیده دکتر مالک ترکیبی از حرکات ورزشی و شکلات درمانی می‌تواند برای افراد مُسن بسیار مفید باشد و مانع از میان رفتن عضلات‌شان شود. او تاکید می‌کند هر چند تعمیم دادن نتایج آزمایشات اخیر به انسان‌ها شاید به طور قطع درست نباشد اما به هر حال امیدهایی برای رسیدن به نتایج مشابه در آینده‌ی نزدیک برای افزایش میتوکندری در بدن انسان از این طریق وجود دارد.

شکلات تلخ، کام مغز را شیرین می‌کند

تحقیقات نشان می‌دهد، اپی‌کاتچین موجود در شکلات‌های تلخ می‌تواند با تحریک مکانیزم‌های حفاظتی مغز، از سلول‌های عصبی محافظت کند و در هنگام سکته نیز از حجم آسیب‌های وارد شده به این ارگان بکاهد. آنچه که شکلات‌های تلخ را متمایز می‌کند، عطر فوق‌العاده و طعم دلنشین آن‌ها نیست. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه جانزهاپکینز در انگلستان دریافته‌اند این شکلات‌ها حاوی ماده مؤثری هستند که می‌تواند در سکته‌های مغزی و دیگر آسیب‌های وارد شده به این ارگان با تقویت سیگنال‌های مغزی، تا حد امکان از سلول‌های عصبی محافظت کند.

به گزارش فیوچریتی، اعضای این تیم نود دقیقه پس از این که موش‌ها دوز بسیار پایینی از اپی‌کاتچین- ترکیبی که به شکل طبیعی در شکلات تلخ وجود دارد- را دریافت کردند، با قطع موقت جریان خون در مغز آن‌ها، باعث شدند حالتی شبیه به سکته مغزی در موش‌ها شکل بگیرد.

نتایج نشان می‌دادند، آسیب مغزی در موش‌هایی که پیش از آغاز آزمایش اپی‌کاتچین دریافت کرده‌اند، به مراتب پایین‌تر از موش‌های دیگر مورد آزمایش بوده است و نکته حائز اهمیت این که اثر بازدارنده این ماده تا حدود ۳ ساعت و نیم پس از آغاز حمله در موش‌ها باقی مانده است، این در حالی است که بازده زمانی نجات فردی که دچار سکته مغزی شده از ۲ تا نهایت ۳ ساعت تجاوز نخواهد کرد.

سیلوین دوره، دانشیار بخش بی‌هوشی مراقبت‌های ویژه و داروشناسی این دانشگاه احتمال می‌دهد، اپی‌کاتچین با تحریک دو مکانیزم شناخته شده برای حفظ سلول‌های عصبی، آسیب‌های حاصل از سکته مغزی را در آن‌ها کاهش می‌دهد.

او می‌گوید: “اثر این ماده هنوز روی انسان بررسی نشده است و از سوی دیگر به نظر می‌رسد مقدار اپی‌کاتچین مورد نیاز برای حفظ سلول‌های عصبی بسیار اندک باشد. اثر این ماده غیرمستقیم است و به تحریک مسیرهای حفاظتی منجر می‌شود که در حال حاضر هم در سلول‌های عصبی مغز وجود دارند. به عبارت دیگر اپی‌کاتچین به سلول‌ها کمک می‌کند در مقابل آسیب‌های ناگهانی بهتر از خودشان دفاع کنند و احتمالاً مقادیر بسیار جزئی از آن هم برای این منظور کفایت می‌کند”.

دوره امیدوار است کشف دقیق این اثر و مسیرهای حفاظتی مغز در نهایت بتواند به کاهش آسیب‌های حاصل از سکته مغزی حاد و بیماری‌های عصبی مزمنی مانند آلزایمر و اختلال‌های ناشی از افزایش سن در انسان منجر شود.

انتخاب این ماده و بررسی اثر بازدارنده آن روی سکته از آنجا آغاز شد که دانشمندان دیدند نرخ بیماری‌های قلبی- عروقی در ساکنان جزیره‌ای در پاناما بسیار پایین است و بررسی‌ها نشان می‌دادند ژن‌ها نقشی در آن ندارند، چرا که اثر حفاظتی منحصر به جزیره بود و این در مورد کسانی که از جزیره مهاجرت می‌کردند، صدق نمی‌کرد.

محققان دریافتند ساکنان این جزیره نوعی نوشیدنی بسیار تلخ را که حاوی اپی‌کاتچین است، به جای چای یا نوشابه‌های گازدار و به شکل منظم مصرف می‌کنند.

دوره می‌گوید: “این تحقیق به معنی آزادی افراد در مصرف هر میزان شکلات تلخ که می‌خواهند نیست. باید کالری دریافتی به اندازه باشد و از میوه‌ها و سبزی‌ها هم به میزان کافی استفاده بشود. نکته مهم دیگری هم وجود دارد، اپی‌کاتچین به تغییرات نور و دما بسیار حساس است و اگر فرایندهای تهیه شکلات یا شرایط نگهداری آن مطلوب نباشد، شانس چندانی برای دریافت آن از شکلات‌های تلخ وجود نخواهد داشت”.

شکلات بخورید تا بیماری قلبی نگیرید

شکلات‌خورها از این پس با خاطرجمعی می‌توانند به انتخاب طعم‌های مختلف در فروشگاه‌ها دست بزنند. بنا به نتایج آخرین تحلیل‌ها در دانشگاه کمبریج کسانی که شکلات‌خور حرفه‌ای هستند ۳۷ درصد کمتر از سایرین شانس ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی دارند. بخش دیگری از این تحقیق که روی بیش از ده هزار نفر صورت گرفته نشان می‌دهد این افراد همچنین ۲۹ درصد کمتر از سایرین سکته می‌کنند. در این تحقیق زندگی سوژه‌های مختلفی در کشورهای آلمان، ژاپن، هلند، سوئد و آمریکا برای یک دهه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد در بین انواع شکلات‌ها، شکلات تلخ بهترین تأثیرگذاری را دارد.

البته سایر انواع شکلات از جمله شکلات شیری و شکلات نعنایی هم کارایی خوبی داشتند. با این حال دکتر اسکار فرانکو از بخش تحقیقات درمانی بیماری‌های قلبی عروقی دانشگاه کمبریج عنوان کرد هنوز کسی به درستی نمی‌داند چرا شکلات برای سلامت قلب مفید است. به گفته او برخی مواد غذایی دارای ساختاری پیچیده هستند و شکلات از این دسته است.

یکی از تئوری‌ها به زعم او وجود آنتی اکسیدان فراوان در شکلات است که باعث گردش راحت‌تر خون در رگ‌ها می‌شود. در عین حال شکلات می‌تواند کیفیت بالاتری برای زندگی ایجاد کند و سبب آرامش و شادی می‌شود. دکتر فرانکو نتایج این تحقیقات را در نشست سالیانه انجمن قلب و عروق در پاریس اعلام کرد ولی در همین حال تاکید کرد این نتایج به معنای تایید شکلات‌خوری افراطی نیست. او میانه‌روی را در این کار توصیه کرد و به گفته‌ی او بدن روزانه به ۲۰ تا ۵۰ گرم شکلات نیاز دارد.

علاقه‌مندان به شکلات لاغرترند!

تحقیقات نشان می‌دهد که شکلات‌ها باعث چاقی نمی‌شود و در اصل این غذاهای آماده هستند که بحران چاقی را در جهان گسترش داده است. افرادی که به شکلات علاقه دارند، نباید خیلی نگران باشند، چرا که دانشمندان متوجه شدند این افراد، وزن کم‌تری دارند، لاغرترند و دور کمر آن‌ها نیز باریک‌تر است.

از سوی دیگر مصرف شکلات باعث می‌شود احتمال ابتلا به فشار خون بالا و سندروم متابولیک به ترتیب ۱۴ و ۱۵ درصد کم‌تر از دیگران باشد. این عوامل از مهم‌ترین فاکتورهای موثر در ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته هستند.

البته این مطالعات به این معنا نیست که شما با خوردن شکلات می‌توانید وزن خود را کم کنید. اما به نظر می‌رسد مصرف شکلات باعث می‌شود میزان اشتهای شما به غذا کم‌تر شده و به این ترتیب کالری کم‌تری را وارد بدن خود کنید. از سوی دیگر مطالعات نشان می‌دهد افرادی که شکلات مصرف می‌کنند به طور متوسط بیش‌تر از دیگران به ورزش کردن علاقه دارند.

کارول اونیل از مرکز کشاورزی دانشگاه لوئیزیانا در این باره گفت: تحقیقات ما نشان می‌دهد مصرف شکلات به میزان متوسط تأثیر زیادی در افزایش وزن و چاقی ندارد.

این بررسی‌ها در مجموع نشان می‌دهد مصرف مقادیر کمی از شکلات نه تنها فواید زیادی برای بدن دارد، بلکه می‌تواند به شما در داشتن وزن متناسب‌تر نیز کمک کند.

دانشمندان با انجام مطالعاتی در بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴، میزان مصرف شکلات را روی بیش از ۱۵ هزار نفر که بیش‌تر از ۱۹ سال سن داشتند بررسی کردند.

میزان شاخص جِرمی و دور شکم افرادی که شکلات مصرف می‌کردند به طور متوسط کم‌تر از دیگران است. برای مثال شاخص جرمی این افراد به طور متوسط ۷/۲۷ و در دیگران ۲/۲۸ است.

به طور کلی محققان معتقدند هر شخص حداکثر باید ۱۰ درصد از کالری روزانه خود را از غذاهایی مانند شکلات، فست‌فودهاو انواع مختلف نوشیدنی‌ها به دست بیاورد.

برگرفته از سایت

ال_آرژنین چیست و از چه منابعی تامین می شود؟

ورزش آئروبیک ، قلب و ریه ها را تقویت می کند و جریان خون را بهبود می بخشد. فواید سلامتی آن فراوان است از جمله جلوگیری و کنترل بیماری.

آیا ۳۰ دقیقه ورزش آئروبیک در روز همان درمانی است که به دنبال آن بوده اید؟

ورزش آئروبیک به خاطر منافع آن از جلوگیری از بیماری قلب گرفته تا کاهش استرس ، یکی از بهترین کارهایی است که می توان برای سلامتی انجام داد. فعالیت هایی نظیر پیاده روی یا دوچرخه سواری که قلب را به پمپ کردن وا می دارد و ورود اکسیژن را به بدن افزایش می دهد می تواند به داشتن عمری طولانی تر و سالم تر و به جلوگیری و کنترل بیماری های مزمن کمک کند .به فواید زیاد مرتبط با  ورزش آئروبیک در زیر نگاهی بیندازید. انگیزه پیدا کنید و با انجام آن از فواید آن بهره مند شوید.

بدن چگونه به ورزش آئروبیک پاسخ می دهد

در طی ورزش آئروبیک ، عضلات بزرگ دست ها ، پاها و باسن به طور مکرر حرکت می کنند. تناسب آئروبیک ، که تناسب قلبی عروقی هم نامیده می شود ، به توانایی قلب ، رگ های خونی و ریه ها ( سیستم قلبی عروقی ) برای تامین سوخت در طی فعالیت جسمانی مداوم اطلاق می شود. با داشتن تناسب آئروبیکی ، بدن جهت حفظ ادامه حرکت به صورت کارآمدتر ، اکسیژن را با کارآیی بیشتری دریافت و مصرف می کند.

بدن برای ادامه حرکت تکراری عضله :

·اکسیژن بیشتری را وارد بدن می کند , تنفس سریع تر و عمیق تر می شود تا مقدار اکسیژن داخل جریان خون را به حداکثر برساند.

·خون را سريع تر و قدرتمندتر پمپ مي كند جهت تولید انرژی و حمل اکسیژن به صورت موثرتر به دیگر قسمت های بدن ، قلب سریع تر می زند.قدرت هر ضربان قلب جهت به حداکثر رساندن جریان خون به ماهیچه ها و بازگرداندن آن به ریه ها ، افزایش می یابد.

· قطر و تعداد رگهاي خوني كوچك را افزايش مي دهد .رگ های خونی کوچک ( مویرگ ها ) برای رساندن اکسیژن بیشتر به عضله ها ، گشاد می شوند و محصولات زائد مانند دی اکسید کربن و اسید لاکتیک را انتقال می دهند.در طول زمان ، جهت کارآمدتر کردن حمل اکسیژن و دفع مواد زائد ، عملا مویرگ های بیشتری در عضله ایجاد خواهد شد.

·از توليد حرارت زياد جلوگيري مي كند. وقتی ماهیچه ها حرکت می کنند ، حرارت بدن بالا می رود. برای جبران بالا رفتن درجه حرارت ، بدن با عمل دم حرارت را در هوا رها می کند. بدن با عرق کردن هم حرارت ، آب و مواد معدنی را از دست می دهد.

·.اندورفين ها را آزاد مي كند ورزش منظم آئروبیک موجب آزاد شدن اندروفین ها که مسکن های طبیعی بدن هستند ، می شود.

ورزش آئروبیک می تواند به جلوگيري از  بيماري هاي  زیر کمک کند

کاهش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونری.بیماری قلبی یکی از شایع ترین عوامل مرگ زنان و مردان است. اگر دچار حمله قلبی شده اید ، دستیابی به سطح بالاتر سلامت آئروبیک می تواند از حمله دوم جلوگیری کند.

كاهش خطر ابتلا به فشار خون بالا . اگر دچار فشار خون بالا هستید ، ورزش آئروبیک می تواند به کاهش آن کمک کند.

بهبود پروفايل چربي خون . ورزش ، غلظت کلسترول HDL ( کلسترول خوب) را در خون افزایش و غلظت LDL ( کلسترول بد ) را کاهش می دهد.

كاهش خطر سكته مغزي .بهبود چربی های خون منجر به ساخت کمتر جرم در شریان ها می شود. رسوب جرم ها در رگ های خونی منتهی به مغز می تواند منجر به سکته مغزی شود.

كاهش خطر بروز برخي سرطان هاي شايع  از جمله سرطان های سینه ، پروستات ، و سرطان مخاط رحم.

كاهش خطر بروز و ابتلا به ديابت تيپ دو .ورزش آئروبیک به کنترل وزن ، کاهش احتمال دچار شدن به اضافه وزن یا چاقی – شرایطی که منجر به دیابت نوع ۲ می شود- کمک می کند.

كاهش ابتلا به بيماري هاي ويروسي .ورزش آئروبیک به فعال شدن سیستم ایمنی و آمادگی آن برای مبارزه با عفونت کمک می کند. افرادی که به طور منظم ورزش می کنند کمتر مستعد ابتلا به بیماری های ویروسی جزئی نظیر سرماخوردگی ها و آنفلونزا هستند.

کنترل بیماری ها و مشکلات جسمانی

·كاهش سطح قند خون در افراد ديابتي:حفظ قند خون در محدوده دامنه هدف می تواند به اجتناب از عوارض بعدی بلند مدت دیابت مانند نارسایی کلیه یا بیماری قلبی کمک کند.

·كنترل وزن مناسب :ورزش آئروبیک همراه با برنامه غذایی سالم و تمرین قدرتی مناسب می تواند به کاهش وزن یا حفظ وزنی متناسب کمک کند.

·تقويت قدرت عضلاني قلب : قلب می تواند به ازاء هر ضربان خون بیشتری را پمپ کند ، یعنی اینکه قلب نیازی به ضربان سریع به هنگام استراحت یا ورزش ندارد.

·بهبود خونرساني به بافت ها و ارگانهاي بدن :قلبی قوی تر ، خون را با کارآیی بیشتری پمپ می کند.

· تسكين درد مزمن عضله و سندرم فيبروميالژي :ورزش آئروبیک می تواند رشد رگ های کوچک خونی ( مویرگ ها ) را در عضلات تحریک کند. این کار به بدن کمک می کند تا اکسیژن را به طور کارآمد تری به عضلات انتقال دهد و محصولات زائد متابولیک تحریک کننده مانند اسید لاکتیک را برطرف کند.

·افزايش روحيه و خلق بالا : ورزش آئروبیک می تواند یاس و ناامیدی افسردگی و تنش مرتبط با اضطراب را تسکین دهد.

·تقويت استحكام و تراكم مناسب استخوان : ورزش آئروبیک تحمل کننده وزن نظیر پیاده روی ، می تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان و عوارض بعدی آن را کاهش دهد. ورزش های آئروبیک با شدت کم – نظیر شنا ، دوچرخه سواری و ورزش های درون استخر – می تواند بدون وارد کردن فشار بیش از حد بر مفاصل ، بدن را در حالت تناسب حفظ کند ، که این امر این نوع ورزش ها را انتخاب های خوبی برای افراد مبتلا به مشکلات جسمانی نظیر آرتروز می سازد.

ساير فوايد ورزش هاي هوازي

افزايش استقامت و تحمل هوازي : ورزش آئروبیک ممکن است در طی فعالیت و یا بلافاصله پس از آن فرد را خسته سازد، اما در بلند مدت می تواند استقامت را افزایش و خستگی را کاهش دهد.

كنترل و كاهش استرس : یک جلسه ورزش آئروبیک پس از یک روز کاری پر تنش می تواند به فرد کمک کند تا به آرامش برسد.

حفظ تحرك و شادابي : حفظ برنامه منظم ورزش آئروبیک ، ماهیچه ها را کارآمد و قوی می کند که با افزایش سن ، بدن قرص و محکم روی پاها قرار می گیرد. در صورت استفاده از ویلچر ، ورزش آئروبیک که بر دست ها ، شانه ها و قسمت بالای بدن متمرکز است – مثلا پارو زدن یا اسکی با استفاده از اسکی نشسته – می تواند به قوی شدن قسمت بالای بدن کمک کند و در عین حال سلامت قلبی عروقی بدن را هم بهبود  ببخشد.

حفظ استقلال و اتكا به نفس : با افزایش سن ، ورزش آئروبیک می تواند به قوی تر ماندن ماهیچه ها کمک کند که به جلوگیری از افتادن ها و شکستگی ها کمک خواهد کرد.

افزايش طول عمر مقيد : به نظر می رسد افرادی که تمرینات قلبی عروقی انجام می دهند از آنهایی که این کار را انجام نمی دهند بیشتر عمر می کنند.

روش های رسیدن به تناسب آئروبیک

رسیدن به سطح بالاتر تناسب آئروبیک می تواند مفرح باشد چون برای انتخاب ، فعالیت های زیادی وجود دارد. از میان این گزینه ها می توان موارد زیر را نام برد: پیاده روی ، رقص آئروبیک ، شنا ، اسکی ، دو ، دو نرم ، ورزش آبی ، رقص ، پارو زدن.

پیاده روی شکل همگانی و مورد پسند ورزش آئروبیک است که ورزشی ساده و ارزان می باشد. تنها چیزی که لازم دارید یک جفت کفش پیاده روی راحت است که اندازه پایتان باشد. حتی می توانید از زمان صرف شده به هنگام انجام فعالیت های آئروبیک معمول نظیر باغبانی یا خانه داری هم بهره ببرید.

بدنتان را به حرکت درآوردید تا منافع سلامتی آن را تجربه کنید

حال در مورد منافع سلامتی ورزش آئروبیک و نحوه تاثیر آن بر بدنتان آگاه هستید. بگذارید منافع سلامتی آن ، الهام بخش شما برای پیگیری رسیدن به سطح بالاتر تناسب آئروبیک باشد. تنها با ۳۰ دقیقه (ورزش آئروبیک ) در روز عمر طولانی تری داشته باشید و سالم تر زندگی کنید.

منبع : mayoclinic.c

حقوق ورزشی
تنبیه ورزشکاران توسط مربیان

مربیان، معلمان ورزشی، کُچ‎ها و سرپرستان تیم‎ها گاهی در راستای مدیریت بر ورزشکاران زیر نظر خود و برای عمل به تکلیف محوری حفظ سلامتی ورزشکاران، ممکن است تنبیه بدنی را نیز به عنوان یک ابزار، لازم بدانند و از آن استفاده کنند.
از این رو پرسشی که در این باره مطرح می‎باشد و باید پاسخ داده شود این است که آیا تنبیه بدنی ورزشکاران از نظر حقوقی مجاز است یا خیر؟ پاسخ کوتاه، این است که معلم‎های ورزشی و مربیان، حق ندارند ورزشکاران را تنبیه بدنی نمایند و تنبیه ورزشکاران، موجب مسئولیت حقوقی برای ایشان خواهد بود مگر در موارد خاص و استثنایی که قانون اجازه داده است. پس حکـم کلی در این باره این است که؛ عـلی‎الاصول تنبیه بدنی در همۀ موارد به جـز موارد استثنا، ممنوع می‎باشد.

اما در این باره، توضیحاتی نیاز است. از سویی گفتیم برابر قانون، مربیان و معلمان ورزشی، حق تنبیه شاگردان خود را ندارند. ولی از سوی دیگر، در حقوق ورزشی، پی در پی گفته می‎شود؛ وظیفۀ مراقبتی مربیان ورزشی نسبت به سلامتی شاگردان، اصل و محور است و بر سایر تکالیف تقدم دارد. با این وصف این تعارض پیدا می‎شود که اگر اصل، لزوم مراقبت از سلامتی ورزشکاران است آیا برای رعایت آن، مربی می‎تواند در مواردی که ضرورت دارد در جهت پیشگیری از بروز خطرات، ورزشکاری را که با کارها و رفتارهای نادرست خود و با اصرار بر آن، سلامتی خود یا دیگران را به خطر می‎اندازد تنبیه کند؟ برای مثال فرض کنید در کلاس آموزش تکواند، یکی از تکواندوکاران دارای کمربند زرد در ردۀ خردسالان، اصرار بر مبارزه با یکی از کمربندهای مشکی ردۀ نوجوانان را داشته باشد و علیرغم تذکرات مربی، او همچنان با صحبتهای تحریک آمیز خود از تکواندوکار کمربند مشکی دعوت به مبارزه می‎کند و حتی گـاهی در حین تمرینات عمومی، ضـربه‎ای هم به تکواندوکار کمربند مشکی می‎زند و چون به مقصـود خود نمی‎رسد، خطاب به او واژه‎های نامنـاسب و حتی رکیک هم بکار می‎برد. در این مثال اگر مربی تشخیص داد، تنها راه چاره برای بازداشتن چنین شاگردی از اقدامات خطرناک و خلاف مقررات، تنبیه بدنی است،آیا می‎تواند او را تنبیه کند و قانون چنین اجازه‎ای می‎دهد؟
بند 1 ماده 59 قانون مجازات اسلامی پیشین، گفته: « اقدامات والدین و اولیاء قانونی و سرپرستان صغار و محجورین که به منظور تأدیب و محافظت باشد، جرم محسوب نمی‎شود». اگر چه این ماده قانونی ظاهراً اجازه تنبیه را داده اما آنگونه که پیداست این اجازه، محدود و مشروط است. یعنی اولاً در بارۀ کسانی می‎باشد که تحت سرپرستی هستند و از نگاه حقوقی و در ورزش، شامل کسانی می‎شود که به سن بلوغ نرسیده‎اند. بنابراین، تنبیه یا تأدیب کسی که به سن بلوغ رسیده، مجاز نیست و قانونی هم نمی‎باشد. ثانیاً در موردی هم که قانونگذار تنبیه را مجاز شمرده، شرط نموده که باید در حد متعارف باشد و اگر از حد متعارف خارج شد، موجب مجازات است. ضمن اینکه اصولاً تنبیه موضوع این قانون، تنبیهی است که آسیب بدنی داشته باشد و آثار آن بصورتی باشد که در غیر از مواردی که قانون اجازه داده، جرم به شمار آید. از این رو می‎توان استنباط نمود که برای اعمال تنبیهات خفیف و بدون آثار بدنی، منعی وجود ندارد هرچند قاعدتاً این نوع تنبیهات هم باید در راستای اصلاح و تأدیب باشد.

پس، مربیان و معلمان ورزشی، حق تنبیه بدنی یا تأدیب هنرآموزان خود را ندارند. مگر در موارد استنثا و با رعایت شرایط پیش بینی شده در قانون. موارد استثناء هم چون باید حد متعارف،رعایت شود و برای تادیب و محافظت اجرا گردد و فقط در مورد کسانی که به سن بلوغ نرسیده‎اند مجاز دانسته شده، نمی‎تواند بسادگی امر مجاز به شمار آید. از این رو اگر مربیان و معلمان ورزشی، تنبیهی را اعمال کنند و شاگرد یا خانواده او شاکی شوند، بار اثبات اینکه تنبیه بدنی برای تادیب و محافظت بوده و در حد متعارف هم انجام شده بر عهدۀ مربی قـرار می‎گیرد و براین پایه، تنبیه‏کننده،در برابر قانون، برای توجیـه تنبیه، نمی‎تواند موضع محکم داشته باشد.

نتیجه اینکه به هر حال، تنبیه بدنی که باعث آسیب دیدگی ورزشکار شود، می‎تواند برای مربی مسئولیت کیفری در پی داشته باشد. پس باید از بکار بردن ابزار تنبیه، پرهیز نماید. ضمن اینکه اگر در مواردی هیچ چاره‎ای جز اعمال تنبیه بدنی نبود باید توجه داشته باشند که تنبیهی که بکار می‎برند حتماً متعارف باشد و منجر به آسیب بدنی هم نشود. افزون بر اینکه شخصیت ورزشکار را هم از لحاظ جسمی و روحی مدنظر قرار داده و از همه مهمتر به ماهیت خطایی که ورزشکار مرتکب شده نیز باید توجه جدی نمایند. زیرا آنگونه که اشاره شد، از نظر قانون، تنبیه باید به منظور تادیب و محافظت اعمال گردد. یعنی خطاها و تخلفاتی مستوجب تنبیه هستند که انجام آنها از سوی ورزشکار در تعارض با امر تادیب و سبب نقض اصل محافظت و مراقبت از سلامتی ورزشکاران باشد. روشن است، مربیان و معلمان ورزشی حق ندارند ورزشکاران را به بهانه‎های واهی و غیر قابل توجیه قانونی، تنبیه بدنی نمایند.

دکتر محمد احسنی فروز
مسئول کمیته قضایی فدراسیون

در این صفحه از سایت شما کاربران عزیز با روش های افزایش قد و رشد خوب با روش های طبیعی آشنا میشوید.عوامل وراثتی ( ژنتیک ) – اصلاح نسل عوامل وراثتی:شامل ژن هایی که از پدر،مادر و اجدادمان به ارث میبریم.اگر خانواده و فامیل شما کوتاه قد هستند.کار سخت است؛ راه حل اصلاح نژاد است.

تغذیه مادر در دوران بارداری تغذیه مناسب در دوران کودکی و پس از آن شیر مادر به شرط آنکه خود مادر از تغذیه مناسب و رژیم غذایی مطلوب پیروی نماید. عامل اصلی رشد خوب در کودکان است میباید کودکان را از مصرف تنقلات و مواد زائد و میان وعده های با ارزش غذایی کم پرهیز داد تا وعده های غذایی اصلی را کامل و خوب میل کنند.ضمن اینکه مودکان کم تحرک مثلا بچه هایی که مدت زیادی جلوی کامپیوتر و تلوزیون می نشینند خوب غذا نمی خورند. پرهیز از تشنگی و گرسنگی شدید درمان گرسنگی های پنهان

ورزش داشتن فعالیت ورزشی و تحرک مناسب انجام تمرینات ورزشی خاص جهت افزایش قد کم تحرکی و یا عدم تحرک کافی باعث تغییر متابولیسم بدن می گردد ، همچنین تحریکات ترشح هورمونهای مطلوب را نیز با نقص مواجه کرده و مانع از حداکثر رشد میشود

 رعایت تدابیر خواب و بیداری خواب کافی باعث ترشح هورمون رشد میگردد ، پس سعی نمائید در طی شبانه روز از خواب کافی بهره ببرید در خواب متابولیسم شما هم از ریتم مناسب برخوردار می گردد و عضلات سریعتر خود را بازسازی ( ریکاوری ) نموده ، خستگی حاصل از فعالیت روزانه رفع میشود. همانطور که خواب کافی فواید بسیاری دارد ، بی خوابی نیز متابولیسم بدن را مختل نموده و مانع از رشد کافی میگردد. بهترین زمان خواب ساعات اولیه شب است این زمان اوج ترشح هورمون سوماتتروپین (هورمون رشد ) است . همچنین خوابی که از سر شب آغاز شود از نظر تاثیر حدود ۲ برابر خواب آخر شب است پس به موقع خوابیدن عامل بسیار مهمی است سحرخیزی و بیدار شدن قبل از طلوع آفتاب هم عامل مهمی است و باعث سلامتی و تعادل مزاج است و قطعا در رشد خوب هم تاثیر بسزایی دارد

و اما قسمت جذاب این مقاله درمان های ساده و شگفت انگیز کوتاهی قد:

اصلاح نژاد: جزء علوم قدیم اسلامی ایرانی است. که با ازدواج های خاص افرادی با خصوصیت ها و مزاج های خاص میتوان نسلی با خصوصیات جسمی،روحی و ذهنی دلخواه ساخت. مثلا دارا بودن جثه بزرگ و پهلوانی یا نابغه ذهنی یا قد بلند و…. که نیاز به دانش در حوزه طب کل نگر و جامع ایرانی اسلامی دارد و از حوصله این بحث خارج است

غذاهای موثر برای سلامتی، رشد خوب و افزایش قد: غذاهایی که از کلسیم وفسفر برخوردارند،بهترین غذای استخوان به شمار می روند.و برای افزایش قد بسیار مهم اند برخی از این غذاها عبارتند از:کشک ،انواع کلم،پونه کوهی وچهار مغز؛یعنی مغزگردو،بادام، فندق وپسته،کنجدبا پوست به صورت خام،سبزیجات،میوه جات،و روغن زیتون که بهتر است با خرما میل شود. نور مستقیم آفتاب،مصرف کلسیم وفسفر،خوردن کله جوش که یک یک غذای سنتی است،خرما و شیره خرما بهترین غذا برای محافظت از استخوان هاست.البته نرمش و ورزش روزانه باعث بهره مندی کامل ، قوی شدن و استحکام استخوان و رشد خوب می شود.

مصرف روزانه غذاهای زیر را توصیه میکنم:

عسل – خرما – بادام – گردو – فندوق – پسته – کشک محلی -شیر گاو محلی با چربی طبیعی – روغن زیتون – روغن کنجد – روغن حیوانی از نور آفتاب در طول روز بهره مند شوید. (ساق پاها را برهنه کنید و چند دقیقه جلوی آفتاب بگیرید)

حرکات ورزشی خاص جهت افزایش : ورزشهای زیر تاثیرات بسیار خوبی بر روی قد دارند تکواندو: سیستم تمرینات تکواندو به گونه ایست که افرادی که در سنین پایین به این ورزش روی می آورند قدشان به مقدار قابل توجهی از آن چیزی که باید بلند تر میشود. تمرینات کششی انجام حرکات کششی مناسب به صورت روزانه باعث افزایش رشد قد و قوی شدن و استحکام استخوانها میشود میشود. تحقیقات نشان داده تمرینات رشته یوگا تاثیرات بسیار خوبی بر روند رشد قد دارد -

حجامت: انجام عمل بهداشتی – درمانی حجامت مقدس که در دین مبین اسلام نیز تاکید فراوانی بر آن شده است موجب افزایش قد افراد در حال رشد تا ۱۰ سانتیمتر میشود البته حجامت باید در سنین قبل از ۱۶ سالگی (جهت افزایش قد) انجام شود نکته مهم این که حجامت باید زیر نظر پزشک متخصص طب سنتی انجام شود یا این که حداقل حجام به اصول پایه طب سنتی از جمله طبایع و مزاج شناسی مسلط باشد. دکتر محمد عزیز خانی که در زمینه حجامت تحقیقات فراوانی انجام داده. و در مدت ۱۰ سال با حجامت بیش از ۸ هزار کودک و نوجوان، تجربیات ارزشمندی را کسب کرده است میگوید: حکما معتقدند تا ۲۵ سالگی ظرفیت قد کشیدن در انسان باقی است. حتی اگر هورمون های رشد دیگر ترشح نشوند.این را ما به وضوح دیده ایم که حتی خانم ۲۴ ساله بعد از یک سلسله عملیات که محور آن حجامت بوده قد کشیده است.

  روانشناسی رنگ ها و لباس پوشیدن برای قد بلند تر! از آنجاییکه کمتر راه بدون عوارضی برای بلند قد شدن افراد بزرگسال وجود ندارد هر چند رشد قد تا ۳۵ سالگی هم مشاهده شده لذا توصیه های کاربردی زیر جهت قد بلند به نظر رسیدن ارائه میشود ۱٫از کفش های اسپورت که کفی کلفت حدود ۴ یا ۵ سانتیمتر دارند استفاده کنید این روش جواب خود را پس داده !متعجب خواهید شد البته توجه داشته باشید که کفش های پاشنه بلند به ستون فقرات شما آسیب میزند، دقت کنید که کفش استاندارد با کفی کلفت. ۲٫ لباسهاي بالا تنه و پايين تنه با رنگهاي متفاوت شما را بلند قد تر ميکند. ۳٫ لباس های اندازه بپوشید ۴٫ شلوار را در ناحیه کمر بالاتر بیاورید ۵٫ لباس با طرح راه راه عمودي بپوشي

دندان درآوردن کودک یکی از چالش برانگیزترین زمان ها برای مادر و کودک است. در این مقاله به معرفی راهکارهایی که شاید کمتر در مورد آنها شنیده باشید، می پردازیم تا با استفاده از ابزارهای طبیعی که در خانه یا فریزر دارید به کودک در حال دندان درآوردن کمک کنید.

  لطفا به خاطر داشته باشید که بسیاری از این راهکارها شامل اجازه دادن به کودک برای جویدن چیزی در دهانش است. بنابراین احتیاط کنید و از دادن چیزهایی که ممکن است خطر خفگی داشته باشد بپرهیزید و هرگز بدون وجود مراقب در کنار کودک از این راهکارها استفاده نکنید. این توصیه ها کاملا جنبه اطلاعاتی داشته و توصیه های پزشکی نیستند.

این ایده ها می توانند با استفاده از وسایلی که در گوشه و کنار خانه دارید، عملی شوند :

نان بیگل یخ زده: همیشه برای مواقع ضروری و فوری مقداری نان بیگل یخ زده در فریز داشته باشید.  (بیگل نوعی نان دوناتی شکل است که خمیر آن را به شکل حلقه درست کرده و پیش از پختنش آن را برای مدت کوتاهی در آب می‌جوشانند. در نتیجهٔ این کار نانی به‌دست می‌آید که مغزی متراکم، خمیری و جویدنی دارد و پوستهٔ آن قهوه‌ای‌رنگ و گاهی اوقات ترد است.)  بافت نان بیگل بسیار منحصر به فرد است و سردی آن هم بسیار برای لثه های کودک آرامش بخش است.

وافل یخ زده: بافت وافل مشابه بافت بیگل است اما طعم شیرین آن برای کودک بسیار خوشایند است.

 حوله لطیف و بابونه: یک حوله نرم و لطیف کوچک را با چای بابون مرطوب کنید و آن را در فریزر قرار دهید تا سفت شود. بابونه به آرام شدت لثه ها کمک می کند و علاوه بر آن بافت حوله و سردی آن به کرخت شدن لثه ها و بهتر شدن آنها کمک می کند.

 یخ خرد شده و حوله: کمی یخ را خرد کنید و آنها را داخل یک حوله لطیف قرار دهید و طوری آن را گره بزنید که یخها از آن خارج نشوند. کودک می تواند انتهای گره را با دست بگیرد و انتهای دیگر حوله را که یخ ها داخل آن قرار دارند در دهانش بجود.

میوه در پستانک غذاخوری: پستانک غذاخوری را با توت فرنگی یا سایر میوه های یخ زده پر کنید و به کودک اجازه بدهید آن را بجود. این راهکار بسیار نتیجه بخش است زیرا میوه یخ زده طعم بسیار خوشایندی دارد و کودک مجبور نیست یک وسیله سرد را در دستانش نگه دارد.

 هویج تازه: دقت داشته باشید که هویج نباید یخ زده باشد. حتما از هویج کامل استفاده کنید تا کودک نتواند آن را گاز بزند و در گلویش بپرد. بهتر است از هویج های بزرگ وبسیار سرد استفاده کنید.

 قاشق سرد: یک قاشق کوچک را برای مدتی در یخچال یا فریز قرار دهید و بعد آن را به کودک بدهید تا در دهانش بکند.

 سیب سرد: جویدن سیب سرد و لیز خوردن آن روی لثه ها احساس خوبی به کودک می دهد و یک راهکار خوشمزه است!

نكات عمده در برنامه‌هاي لازم و طرح‌ريزي شده از جانب پزشك، در مراحل اوليه عبارتند از: تعيين زمان پياده‌روي در بخش (پس از عمل جراحي)، زمان استحمام، زمان ترخيص از بيمارستان، تاريخ مجاز ازسرگيري فعاليت‌هاي جنسي، زمان ازسرگيري كار و فعاليت، تعيين مشاغل نامطلوب و ممنوع، مشاوره جهت نحوه‌ي انجام مسافرت‌هاي احتمالي، سرگرمي‌ها و تفريحات سالم و بالاخره برنامه‌ريزي شروع فعاليت‌هاي ورزشي ملايم تا متوسط و تعيين انواع مجاز و غيرمجاز ورزش. ورزش كمك موثري است براي ايجاد و حفظ تعادل عصبي رضايتبخش كه همه و به‌ويژه بيماران بدان نياز دارند در بسياري از موارد، ورزش در حكم آرام‌بخشي است كه كمتر دارويي به پاي آن مي‌رسد.

در ماه‌ها و سال‌هاي پس از سكته‌ي قلبي، ورزش موجب بازگشت اعتماد به نفس مي‌شود، بيمار شفا يافته به ياري ورزش، حس اعتماد به نفس خود را باز مي‌يابد. در واقع بيمار با ورزش به خود و ديگران ثابت مي‌كند كه هنوز توانايي انجام كارهاي خود را دارد. در حقيقت مساله مهم اين است كه فرد در حال نقاهت يا شفا يافته، يك بيمار يا يك موجود ناتوان به نظر نرسد.

نكات كليدي ورزش در بيماران قلبي

از توجه به پنج اصل اساسي زير نبايد غفلت كرد:

۱– بيمار پس از ابتلاي به سكته‌ي قلبي مي‌تواند ورزش‌هايي را كه قبلا انجام مي‌داده است از سر بگيرد. مثلا، اگر شما قبل از سكته به طور منظم به ورزش دوچرخه‌سواري مي‌پرداخته‌ايد، پس از شفا يافتن هم با رعايت بعضي شرايط مي‌توانيد اين ورزش را ادامه دهيد. در عوض به هيچ‌وجه منطقي نيست كه به مرد ۶۰ ساله‌اي كه پيش از سكته هيچ‌گونه آشنايي با دوچرخه‌سواري نداشته اجازه دهيم به اين كار بپردازد.

۲ – براي يك بيمار آنچه هم است روش انجام دادن فعاليت‌هاي ورزشي است و نوع ورزش اهميت چنداني ندارد. به همين علت است كه بايد هر نوع فعاليت ورزشي رقابتي را بدون استثناء ممنوع شمرد. چرا؟ براي اينكه ورزشكار رها يافته از سكته، در هر لحظه بايد بر خود مسلط باشد و تحت تاثير رفتار حريف قرار نگيرد تا بتواند در هر لحظه كه بخواهد، متوقف شود يا فعاليت خود را كاهش دهد.

۳ – هرگز بلافاصله پس از صرف غذا ورزش نكنيد. يك استراحت دو ساعته نه فقط مطلوب بلكه ضروري است.

۴– بايد از فعاليت‌هاي ورزشي در گرما يا سرماي شديد (به ويژه در فضاي آزاد و سرد) پرهيز كرد.رعايت نظم، ترتيب و اعتدال در فعاليت‌هاي ورزشي، رسيدن به نوعي انضباط را در پي خواهد داشت كه مسلما در زمينه‌هاي ديگر زندگي روزانه نيز آثار مفيدي بر جاي خواهد گذاشت. پس بسيار مهم و حتي حياتي است كه اعتدال را رعايت كرده و هرگز تا مرحله‌ي خستگي، نفس نفس زدن و درد پيش نرويد. حتي لازم است كه خيلي پيش از اين مرحله دست از فعاليت بكشيد. پس از درك، پذيرش و رعايت اين اصول است كه مي‌توانيد به انتخاب ورزش مورد نظر خود بپردازيد.

انواع ورزش‌ها براي بيماران قلبي

انواع ورزش براي بيماران داراي سكته‌ي قلبي به سه گروه عمده تقسيم مي‌شود:۱ – ورزش‌هاي مطلوب ۲- ورزش‌هاي مشروط ۳- ورزش‌هاي ممنوع

ورزش‌هاي مطلوب

پياده‌روي: پياده‌روي، نه فقط مطلوب است بلكه توصيه هم مي‌شود.پياده‌روي يكي از بهترين ورزش‌ها در هواي آزاد است كه مي‌توانيد آهنگ و مدت آن را بر حسب وضع و حال خود انتخاب كنيد. پياده‌روي را مي‌توان در تمام فصول سال ادامه داد. مكان پياده‌روي بهتر است در زمين‌هاي ناهموار نباشد، پياده‌روي را نبايد با كوهنوردي اشتباه كرد. همچنين از پياده‌روي در هواي بسيار سرد و بسيار گرم و يا در جهت مخالف باد بايد اجتناب ورزيد. سرانجام فراموش نكنيد كه در محاسبات خود فاصله‌ها را در دو ضرب كنيد، چون همانطور كه مي‌دانيد بايد به فكر برگشتن هم باشيد.

ژيمناستيك: حركات روي بارفيكس و حلقه را بايد كنار بگذاريد. اما حركت‌هاي موزون و نرمش‌هاي ملايم اين ورزش نه فقط مجاز بلكه بسيار هم مطلوب شمرده مي‌شود. سعي كنيد اين حركت‌ها را طي دوره‌هاي زماني كوتاه‌مدت و در صورت امكان صبح‌ها انجام دهيد و از تلاش‌هاي سنگين و درازمدت بپرهيزيد.

شنا: ورزش مناسبي است، مشروط به آنكه از زياده‌روي اجتناب كنيد. شيرجه رفتن از ارتفاع زياد يا ۸۰۰ متر شناي كرال در آب بسيار سرد، چيزي نيست كه مناسب حال يك فرد رها يافته از سكته‌ي قلبي باشد. هر چند حتي قبل از سكته هم، چنين زياده‌روي‌هايي مناسب نيست. بهتر است در فصل مناسب، در آب مناسب و به اندازه و با آهنگ مناسب شنا كنيد، به‌تدريج وارد آب شويد تا دچار «گرفتگي» ماهيچه‌ها نشويد. حتي‌المقدور شناي قورباغه را به شناي كرال ترجيح دهيد. هر چند دقيقه يك بار بدون خجالت اندكي كنار استخر استراحت كنيد و از شناي انفرادي درازمدت و دور از ساحل نيز خودداري كنيد. شنا در آب رودخانه و درياچه‌هاي كوهستاني نيز توصيه نمي‌شود، زيرا آب معمولا بسيار سرد است. توجه داشته باشيد كه بلافاصله پس از صرف غذا به شنا مبادرت نكنيد و بگذاريد حداقل ۲ ساعت از صرف غذا بگذرد.

دوچرخه‌سوار: ورزشي است كه لزوما بايد با چند احتياط همراه باشد: اين ورزش را جز در زمين‌هاي هموار انجام ندهيد، به گشت و گذارهاي دور و دراز نرويد، در سرما و گرماي شديد ركاب نزنيد.اسب‌سواري: اين ورزش براي مبتلايان به سكته قلبي مناسب است. هر چند امكانات آن براي همه فراهم نيست. لازم به ذكر است كه پذيرش داوطلبان در باشگاه، منوط به موافقت پزشك متخصص قلب است.

پينگ‌پونگ: اين ورزش به شرط آنكه زياد به درازا نكشد، ممنوع نيست.

ورزش‌هاي مشروط

اسكي: اسكي را مي‌توان پس از گذشت ۲ سال از سكته، براي كساني كه قبلا به طور منظم به اين ورزش مي‌پرداخته‌اند، مجاز شمرد. اما توجه داشته باشيد كه در اين ورزش، علاوه بر خستگي ناشي از خود ورزش اسكي، خستگي‌هاي ديگري هم كه از محيط خاص اين ورزش ناشي مي‌شود بر اسكي‌بازان فشار مي‌آورد. ارتفاع، سرمازدگي در پيست از جمله دشواري‌هاي خاص ورزش اسكي هستند. بايد از اسكي در ارتفاعات بالا و در شيب‌هاي تند و با سرعت‌هاي زياد و جهش‌هاي چشمگير كلا پرهيز كرد.

ورزش‌هاي ممنوع

اين گونه ورزش‌ها كم نيستند، ولي ممنوعيت آنها چنان آشكار است كه نيازي به هيچ‌گونه توضيح يا توجيه ندارد. برخي از مسابقات ورزش‌هاي مطلقا ممنوع عبارتند از: مسابقات دووميداني، بسكتبال، بولينگ، بوكس، شكار، تمام مسابقه‌ها، شمشيربازي، كشتي، فوتبال، شيرجه، اسكي در ارتفاعات بالا و پيست‌هاي ناهموار، تنيس، واليبال، جودو، كاراته و مانند اينها.چنانكه ملاحظه مي‌فرماييد تمام ورزش‌هاي ممنوع خسته‌كننده‌اند و حتي شخص سالم را هم به نفس نفس مي‌اندازند.فرد بيمار، با ورزش مي‌تواند علاوه بر آنكه وضعيت روحي خود را بهبود بخشد، شرايط روحي و رواني مناسبي نيز در مقابل بيماري پيدا نمايد. به شرط آنكه در انتخاب نوع و نحوه ورزش كردن خود دقت لازم را بنمايد.

راههای کاهش چربی شکم کدام است؟

مصرف کالری بالا و کاهش فعالیت بدنی سبب چاقی و افزایش چربی شکمی می شود از طرفی با افزایش سن در اثر پیری توده عضلانی کاهش یافته و مصرف کالری بالا سبب افزایش چربی شکمی می شود زنان نیز با افزایش سن سطح هورمون استروژن در آنها کاهش یافته و چربی در بدن آنها توزیع می شود مشکل چربی شکم این است که فقط به لایه اضافی در زیر پوست محدود نمی شود و شامل چربی احشایی نهفته درون شکم و تجمع اطراف ارگان های داخلی هم می شود و چربی احشایی سبب مشکلات سلامتی و به مراتب خطرناک تر از چربی زیر پوست است.

به نظر می رسد چربی شکم مخصوصاً برای قلب بد است. مطالعات نشان می دهد که چربی شکم با ( نارسایی قلبی، تصلب شرایین و سایر مشکلات قلبی و عروقی، پوکی استخوان، زوال عقل، بیماری آلزایمر، دیابت، سرطان روده بزرگ، سندرم متابولیک، فشار خون بالا و سایر مشکلات بهداشتی در ارتباط است.

,

هر چه دور کمر بزرگتر باشد طول عمر کمتر است
محققان هشدار می دهند که داشتن یک شکم بزرگ به معنای مشکل بزرگ برای سلامت شما می باشد.
آنها اطلاعات را از ۱۱ مطالعه که شامل بیش از ۶۰۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان بود بدست آوردند و متوجه شدند که افراد با دور کمر زیاد در معرض خطر مرگ در اثر بیماری هایی مانند بیماری های قلبی، مشکلات ریوی و سرطان در سن جوانی بودند.

مردان مبتلا به دور کمر از ۱۰۷/۵ سانتی متر یا بیشتر با احتمال ۵۰ درصد خطر مرگ و میر بیشتر نسبت به افراد با دور کمر کمتر از ۸۷/۵ سانتی متر بود که سبب ۳ سال زندگی کمتر بعد از سن ۴۰ سالگی در مردان می شود.
زنان مبتلا به دور کمر ۹۲/۵ سانتی متر یا بیشتر با احتمال ۸۰ درصد خطر مرگ و میر بیشتر نسبت به افراد با دور کمر از ۶۷/۵ سانتی متر اینچ یا کمتر بود، که سبب پنج سال زندگی کمتر بعد از سن ۴۰ سالگی در زنان می شود.

بر اساس این مطالعه، به گفته پژوهشگران برای هر ۵ سانتی متر افزایش دور کمر، خطر مرگ با افزایش ۷ درصد در مردان و ۹ درصد در زنان همراه است.
ارتباط میان یک شکم بزرگ و افزایش خطر مرگ حتی در میان افرادی که شاخص توده بدن ( BMI ) در محدوده سالم است نیز دیده می شود، محققان دریافتند BMI برآورد چربی بدن بر اساس قد و وزن است.BMI یک اندازه گیری کامل نیست Cerhan گفت هدف اصلی باید جلوگیری از BMI بالا و دور کمر زیاد باشد برای آن دسته از بیماران که دارای دور کمر بزرگ هستند کاهش چند اینچ از طریق ورزش و رژیم غذایی می تواند مزایای مهم برای سلامت داشته باشد.

غذاهایی که برای چربی شکم بد است
چربی شکم برای شما نسبت به چربی جاهای دیگر در بدن شما بدتر است. تجمع بیش از حد چربی شکم خطرناک تر از تجمع چربی در اطراف باسن و ران شما است چربی شکم با مشکلات بسیار جدی مانند بیماری های قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲ در ارتباط است ژن های شما می توانند به اضافه وزن شما کمک کند تا شما این چربی اضافی را حمل کنید اما انتخاب شیوه زندگی ضعیف به احتمال زیاد سبب بدتر شدن این موضوع می شود.

خوردن غذاهای با چربی بالا مفید نیست و کالری اضافی از هر نوع می تواند دور کمر را افزایش دهد و به چربی شکم کمک کند. ژنتیک، رژیم غذایی، سن و شیوه زندگی می تواند همه در افزایش چربی شکم نقش داشته باشند تغییر عادات غذایی، کاهش چربی های اشباع، افزایش مقدار میوه ها و سبزیجات و کنترل وزن می تواند به شما در مبارزه با چربی شکم کمک کند.

کالری بیش از حد از الکل، نوشیدنی های شیرین و یا بخش های بزرگ از مواد غذایی می توانید چربی شکم را افزایش دهد. به نظر می رسد الکل یک ارتباط خاص با افزایش دور کمر دارد.
محققان دانشگاه ویک فارست گزارش دادند که چربی های ترانس، که توسط روغن نیمه هیدروژنه ایجاد شده سبب افزایش مقدار چربی در اطراف شکم و توزیع مجدد بافت چربی از سایر نقاط بدن به شکم می شود چربی های ترانس در غذاهایی مانند مارگارین، شیرینی، کلوچه و بیسکویت و غذاهای سرخ شده وجود دارد.

چای سبز در ترکیب با ورزش می تواند به شما در از دست دادن وزن کمک کند محققان می گویند موادی در چای سبز شناخته شده است که سبب تحریک بدن برای سوزاندن کالری و افزایش از دست دادن چربی شکم می شود یک رژیم غذایی کم چرب سرشار از زغال اخته، سبب کاهش چربی شکم می شود. سویا نیز در کاهش چربی شکم موثر است.

بسیاری از گزینه های فست فود به طور معمول با چربی بالا و غذاهای با کالری متراکم هستند که خوردن مقدار زیادی از آنها سبب کالری بیش از حد، افزایش وزن و افزایش چربی شکم می شود.
نوشابه و دیگر نوشیدنی های شکر شیرین شده در رژیم غذایی سبب دریافت کالری اضافه شده و سبب افزایش چربی شکم می شود.

غذاهای فرآوری شده و تصفیه شده می تواند به افزایش وزن کمک کنند و با از دست دادن وزن تداخل ایجاد می کند یک مطالعه نشان داد که یک رژیم غذایی با کالری کنترل شده و سرشار از غلات کامل می تواند چربی اضافی را از کمر کاهش دهد.

ماکارونی، و دانه های ذرت از غلات تصفیه شده هستند.
غلات سبوس دار بهتر از غلات تصفیه شده هستند چرا که آنها سرشار از فیبر و دیگر مواد با هضم طولانی که سبب ارضاء گرسنگی و به پایین آوردن قند خون و کاهش چربی کمک می کند.
به طور کلی در مردان ذخیره چربی در ناحیه شکم بیشتر از زنان است به خاطر تفاوت هورمون های جنسی قبل از سن ۴۰ سالگی، زنان بیشتر چربی خود را در ران و باسن ذخیره دارند. بعد از ۴۰ سالگی به علت کاهش سطح استروژن چربی بدن در شکم توزیع می شود.

بهترین راه برای کاهش اندازه دور کمر از طریق غذا خوردن سالم و ورزش منظم است.

بهترین راه کاهش چربی شکم
انجام دراز و نشست، و یا دیگر ورزش های شکمی سبب تقویت ماهیچه های درونی می شود و به شما در از دست دادن چربی کمک می کند اما آنها به طور خاص برای چربی شکم کار نمی کند به عبارت دیگر، ورزش نقطه ای چربی شکم را کاهش نمی دهد تنها راه برای از دست دادن چربی شکم و یا هر نوع چربی دیگر از طریق رژیم غذایی و ورزش های هوازی ( مانند دویدن، شنا، دوچرخه سواری و تنیس ) است.

بیشترین شواهد علمی نشان می دهد که یک رژیم غذایی با کالری کنترل شده سرشار از ( میوه، سبزیجات، غلات کامل، لبنیات کم چرب، لوبیا، آجیل، دانه ها، گوشت بدون چربی، ماهی، تخم مرغ، مرغ و بوقلمون ) دارای تمام مواد مغذی است و برای کاهش وزن ترکیب این رژیم غذایی با ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ورزش در بیشتر روزهای هفته توصیه می شود.

تمرین پلیومتریک چیست ؟

برای درک پلیومتریک و کاربرد آن باید نظر دقیقی به انواع انقباضات عضلانی بیندازیم.

ایزومتریک : انقباض ساکن – هیچ حرکتی در مفصل به وقوع نمی پیوندد و طول عضله ، در حالی که نیرو اعمال می شود ثابت باقی می ماند.

ایزوتونیک : انقباض پویا- فعالیت عضله و حرکت مفصل را با هم شامل می شود، به طوری که عضله در موقع اعمال نیرو طویل و یا کوتاه می شود. بنابر این دو نوع انقباض پویا وجود دارد:

1- اسنتریک واگرا (طویل شونده) – در این نوع انقباض عضله به دلیل کمبود توان در برابر فشار وارده وا می دهد و در حالی که کشیده می شود ،  هم زمان سعی در مقاومت در برابر بار وارده و متوقف ساختن حرکت مفصل را دارد ( انقباض تحت کشش ) . (درک این گونه انقباض از نوع انقباض  پویا،  کلید فهمیدن تمرین پلیومتریک است.)

2- متمرکز ( درون گرا) – در این نوع انقباض ، عضله ضمن اعمال نیرو کوتاه می شود.

بندرت پیش می آید که عضلات یکی از این سه نوع انقباض (ساکن ، پویای طویل شونده، پویای کوتاه شونده) را به طور مجزا انجام  دهد. انقباض عضلات و نحوه انقباضات به وسیله سه عامل که با هم کار می کنند ، تعیین می شود:

1.      اتصالات عضله به استخوانها.

2.      عضلاتی که با هم کار می کنند ( عمل مرکب).

3.      میزان تحریک به وسیله دستگاه عصبی.

مقصود از انقباض عضلانی ایجاد نیرو است. تولید نیرو از رابطه بین نیرو / سرعت متأثر است.

منظور این است که با افزایش سرعت، نیرو کاهش می یابد. در ورزش دو و میدانی به ایجاد بیشترین مقدار نیرو در کوتاهترین زمان، یعنی نیروی انفجاری علاقه مندیم. توان را می  توان حاصلضرب نیرو در سرعت تعریف کرد . ( سرعت × نیرو = توان)

از رابطه بین نیرو و سرعت  چنین دریافت می شود که در مورد سرعت، که در ارتباط با آن مقدار نیرو× سرعت در یک انقباض کوتاه شوند ( متمرکز)  می تواند افزایش یابد، محدودیتی وجود دارد. در این جا است که اصول پلیومتریک وارد میدان می شود. به تجربه نشان داده شده است که وقتی عضله تحت کشش قرار می گیرد، به صورت برون گرا کار می کند، می تواند با نیرویی که به میزان قابل توجهی بیش از نیروی وارده از یک انقباض متمرکز است ، مقاومت کند. هم چنین دریافته اند که نیروی برون گرا، با سرعت طولانی شدن ، تا نقطه ای افزایش می یابد

تنش زیادی که در این حالت به وجود می آید، به سرعت از میان می رود. این سفتی و نرمی به انقبا ض عضله در سطح سلولی بستگی دارد.این فعالیت فقط برای جزئی از یک ثانیه اتفاق می افتد و بعد از آن الیاف عضلانی به سرعت تنش خود را از دست می دهد.

به منظور بهره گیری از این تنش وکشسانی به وجود آمده در عضلات، عضله باید در این فاصله زمانی ، کوتاه شود. « تنش زیاد ایجاد شده در عضله ای که قبلاً کشیده شده، به عنوان پس زدن انعطافی ، که نیروی آن می تواند به نیروی ایجاد شده بوسیله انقباض کوتاه شونده ای که به دنبال خواهد داشت، اضافه شود»  . این فرآیند، چرخه « کشیده شدن – کوتاه شدن» انقباض عضلانی نامیده می شود و پایه اصلی تمرین پلیومتریک است.

برای بیان مطلب به زبان عملی مربیگری، می توان چنین عنوان کرد ، عضله ای که  تحت کشش قرار گرفته می تواند نیرویی بیش از نیروی  عضله ای که کشیده نشده است اعمال نماید. انقباض کوتاه شونده ای که بلافاصله پس از یک انقباض طویل شوند ( برون گرا) صورت می گیرد، انرژی انعطافی ذخیره شده در طی کشش را مورد استفاده قرار می دهد. به کار گیری انرژی انعطافی نیز به نوبه خود منتهی به ایجاد نیروی بیشتر در دوره زمانی کوتاه تر و بنا بر این ، توان انفجاری بیشتری می شود.

کلید کاربرد انرژی انعطافی ذخیره شده در طی مرحله کشش، کوتاه بودن زمان تداخل  است. زمان تداخل به زمانی که برای تغییر از مرحله طویل شدن/ وادادن، به مرحله کوتاه شدن یا کار غالب ( چیره شدن) عضله لازم است، اطلاق می شود. این مورد ما را به اصول کلیدی پلیومتریک هدایت می کند. سرعت کشش است که تجدید مصرف انرژی انعطافی و تبدیل انرژی شیمیایی به مکانیکی را تعیین می کند نه مقدار آن.

این روش تمرین در دهه ۱۹۶۰ توسط دانشمندان اتحاد جماهیر شوروی ابداع شد                                               

هدف این بود که قدرت پرش ورزشکاران روسی بیشتر شود. به تدریج این تکنیک در بین تمام کشورها رواج پیدا کرد، چون ثابت شد این روش در اکثر ورزش هایی که نیازمند دویدن سریع و پرش هستند بسیار مؤثر است.

پلیومتریک ها تمریناتی هستند که عضلات را قادر می سازند تا در کوتاه ترین زمان ممکن به حداکثر توان دست یابند.انجام این تمرینات به شما قدرت فوق العاده ای می دهد و به شما کمک می کند تا پرش عمودی خود را که یکی از مهمترین ویژگی های یک ورزشکار رزمی می باشد را افزایش دهید. این تمرینات می تواند سرعت و عکس العمل شما را در مبارزه نیز بسیار افزایش دهد و می تواند حتی پرش شما را تا ۴۰، ۵۰ اینچ و حتی تا ۶۰ اینچ (۱۰۰ ۱۵۰ سانتی متر ) افزایش دهد!

تمرین های پلیومتریک در یک مدت کوتاه زمانی نیروی زیادی را از سیستم عصبی و عضلانی شما می گیرد ، همچنین فشار زیادی را به مفاصل شما وارد می کند ، اگر این تمرینات خارج از برنامه ریزی صحیح و دقیق انجام گیرد ممکن آسیب های سختی را بر روی مفاصل و عضلات شما ایجاد کند. هرچند که بعد از این که این تمرینات را انجام دادید تاثیر فوق العاده آن بر روی بدنتان شما را به وجد می آورد و خستگی این تمرینات را فراموش خواهید کرد

روش‌هاي زير در برخورد اوليه با آسيب‌هاي حاد اسکلتي‌عضلاني بکار مي‌روند. آشنايي با آنها براي ورزشکار، مربي، پزشک تيم و هر فرد ديگري که مسئول درمان و برخورد ابتدايي با آسيب باشد لازم است. اصول برخورد با آسيب‌ها را در اصطلاح PRICE خلاصه نموده‌اند كه به شرح زير مي‌باشد:

1)      Protect محافظت و پيشگيري از آسيب بيشتر. مانند استفاده از بانداژ براي پيچ‌خوردگي مچ پا.

2)      Reset استراحت. که بسته به نوع آسيب، از استراحت مطلق آن تا استراحت نسبي را شامل مي‌شود.

3)      Ice سرمادرماني، در دو روز اول آسيب‌ديدگي، جهت كنترل علائم

4)      Compress كمپرس و گرمادرماني، در روزهاي بعد جهت تسريع در بهبود

5)      Elevate بالا نگه‌داشتن عضو نسبت به سطح قلب جهت تسهيل تخليه وريدي از ناحيه مربوطه

برخورد با مصدوميت شديد

1)      در ابتدا به مجاري هوايي مصدوم توجه كرده و هرگونه انسداد يا مانعي را برطرف مي‌کنيم. بايد مراقب آسيب ستون‌فقرات و گردن نيز بود.

2)      در مرحله بعد به نحوه تنفس مصدوم دقت مي‌شود. مي‌توان از تنفس مصنوعي و اکسيژن کمکي استفاده کرد تا تنفس منظم برقرار شود.

3)      سپس نوبت بررسي نبض فرد است. نبض شريان کاروتيد از لحاظ کيفيت، تعداد و ريتم لمس خواهد شد. در صورت فقدان اين نبض يا نبض راديال بايد عمليات احياء قلبي عروقي آغاز گردد.

4)      مرحله ارزيابي به معني مشاهده اندام‌ها و ساير قسمت‌هاي بدن است تا از وجود هرگونه خونريزي، شکستگي يا خون‌مردگي آگاه شويم. سطح هوشياري، اندازه و واکنش مردمک‌ها به نور، حرکات چشم و پاسخ‌هاي حرکتي مصدوم، كنترل مي‌شود.

5)      مصدوم را سريعاً به نزديك‌ترين مركز درماني انتقال دهيد. به‌خاطر داشته باشيد كه شما يك ورزشكار يا مربي هستيد، نه يك پزشك! بنابراين مهارت و شانس خود را امتحان نكنيد. اگر به ميزان آسيب‌ديدگي مصدوم مشكوك هستيد، به پزشك متخصص مراجعه كنيد.

اکثر آسیب دیدگی های ورزشی به خاطر گرم نکردن صحیح و انجام حرکات کششی به طریقی نادرست قبل از ورزش کردن است. بالا بردن ناگهانی شدت ورزش هم می تواند به شما صدمه بزند

پیشگیری و درمان: بهترین راه جلوگیری از بروز چنین عارضه، انجام حرکات کششی صحیح قبل و پس از ورزش کردن و اجتناب از ورزش هنگام خستگی و ضعف است. RICE و دارو های ضد-تورمی مثل سایر آسیب ها، بهترین درمان برای این عارضه می باشد. خوب است که کمی هم به آرامی عضلات را کشش دهید. وقتی عارضه شروع به بهبودی کرد می توانید دوباره ورزش را شروع کنید، اما هر از چند گاهی در میان ورزش مکث کرده و ماهیچه هایتان را بکشید تا به طور کامل بهبود یابید.

 آسیب های آرنج در ورزش تنیس و گلف تعجب آور است که این آسیب %7 کل آسیب های ورزشی را تشکیل می دهد. در این آسیب ورزشی، تاندون های آرنج به خاطر ضربات مکرر بَک هند در تنیس آسیب دیده و باعث ایجاد درد در قسمت داخلی آرنج می شود.، البته گاهاً ممکن است قسمت خارجی هم صدمه ببیند.

پیشگیری و درمان:  بهترین راه جلوگیری از بروز این آسیب، انجام تمرینات تقویتی ساعد و بازو است. همچنین اصلاح کردن طریقه ی ضربه زدن با راکت و استفاده از آرنج بند می تواند کمک کننده باشد. برای درمان این عارضه  RICE و داروهای ضد-تورم مناسب است، اما در بعضی موقعیت ها فیزیوتراپی و ترک ورزش به مدت زیاد ضروری است.

آسیب دیدگی شانه :۲۰در صد آسیب ديدگی های ورزشی مربوط به شانه است که شامل دررفتگی، رگ به رگ شدن و ضرب دیدگی می شود. این آسیب دیدگی در ورزشهایی مثل تنیس، شنا، وزنه برداری، بیسبال  و والیبال بیشتر اتفاق می افتد. علائم ای عارضه، بروز درد، کوفتگی عضلانی و احساس ضعف و ناتوانی در شانه می باشد.

پیشگیری و درمان:  برای پیشگیری از وقوع این عارضه که بیشتر زمانی اتفاق میافتد که مدتی از شانه خود استفاده  نکرده باشید. مثل دوران تعطیلات لیگ، بهتر است قبل از شروع ورزش عضلات آن را با وزنه زدن تقویت کنید. بهترین راه های درمانی برای این عارضه نیز RICE و داروهای ضد-تورمی است.

آسیب دیدگی زانو در دونده ها آسیب دیدگی زانو %55 آسیب دیدگی های ورزشی را تشکیل می دهد و تقریباً ¼ این مشکلات توسط پزشک جراح ارتوپد برطرف می شود. البته دونده ها تنها قربانیان این آسیب ورزشی نیستند. دوچرخه سواران، شناگران، افرادی که ایروبیک استپ کار میکنند، و آنها که فوتبال و بسکتبال و والیبال بازی می کنند نیز ممکن است به این عارضه دچار شوند. در این عارضه، استفاده بیش از حد از زانو باعث ناراحتی و آسیب رسیدن به تاندون زیر کاسه ی زانو می شود.

پیشگیری و درمان:کفش یا کفی کفش هایتان را مرتباً عوض کرده و از نوع مناسب استفاده کنید. بین تمریناتتان مدت بیشتری استراحت کنید. اگر زانویتان آسیب دید حداقل دو روز از انجام دوباره ی ورزش خودداری کرده و از داروهای ضد-تورم استفاده کنید. قبل از شروع دوباره  ورزش حتماً خود را خوب گرم کرده و در محل آسیب دیده از یخ استفاده کنید.

پیشگیری بهترین درمان است اکثر آسیب دیدگی های ورزشی به خاطر گرم نکردن صحیح و انجام حرکات کششی به طریقی نادرست قبل از ورزش کردن است. بالا بردن ناگهانی شدت ورزش هم می تواند به شما صدمه بزند. از این رو بهترین راه پیشگیری انجام حرکات صحیح کششی قبل و پس از ورزش و افزایش شدت ورزش به تناسب مهارت ها و تجاربتان درآن ورزش می باشد. آسيب هاي ورزشي در اثر ضربه هاي شديد يا کشش هاي متمادي و بيش از حد در حين انجام حرکات ورزشي به وجود مي آيند. صدمات ورزشي مي تواند استخوان ها يا بافت نرم (رباط، ماهيچه و تاندون) و يا هردو را دچار مشکل نمايد. برخلاف تصور بسياري از افراد ، کودکان، با عکس العمل هاي ناپخته، عدم توانايي در تشخيص و پرهيز از خطر و توانايي کم در ايجاد هماهنگي در حرکات، بسيار بيشتر از بزرگسالان در معرض آسيب هاي ورزشي هستند. سالانه تعداد افراد بسياري دچار صدمات ورزشي مي شوند که نيمي از آنها با انجام معالجات خانگي و يا بدون رسيدگي خاص بهبود يافته و نيم ديگر به رسيدگي پزشکي نياز پيدا مي کنند. بر اساس محاسبات آماري در هر 1000 نفر، 26 نفر به آسيب هاي ورزشي دچار مي شوند و بالاترين ميزان اين صدمات متوجه کودکان   5   تا   14   سال است. در اين آمارها بيشترين تعداد مصدومين را پسران 12 تا 17 ساله تشکيل مي دهند، که ميزان اين آسيب ها از نظر تعداد نفرات صدمه ديده، در ورزش هاي جمعي که امکان برخورد در آنها زياد است و از نظر وخامت، در ورزش هاي انفرادي بيشتر است. 
انواع آسيب هاي ورزشي 
-  کوفتگي و ضرب ديدگي بافت نرم: حدود   95   درصد  آسيب ها را کوفتگي و ضرب ديدگي بافت نرم تشکيل مي دهد. کبودي رايج ترين اثر اين ضرب ديدگي هاست و دليل بروز آن زخم هاي زير پوست يا آسيب ديدگي مويرگ هاي سطحي و جمع شدن خون در زير پوست است. 
-  رگ به رگ شدن: يک سوم تمام صدمات ورزشي را اصطلاحا رگ به رگ شدن مي گويند. اين آسيب در واقع پيچيدن يا پارگي قسمتي از رباط است. رباط رشته محکمي است که پيوند دهنده استخوان ها به يکديگر بوده و مفاصل را محکم در جاي خود نگه مي دارد. 
-  ضرب ديدگي يا پيچ خوردگي: ضرب ديدگي يا پيچ خوردگي از انواع ديگر آسيب هاي شايع در ورزش است. اين حالت پيچيدگي و کشش ماهيچه يا تاندون است که گاهي به پارگي آنها مي انجامد. تاندون ها بافت هاي محکمي هستند که پيوند دهنده ماهيچه ها به استخوان ها هستند. التهاب تاندون و يا التهاب يکي از محفظه هاي کوچک پر از مايعي که موجب حرکت روان تاندون بر روي استخوان مي شوند در اثر تکرار بيش از حد حرکاتي که موجب وارد شدن فشار بر مفاصل مي شوند به وجود مي آيد. 
-  آسيب هاي استخواني: شکستگي استخوان 5 تا 6 درصد کل آسيب هاي ورزشي را تشکيل ميدهد. استخوان هاي بازو و پا بيش از همه در معرض شکستگي قرار دارند. شکستگي ستون فقرات يا جمجمه در حين حرکات ورزشي بسيار نادر است. استخوان هاي پا از ران تا کف آن بسيار مستعد شکستگي در اثر فشار هستند و زماني رخ مي دهند که ماهيچه ها دچار پيچيدگي شده يا در اثر انقباض بيش از حد موجب خم شدن و شکستن استخوان مي شوند. اين نوع شکستگي بخصوص در ميان رقصندگان باله، دوندگان استقامت و افرادي که استخوان هاي باريک دارند شايع است. شکستگي ساق پا با دردناک شدن و تورم جلو، داخل و پشت ساق پا همراه است که در هنگام حرکت بسيار دردناک شده و درد آن مدام شدت پيدا مي کند. اين آسيب در اثر حرکات پر فشار يا کوبيدن هاي مداوم پا بر روي زمين در ورزش هايي چون ايروبيک، دو استقامت، بسکتبال و واليبال عارض مي شود. 
-  آسيب هاي مغزي: آسيب هاي مغزي، دليل اصلي صدمات منجر به مرگ در حرکات ورزشي است. ضربه مغزي ممکن است حتي با ضربه اي مختصر به سر ايجاد شود و به بيهوشي يا از دست دادن تعادل، هماهنگي حرکات، قوه ادراک، شنوايي، حافظه و بينايي منجر شود.
 عوامل اصلي آسيب  عبارتند از: لوازم ورزشي که اشتباه به کار برده شده اند، سقوط، برخورد شديد دو بازيکن که بر اثر سرعت زياد (مثلا در هاکي روي يخ) يا خشونت ذاتي ورزش (مانند راگبي) ايجاد مي شود و آسيب ديدگي سطحي يا پارگي بخش هايي از بدن که به طور مداوم تحت فشار يا کشيدگي قرار گرفته اند.
 علائم آسيب ها عبارتند از: لقي يا از جا درآمدن يک مفصل، تورم و ضعف.
بررسي آسيب شناسي 
علائمي که به طور مداوم موجب تشديد يا کاهش توانايي ورزشکار در بازي شده و گاهي هم دردناک نبوده و فقط با خستگي غير معمول همراه هستند، بايد توسط جراح ارتوپد مورد معاينه قرار گيرد. تشخيص به موقع از تبديل شدن مشکلات کوچک به صدمات جدي و مشکلات طولاني جلوگيري مي کند. يک جراح ارتوپد اشخاصي را مورد نظر قرار مي دهد که:
1 ) از شرکت در ورزش به دليل درد ناشي از آسيب شديد منع شده اند.
2 ) قابليت ورزشي آنها به دليل مشکلات مزمن ناشي از يک آسيب ورزشي کم شده است. 
3 ) کساني که آسيب ورزشي در آنها موجب از شکل افتادگي بازو يا پا شده است. 
او با معاينه موضعي، پرسيدن سوال هايي در رابطه با چگونگي آسيب ديدگي و نوع علائمي که بيمار داشته است و همچنين با گرفتن عکس هايي با اشعه ايکس، استخوان ها و بافت نرم آسيب ديده را بررسي مي کند. اشخاصي که دچار ضربه مغزي شده اند بايد فورا مورد معاينه قرار گيرند و تا زمان دريافت نتيجه نرمال تحت نظر باشند و تا اين زمان هر 5 دقيقه يک بار مورد معاينه قرار بگيرند. معاينات اصلي در هر 5 دقيقه عبارتند از اندازه گيري هشياري، تمرکز و حافظه کوتاه مدت فرد مصدوم. علائم ديگر تشخيص صدمه مغزي عبارتند از: گيجي، سردرد، تهوع و مشکل بينايي. 
شيوه هاي درمان آسيب ديدگي 
درمان صدمات مختصر بافت نرم: درمان صدمات مختصر بافت نرم معمولا شامل محکم بستن محل آسيب ديده با نوار کشي، کمپرس يخ و استراحت است. داروهاي ضد التهاب خوراکي يا تزريقي براي تورم کيسه هاي مفصلي تجويز مي شوند.
درمان تاندون هاي آسيب ديده: براي تاندون هاي آسيب ديده داروهاي ضد التهاب همراه با ورزش مخصوص تجويز مي شود. اگر تاندوني دچار پارگي شده باشد، براي درمان آن به عمل جراحي نياز است. 
درمان پيچيدگي ها يا ضرب ديدگي ها: جراحي هاي ارتوپدي براي پيچيدگي ها يا ضرب ديدگي هاي جدي توصيه مي شوند. درمان اين صدمات نه تنها شامل برطرف کردن درد و التهاب که شامل برگرداندن ورزشکار به حالت و توانايي هاي اوليه او است.  معمولا به ورزشکاران آسيب ديده توصيه مي شود که تا بهبود کامل، فعاليت هاي خود را محدود نمايند. پزشک آنها شايد تمرين هاي خاصي را براي ورزشکاري که دچار آسيب هاي متعدد شده است تجويز نمايد اما صدمات جدي، ورزشکار را براي مدتي از انجام عمليات ورزشي محروم خواهد کرد. 
پيشگيري از آسيب ها
کودکاني که مي خواهند در يک فعاليت ورزشي سازمان يافته شرکت کنند بايد ابتدا توسط متخصص معاينه شوند و درباره نوع ورزشي که مي خواهند انجام دهند با پزشک خود مشورت نمايند. پزشک متخصص بايد، 
-  هرگونه آسيب قبلي را با دقت معاينه کرده و اهميت آن را در ورزش مورد نظر قرار دهند. 
-  درصورت لزوم براي جلوگيري از رشد يا عدم رشد نامطلوب عضلات و استخوان هاي کودک تمرين هاي اضافه تجويز کند.
-  به سيستم استخوان بندي و دستگاه گردش خون کودک توجه کند و قابليت بدني او را تاييد يا رد کند.
همانطور که مي بينيد اگر پزشک بداند که ورزش مورد نظر شما چيست مي تواند بگويد که کدام بخش بدن بيشتر در معرض فشار خواهد بود و براي جلوگيري از آسيب هاي احتمالي توصيه هايي بکند.
چند برنامه ديگر براي جلوگيري از آسيب هاي ورزشي عبارتند از: 
-  حفظ فرم صحيح و سلامت بدن 
-  اطلاع و اطاعت از قوانيني که موجب تنظيم حرکات مي شود
-  استراحت در هنگام خستگي، بيماري يا درد 
-  عدم استفاده از نيرو بخش هاي مصنوعي. اين مواد ممکن است توانايي شما را در لحظه افزايش دهند اما در دراز مدت با خطر مرگ همراه هستند 
-  مراقبت و استفاده صحيح از لوازم ورزشي 
-  پوشيدن البسه مناسب و به کار بردن لوازم محافظ (مانند زانوبند و کلاه ايمني)

پیش زمینه
درد کمر حاد و مزمن و آسیبهای ورزشی دیسک کمر در ورزشکاران نسبت به جمعیت عادی بیشتر است. هر الگویی از آسیب امکان دارد بدنبال ضربات به ستون مهره در ورزشکاران دیده شود. از سویی ورزشکاران بخاطر اعمال نیروهای مکرر فشاری به آنها نسبت به تغییرات تخریبی در دیسکها مستعد هستند. کمردرد بعد از سرماخوردگی دومین علت شایعی است که فرد را از حضور در محل کارش باز می دارد. کمردرد مهمترین عامل پزشکی است که افراد را در عرصه اجتماعی ناتوان می کند. سالیانه در آمریکا 176 میلیون نفر روز به خاطر کمردرد غیبت در محل کار وجود دارد و 5/2 میلیون آمریکائی بخاطر کمردرد ناتوان شده اند. از سویی کمردرد پنجمین علت مراجعه به پزشک در آمریکاست و سالانه حدود 15 میلیون ویزیت برای آن انجام می گیرد.
احتمال ابتلا به کمردرد در طول عمر ( حداقل یکبار ) حدود 70% است.
در تحقیقات نشان داده شده است که دردکمر در 40% موارد با درد ساق و ران همراهی دارد و به درجات کمتری هم ضعف و بی حسی با دردکمر مشاهده می شود.
فتق دیسک مهمترین علتی است که سبب کمردرد در ورزشکاران می گردد. دیسک بین مهره های کمری چهارم و پنجم شایعترین دیسکی است که دچار هرنی ( فتق ) می گردد و بعد از آن هم فتق دیسک بین مهره پنجم کمری و مهره اول ساکرال ( خاجی ) از همه شایعتر است.

فرکانس
مشاهدات و تحقیقات بر روی میزان شیوع و بروز کمردرد حاد و مزمن اغلب در ورزشکارانی انجام شده است که بخاطر کمردرد شدید از میادین رقابت دور مانده اند, از سویی بسیاری از ورزشکاران که کمردرد خفیف دارند علی رغم ابتلا به کمردرد به ورزش ادامه می دهند و آنرا بیان نمی کنند و لذا در آمار لحاظ نمی شود. این امر سبب شده که آمار دقیقی در دسترس نباشد. میزان ابتلا به کمردرد و آسیب کمر در ژیمناستیک کاران به نحو محسوسی با سطح رقابتها ارتباط دارد بطوریکه احتمال بروز آن در میادین المپیکی حدود 63% می باشد.
ورزشهای غیر تماسی مثل گلف و دوچرخه سواری با افزایش احتمال ابتلا به دردکمر ارتباط دارند که احتمالاً علت آن اعمال نیروهای تکرار شونده به کمر در یک وضعیت خاص بصورت طولانی مدت می باشد.
آناتومی کاربردی
کمر از۵ مهره شکل می گیرد که در حد فاصل بین مهره ها دیسک های کمری قرار دارند. در حد فاصل بین دیسک و مهره کمری یک صفحه غضروفی به نام صفحه انتهایی مهره وجود دارد که از لحاظ آناتومیک آنرا جزئی از دیسک بحساب می آوریم.
هر دیسک دو قسمت دارد یک قسمت مرکزی که به آن هسته می گوییم و یک قسمت محیطی که دور تا دور هسته را فرا می گیرد به نام حلقه فیبری در بالغین جوان هسته از یک ماده ژلاتینی و نرم که 90-70% آنرا آب تشکیل می دهد شکل می گیرد, با افزایش سن درصد آب هسته کاهش و میزان انعطاف پذیری و خاصیت ارتجاع پذیری آن ( که سبب ضربه گیر شدن دیسک می شود ) کاهش می یابد. هسته دیسک بر حسب نیروی وارد شده و جهت آن هم خاصیت جامدات را دارد و هم خاصیت مایعات و می تواند سبب پخش شدن متعادل نیروهای وارد به کمر و انتقال یکنواخت نیرو به اندام تحتانی شود. حلقه فیبری اطراف دیسک از 20-10 لایه هم مرکز شکل می گیرد که از جنس کلاژن بوده و هسته دیسک را از اطراف احاطه می کند و نیز اتصالاتی به مهره ها دارد.
بیومکانیک ورزشی
هر عاملی که سبب اعمال نیروی زیاد از حد یا غیر یکنواخت و متعادل روی کمر شود می تواند منجر به آسیب دیسک و بروز درد ناشی از آن گردد. اعمال فشار زیاد می تواند بدنبال اعمال حرکات تکراری و یکنواخت یا بدنبال فشار شدید ناگهانی غیر منتظره روی کمر ( مثل سقوط از ارتفاع یا افتادن بدنبال تکل رفتن در فوتبال ) یا ناشی از تحمل وزنی بیش از حد توان فرد ( وزنه برداری ) باشد.
همواره آسیب های ورزشی کمر در افرادی که تناسب و آمادگی بدنی کمتری دارند بیشتر رخ می دهد.
تمرین زیر نظر مربی, انجام صحیح تکنیکهای ورزشی و استفاده از محافظهای کمر ( کمربند ها ) می تواند در کاهش آسیب های کمر موثر باشند.

شرح حال
- شرح حال مبنی بر اینکه دردکمر با نشستن و خم شدن به جلو یا سرفه کردن تشدید می شود.
- امکان دارد درد تیر کشنده در امتداد عصب سیاتیک در ران یا ساق حس شود.
- درد با راه رفتن و ایستادن بهبود و با نشستن تشدید می گردد.
معاینه
معاینه فردی که با دردکمر مراجعه می کند متمرکز بر این است که درد ماهیت مکانیکی دارد ( با فعالیت بدتر و با استراحت بهتر ) یا منشأ نورولوژیک دارد ( عصبی ) یا ناشی از اختلالات دیسک است.
تصویربرداری
- MRI بهترین روش برای بررسی آسیب و فتق دیسک است. هر چند ارتباط بین یافته های MRI در مورد آسیب دیسک و میزان درد و یا حضور یا عدم کمر درد هنوز مسائلی است که حل نشده است.
- MRI تغییرات تخریبی دیسک مثل فیشرهای آنولار و کاهش سیگنال را که نمایانگر کاهش آب دیسک می باشد را بخوبی نشان می دهد اما این تغییرات برای آسیب دیدگی داخلی دیسک اختصاصی نیستند.
- دیسکوگرافی روش استاندارد برای شناسایی آسیب دیسک و تنها روش برای تشخیص دقیق این مطلب است که درد منشأ دیسک دارد یا خیر. البته این روش تهاجمی است و تفسیر آن نیاز به فرد خبره و در نظر گرفتن شرایط بیمار و از سویی انجام صحیح آن دارد.

درمان طبی
فاز حاد:
آسیب های حاد کمر را باید بصورت حمایتی درمان نمود. درمان حمایتی شامل فیزیوتراپی, استفاده از داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی و ضد دردهاست.
تاکید بر روی فیزیوتراپی بخاطر اثر آن در کاهش اسپاسم عضلانی, بهبود حرکات ناحیه صدمه دیده و بهبود عملکرد فرد آسیب دیده است و از طریق برنامه تمرینی در خانه انجام می گیرد.
زمانی که اسپاسم عضلات کمر بر طرف شد ورزشکار باید به تقویت پایداری ناحیه کمر اقدام کند.
این امر با یک برنامه دقیق از حرکات کششی بر روی عضلات تنه و اندام تحتانی انجام می پذیرد.
فاز بهبودی :
در این فاز توانبخشی بر نقایص بیومکانیک عملکردی در آسیب های بافت نرم تمرکز دارد. تقویت قدرت عضلانی در این فاز با انجام حرکات ساده شروع و به انجام حرکات با الگوی ترکیبی بدل می گردد. در این فاز تقویت پایداری مهره های کمر با انجام انقباضات منظم در ناحیه تنه و سطح پشتی ران در یک وضعیت خنثی آغاز می شود. زمانی که در تمام طول دامنه حرکت مفاصل کمردردی وجود نداشته باشد فرد می تواند با مرور تمرینهای خاص رشته ورزشی خود و انجام صحیح تکنیکها به ورزش باز گردد.
بازگشت به رقابت
بازگشت به تمرین یک امر وابسته به فرد است چرا که زمان خاصی برای بازگشت به تمرین برای یک آسیب خاص وجود ندارد. زمانی که برنامه بازتوانی کامل شد و فرد در تمام طول دامنه حرکتی درد نداشت می تواند به میادین رقابت باز گردد.
جلوگیری از صدمه دیدگی
با تمرین زیر نظر مربی, انجام درست تکنیکهای ورزشی, گرم کردن کافی قبل از انجام ورزش و استفاده از وسایل محافظتی مثل کمربند در وزنه برداری می توان از آسیب های ورزشی کمر جلوگیری نمود.

اقدامات اولیه درمانی در آسیبهای ورزشی شامل مراحل زير است :

1- محافظت و پیشگیری از آسیب بیشتر مثلاً با استفاده از وسایل کمک ارتوپدی

2- استراحت که بسته به نوع آسیب از فرم مطلق آن تا استراحت نسبی را شامل می شود.

3- استفاده از یخ سبب کاهش درد،تورم و التهاب می شود.

4- فشار که اگر همراه با یخ استفاده شود سبب محدود شدن تورم خواهد شد.

5- بالا نگه داشتن عضو آسیب دیده نسبت به سطح قلب سبب تسهیل تخلیه وریدی از ناحیه مربوطه می شود.

6- عمل هاي محافظتي که در مواقع آسیب جزیی و بدون علامت ورزشکار استفاده میشود مثلاً استفاده از بانداژ برای پیچ خوردگی مختصر مچ پا.

استفاده از اصول فوق در چه زمان و توسط چه کسانی صورت می پذیرد؟

روش های بالا در برخورد اولیه با آسیب های حاد اسکلتی-عضلانی بکار می روند.

آشنایی با آنها برای ورزشکار،مربی،پزشک تیم و هر فرد دیگری که مسوول درمان و برخورد ابتدایی با آسیب باشد لازم است.

چه میزان استراحت کافی است؟استراحت نسبی در چه مواقعی تجویز می شود؟

طول مدت استراحت وابسته به شدتِ آسیب است.مشخص است که هر چه شدت آسیب بیشتر باشد،مدت استراحت هم بیشتر خواهد بود.وقتی یک آسیب چندان شدید نباشد،استراحت نسبی توصیه می شود.هدف از استراحت نسبی آن است که فرد ورزشکار علی رغم وجود آسیب بدون علامت باقی بماند،هر چند تا حدودی تحرک خود را حفظ کرده است.

فایده استفاده از یخ در برخورد با آسیبها چیست؟آیا گرما هم موثر واقع میشود؟

یخ سبب کاهش خونریزی،تورم،التهاب،نیازهای متابولیک ناحیه مجروح،درد و نیز اسپاسم عضلانی میشود.اما گرما به نوبه خود دارای فایده نیست و جز در مورد کاهش اسپاسم عضلانی،سبب افزایش موارد نامبرده هم خواهد شد.گاهی توصیه می شود که دوره های متناوب استفاده از گرما و یخ اعمال شود.یعنی عضو را 1 تا 2 دقیقه از یخ استفاده کنند.بر اساس شدت تورم عضو این نسبت قابل تغییر است.هر چه آسیب حادتر باشد،از مدت گرم کردن کاسته خواهد شد.

روش صحیح ماساژ دادن با یخ چگونه است؟باید چه مدت زمانی طول بکشد؟آیا روشهای دیگری هم برای استفاده از یخ وجود دارد؟

از نحوه تهیه یخ شروع میکنیم:در یک لیوان یکبار مصرف آب ریخته و میگذاریم یخ بزند.سپس لیوان را از وسط بریده و باقیمانده قالب یخ را برای مدت60 تا90 ثانیه بر روی منطقه ای ثابت از عضو آسیب دیده نگه میداریم تا در ناحیه مربوطه و تا 5/1 سانتی متر در اطراف محل احساس کرختی به شخص دست دهد.حال با توجه به وسعت محدوده ای که بی حس شده و به آرامی یخ را به صورت دایره وار روی پوست ماساژ میدهیم.این ماساژ در آسیبهای با وسعت متوسط،7 دقیقه و در نواحی بزرگ تا10 دقیقه طول خواهد کشید.

غوطه ور کردن عضو،در آب یخ هم موثر است.اما تحمل آن برای مصدوم سخت است به علاوه نمی توان عضو را بالاتر از سطح قلب نگاه داشت.به عنوان قانونی کلی،در طی یکساعت میتوان 20 تا30 دقیقه(حداکثر)از یخ استفاده کرد و حداقل 30 دقیقه نیز عضو را به حال خود گذاشت.مسلم است که اگر تحمل مصدوم به سرما کم باشد،باید زمان استفاده از یخ را کاهش داد.

خصوصیت باندهای فشاری چیست؟

این باندها را از دیستال عضو به پروگزیمال می پیچند،به طوری که در هر دور نصف پهنای دور قبلی را بپوشاند.فشار الاستیکی که اعمال میشود سبب کاهش تورم خواهد شد.البته بانداژ نباید آنقدر محکم انجام گیرد که در بازگشت خون وریدی به طرف قلب اختلالی ایجاد کند.در مورد باندهای الاستیک تا توان بالقوه کشش باند کافی خواهد بود.باندهای الاستیک برای آسیبهای حاد اندام تحتانی مناسب نیستند،چون قابلیت محافظت اندکی ایجاد میکنند.

اصول برخورد با ورزشکاری که شدیداً آسیب دیده و حال وخیمی دارد چیست؟

در ابتدا توجه معطوف به مجاری هوایی مصدوم خواهد بود.هر گونه انسداد یا مانعی را باید بر طرف کرد.در هنگام این بررسی ها باید مراقب آسیب ستون فقرات گردنی نیز بود.

در مرحله بعد به نحوه تنفس مصدوم دقت میشود.در صورت نیاز میتوان از تنفس مصنوعی و اکسیژن کمکی استفاده کرد تا تنفس خود بخودی و منظم برقرار شود.اینک نوبت بررسی گردش خون فرد است.نبض شریان کاروتید از لحاظ کیفیت،تعداد و ریتم لمس خواهد شد.در صورت فقدان این نبض یا نبض رادیال باید عملیات احیاء قبلی عروقی آغاز گردد.یا همان مرحله ارزیابی مختصر عصبی که سطح هوشیاری،اندازه و واکنش مردمکها به نور،حرکات چشم و پاسخ های حرکتی مصدوم را شامل میشود.به معنی مشاهده اندامها و سایر قسمتهای بدن است تا از وجود هرگونه خونریزی،شکستگی یا خون مردگی آگاه شویم.

علل اصلی ایجاد صدمات ورزشی چیست؟

عدم آمادگی بدنی،گرم نکردن بدن پیش از شروع فعالیت ورزشی،استفاده از تکنیک های نادرست و نیز ماهیت خود رشته ورزشی از جمله دلایل ایجاد آسیب های ورزشی هستند.

چگونه میتوان از بروز صدمات ورزشی جلوگیری کرد؟

در حال حاضر صدمات ورزشي، بخش قابل توجهي از مجموعه حوادث اجتماعي را تشكيل ميدهد. هدف از اين مطالعه تعيين فراواني موارد آسيبهاي فك و صورت در ورزشكاران عضو فدراسيونهاي مختلف ورزشي در ايران در فاصله سالهاي 1377 تا 1380 بود. در اين ارتباط پروندههاي مربوط به آسيبهاي ورزشي مردان و زنان ورزشكار عضو فدراسيونهاي مختلف ورزشي در ايران در فاصله سالهاي مورد نظر در فدراسيون پزشكي سازمان تربيت بدني جمهوري اسلامي ايران مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات دريافتي از طريق 26 هيئت پزشكي مستقر در استانهاي كشور دريافت گرديد. يافتههاي حاصل از بررسي پروندههاي مذكور نشان داد كه آسيبهاي فكي, صورتي بيشترين آسيبهاي ورزشي را تشكيل ميدهد. در ورزشكاران مرد, فوتبال بيشترين عامل ايجادكننده صدمات فك و صورت ميباشد و كوهنوردي و اسكي كمترين نقش را در ايجاد اين صدمات به عهده دارند. در مورد ورزشكاران زن, ورزش كاراته مهمترين عامل ايجاد صدمات فك و صورت بوده است. شيرجه, كوهنوردي و اسكي ورزشهايي هستند كه كمترين حوادث فك و صورت را به همراه داشتهاند. شكستگي بيني شايعترين صدمه ورزشي در بين وزرشكاران مرد و زن ايراني مشاهده شد.

ورزش در عین سودمندی فراوانی که دارد در برخی موارد ممکن است باعث آسیب در وزشکاران شود،. یکی ازنواحی شایع آسیب دررشته های مختلف ورزشی،زانوست.

زانو یک مفصل لولایی است که دربالا توسط استخوان ران ودرپایین توسط استخوان درشت نی تشکیل شده است مفصل زانو توسط عضلات و رباطهای اطراف خود پایدار شده است.

عضله چهار سر رانی در قدام ران و عضله همسترینگ درخلف ران قراردارندکه باعث راست شدن وخم شدن زانو می شوند . دو رباط به نام رباط صلیبی قدامی و رباط صلیبی خلفی در زانو وجود داردکه مانع جابجایی قدامی وخلفی زانومی شود . همچنین رباط های طرفی زانو نیز در پایداری زانو و جلوگیری از حرکات جانبی زانو نقش موثر و مهمی را دارند.

در مفصل زانو ما دومنیسک داریم که یکی درطرف داخل ودیگری درخارج قراردارندجنس این منیسکهاغضروفی–فیبریاستو داخل آنها مقعرو خارج مینیسک ها محدب است در نتیجه در برش عرضی به صورت سه گوش دیده می شوند. غیر از قسمت محیطی مینیسک ها سایر قسمت های آن خون رسانی ضعیفی دارد.

وظایف اصلی منیسک ها به شرح زیر است:

1- افزایش پایداری مفصل زانو باعمق بخشیدن به سطح مفصلی

2- انتقال و پخش نیرو های وارده به مفصل

3- افزایش نرمی مفصل

4- جذب شوکهای ضربه

بسته یا اینکه شکل پارگی منیسک چگونه است و در کدام قسمت از آن قرار دارد پارگی های منیسک به انواع مختلفی تقسیم بندی می شود. پارگی ها ممکن است طولی، عرضی، مایل ، دسته سطلی ، شاخی ،به صورت زبانه ای (آویخته) ، یا مخلوطی از انواع قبلی باشند پارگی های منیسک هم در حین ورزش می تواند رخ دهد و هم در سایر فعالیت های غیر ورزشی ممکن است ایجاد شود.

حرکاتی مانند چرخش تنه روی زانوی خم شده که موجب می شود ران روی ساق بچرخد می تواند موجب پارگی مینیسک شود . برخورد های فیزیکی نیز می تواند از سایر علل پارگی منیسک ها باشد .مثلا تکل زدن در فوتبال ، همچنین متعاقب پارگی های لیگامان صلیبی قدامی نیز مینیسک می تواند پاره شود این پارگی می تواند همزمان با پارگی لیگامان صلیبی قدامی باشد یا اینکه بعد از گذشت مدتی از آسیب لیگامان صلیبی قدامی ، این پارگی اتفاق بیفتد.

در مطالعات زیادی مشخص شده است که بعد ازگذشت 3 ماه ازآسیب لیگامان صلیبی قدامی افزایش معنی داری درپارگیهای منیسک داخلی رخدادهاست . با افزایش سنمنیسک ها نیز مانند سایر اعضای بدن تحت تاثیر فرایند پیری قرار می گیرند و در نتیجه با یک فشار نامناسب ممکن است دچار پارگی شوند.

در زمان های قدیم و در سلسه ی شیلا ، به رزمی کارانی که سوباک (تکواندو) کار می کردند، هورانگ می گفتند. پنج اصل راهنمای جنگجویان هورانگ وفاداری و وظیفه شناسی ، وظایف فرزندی ، قابل اعتماد بودن ، دلاوری و عدالت بود.
این پنج اصل در تكواندوی امروز به یازده اصل زیر تبدیل شده است. 

وقتی ورزشکار لباس سفید تکواندو را بر تن می کند، باید رفتار و منشی را داشته باشد که از یک تکواندوکار انتظار می رود. تکواندو پافشاری زیادی بر احترام به والدین ، مربی ، دوستان و ...  همچنین احترام به محیط ورزشی دارد. اعمالی که ورزشکار ، برای ورود به کلاس باید انجام بدهد .

1-احترام به پدر و مادر به نحو احسن
2-احترام به مربی در رفتار و گفتار
3-كلاس را با احترام دسته جمعی به مربی شروع كرده و با احترام گروهی نیز به پایان ببرید.
4-در هنگام ورود مربی به كلاس ، در صورتی كه تكواندوكاها در كلاس حضور دارند باید افراد حاضر ، به مربی احترام كلاسی بگذارند.
5-بدون اجازه مربی به كلاس وارد یا از آن خارج نشوید.
6-احترام گذاشتن به هم باشگاهی ها و دوستان
7-ادای احترام به محل تمرین به هنگام ورود به آن و خروج از آن ، حتی اگر كسی در آن نباشد.
8-دیرتر از مربی وارد كلاس نشوید اما در صورت دیر حاضر شدن در باشگاه ، حتما با اجازه مربی وارد كلاس شده و با اجازه او لباس عوض كنید
9-هیچگاه با كفش وارد محل تمرین نشوید.
10-همیشه تلفن همراه خود را خاموش یا ساكت (Silent) كرده و در كلاس به آن فكر نكنید.
11-بعد از یك جلسه غیبت ، بدون اجازه ی مربی لباس عوض نكنید.
12-با ظاهر آشفته در كلاس حاضر نشوید
13-قبل از هر جلسه تمرین ناخن خود را كوتاه كنید
14-یونیفرم خود را در پایان هر جلسه تمرین روي طناب آويزان كرده تا كاملا" هوا بخوردو هفته اي يكبار لباسها را شسته و اتو كنید.
15-هیچگاه بدون یونیفرم و كمربند تمرین نكنید
16-در كلاس نظم و سكوت را رعایت كنید و هیچگاه بیهوده صحبت نكنید
17-وقتی با مربی صحبت می كنید یا سوالی دارید ، حتماً چاریوت بایستید.