درباره تاریخچه ورزش رزمی تکواندو آنچه از نقوش آرمگاه های سلسله ( کورگوریو ) که زمانی برکرهو منچوری تسلط داشته بر می آید نوعی ورزش رزمی در آن زمان تمرین می شده است در سلسله شیلا که همزمان با کورگوریو بر قسمتی از کره حکومت می کرده نیز هنری رزمیبه نام سویاک تمرین می شده و حتی گروهی از شاهزادگان سازمانی به نام هوا رانگ تشکیل داده بودند و وظیفه ایشان حراست از حدود کشور بوده است . سویاک یکی از تعلیمات ایشان بود . در معبد سوکورام در شهر کیونگ جو تندیسهای دو راهب بودایی در حال اجرای تکنیک پیشرفته تکواندو ( کومگانگ ماکی وجود دارد که سند محکمی بر وجود هنرهای رزمی در آن زمان است . مدارک تاریخی فراوانی از این گونه در نقاط مخلف کره وجود دارد و هنرهای رزمی مختلفی تحت نامهای سوبیک تا کوان بک ، تاگ یوک و خوصا بی گاک سول که هنر مبارزه با پا ها بوده موجود است . سلسه کوریو که در سال ۹۱۸ میلادی تاسیس شد موفق به اتحاد کره گردید و زمان را جهت رشد هنرهای رزمی مناسب ساخت در این زمان هنر رزمی سوباکی بوجود آمد البته در این دورانه نرهای رزمی بیشتر در اختیار طبقات بالا قرار داشت پس از انقراض سلسله کوریو سلسله یی بهروی کار آمد در این زمان هنرهای رزمی کاملا فراگیر شده بود تا جاییکه برای تصدی امور دولتی داوطلبین میبایست حداقل سه نفر را در مبارزه شکست دهد در این دوره شخصی بنام یی دوک مو ازطرف سلطان وقت مامور تالیف کتابی در زمینه آموزش هنرهای رزمی آن زمان شد کتاب مذکور کهمویه دو بو تونگ جی نام داشت به عنوان یک سند تاریخی و ملی حفظ و نگهداری میشود طبق یکسند تاریخی در زمان حمله ژاپن به کره ۷۰۰ تن از رزمی کاران کره با دست خالی در مقابل مهاجمین مقاومت کردند .

پس از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۵ انجمن بنام ت سو دو مرکب از اساتید تکواندو وتاریخ دانان مامور احیای هنرهای رزمی شدند و با پیشنهاد استاد چوی هونگ هی نام تکواندو بر هنررزمی کره اطلاق شد. ده سال بعد از اتحاد کره انحمن تکواندو کره بوجود آمد وسال بعد(۱۹۶۶) فدراسیون بین المللی تکواندو به ریاست استاد ژنرال چوی هونگ هی به وجود آمد. فدراسیون بین المللی تکواندو با اعزام اساتید مجرب و تیمهای نمایش به کشورهای مختلف بذر تکواندو را در سراسر جهان کاشت در سال ۱۹۷۳ پس از انتقال فدراسیون بین المللی تکواندو به تورنتو کانادا اساتید مقیم کره اقدام به تاسیس فدراسیون جهانی تکواندو و بریاست دکتر اون یونگ کیم نمودند.درسال ۱۹۷۳ گوکی وان مرکز تکواندو جهان بر فراز تپه ای در سئول پایتخت کرهجنوبی بنا شد و رهبر فنی تکواندو کاران جهان را برعهده گرفت. ازآنجا که احساس میشد اختلافات سبکی باعث رکود تکواندو گردد ، لذا در سال ۱۹۷۷ سبکهای نه گانه تکواندو متحد گردید، نام پوم سه بر آن نهاده شد . در اثر کوششهای مجدانه دکتراون یونگ کیم تکواندو در سال ۱۹۸۰ در خلال المپیک مسکو بعنوان یک ورزش المپیکی شناخته شد و طبق مقررات المپیک بایستی طی دو دوره بعنوان ورزش نمایشی در مسابقات جهانی المپیک شرکت نمایند . در المپیک ۱۹۸۸ سئول برای اولین بار و در المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا برای دومین بار درالمپیک شرکت نمود. درحال حاضر فدراسیون جهانی تکواندو رهبری تکواندوکاران را دربیش از ۱۵۰ کشور بر عهده داردو دکتر اون یونگ کیم ریاست سازمان فدراسیونهای بین المللی ورزشهارا برعهده داشته هم دوش آقای سامارانش در امر گسترش ورزش گام برمی دارد . معنی پوم سه: پوم سه از دو کلمه پوم به معنی نتیجه و سه به معنی عمل تشکلیل شدهاست .انسان درهر زمان نتیجه اعمال خود را می بیند و این اعمال و رفتار انسان است که سرنوشت و آینده اورا مشخص میکند. بنابر این باید در اعمال و رفتار خود دقت داشت تاآینده ای روشن و مطمئن ساخت . تکواندو و هدف اگر به دنبال لغتی جهت تعریف هنر رزمی تکواندو بگردیم چیزی جز کانون یا مرکز نمییابیم ، چرا که تکواندو مانند یک عدسی انسان را به مرکز هدایت میکند . تکواندو معنی و مفهوم انسان بودن را روشن و ضعفهای او را تقویت و روانش را توانا و منزه میسازد . انتخاب هدف چیزی است که باید توسط هر تکواندو کاری انجام گیرد. اگر هدفی نباشد ،تکواندو کار نیرویش را در سطح وسیعی و بین فاکتورها ی گوناگونی پخش میکند ، بدوناینکه به نقطه با ارزشی در هر یک دست یابد . هدف نیروی فرد را متمرکز مینماید . هرتکواندو کاری میداند که بایستی تمام حواس و توان خود را در یک هدف و آنهم در یک نقطه کوچک متمرکز کند . بنابر این باید در همه امور کوشش خود را متمرکز نماید . یک ضرب المثل کره ای میگوید هر کس بیش از آنچه در دست دارد ، توانایی دارد. این ضرب المثل هیچ جا به اندازه تکواندو مصداق ندارد . مبتدیان هدف های گوناگونی دارند که غالبآ دفاع از خود و تناسب اندام میباشد . اگر چه این اهداف خوب است ولی شاگردانباید بدانند که به سادگی بدست نمی آیند . بچه ای که بدنیا می آید نمیتواند راه برود وقتی راه رفتن را آموخت دویدن را یاد میگیرد و پس از آن روی راه رفتن و دویدن تمرکز ی ندارد بلکه به آموختن مهارتهای دیگری می پردازد . مبتدیانی که هدفشان دریافت کمربند سبز است ، با زنده اند مگر این که بدانند هدفی موقتی است و باید قبل از رسیدن به آن رها گردد. کسب کمربند مشکی هدف بسیاری از مبتدیان است . با اینکه کمربند مشکی ارزش والایی دارد ولی نمیتواند هدف واقعی باشد . بسیاری از شاگردان اجازه میدهند تا بی صبری بر ایشان چیره گردد . برخی نیز توقع دارند در مقابل آنچه انجام میدهند بی درنگ پاداش بگیرند اینگونه شاگردان باید بر تنبلی خود چیره شوند و از لحاظ روحی و روانی خود را منظم نمیابند ودرک کنند که تکامل نیازمند زمان است . ارزش هدفی را که فقط با جمع کردن انگشتان دستبه دست آورده اید با هدفی که در اثر کاری که تمام عمر به آن مشغول بوده اید مقایسه کنید . هدف کمربند مشکی تنها دست یابی به قدرت و توان فوق العاده فیزیکی نیست مبتدیان باید کمربند مشکی را هدف خود قرار دهند ولی بایستی بدانند که کمربد مشکی فقط یک نقطه شروع دیگر است . دارنده کمربند مشکی موجودی عجیب و خارق العاده نیست بلکه فقط انسانی است که تلاش و نیروی خود را در یک نقطه متمرکز کرده و سعی دارد تابیش از آنچه در دست دارد بدست آورد و هدفش تکامل فیزیکی ، فکری و روانی میبااشد . آن عده از شاگردان که مایلند به روح تکواندو دست یابند بایستی چندین سال از عمرخویش را صرف تمرینات نمایند و آزمایشات متعددی را با موفقیت پشت سر گذارند . آنگاه، زمانی که این آزمایشات به پایان رسید ، استاد دریچه پرواز هنرمند را به سوی حداعلا ی تکواندو باز خواهد نمود

اصول اساسی تمرین

۱-اصل اختصاصی بودن تمرین تمرین برای هر رشته ورزشی باید ویژه همان رشته باشد. همچنین روش تمرین ورزشکاران باید اختصاصی باشد یعنی اینکه برنامه های بدنسازی آنان باید شبیه به مهارتهای ورزش خودشان باشد . از ورزشکاران رشته تکواندوباید خواست که حرکات مورد نیاز رشته ورزشی خود را بطور مشابه تقلید کنند . بنابراین هم سرعت و هم الگوی حرکتی تقلید شده است ۲-اصل اضافه بار فزاینده تمرینات باید به گونه ای طراحی شوند که عضلات و سیستمهای انرژی بدن با شدت تمرینی و مقاومتهایی بیش از آنچه که در شرایط عادی با آنها روبرو است مواجه شوند. با افزایش سازگاری بدن با این گونه تمرینات ، مقدار مقاومت و شدت از طریق دستکاری زمان و جلسات و بار باید افزوده شود و هر چند جلسه یک بار این افزایش تکرار یابد . ۳- اصل تفاوت های فردی هر ورزشکاری منحصر به فرد است و لذا همه ورزشکاران در برابر یک تمرین مشابه واکنشهای مشابهی از خود بروز نمی دهند . در برابر یک تمرین برخی زودتر به آمادگی می رسند برخی دیرتر و برخی نیز اصلاً به فایده ای از آن تمرین دست پیدا نمی کنند. بنابراین مربیان باید برای هر ورزشکاری برنامه بدنسازی خاص طراحی کنند . برنامه ای که به توسعه توانایی های آن ورزشکار کمک نماید . ۴- اصل برگشت پذیری مربیان باید بدانند که بسیاری از فواید بدست آمده از تمرین ، وقتی مدتی تمرین کنار گذاشته می شود ، از دست می روند . آنها باید برنامه ای طراحی کنند که سطح آمادگی ورزشکار را در طول فصل حفظ کرده و اینگونه نباشد که مثلاً یک ماه فشار زیادی بر ورزشکاران اعمال کند و یک ماه دیگر آنها را به حال خود واگذارد . به همین منظور برنامه های تمرینی ویژه فصل قبل از مسابقه ، فصل مسابقه و فصل استراحتی طراحی می شوند . ۵- اصل در نظر گرفتن سن ورزشکاران شیوه های تمرینی مربیان باید برای گروههای سنی مختلف متفاوت باشد. اصولاً ورزشکاران کم سن و سال مثل افراد ۱۰ الی۱۶ سال ، ورزشکاران نوجوان و درحال بلوغ مثل افراد ۱۱ الی ۱۴سال ، ورزشکاران اواخر نوجوانی مثل افراد ۱۵ الی ۱۹ سال و ورزشکاران بزرگسال داریم . قاعده علمی بر این است که برای افراد قبل از بلوغ و اوایل دوره بلوغ هرگز تمرینات بدنسازی شدید ندهیم بلکه بهتر است آنها ورزشها را به شکل مهارتی آن فراگیرند و به تمرین بپردازند . همینطور تمرینات سرعتی ، تمرینات با وزنه های سنگین تر از RM 15 (یعنی نتواند بیش از ۱۵ بار حرکت را تکرار کند) و تمرینات پلایومتریک (تمرینات انفجاری) کاملاً برای افراد قبل از بلوغ ممنوع است و ضمن اینکه این تمرینات هیچ آمادگی جسمانی قابل ملاحظه ای برای ورزشکاران کم سن و سال به ارمغان نمی آورد (اطلاعات از شارکی، Brain J sharky ). آماده سازی جسمانی تکواندوکاران بطور کلی آمادگی جسمانی هر تکواندوکاری مشتمل بر دو نوع آمادگی است : آمادگی عضلانی آمادگی انرژی در آمادگی عضلانی با استفاده از چندین روش استاندارد متغیرهای آمادگی عضلانی از قبیل قدرت عضلانی ، استقامت عضلانی ، انعطاف پذیری ، چابکی ، سرعت ، توان عضلانی ، تعادل و هماهنگی توسعه داده می شود آماده سازی عضلانی مولفه های عضلانی که باید به ترتیب در برنامه آماده سازی عضلانی توسعه یابندعبارتند از : انعطاف پذیری عضلانی ، استقامت عضلانی ، هماهنگی عضلانی ، تعادل ، توان عضلانی ، سرعت عضلانی ، چابکی . روش های استاندارد برای توسعه آمادگی عضلانی تمرینات کششی تمرینات مقاومتی :تمرین با وزن بدن و تمرین با وزنه تمرینات PNF تمرینات پلایومتریک الف) تمرینات کششی این دسته تمرینات برای افزایش انعطاف پذیری در دامنه حرکتی ماهیچه در مفصل کاربرد دارند . انعطاف پذیری عضلانی بخش بسیار مهمی از آماده سازی عضلانی است واهمیت آن به حدی است که بسیاری از فیزیولویست های ورزشی معتقد هستند اگر این تمرینات قبل از برنامه های اصلی مورد استفاده قرار نگیرند بهتر است جلسه تمرین نیز تعطیل شود. تمرینات کششی در یک جلسه تمرین باید به صورت زیر به کار گرفته شوند : ۱- قبل از تمرین اصلی یعنی در مرحله گرم کردن برای افزایش جریان خون در ماهیچه مورد نظر ، افزایش هماهنگی عصب ، عضله و تحریک گیرنده های عمقی در عضلات و مفصل و پیش گیری از آسیب های حاد . ۲- هنگام تمرین اصلی برای افزایش هماهنگی عصب و عضله و برای پیش گیری از آسیب مزمن . ۳- بعد از تمرین اصلی یعنی در مرحله سردکردن برای بازگشت سریعتربه حالت اولیه ، دفع اسید لاکتیک و باز توزیع جریان خون . اصول اساسی تمرینات کششی ۱- یک ماهیچه را می توان چندین بار تحت کشش قرارداد حتی اگر این کشش ها پشت سر هم باشد اینکه ما مثلا یک ماهیچه را یک بار تحت کشش قرار دهیم و به سراغ ماهیچه دیگر برویم وبعد از آن مجدداً عضله اول را بکشیم توصیه نمی شود. بسیاری از قهرمانان تراز اول دنیا قبل ازتمرین یا مسابقه برخی از ماهیچه های اصلی را ۱ تا ۱۰ بار تحت کشش قرار می دهند . ۲- بهتر است فقط عضلات اصلی درگیر دراجراء فنون و مهارتهای تکواندو تحت کشش قرار گیرند و باید از اعمال تمرینات کششی برای ماهیچه هایی که در ورزش تکواندو کاربرد کمتری دارند صرف نظر نمود . این عمل باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و زمان می شود چرا که خود تمرینات کششی علی رغم مفید بودنشان ، تمرینات پرهزینه ای هم هستند . ۳- بهتر است ابتدا ماهیچه های بزرگ تر تحت کشش قرار گیرند و بعد ماهیچه های کوچکتر. یعنی ابتدا باید ماهیچه های پا ، بعد تنه ، بعد کمربند شانه ای و در آخر عضلات دستها تحت کشش قرار گیرند . این عمل علی رغم اثر مفید گرم کردن ، دارای اثر عصبی وروانی نیز می باشد و ورزشکاران به احساس بهتری نیز دست خواهند یافت . ۴- ماهیچه ها را باید تا لحظه احساس کشش کشید و موضوع استانه درد قابل قبول نمی باشد زیرا دریافت لحظه استانه درد مستلزم احساس درد توسط ورزشکار است . تحقیقات ثابت کرده اند که این احساسهای درد که به میکروتروما یا آسیب جزئی معروف هستند باهم جمع می شوند و به یک ماکروتروما یا آسیب بزرگ تبدیل خواهند شد . این آسیب بزرگ ممکن است آسیب مزمن باشد ۵- بهتر است مدت زمان هر کشش بین ۶ ثانیه تا ۳۰ ثانیه باشد . یعنی حداقل هر کشش ۶ ثانیه و حداکثر ۳۰ ثانیه طول بکشد . به هر حال هر قدر ورزشکاران مبتدی باشند به ۶ ثانیه و هر قدر ماهر باشند به ۳۰ ثانیه باید نزدیک شوند .همینطور هر اندازه سطح رقابتها پایین باشد کشش ها باید به ۶ ثانیه نزدیک شوند و هر قدر سطح رقابت بالا و شدید باشد کشش های نزدیک به ۳۰ ثانیه باید تجربه شود. ۶- کشش ها بهتراست ازنوع ایستا باشد نه پویا تحقیقات از آسیب رسان بودن کشش های دینامیک یا پویا در پاره ای از موارد خبر می دهد . ۷- تمرینات کششی نباید بیش از ۳۰ درصد زمان موردنیاز گرم کردن را به خود اختصاص دهند به عنوان مثال اگر فرصت گرم کردن قبل از تمرین ، یا مسابقه ۲۰ دقیقه باشد ، زمان اختصاصی به تمرینات کششی ۶ دقیقه خواهد بود . ما می دانیم که برنامه های گرم کردن صحیح شامل دویدنهای آرام به پهلو ، به پشت وجلو ، حرکات کششی ، حرکات نرمشی و حرکات اختصاصی ویژه ورزش مورد نظر است . ۸- تمرینات کششی را می توان یا قبل از برنامه دویدن آرام و یا بعد از آن استفاده نمود . پژوهشها هر دو مورد را خوب ارزیابی کرده اند ولی اجراء تمرینات کششی قبل از برنامه دویدن آرام طرفداران بیشتری در بین دانشمندان علوم ورزشی دارد . ۹- تمرینات کششی برای سنین مختلف کاربرد دارد و توصیه می شود همه گروههای سنی از این تمرینات قبل ، هنگام و بعد از تمرین استفاده کنند . به هر حال بهتر است ورزشکاران کم سن و سال از شدت های کم کششی استفاده نمایند. ب) تمرینات مقاومتی به هر نوع تمرینی که بر ماهیچه ها بار یا وزنه ای تحمیل نمایند تمرین مقاومتی می گویند بنابراین ورزشکاران چه زمانی که هالتری را روی شانه های خود بگذارند و حرکت اسکات را انجام دهند و چه بدون وزنه به تمرین شنای سوئدی بپردازند در واقع تمرین مقاومتی می کنند.

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش می رسد. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد. مهم‌ ترین برجسته‌ ترین خصوصیت ورزش تکواندو این است که یک پیکار و مبارزه آزاد است و برخلاف برخی از ورزش‌های رزمی و دست‌ها و پاهای ورزشکار برای ضربه زدن کاملا” آزاد هستند. شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی «سوباک که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می شده، اقتباس شده است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می شد و مسابقات منظمی برگزار می شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده وبه مبارزه می پرداختند.» و «تکوان» در دوران پادشاهی سیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش های جنوبی شبه جزیره کره حکم می راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی،اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت های این سازمان بود. اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می شد، بعدها با ورود بهژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد. تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشن های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می شد. روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا ۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکارکنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام دوست دارم کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت. در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنی ها مدارس کاراته را در این کشور تاسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند. آموزش هنرهای رزمی کره ای در این دوران به طور مخفیانه در مناطق کوهستانی صعب العبور توسط گروه های کوچک ادامه داشت. تکواندو هنر رزمی کره ای است که اکنون به عنوان یک ورزش مدرن درسطح جهان و یکی از ورزشهای المپیکی میباشد و این رشته دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان هنرهای رزمی در سراسر دنیا است. قدمت و تاریخ آن به۵۰۰۰ سال پیش می‌رسد. می‌گویند درآن زمان، یک شاهزاده هندی روش ابتدایی مبارزه با دست خالی را ابداع کرد. ویدر روش ابداعی خود دو کار انجام داد:یکی آن‌که بر روی حرکات حیواناتمطالعاتی کرد و دیگر آن‌که هر چه هنر دفاع و حمله می‌دانست جمع‌آوری نموده وبا هم ادغام کرد. این شاهزاده هندی از روی جنگیدن حیواناتی مثل حمله عقاب بهمار, حمله مار به گربه, جنگ خرس و پلنگ، الگو گرفت و برای یافتن نقاط ضعف ونقاط قوت بدن انسان، آزمایشات زیادی انجام داد. فرد دیگری که پدر ورزش‌های رزمی شناخته می‌شود «تامو» نام دارد که بدون شک در طول تمام تاریخ مکتوب و غیرمکتوب هنرهای رزمی, شخصیتیصاحب نام‌تر از او نمی‌توان یافت. در بین عدة زیادی که تاکنون در ارتباط باتاریخ هنرهای رزمی و شخصیت «تامو» پژوهش کرده‌اند نام‌های زیادی به چشممی‌خورد. از جملة محققین صاحب نام، می‌توان «رابرت اسمیت»را نام برد. تألیفات ایشان از جامع‌ترین و معتبرترین مراجع در این خصوص است. او در کتاب «هنرهای رزمی آسیا» در مورد «تامو» می‌نویسد: «تامو» یک ایرانی بوده کهشخصیتی بزرگ و مرموز در هنرهای رزمی است. ژاپنی‌ها او را «هارما» نامیده وبرای او ارزش خاصی قائلند. به طوری که تصویر وی را در باشگاه‌های خود آویزان می‌کنند. کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل می شود:
태 «تِ» = ضربه زدن بادست
권 «کوان»= ضربه زدن با پا
도 «دُ» = راه و روش
فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با تلاش مستمر اساتید هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است. اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز می کند. معنی واژگانی تکواندو تکواندو در لغت به معنای “طریقت ضربه زدن با دست و پا” است که ضمن نمایش قدرت، ظرافت و زیبایی را نیز نشان می‌دهد. از سویی دیگر تکواندو جدا از اهمیت ورزشی‌اش در نگاه عمومی و کلی یکی از بهترین و کامل‌ترین شیوه دفاع شخصی است که هر کسی با یاد گرفتن آن می‌تواند در شرایط ویژه و خاص از خود محافظت کند. همه حرکات این ورزش بر مبنای موقعیت دفاعی است که در مجموع فرد را در برابر حملات دشمن ایمن می‌کند و ضریب سلامتی را بالا می‌برد. تکواندو مدرن(تاپ تکواندو ) پس از پایان جنگ و آزادی کره ورزشهای رزمی سنتی این کشور تا حد زیادی با رشته های ژاپنی همانند کاراته، کندو و جودو آمیخته شده بود، در عین حال بسیاری از رزمی کاران کره هم با آموختن هنرهای رزمی چینی آن ها را وارد کره کرده بودند. در آن زمان بیشتر اصطلاح های «تانگ سو دو» و «کونگ سو دو» برای نام گذاری ورزشی که بعدها به تکواندو معروف شد، به کار می رفت. تلاش برای بازسازی تکواندو و بازگرداندن آن به حالت اصلی خود در نهایت منجر به تبدیل این رشته به ورزش ملی کره و محبوبترین سبک رزمی در سراسر دنیا شد:
۱۹۶۱ – «انجمن تا سو دو» تاسیس شد. هدف این نهاد ایجاد یگانگی در هنرهای رزمی کره ای بود.
۱۹۶۲ – تکواندو به عنوان یک بازی رسمی به چهل و سومین دوره بازیهای ملی کره جنوبی وارد شد.
۱۹۶۵ – «انجمن تا سو دو» به«انجمن تکواندو» تغییر نام داد.
۱۹۷۲ – «کوکی وان» تاسیس شد. این باشگاه تا امروز بالاترین مرجع فنی تکواندو بوده است.
۱۹۷۳ – تاسیس «فدراسیون جهانی تکواندوWTF ) » (
۱۹۷۳ – برگزاری نخستین دوره بازیهای جهانی این رشته در کره با شرکت ۲۰۰ ورزشکار از ۱۹ کشور. آمریکا، تایوان و مکزیک در جدول رده بندی پس از کره قرار گرفتند.
۱۹۷۶ – شورای بین المللی ورزشهای نظامی «سیزم» تکواندو را به عنوان یکی از بازی های خود پذیرفت.
۱۹۸۳ – کمیته بین المللی المپیک «فدراسیون جهانی تکواندو» را به عنوان یکی از اعضای خود اعلام کرد.
۱۹۸۶ – برگزاری تکواندو به عنوان یک بازی نمایشی در بازیهای آسیائی سئول.
۱۹۸۸ – برگزاری تکواندو به عنوان یک بازی نمایشی در المپیک سئول.
۱۹۹۴ – تکواندو به عنوان یک رشته رسمی در بازیهای آسیائی هیروشیما برگزار شد.
۲۰۰۰ – تکواندو به عنوان یک رشته رسمی در المپیک سیدنی برگزار شد.
اولین بار به صورت رسمی در اواسط دهه ۱۹۵۰ گروهی از نظامیان کره‌ای با هم تصمیم گرفتند این ورزش را که آمیزه‌ای از حرکات آزاد دست و ضربات پا است سازماندهی کنند که پس از آن به تکواندو معروف شد که به سرعت در طول ۳۰ سال اخیر به یکی از موثرترین و کاربردی‌ترین شیوه‌های دفاع شخصی بدون استفاده از سلاح سرد و گرم تبدیل شد، و امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرامی گیریم. این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است.امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرا می‌گیریم. این ورزش در آسیا، آمریکا و اروپا نیز هواداران زیادی دارد و در میان آمریکایی‌ها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است. در سال ۱۹۷۳ اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در سئول پایتخت کره برگزار گردید و در سال ۱۹۷۷ با اتفاق نظرمربیان کره، نام «پومسه» برای سبک جدید انتخاب گردید. در سال ۱۹۸۰ کمیته بین‌المللی المپیک، طی جلسه‌ای در مسکو WTF را به رسمیت شناخت و تکواندو ازسال ۱۹۹۲ به عنوان یک ورزش کامل المپیکی اعلان و رسماً وارد المپیک شد. به‌این ترتیب تکواندو به عضویت رسمی بازی‌های المپیک، که مهم‌ترین رویدادورزش دنیا است، درآمد. تکواندو تنها ورزش رزمی است که به دلیل برخورداری ازاصول و قوانین دقیق و علمی، سطح بالای تکنیک و رعایت اصول ایمنی، در مدتکوتاه رشدی عظیم داشته و به عنوان ورزش رسمی و ثابت المپیک پذیرفته شدهاست.در شناساندن و ارائه تکواندو نوین از زحمات و تلاش‌های ژنرال «چوی هونگ هی» نمی‌توان به‌سادگی گذشت. در سال۱۹۶۵ انجمن تکواندو کره و درسال ۱۹۶۶ فدراسیون بین‌المللی تکواندو ITF در کره تاسیس شد و در سال ۱۹۷۳فدراسیون جهانی تکواندو WTF با حمایت دولت کره‌جنوبی تاسیس شد. این دو سازمانهمواره در رقابتی تنگاتنگ با یکدیگر بوده و سعی در جذب هرچه بیشتر و کسبحمایت بین‌المللی دارند. هر دو فدراسیون بر فلسفه، اصول و فرم‌ها اهمیتمی‌دهند. WTF اهمیت زیادی برای مبارزه و مسابقه قائل است وITFبر جنبه‌هایاخلاقی و فلسفی این ورزش تأکید دارد.در دوران دوست دارم کره توسط ژاپنی‌ها در سال‌های ۱۹۴۵ میلادی، طبق دستوردولت این کشور، تمرین هر نوع ورزش مبارزاتی در کره ممنوع گردید و تنها کاراتهبه‌عنوان ورزش مجاز به ژاپنی‌ها تدریس می‌شد. پس از آزادی کره از دوست دارم ژاپنکه ۳۶ سال طول کشید, درهای بسته شده بر روی ورزش‌های رزمی گشوده شد. سرانجامدر سال ۱۹۵۵ انجمنی به‌نام «ته سودو» مرکب از استادان, تاریخ‌دانان وباستان‌شناسان کره‌ای تشکیل شده و مأمور احیای هنر رزمی تکیون گردیدند و نام «تکواندو» بر این هنر رزمی انتخاب کردند. این نام بسیار پرمعنا، نگهدارندههنر قدیمی «تکیون» گردید. در سی‌ام نوامبر سال ۱۹۷۲ «کوکی وون» مرکز جهانیتکواندو, ساخته شد. «کوکی وون» مرکز جهانی تکواندو، بر روی تپه‌ای در محله «یونگ دونگ» سئول، مرکز کره جنوبی واقع شده است. در واقع ستاد مرکزیفعالیت‌های فنّی تکواندو در جهان است. امکانات و ابزار لازم برای گسترشتکواندو در زمینه تربیت مسابقات و حتی تمرینات را در سطح بین‌المللی، به‌صورترهنمود و مشورت در اختیار علاقمندان می‌دهد. «کوکی وون» در دنیا منحصر به‌فردبوده و مرکز تصمیم‌گیری‌های مهم و اساسی در تکواندو است. تمام دگرگونی‌ها, تغییر و تحول در مقررات و جابجایی از این مرکز به جهان اعلام می‌شود. حتیاتخاذ تصمیم برای اعزام مربیان از کره به کشورهای دیگر از این مرکز صورتمی‌گیرد.«ماتسوتا تسواویاما» بنیان‌گذار سبک «کیوکوشین کاراته» که خود نیز اصالت کره‌ای دارد, «هورانگ دو» را پیشکسوت ورزشی «کندو» یعنی ورزش سامورایی‌های ژاپنی می‌داند واین دلیل محکم است برای این‌که درآن سال‌ها, هنرهای رزمی از کره به ژاپن رفتهاست.تکواندو فن دفاع از خود است که قدمت آن به سن بشر می‌رسد. آثارباستانی, نوشته‌ها و نقاشی‌های حک شده بر روی سنگ‌ها و غارهای دوره‌هایپادشاهی «سیلا» و «کوریو» که قدمت آن به ۳۷ سال قبل از میلاد می‌رسد، حکایتاز وجود این ورزش رزمی در آن زمان می‌نماید که «هوارانگ دو» نامیده می‌شد. این نام پس از طی سالیان متمادی به «سوباک دو» و سپس به «سوباک جی» و بعداًبه «تای‌کی‌یون» و «تکیون» تغییر نام داد. این هنر رزمی ضمن این‌که درکشورکرهرواج بیشتری یافت، در سایرکشورها مانند چین و ژاپن رخنه کرد. تکواندو یک هنر رزمی کره ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. این رشته دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان هنرهای رزمی در سراسر دنیا ست. فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با تلاش مستمر اساتید هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است. اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز می کند. قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش می رسد.- دریکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملاً مشابه ضربه اول گول ماگی (دفاع بالا) در تکواندو است.- همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد. شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی «سوباک» و «تکوان» که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می شده، اقتباس شده است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می شد و مسابقات منظمی برگزار می شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده وبه مبارزه می پرداختند. در دوران پادشاهی سیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش های جنوبی شبه جزیره کره حکم می راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی،اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت های این سازمان بود. اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می شد، بعدها با ورود به ژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد. تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (۹۳۵ تا ۱۳۹۲) نیز رواج زیادی داشت، در جشن های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می شد. روی کار آمدن سلسله یی (۱۳۹۲ تا۱۹۱۰) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکار کنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام دوست دارم کره توسط ژاپن در ۱۹۱۰ ادامه داشت. در دوران حکومت استعماری ژاپن هنرهای رزمی بومی کره نیز مانند دیگر مظاهر فرهنگی این کشور با ممنوعیت مواجه شد، ژاپنی ها مدارس کاراته را در این کشور تأسیس و آموزش آن را جایگزین تکواندو کردند. این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است. روایتی دیگر تکواندو ورزشی است که منشاُ ومبداُشکل گیری آن کشورکره جنوبی (‌ایالت منچوری سابق)‌ میباشد . این کشوردرمیان کشورهای چین وژاپن قرارگرفته وازنظر سوق الجیشی دارای موقعیت خاصی بود که همواره برسرتصاحب آن مابین این کشورها درگیری شدیدصورت میپذیرفت ومردم کره با حس میهن پرستی همواره برای استقلال کشورخودباهر وسیله ممکن به دفاع از تجاوز ، تجاوزگران به سرزمین خود می پرداختند که یکی از بهترین روشهای دفاعی آنان استفاده ازفنون تکواندو بودکه درآن برهه اززمان با نامهای هوارانگ دو –تکیون و…… نامیده می شد . پس از اتحادقومهای مختلف برعلیه تجاوزگران وپیروزی آنان درجنگ وتشکیل یک حکومت واحد درکشور نام کشور ازمنچوری بنام کره که این نام الهام گرفته شده ازقوم کوریو که هسته مرکزی اتحاد اقوام کره بود گرفته شده بود ،تغییر پیدا نمود. درهمین زمان نیز ورزش رزمی کره بنام تکواندوثبت گردید( ۱۵ آگوست ۱۹۴۵ میلادی ) ومسئولان آن ضمن تدوین قوانین ومقررات آموزشی واداری این ورزش درکره شروع به فعالیت جهت گسترش آن دردیگرکشورهای جهان شدند ونتیجه آن پس ازگذشت حدود شصت سال تلاش مستمر،حضورورزش تکواندوبعنوان یک ورزش مدرن امروزی دربزرگترین میادین ورزشی جهان اعم ازتورنمنت های بین المللی – قهرمانی قاره ای (آسیا – اقیانوسیه – اروپا – آمریکا – آفریقا )‌ قهرمانی جام جهانی – قهرمانی جهان (‌ازسال ۱۹۷۳)‌وازسال ۲۰۰۰ نیزبعنوان یک رشته رزمی رسمی وازبزرگترین ومعتبرترین میادین ورزشی جهان یعنی المپیک گردید که دراین اولین المپیک (سال ۲۰۰۰) کشور عزیزمان ایران با دوسهمیه بازیکن منتخب شده ازسوی فدراسیون جهانی بنام هادی ساعی ومجید افلاکی وسرمربی تیمهای ملی حسن ذوالقدری شرکت نموده ودروزن پنجم هادی ساعی با تمام مشکلات سیاسی واداری موجود که اثرگذار درنتابج مسابقات بین المللی میباشدموفق به کسب یک مدال برنز ارزشمندازالمپیک گردید . درسال ۱۳۴۹ (مطابق ۱۹۷۰ میلادی )‌با مطالعاتی که درسیستم نظامی کشورجهت تقویت وتربیت نیروهای تخصصی وویژه ارتش انجام گردید تکواندو با توجه به مهارت خاص فیزیکی وچابکی وکاربردهای فنی آن مورد توجه مسئولان وقت قرار گرفته وبعنوان یک درس اصلی آموزشی نیروهای ویژه چترباز (‌تیپ نوحه )‌ تعیین گردید .جهت آموزش آن نیزاساتید این ورزش (کیم سورین – کیم یانگ هونگ )‌ازکشورکره دعوت شده واین اساتید آموزش فشرده وسخت آنرا درپرسنل منتخب نیروهای مخصوص شروع نمودند که پس از اتمام این دوره فارغ التحصیلان آن اساتیدوپیشکسوتان حاضر: استادمحمداسماعیل آذرپاد – استاد داودارجمند – استاد کاظم رضایی – استادسلیمان علی نسب – استاد شیراسب واستادان زنده یاد، شادروان حسن زرشکی – شادروان قاسم نقیب زاده – شادروان منصور فکوری ودیگر فارغ التحصیلان بودند واز سال ۱۳۵۰ توسط همین اساتید آموزش آن درباشگاههای تهران دخانیات – کیان – نیکنام و……… به میان ورزشکاران علاقه مند به ورزشهای رزمی برده شد وپس ازحدود بیست وسه سال آموزش وتلاش حاصل آن تعداد کثیری مربی وداور وقهرمان توسط این اساتید وشاگردان اولیه وثانویه آنان درسراسرکشورمیباشد . فدراسیون تکواندو ازسال ۱۳۶۳ مستقلاً به ریاست آقای سیدمصطفی صفوی تشکیل یافته وپس از تکمیل بافت اداری وتشکیلاتی ، بمنظور یکپارچگی در امرآموزش ازیکی از اساتید کره بنام شین چال کانگ دعوت بعمل آورده ونسبت به برگزاری کلاس آموزش مربیگری رسمی اقدام نمود . این استاد چندسال نیز رهبری تیمهای ملی را بعهده گرفت واکنون بعنوان رئیس کمیته فنی فدراسیون با فدراسیون همکاری مینماید وهرساله نیز سمیناربین المللی هماهنگی مربیان کشور را برگزار وآزمون بین المللی درجات کمربند را برعهده داردکه خدمات این استاد به تکواندوکاران ایران کاملاً مشهود میباشد. درسال ۱۳۶۹ پس ازآقای صفوی ریاست فدراسیون بعهدة آقای محمد قمی نماینده محترم مجلس سپرده شدودرسال ۱۳۷۳ نیز مجدداً آقای صفوی بریاست فدراسیون رسیده که بعد ازایشان درسال ۱۳۷۵ آقای مختار کلانتری عهده دار ریاست فدراسیون گردیدند که درتمامی این دورانها موفقیت های بیشماری درتمامی ابعاد بخصوص مسابقات قهرمانی بین المللی وتورنمنت های معتبر تیم ملی گردید وازسال ۱۳۷۹ پس ازتغییرات درروش انتصابی رؤسای فدراسیونها وهیئتها درسازمان تربیت بدنی وتبدیل آن به سیستم انتخابی وتدوین آئین نامه آن ازسال ۱۳۷۹ آقای سیدمحمدپولادگربا اخذ۳۸ راُی از۴۱ راُی قانونی بریاست فدراسیون انتخاب ومشغول به فعالیت گردیده وبا همکاری وبکارگیری اساتید خوب کشور دربرنامه ریزی های صحیح ومورد نیاز وبا استفاده ازامکانات وپشتیبانی های سازمان تربیت بدنی در زمینه اخذ مقامهای قهرمانی ونائب قهرمانی جهان ومقامهای مکتسبه دردیگر میادین بین المللی وهمچنین تربیت مربیان وداوران بین المللی جایگاه خاصی را نزدکشورهای دیگربدست آورده است. تکواندو درایران درحال حاضر یکی از بهترین ورزشهای مورد نظر خانواده ها وتمام جامعه گردیده ویکی از ورزشهای طراز اول سازمان تربیت بدنی ازنظراداری وتشکیلاتی فدراسیون وهیئتهای استانها وازورزشهائی میباشد که ازنظر کسب مدالهای رنگین طلایی ونقره ای وبرنز ازمیادین مهم قهرمانی جهانی – جام جهانی – تورنمنت های بین المللی دررده های سنی نوجوانان جوانان بزرگسالان ومقامهای نخست ونایب قهرمانی ورده بندی های تیمی درجهان مورد توجه خاص مسئولان ورزشی ومسئولان سیاسی کشور میباشد . آموزش تکواندو از بدو شروع درایران (‌۱۳۵۰ )‌ تا به امروز مبتنی برآخرین اصول وسیستم جهانی بوده ودرطول سالیان با استفاده ازتجارب بین المللی وکشوری هرساله نسبت به بهبود روشهای آموزشی تلاش نموده است وامروز شاهد آن هستیم که آخرین متدهای آموزشی اعم از مربیگری – داوری – مبارزه درکشور مبتنی بر اصول انسان سازی متعادل براساس احکام اسلامی آموزش داده میشود وفدراسیون بعنوان منبع رسمی وقانونی درکشور وهیئتها ی استانها بعنوان نمایندگان فدراسیون کلیه امور این رشته ورزش را تحت پوشش قرار داده اند ووجود همین قوانین ومقررات ورعایت ونظارت برروند حرکتی واجرایی آن توسط مسئولان مربوطه حاصلش اخذ تجارب واصلاح وبهبود روشها میباشد که نتیجه آن پیروزی قهرمانان ارزشمند تیم های ملی درمیادین مسابقات مختلف اعم از قهرمانی کشورولیگ کشوری ولیگ استان – درکلیه رده های سنی وبه اهتزاز درآوردن پرچم وترنم سرود کشورمان درکلیه میادین مسابقات بین المللی میباشیم واین پیشرفت چنان مورد توجه کشورهای دیگر قرار گرفته است که اساتیدی ازکشوربرای آموزش با درخواست رسمی فدراسیونهای کشورهای مختلف به آن کشورها اعزام گریده اند وازقهرمانان تیمهای ملی کشورهم برای کسب تجربه دعوت بعمل میآورند.(مرتضی کریمی درلبنان –اصغررحیمی درکشورکویت – رضا مهماندوست درچین تایپه –حسن زاهدی کشوربلغارستان)
از مهمترین مشکلات در جریان ورزش که غیر قابل اجتناب می باشد، آسیب ها و صدمات ناشی از ورزش بر روی ورزشکاران است. بدون شک ورزشکاران و مربیان تمام رشته های ورزشی در پی یافتن راه حلی برای جلوگیری از بروز اینگونه عوامل خطر زا هستند. اریک.د زمپر و ویلی پیتر در تحقیق خود در سال ۱۹۹۴ با عنوان میزان آسیب های نخاعی در ورزشکاران تکواندوکار بیان کرده اند که در بین سال های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰ در مسابقاتی که در امریکا انجام شده است از بین ۸۰۲ آسیب ثبت شده تعداد ۲۹۲ آسیب آن به گونه ای بوده است که ورزشکار دیگر نتوانسته به مسابقات آن روز ادامه دهد(۴۶)..سوال تحقیق : میزان شیوع صدمات وارده در مردان تکواندوکار نخبه کشور چگونه است؟هدف کلی: هدف کلی تحقیق تعیین میزان شیوع وقوع صدمات وارده در مردان تکواندو کار نخبه کشوراست. روش انجام تحقیق: این تحقیق با عنوان بررسی میزان شیوع آسیب ها در مردان تکواندوکار نخبه کشور بصورت زمینه یابی از نوع علی یا پس از وقوع انجام گرفته و به منظور گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه بسته و یک سوال باز جهت اطمینان بیشتر در مورد صدمات رخ داده استفاده شده است.جامعه آماری:جامعه آماری تحقیق حاضر مردان تکواندوکار نخبه کشور در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۹ سال است که در بالاترین سطح مسابقات کشور یعنی لیگ برتر کشور در سال ۱۳۸۶ مشغول به فعالیت می باشند نمونه و شیوه نمونه گیری: تعداد جامعه آماری ۱۶۰ نفر بوده است که تعداد ۷۰ نفر آنها شرایط مورد نظر تحقیق را داشته اند. ابزار اندازه گیری:ابزار اندازه گیری پرسشنامه ای که محقق ساخته است روش آماری که در این تحقیق استفاده شده است، آمار توصیفی می باشد که شامل: فراوانی، درصد فراوانی، درصد فراوانی تجمعی، میانگین، ‌نمودارها و جداول توصیفی می باشد از بین ۶۶ نفر تکواندو کار نمونه، در مجموع ۵۴۷ مورد آسیب گزارش شده است که میانگین آسیب های وارده به تکواندو کاران ۲۹/۸ مورد بوده است.آسیب های عضلانی با فراوانی ۱۹۴ مورد که معادل ۴۷/۳۵ درصد می باشد و با میانگین ۹۴/۲ برای هر نفر بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. پس از آن آسیب های استخوانی با فراوانی ۱۵۳ مورد، معادل ۹۷/۲۷ درصد و با میانگین ۳۲/۲ برای هر تکواندوکار بیشترین فراوانی را دارا می باشند. آسیب های پوستی نیز با فراوانی ۱۰۶، درصد فراوانی ۳۸/۱۹ درصد و میانگین ۶۱/۱ برای هر نفر در رتبه سوم قرار دارد. سرانجام آسیب های مفصلی با ۹۴ مورد و ۱۸/۱۷ درصد فراوانی و با میانگین ۴۲/۱ آسیب برای هر نفر کمترین میزان آسیب را به خود اختصاص داده است.انواع آسیب های اصلی وارده بر تکواندوکاران
نوع آسیب فراوانی درصد فراوانی میانگین آسیب برایهر تکواندوکار
آسیب های عضلانی ۱۹۴ ۳۵/۴۷ ۲/۹۴
آسیب های پوستی ۱۰۶ ۱۹/۳۸ ۱/۶۱
آسیب های مفصلی ۹۴ ۱۷/۱۸ ۱/۴۲
آسیب های استخوانی ۱۵۳ ۲۷/۹۷ ۲/۳۲
جمع کل آسیب ها ۵۴۷ ۱۰۰/۰۰ ۸/۲۹

توزیع درصد فراوانی هریک از آسیب های جسمانییافته های تحقیق نشان می دهد که:نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده این است که رشته تکواندو از نظر میانگین آسیب های ورزشی به نسبت رشته های دیگر از میزان آسیب کمتری برخوردار است. و به جهت استفاده از وسایل محافظتی می توان این رشته را بعنوان یک رشته کم خطر برای جوانان توصیه کرد. باید توجه داشت که هر رشته ورزشی آسیب های مربوط به خود را دارد. ولی یکی از مزایای این رشته استفاده ورزش کاران از وسایل محافظتی مثل هوگو، کلاه، ساق بند، ساعد بند و … در مسابقات و تمرینات می باشد. که این امر در کل باعث کاهش میزان صدمات می باشد. همچنین با توجه به تحقیق سعید عابدین زاده در سال ۱۳۷۳ رشته تکواندو در بیت ۱۰ رشته متداول ورزشی مقام چهارم را از نظر کم آسیب ترین رشته ورزشی کسب نموده است.از کل آسیب های بوقوع پیوسته در تکواندوکاران آسیب های عضلانی با ۴۷/۳۵ درصد و میانگین ۹۴/۲ آسیب برای هر تکواندوکار، بیشترین سهم آسیب را به خود اختصاص داده است. با توجه به نتایج بدست آمده بهتر است که مربیان و ورزشکاران راه های جلوگیری و پیشگیری از این صدمات را بخوبی بیاموزند و از وسایل محافظتی کامل در تمرینات و مسابقات استفاده کنند تا حتی الامکان از وقوع این آسیب ها جلوگیری نمایند و در صورت بروز این آسیب ها نحوه برخورد با آن و کاهش درد و عوارض جانبی آن را بخوبی بیاموزند تا میزان عوارض سوء آسیب دیدگی کاهش یابد.در کل آسیب های وارده بر تکواندوکاران آسیب ضربدیدگی و کوفتگی اندام تحتانی با ۲۷/۴۲درصد و میانگین ۲۴/۱ آسیب برای هر تکواندوکار بیشترین میزان صدمه را دارا می باشد. پس از آن آسیب استخوانی اندام فوقانی با ۱۰/۴۵ درصد و میانگین ۰۵/۱ آسیب برای هر تکواندوکار دومین آسیب شایع شناخته شده است. لذا یکی از کارهای موثر در جلوگیری از آسیب های این نواحی علاوه بر استفاده از وسایل محافظتی، تقویت عضلات ناحیه تحتانی بدن است تا با افزایش قدرت به کاهش آسیب های بدنی ورزشکاران کمک نماید.آسیب استخوانی با ۹۷/۲۷ درصد و میانگین ۳۲/۲ آسیب برای هر تکواندوکار بعنوان آسیب شایع شناخته شده است. آسیب استخوانی اندام فوقانی دارای ۱۰/۴۵ درصد از کل آسیب ها و میانگین ۰۵/۱ آسیب برای هر تکواندوکار می باشد. آسیب های استخوانی اندام تحتانی با ۲۵/۳۷ درصد از کل صدمه ها را به خود اختصاص داده است. میانگین آن برای هر تکواندوکار ۸۶/۰ صدمه بوده است. آسیب ها پوستی با۳۷/۱۹ درصد ار کل آسیب ها و میانگین ۶۱/۱ صدمه برای هر تکواندوکار در رده سوم میزان صدمات قرار دارد. آسیب پوستی اندام تحتانی با ۹۶/۳۳ درصد و میانگین ۵۵/۰ آسیب برای هر تکواندوکار بیشترین میزان آسیب پوستی را به خود اختصاص داده است. آسیب پوستی اندام فوقانی با ۳۰/۲۸% و میانگین ۴۵/۰ آسیب برای هر تکواندوکار دومین میزان آسیب های پوستی می باشد. جدول ۱۴-۴ : توزیع و درصد فراوانی توصیه می شود تا مربیان آگاهی کامل از علل وقوع آسیب ها را پیدا کنند و با توصیه به متربیان خود و آگاهی آنها نسبت به این عوامل در جهت کاهش بروز این آسیب ها اقدام نمایند. استفاده از وسایل ایمنی و محافظتی هنگام تمرینات و مسابقات در اولویت کارها قرار دهند تا از میزان شدت ضربات وارده به نقاط آسیب زای بدن کاسته شود. گرم کردن که از موارد بسیار مهم در تمرینات و مسابقات می باشد را به ورزشکاران یادآور شوند و شیوه صحیح گرم کردن و تطابق بدن با شرایط محیط گرم کردن (محیط سرد و گرم) را آموزش دهند. همچنین توصیه می شود سازندگان ادوات ورزشی و مهندسین طراح وسایل ورزشی میت هایی را طراحی نمایند که فشار کمتری به دست های فردی که میت را نگه داشته است وارد شود. لذا پیشنهاد می شود طراحی آدمک های ثابت با توجه به نکات مهندسی ورزش در اولویت تولید ادوات ورزشی برای رزمی کاران قرار گیرد تا نیازی به گرفتن میت توسط ورزشکاران نباشد. تقویت عضلات درگیر و افزایش انعطاف پذیری می تواند نقش بسیار مهمی در کاهش آسیب ها داشته باشدقوانین: ماده ۱ : هدفهدف از تهیه وتنظیم قوانین مسابقات اداره عادلانه و روان ، و نیز کاربرد قوانین استاندارد شده درکلیه امور مربوط به مسابقاتی است که توسط فدراسیون جهانی تکواندو ، اتحادیهای قاره ای ویا فدراسیون های کشوری عضو سازماندهی یا برگزار می گردد .تفسیرهدف از ماده یک اطمینان از استاندارد بودن همه مسابقات در سطح جهان است . مسابقه ای که اصول زیر بنایی این قوانین در آن رعایت نگردد ، به عنوان مسابقه تکواندو پذیرفته نمی شود .ماده ۲ – کاربردقوانین مسابقات باید در کلیه مسابقاتی که توسط فدراسیون جهانی تکواندو ، اتحادیه های قاره ای و فدراسیون های کشوری عضو سازماندهی یا برگزاری می شود ، رعایت گردد . با این وجود هر فدراسیون کشوری عضو که مایل به تغیر بخشی از قوانین باشد ، باید قبلا تائیدیه فدراسیون جهانی تکواندو را دریافت نماید.توضیح (۱ )قبلاً تائید یه را در یافت نماید : هر سازمانی که بخواهد قسمتی از قوانین موجود را تغییر دهد ، باید تغییرات مورد نظر ودلایل آن را به فدراسیون جهانی تکواندو ارسال نماید . تائیدیه هر گونه تغییری در این قوانین باید یک ماه قبل از برگزاری مسابقات از فدراسیون جهانی تکواندو در یافت شده باشد.توضیح (۲ )طبقه بندی وزنها ، افزایش یا کاهش تعداد داوران بین المللی ، تغییر محل استقرار بازرس ، منشی ، کمیته پزشکی و غیره و زمان مسابقه مواردی هستند ، که می توان پس از دریافت تائیدیه از فدراسیون جهانی تکواندو در آنها تغییراتی داد . مواردی از قبیل امتیازات ، اخطارها ، امتیازات منفی و محوطه مسابقه را تحت هیچ شرایطی نمی توان تغییر داد .ماده ۳ – محوطه مسابقه اندازه محوطه مسابقه ۱۰ در ۱۰ متر است و باید در سطحی صاف و عاری از هر گونه بر آمدگی مزاحم قرار گیرد . محوطه مسابقه باید توسط تشک الاستیکی پوشانده شود . در صورت ضرورت می توان محوطه مسابقه را بر سکویی با ارتفاع ۵۰ الی ۶۰ سانتیمتر قرارداد و جهت حفظ ایمنی مبارزین باید لبه خارجی محوطه مسابقه با شیب کمتر از ۳۰درجه به سطح اتصال یابد . ۱- علامت گذاری محوطه مسابقه۱) محوطه ۱۰ در ۱۰ متر ، محوطه مبارزه نامیده می شود و خط مرزی محوطه مسابقه را خط حد می نامند .خط حدی که در نزدیکی میز منشی و پزشک قرار دارد ، خط حد یک و باقی خطوط حد به ترتیب جهت چرخش عقربه های ساعت خطوط حد دو ، سه و چهار می باشند .http://araktaekwondo.blogfa.com نمای محوطه مسابقه تکواندو: ۱ – محل استقرار سر داور۲ – محل استقرار داوران کنار۳ – محل استقرار منشی ۴- محل استقرار پزشک۱-۵ – محل استقرار مبارز آبی۲-۵- محل استقرار مبارز قرمز۱-۶- محل استقرار کوچ آبی۲-۶- محل استقرار کوچ قرمز تعیین محل های استقرار:۱) محل استقرار داورمحل استقرار سر داور ۵۰/۱ متر دور تر از نقطه مرکزی محوطه مسابقه نزدیک به خط سوم حد است .۲) محل استقرار داوران کنارمحل استقرار داور کنار شماره یک به فاصله ۵/۰ متر از گوشه خطوط حد یک و چهار و محل استقرار داور کنار شماره دو به فاصله ۵/۰ متر از گوشه خطوط حد یک و دو حد و محل استقرار داور کنار شماره سه به فاصله نیم متر از گوشه خطوط حد دو و سه و محل استقرار داور کنار شماره جهار به فاصله نیم متر از گوشه خطوط حد سه و چهار قرار دارد .۳) محل استقرار منشیمحل استقرار منشی به فاصله بیش از ۲ متر از خط حد شماره یک و رو به محوطه مسابقه و نیز نزدیک به گوشه خطوط حد یک و دو می باشد۴) محل استقرار کمیته پزشکیمحل استقرار کمیته پزشکی به فاصله بیش از ۳ متر در سمت راست خط حد یک است .۵) محل استقرار مبارزینمحل استقرار مبارزین در دو نقطه مقابل به هم و به فاصله یک متر از مرکز محوطه مسابقه و پنج متر از خط حد شماره یک می باشد . ( مبارز قرمز رو به خط حد شماره دو و مبارز آبی رو به خط حد شماره چهار می باشد .۶) محل استقرار کوچ هامحل استقرار کوچ ها به فاصله یک متر از مرکز خط حد در راستای محل استقرار هر یک از مبارزین است .۷) محل استقرار میز بازرسیبرای بازرسی لوازم ایمنی مبارزین باید میز بازرسی در نزدیکی ورودی محوطه مسابقه قرار گیرد . نمای سکوی مسابقه تکواندو : (دستور العمل اجرایی ۱)سرداور باید برای پیشگیری از قطع بی مورد مسابقه درک کاملی از اندازه های محوطه مبارزه وکاربرد آنها در داوری و نیز استفاده از تمام محدوده محوطه مبارزه داشته باشد .http://araktaekwondo.blogfa.com(دستور العمل اجرایی۲ خط حد )وقتی که یکی از پاهای مبارزی از خط حد خارج شود ، سر داور باید بلافاصله ” کالیو ” را اعلام و جریمه ” کیونگ گو ” بدهد . در صورتی که پاهای هر دو مبارز از خط حد خارج شده باشد ، سرداور باید جریمه ” کیونگ گو ” را برای هر دو مبارز اعلام نماید .http://araktaekwondo.blogfa.com ماده۴ – مبارزین۱- صلاحیت مبارزین ۱) دارای ملیت تیم شرکت کننده باشند .۲) توسط فدراسیون تکواندو کشوری معرفی شده باشند .۳) دارای گواهینامه دان صادره از کوکی وان یا فدراسیون جهانی تکواندو باشد و در مورد مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان دارای گواهینامه پوم یا دان برای سنین۱۴ تا ۱۷ سال بر اساس سالی که مسابقات در آن انجام می شود ، باشند .تفسیرسن مبارزین برای مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان بر اساس سال و نه تاریخ تولد مشخص می شود و مبارزین باید بین ۱۴ تا ۱۷ ساله باشند . برای مثال ، برای مسابقاتی که در ۹ سپتامبر۲۰۰۴ برگزار می شود ، مبارزینی که بین اول ژانویه ۱۹۸۷ تا ۳۱ دسامبر۱۹۹۰به دنیا آمده اند ، مجاز به شرکت در مسابقات هستند . ۲- لباس و تجهیزات مبارزین۱) مبارزین باید محافظ تنه ، محافظ سر ، کاپ ، ساق بند ، ساعد بند ، دستکش و لثه را قبل از ورود به محوطه مبارزه بپوشند۲) کاپ ، ساق بند و ساعد بند باید زیر لباس تکواندو پوشیده شوند و مبارزین باید تجهیزات ایمنی و دستکش و لثه ای را که توسط فدراسیون جهانی تکواندو تایید شده جهت استفاده شخصی به همراه داشته باشند . پوشیدن هر چیز دیگر ، غیر از کلاه ایمنی در قسمت سر مجاز نیست . ۳- کنترل پزشکی۱) استفاده یا کاربرد هر نوع دارو یا مواد شیمیایی که در آیین نامه ضد دوپینگ فدراسیون جهانی آمده است ، در مسابقات تکواندویی که توسط فدراسیون جهانی برگزار یا تایید می شود ، ممنوع می باشد . در مسابقات تکواندو بازی های المپیک یا سایر بازی های چند رشته ای ، آیین نامه ضد دوپینگ کمیته بین المللی المپیک اجرا می گردد .۲) فدراسیون جهانی تکواندو مجاز است ، هر گونه آزمایش پزشکی لازم را جهت تشخیص موارد نقص این قانون توسط مبارزین انجام دهد و هر برنده ای که از اجرای آزمایش خودداری نماید یا ثابت شود که ناقض قوانین مذکور بوده ، از رده بندی نهایی حذف و رده بندی به مبارز بعدی در جدول رده بندی انتقال خواهد یافت .۳) کمیته برگزاری باید آمادگی انجام آزمایشات پزشکی را داشته باشد .۴) جزییات آیین نامه ضد دوپینگ فدراسیون جهانی به عنوان بخشی از آیین نامه ها شمرده خواهد شد .
تقسیم بدن انسان ۱- سر و گردن: الگول ۲- شکم وسینه: راممتونگ ۳- باسن به پایین: آره – نشستهای تکواندو ۱- نشست بلند: آپ کوبی ۲- نشست کوتاه: آپ سوگی ۳- نشست روی پای عقب: دیت کوبی – انواع دفاع اولیه و عمده ۱- الگو ماگی:‌دفاع از سرو صورت با ساعد دست ۲- موم تونگ ماگی: دفاع از سینه و شکم با ساعد دست ۳- آره ماگی: دفاع از پایین بدن با ساعد دست – انواع فرم: در تکواندو ۱۷ فرم وجود دارد که با شماره شان از ۱ تا ۱۷ معرف می‌شوند. -کمربندهای تکواند: زرد، سبز، آبی، قرمز، مشکی – کمربند مشکی از دان ۱ تا دان ۱۰ درجه‌بندی شده است. – انواع خطا و امتیازات: پشت‌سر، پشت گردن، پشت کمر و از کمر به پایین خطای عمد گفته می شود و ضربه در صورت و کنا صورت و از گردن تا کمر امتیازدارد. البته صدای ضربه باید به گوش داور برسد و اگر با یک حرکت پا به حریف ضربه وارد شود و او نتواند به بازی ادامه دهد داور به او «ناک اوت» اعلام می کند. لباس مسابقه: ۱- هوگو: ضربه‌گیر که محافظ سینه و شکم است. ۲- کلاه: محافظ سروصورت است. ۳- ساق‌بند: محافظ ساقهای پاست. ۴- نانشیم (بیضه‌بند): محافظ بیضه است. ۵- ساعد بند: محافظ ساعدهای دست می‌باشد. زمان راندها و استراحت: خردسالان: ۵/۱ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت نونهالان: ۵/۱ دقیقه و یک۱ دقیقه استراحت نوجوانان: ۲ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت جوانان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بزرگسالان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بانوان خردسالان : ۱ دقیقه نوجوانان: ۲ دقیقه جوانان: ۲ دقیقه – چهار وزن المپیکی عبارتنداز: – منهای ۵۸ کیلوگرم – منهای ۶۸ کیلوگرم – منهای ۸۰ کیلوگرم – به اضافه ۸۰ کیلوگرم – در راند سوم در صورت مساوی، سرداور برنده را بادرنظر گرفتن شرایط زیر اعلام می‌کند: ۱- از نظر فنی ۲- اخلاق ۳- بازی هجومی ۴- فعالیت بیشتر – مشخصات تشک: ابعاد تشک ۱۲×۱۲ متر است و داخل آن مربعی به ابعاد ۸×۸ متر وجود دارد که محوسط مسابقه است. دو مبارز به فاصله ۱ متر از هم می ایستند و سرداور به فاصله ۵/۱ متر در مقابل آنها قرار می گیرد. – تعداد داوران: ۴ داور شامل یک سرداور در داخل تشک و ۳ قاضی در اطراف تشک، ضمن اینکه یک پزشک و یک منشی در کنار تشک حضور دارند. وظیفه منشی جمع کردن آراء داوران در دو راند است. – انواع ضربات پا: ۱- آپ چاگی: ضبه با سینه پا ۲- دولیو چاگی: ضربه با روی پا به صورت ۳- تیچاگی: ضربه از عقب به صورت با پاشه پا ۴- موم دولیو چاگی: چرخش و ضربه با پاشنه پا ۵- موم دولیو یوب چاگی: چرخش و ضربه با تیغه پا
وزن های مسابقه های تکواندو
۱- مسابقه های تکواندو بازی های المپیک (۴ وزن مردان – ۴ وزن زنان)مردان زنانمنهای ۵۸ کیلوگرم (پایین تر از ۵۸ کیلوگرم) منهای ۴۹ کیلوگرم (پایین تر از ۴۹ کیلوگرم)منهای ۶۸ کیلوگرم (پایین تر از ۶۸ کیلوگرم)منهای ۵۷ کیلوگرم (پایین تر از ۵۷ کیلوگرم)منهای ۸۰ کیلوگرم (پایین تر از ۸۰ کیلوگرم)منهای ۶۷ کیلوگرم (پایین تر از ۶۷ کیلوگرم)به اضافه ۸۰ کیلوگرم (بالاتر از ۸۰ کیلوگرم)به اضافه ۶۷ کیلوگرم (بالاتر از ۶۷ کیلوگرم) ۲- مسابقه های تکواندو قهرمانی جهان (سنین بالای ۱۵ سال مردانزنانوزن اول (Fin)منهای ۵۴ کیلوگرممنهای ۴۷ کیلوگرموزن دوم (Fly)58-54 کیلوگرم ۵۱-۴۷ کیلوگرموزن سوم (Bantam)62-58 کیلوگرم ۵۵-۵۱ کیلوگرموزن چهارم (Feather) 67-62 کیلوگرم ۵۹-۵۵ کیلوگرموزن پنجم (Light) 72-67 کیلوگرم ۶۳-۵۹ کیلوگرموزن ششم (Welter)78-72 کیلوگرم۶۷-۶۳ کیلوگرم وزن هفتم (Middle) 84-78 کیلوگرم ۷۲-۶۷ کیلوگرموزن هشتم (Heavy) به اضافه ۸۴ کیلوگرم به اضافه ۷۲ کیلوگرم ۳- مسابقه های تکواندو قهرمانی جوانان جهان (سنین ۱۴ تا ۱۷ سال) مردان زنان وزن اول (Fin) منهای ۴۵ کیلوگرم منهای ۴۲ کیلوگرموزن دوم (Fly)48-45 کیلوگرم ۴۴-۴۲ کیلوگرموزن سوم (Bantam) 51-48 کیلوگرم۴۶-۴۴ کیلوگرموزن چهارم (Feather)55-51 کیلوگرم ۴۹-۴۶ کیلوگرموزن پنجم (Light)59-55 کیلوگرم ۵۲-۴۹ کیلوگرموزن ششم (Welter)63-59 کیلوگرم ۵۵-۵۲ کیلوگرموزن هفتم (Light middle)68-63 کیلوگرم ۵۹-۵۵ کیلوگرموزن هشتم (Middle)73-68 کیلوگرم۶۳-۵۹ کیلوگرموزن نهم (Light heavy)78-73 کیلوگرم۶۸-۶۳ کیلوگرموزن دهم (Heavy)به اضافه ۷۸ کیلوگرم به اضافه ۶۸ کیلوگرم

غذیه ورزشکاران تکواندو در ورزش های رزمی مثل تکواندو، فرد با توجه به متابولیسم و ترکیب بدن و مقدار انرژی مورد نیاز خود، باید تغذیه مناسبی داشته باشد. یکی از شاخص های متابولیسم بدن،BMR یا متابولیسم پایه است که برابر با مقدار انرژی است که بدن در حال استراحت می سوزاند. با سوختن چربی های اضافی بدن، می توان عضلات بدن را افزایش داد. بدون پرورش عضلات، انرژی دریافتی اضافی در بدن تبدیل به چربی می شود. هنگامی که می خواهید وزن اضافی خود را کاهش دهید ، باید مطمئن شوید که چربی های بدنتان کم می شوند نه ماهیچه ها. یک تکواندوکار باید وزن سالم خود را حفظ کند و آن را تغیییر ندهد، ولی ترکیب بدن خود را باید تغییر دهد ، یعنی مقدار چربی بدن را نسبت به عضلات کاهش دهد. افزایش عضلات باعث افزایش قدرت، سرعت و مهارت فرد در انجام حرکات ورزشی می شود. در حالیکه کاهش عضلات بدن باعث کاهش قدرت، سرعت و مهارت در انجام حرکات ورزشی می شود. یک تکواندوکار باید وزن سالم خود را حفظ کند و آن را تغیییر ندهد، ولی ترکیب بدن خود را باید تغییر دهد در مردان ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن بدن و در زنان ۲۵- ۲۰ درصد وزن بدن را چربی تشکیل می دهد. شما باید بدانید در طی روز چه مقدار انرژی نیاز دارید تا به طور مطلوب ورزش کنید و وزن ایده آل خود را حفظ کنید. به خاطر داشته باشید که اگر کمتر از مقدار مورد نیاز خود، غذا مصرف کنید، هم سلامتی تان به خطر می افتد و هم اینکه بطور مؤثر نمی توانید ورزش کنید. اگر بیشتر از ۵/۰ کیلوگرم در هفته کاهش وزن داشته باشید، نشان می دهد در معرض کمبود انرژی و مواد مغذی هستید. با توجه به نوع ورزش ( استقامتی یا قدرتی ) و وضعیت بدنی فرد، باید مقدار چربی، پروتئین و کربوهیدارت مورد نیاز تعیین شوند. ورزش تکواندو، هم استقامتی و هم قدرتی است، بنابراین ۲۵ درصد انرژی مورد نیاز در طی یک روز از پروتئین،۵۵ درصد انرژی مورد نیاز از کربوهیدرات و ۲۰ درصد انرژی مورد نیاز از چربی باید تا مین شود. مواد مغذی مورد نیاز بدن ۱- کربوهیدرات ها : کربوهیدرات های ساده مثل نان سفید، شیرینی جات، آب نبات ، چیپس ، قند و شکر باید به مقدار خیلی کم مصرف شوند و بیشتر از کربوهیدرات های پیچیده ( نان سبوس دار ، ماکارونی، سیب زمینی ، سبزیجات، برنج و جو ) استفاده شود. زیرا کربوهیدرات های ساده خیلی سریع هضم می شوند و انرژی فوری ایجاد می کنند و انرژی حاصل از آنها برای مدت طولانی حفظ نمی شود. همچنین سریع به چربی تبدیل می شوند. بنابراین باید در مصرف آنها دقت کنید و بطور متعادل مصرف کنید. ۲- چربی ها : بدن برای حفظ سلامتی خود نیاز به چربی دارد و اگر مقدار چربی بدن کمتر از ۱۰ درصد شود خطرناک است. چربی ها برای خون، سیستم عصبی، تولید هورمون ها، چرب کردن مفاصل ( نرمی مفاصل) و حفظ اندام های داخلی بدن از ضربات، لازم و ضروری هستند. نوع چربی که مصرف می کنید، در سلامتی شما مؤثر است. بیشتر از چربی های غیراشباع مثل روغن زیتون ، سایر روغن های گیاهی و چربی های حاوی اسیدهای چرب اُمگا – ۳ که در انواع ماهی ، آجیل ، کره بادام زمینی و روغن گلزا ( کانولا) وجود دارد، استفاده کنید و مصرف چربی های اشباع مثل روغن نباتی جامد، کره و چربی گوشت را کاهش دهید. ۳- پروتئین ها : دریافت بیش از حد پروتئین بی فایده است. یک فرد تکواندوکار نیازی به مقادیر خیلی زیاد پروتئین ندارد، زیرا پروتئین برای ساخت، ترمیم و رشد عضلات استفاده می شود و به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار نمی گیرد. ۴- آب : به یاد داشته باشید که ۷۰ درصد وزن بدن ما را آب تشکیل می دهد و عضلات برای کار خود به آب نیاز دارند. بنابراین همیشه به مقدار کافی آب بنوشید وهیچ وقت صبرنکنید تا بعد ازاحساس تشنگی آب بنوشید( یعنی قبل از تشنه شدن آب بنوشید)تاریخچه پیدایش تکواندو به پنج هزار سال پیش تخمین زده می‌شود. مطالعاتی که انجام گرفته، شامل تحقیقاتی در زمینه‌های رقابت و اجتماعی تکواندو است. هدف از این تحقیقات، نشان دادن دقیق گذشته، حال تکواندو و نیز پیش بینی وضعیت این ورزش در آینده است. پیدایش هنرهای رزمی در کره بارزترین مدارک موجود در مورد تکواندو, نقاشی‌های دیواری معابد است. تصاویر موجود حاکی از مطالبی است که بی‌شک مربوط به نوعی هنر رزمی است. با وجود این مشخص نیست که نوع این هنر رزمی چیست. در اسناد تاریخی بازمانده از امپراطوری‌های گذشته به واژه «سو باک» بر می‌خوریم که عبارت از هنر رزمی بوده که در آن از دست‌ها و پاها استفاده می‌شده است.کشور کره فاقد اسناد تاریخی منسجم و اختصاصی در مورد هنرهای رزمی است. با در نظر گرفتن این نقص فقط اسناد باقی مانده از فعالیت‌های اجتماعی دوره‌های گذشته می‌تواند ما را در به دست آوردن تصویری روشن از انواع هنرهای رزمی موجود در آن زمان‌ها یاری دهد و از آنجا که اصطلاحات و واژه‌های به کاررفته در اسناد مزبور به طور کامل و دقیق تعریف نشده‌اند، اظهار هرگونه نظر، از دقت بالایی برخوردار نخواهد بود. بنابراین، ادامه تحقیقات در این راه دارای ضرورت خاصی است تا بتوان با کنار هم گذاشتن اطلاعات گوناگون تصویر تاریخی واضحی از تکواندو به دست آورده و یافته‌ها را مطابق با معیارهای جدید تنظیم نمود. تکواندو در دوره‌های باستانی و عصر جدید کره مانند بیشتر کشورها دارای هنرهای رزمی خاص، به منظور دفاع شخصی و دفاع ملی است. هنرهای رزمی در کره عمدتاً برای دفاع در مقابل کشورهای دیگر و دفاع در مقابل جانوران وحشی بنیان نهاده شده است. مردم کره قبل از پیدایش و توسعه سلاح، مجبور بودند دست خالی به مبارزه با دشمن بروند. هنرهای رزمی کاربردهایی نیز در شکار، جنگ، ورزش‌های بدنی داشتند. به موازات پیشرفت زمان، سازماندهی هنرهای رزمی نیز پیشرفت کرده و علیرغم این که این هنرهای رزمی به علت خشن بودن طبیعت به عنوان روش‌هایی برای مبارزه به کار می‌رفته, مسابقات سازمان یافته‌ای نیز بر مبنای آنها اجرا می‌شده است. حالات و حرکات حیوانات وحشی به عنوان الگوهایی برای دفاع و حمله مورد تقلید قرار گرفته و در مجموع به صورت ورزشی به نام تکواندو درآمد.

دهمین دوره مسابقات هان مادانگ کشوری در فدراسیون تکواندو در تاریخ دهم اردیبهشت ۹۴ برگزار گردید . آقای یوسف خاکی نهاد هنرجوی باشگاه آرش در قسمت نوپی آپچاگی با پریدن دومتر و بیست سانت و با اختلاف اندکی نسبت به حریف خود مدال برنز را دریافت نموند .

با تبریک به ایشان و خانواده محترمشان و تمام هنرجویان این باشگاه و با  امید به کسب مقام های برتر در مسابقات پیش رو ( کشوری و آسیایی و جهانی

دکتر لطفعلی پورکاظمی تصریح کرد: با توجه به اینکه ورزشکاران عزیزمان در رشته های مختلف ورزشی همواره نگران مصرف برخی مسکن ها ویتامین ها هستند که مبادا مصرف این داروها باعث مثبت شدن تست دوپینگ آنها شود لذا لیست داروهای مشروحه زیر که مصرف آنها دوپینگ تلقی نمی شود، به این شرح اعلام می شود:

– مسکن های مجاز(قرص،کپسول و آمپول):
استامینوفن کدئین، دیکلوفناک سدیم، ژلوفن،نووافن(آسیفن)، باکلوفن، سلیکسب، ناپروکسن سدیم، مفنامیک اسید،پیروکسی کام، آسپرین.

– مکمل های مجاز ویتامینی(قرص،کپسول،آمپول،شربت):
انواع مولتی ویتامین ها (فارماتون،سنتروم، ویتامین های ب کمپلکس، B1 ،B2 ،B6 ،B12، نوروبیون، امگا۳، امگا۶، ویتامین هایE ،A ،D، کلسیم، روی ، سانوستول، و داروهای آهن دار مثل فروس سولفات،فولیک اسید،هماتینیک و ففول.

منبع: فدراسیون

عادات غذایی خوب در دوران کودکی مانند نوشیدن شیر و خوردن صبحانه در دوران بزرگسالی نیز ادامه می یابند.
عادت دادن کودکان به نوشیدن شیر، فواید ماندگاری از جمله بهبود توانایی جسمی وحفظ تعادل در دوران میانسالی و سالمندی دارد.

مطالعات جدید نشان می دهند که افزودن ۱ لیوان شیر به رژیم غذایی روزانه کودکان موجب ۵ درصد افزایش در سرعت راه رفتن و ۲۵ درصد کاهش در خطر عدم حفظ تعادل در دوران بزرگسالی می شود. این یافته به ویژه در افراد بالای ۶۵ سال اهمیت زیادی دارد، زیرا جمعیت این گروه سنی تا سال ۲۰۳۰ به بیش از دو برابر می رسد.

محققان انگلیسی در مطالعه ای که انجام دادند، عادت های تغذیه ای دوران کودکی بیش از ۱۵۰۰ مرد ۶۲ تا ۸۶ ساله را مورد بررسی قرار دادند. آنها تاثیر رژیم غذایی به ویژه مصرف شیر، پروتئین، کلسیم و چربی در دوران کودکی را بر توانایی جسمی و قدرت تحرک آنها از جمله  توانایی پیاده روی، دراز و نشست و آزمون های تعادل در زمان فعلی مطالعه نمودند.

 نتایج نشان داد که دریافت کلسیم، پروتئین و شیر در دوران کودکی موجب بهبود قابل توجه در توانایی جسمی و حرکتی در دوران بزرگسالی می شود.

همچنین مشخص شد که عادات غذایی خوب در دوران کودکی مانند نوشیدن شیر و خوردن صبحانه در دوران بزرگسالی نیز ادامه می یابند. نوشیدن شیر به ویژه در وعده صبحانه موجب تامین مواد مغذی حیاتی در طول روز می شود.

شیر یکی از غنی ترین منابع کلسیم بوده و هر لیوان آن حاوی ۸ گرم پروتئین با کیفیت بالا می باشد. بر اساس راهنمای رژیم غذایی تدوین شده در سال ۲۰۱۰ توصیه می شود که کودکان ۲ تا ۳ سال روزانه ۲ لیوان، کودکان ۴ تا ۸ سال ۲٫۵ لیوان و نوجوانان و بزرگسالان روزانه ۳ لیوان شیر بنوشند.
منبع:

هدف از تغذیه قبل از رقابت ورزشی
تغذیه مناسب قبل از رقابت های ورزشی دو هدف عمده را دنبال می کند:
۱-پیشگیری از گرسنگی حین و قبل از رقابت
۲- حفظ سطح قند خون مناسب جهت عملکرد مناسب عضلات در خلال رقابت و فعالیت ورزشی
بسیاری از ورزشکاران وعده غذایی قبل از تمرین یا رقابت را حذف می کنند، بخصوص اگر این رقابت یا تمرین در صبح انجام گردد. حذف نمودن وعده غذایی قبل از تمرین صبحگاهی سبب پائین آمدن سطح انرژی بدن و کاهش کارایی ورزشکار می گردد.
این امر به خصوص زمانی به چشم می آید که فعالیت ورزشی بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشدیا شامل ورزشهای شدید باشد.
چه موقع باید قبل از رقابت مواد غذایی مصرف کرد؟
معده در هنگام ورزش نباید پر باشد، بطور معمول حدود ۴-۱ ساعت زمان لازم است تا معده محتویات خود را هضم و آن را تخلیه کند، چنانچه عصبی باشید این زمان می توئاند طولانی تر باشد، چنانچه در هنگام تمرین ورزشی معده حاوی مواد غذایی باشد این امر می تواند به ناراحتی معده، استفراغ یا تهوع منجر گردد. چنانچه شما۳-۱ ساعت قبل از فعالیت ورزشی از مواد غذایی مناسب استفاده کنید معده معمولاً در زمان ورزش خالی خواهد بود.

رژیم مناسب غذایی قبل از رقابت ورزشی  

 رژیم غذایی مناسب قبل از رقابت و تمرین ورزشی رژیمی است که کربوهیدرات زیادی داشته باشد غذاهایی مثل نان، سبزیجات و میوه جات مفید اند. این مواد به سرعت توسط معده هضم و تخلیه می شوند. کربو هیدرات (قندها) همچنین سبب تقویت ذخایر انرژی بدن شده و سبب می شوند فرد در هنگام رقابت ذخایر انرژی کافی داشته باشد.
جهت جلوگیری از ناراحتی معده هر چه زمان کمتری تا شروع رقابت مانده باشد کمتر نیاز به تغذیه وجود دارد. استفاده از مایعات حاوی قند قبل از شروع رقابت مفید است چراکه بسرعت توسط معده هضم می شوند، این امر بخصوص در افراد هیجانی و عصبی ارزشمند است.
چنان چه در مسابقات چند مرحله ای در یک روز شرکت می کنید می توانید در فواصل بین مراحل مختلف مسابقه با توجه به زمان باقی مانده تا مرحله بعد نسبت به استفاده از مواد غذایی مناسب اقدام کنید.
در فاصله یک ساعت مانده به رقابت از کدام مواد غذایی می توان استفاده نمود:
• آب میوه مثل آب پرتقال
• میوه تازه مثل سیب، پرتقال، هلو و گریب فروت.
•نوشیدنی های مناسب ورزشی
در فاصله ۳ تا ۴ ساعت مانده به فعالیت ورزشی از چه مواد غذایی می توان استفاده کرد
• میوه تازه، آب میوه
• نان، گوجه فرنگی، ماست کم چرب، حبوبات همراه با شیر کم چرب، ساندویچ های دارای گوشت کم و پنیر کم چرب
آیا استفاده از مواد قندی درست قبل از رقابت در بهبود عملکرد ورزشکار موثر است:
گاهی ورزشکاران درست قبل از ورزش یا رقابت از قندهای ساده مثل عسل، نبات یا نوشیدنی های حاوی قند استفاده می کنند تا کارایی خود را افزایش دهند، در تحقیقات نشان داده شده است این امر نه تنها نفعی ندارد بلکه بخاطر افزایش ناگهانی قند خون و به دنبال آن کاهش سریع قند می تواند کارایی ورزشکار را کاهش دهد. نشان داده شده است قندی که در طی یک رقابت ورزشی مصرف می شود از ذخایر قبل بدن یا غذاهایی که طی ساعات قبل مصرف شده اند تامین می شوند. چنانچه در ورزشهای با فشار و مدت طولانی شزکت می کنید تحقیقات نشان داده اند که استفاده از عسل یا نوشیدنی های ورزشی ۴۵-۳۰ دقیقه قبل از رقابت می تواند در هنگامی که ذخایر قبلی بدن کاهش می یابد کارایی بدن ورزشکار را با تامین سطح قند خون مناسب حفظ کند.
آیا استفاده از کافئین می تواند کارایی ورزشکار را افزایش دهد:
در گذشته تصور و تحقیقات تأ کید بر این داشتند که کافئین از یک سو سبب افزایش هوشیاری ورزشکار می شود و از سویی در ورزشهای طاقت فرسا با کاهش دادن مصرف گلوکز در عضله و افزایش مصرف چربی بجای گلیکوژن در عضله کارایی عضله را افزایش میدهد. تحقیقات امروزه فقط بر نقش محرک کافئین بر سیستم عصبی مرکزی تاکید می کنند و نظر دوم را چندان تأیید نمی کنند.
کافئین به همه ورزشکاران کمک نمی کند در برخی که به آن حساس هستند عوارضی مثل ورزش عضلانی، تهوع و سردرد ایجاد می کند. از سویی کافئین ادرار آور است و سبب از دست دادن مایعات بدن بخصوص در هنگام ورزش در هوای گرم می شود و ورزشکار به کم آبی بدن و عوارض مستعد می کند.
از چه مواد غذایی نباید قبل از مسابقه استفاده نمود
از هات داگ، چیپس و مواد غذایی حاوی چربی بالا مثل ماست پر چرب و خامه نباید قبل از ورزش استفاده شود.
منبع:

در اکثر آقایان و خانم هایی که مشکل چربی شکم دارند که تعداد آن ها بسیار زیاد است، یک باور غلط مشترک وجود دارد و آن باور این است که فکر می کنند برای از بین بردن چربی های شکم و پهلو، باید حرکات ورزشی مربوط به این نواحی را انجام دهند در حالیکه کاملاً اشتباه است. شما برای از بین بردن چربی های شکم و پهلو باید از تمرینات هوازی استفاده کنید. مثل تمرینات دویدن، پیاده روی تند، دوچرخه ثابت، تردمیل و …

البته انجام ورزش های شکم نیز لازم است اما در درجه دوم اهمیت قرار دارد. در واقع برای آب کردن چربی های شکم باید ۳ کار را همزمان انجام داد.

رژیم غذایی، ورزش هوازی و تمرینات برای تقویت عضلات شکم

شرط اول: رژیم غذایی

هرگاه اسم رژیم می آید ممکن است در ابتدا چیز سختی به نظر برسد در صورتی که اصلا اینگونه نیست. منظور از رژیم، نخوردن نیست که کاری سخت باشد بلکه رژیم یعنی درست خوردن. لازم نیست خیلی رژیم سفت و سختی را رعایت کنید، چراکه در این برنامه ۶ هفته ای برای آب کردن شکم از ورزش هم استفاده می شود. پس صرفاً کارهای زیر را ظرف این ۶ هفته انجام دهید:

اول: سرخ کردنی و روغن را به مدت ۶ هفته فراموش کنید.

دوم: از هر نوع ماده قندی مصنوعی مثل آب نبات، قند و شکلات پرهیز کنید.

سوم: مصرف مواد نشاسته ای مثل نان، برنج، سیب زمینی و… را در حد توان به حداقل رسانده و مصرف آب را به حداکثر برسانید.

چهارم: هنگام گرسنگی سعی کنید بیشتر از میوه و سبزیجات استفاده کنید.
شرط دوم: ورزش هوازی

ورزش های هوازی اثرات بسیار مفیدی در سلامت قلب و عروق دارند وهمچنین باعث از بین بردن چربی های بدن می شوند. ما در این برنامه ۶ هفته ای بیشتر نیازمند اثرات چربی سوزی آنها هستیم.

در این ۶ هفته کافی است شما حداقل هفته ای ۵ روز به مدت یک ساعت ورزش های هوازی انجام دهید. اگر در ابتدای کار روزی یک ساعت برایتان دشوار است از روزی ۱۵ دقیقه شروع کنید و هر یک تا دو روز یکبار مقدار آن را ۵ تا ۱۰ دقیقه افزایش دهید تا به روزی یک ساعت برسید. از تمام ورزش های هوازی به منظور چربی سوزی در این برنامه ۶ هفته ای می توان استفاده کرد ، اما ورزش هایی که کارایی بهتری برای چربی سوزی شما دارد عبارتند از: پیاده روی خیلی تند، دویدن آرام، تردمیل و دوچرخه ثابت.
شرط سوم: تمرینات شکم

هدف این قسمت از برنامه این است که عضلات شکم شما فرم زیبایی بگیرند و قوام آنها افزایش یابد. بنابراین وقتی چربی های شکم شما (توسط رژیم غذایی وبرنامه ورزشی هوازی) آب شدند، عضلات زیر آنها فرم یافته و زیبا می شوند و این همان چیزی است که بنام عضلات ۶ تکه ای شکم یا Six Packs نامیده می شود. پس برای قوام گرفتن و زیبا کردن عضلات شکم هفته ای ۴ نوبت و در هر نوبت تمرینات زیر را انجام دهید:

۱٫ دراز و نشست: روی زمین به پشت دراز بکشید در حالیکه دست هایتان پشت سر است، از کمر خم شده و تا حدی بالا بیایید که آرنج تان به زانوهایتان که خم هستند بخورند. این حرکت را هر جلسه ۳ نوبت و در هر نوبت حداقل ۲۰ تکرار انجام دهید.

۲٫ پا دوچرخه: روی زمین دراز بکشید، دست ها پشت سر، زانو خم و ساق موازی با سطح زمین باشد. سپس حرکاتی شبیه به دوچرخه سواری را در هوا با پاها انجام دهید. این حرکت را نیز هر جلسه ۳ نوبت و هر نوبت ۳ دقیقه انجام دهید.

۳-بالا آوردن پاها در حالت خوابیده: در حالت خوابیده به پشت پاهایتان را به صورت مستقیم بالا بیاورید تا حدی که استخوان باسن از زمین بلند شود. سپس به آرامی پاها را به موقعیت اول برگردانید. این حرکت را نیز هر جلسه ۳ نوبت و در هر نوبت حداقل ۲۰ تکرار انجام دهید.

با انجام دقیق برنامه های بالا مطمئن باشید که ظرف ۶ هفته و چه بسا کمتر، چربی های شکم را به میزان زیادی از دست خواهید داد و این موضوع را به وضوح در سایز دور کمر شلوارتان مشاهده خواهید کرد.

شاید بسیاری از شما عزیزان از دست دادن چربی شکم و پهلو برایتان بیشتر از جنبه زیبایی مهم باشد اما چیزی که اهمیت بیشتری دارد مسئله سلامتی است تا زیبایی. اگر شما چربی هایتان را از بین نبرید رفته رفته و با افزایش سن نه تنها از بین بردن آن ها سخت تر می شود بلکه خطر ابتلا به بیماری های زیادی مثل دیابت، فشار خون، بیماری قلبی، سرطان و… در شما افزایش می یابد. پس از همین فردا شروع کنید، اراده به خرج دهید، مصمم و جدی باشید تا به نتیجه برسید.

 منبع مقاله: h

یک ورزشکار با باخت چگونه برخورد کند؟ (روانشناسی شکست)

شکلات مانند ورزش؟!

محققان دریافته‌اند مقدار اندکی شکلات تلخ می‌تواند تأثیری مشابه ورزش بر سلامتی افراد داشته باشد.

آزمایشات اخیر در این زمینه بروی میتوکندری‌ها تمرکز داشته که وظیفه تولید انرژی را در عضلات بر عهده دارند. وجود ماده‌ای به نام اپی‌کاتچین در شکلات می‌تواند با بالا بردن میزان میتوکندری تحرک عضلات را بالا برده و از این حیث عملکردی مشابه فعالیت‌های ورزشی داشته باشد.

دکتر موهک مالر از دانشگاه دیترویت که ریاست تیم تحقیق در این زمینه بروی موش‌ها را برعهده داشته می‌گوید: “میتوکندری‌ها انرژی مورد استفاده در بدن را ایجاد می‌کنند. هر چقدر میزان آن بالا برود عملکرد عضلات بهتر خواهد بود. حرکات ورزشی از جمله دوچرخه سواری ودویدن می‌تواند میزان میتوکندری را افزایش دهد اما تحقیقات ما نشان داده اپی‌کاتچین هم می‌تواند در عضلات قلب و سر، عملکردی مشابه داشته باشد. در آزمایش ما برای ۱۵ روز به موش‌ها نوع خاصی از شکلات داده شد و در همین مدت برای گروه دیگری از موش‌ها تمرینات ورزشی در نظر گرفته شد. در پایان دوره پانزده روزه هر دو گروه عملکرد بدنی مشابهی داشتند.”

این آزمایشات دانشمندان را امیدوار به رفع روند از میان رفتن عضلات با بالا رفتن سن کرده است. به عقیده دکتر مالک ترکیبی از حرکات ورزشی و شکلات درمانی می‌تواند برای افراد مُسن بسیار مفید باشد و مانع از میان رفتن عضلات‌شان شود. او تاکید می‌کند هر چند تعمیم دادن نتایج آزمایشات اخیر به انسان‌ها شاید به طور قطع درست نباشد اما به هر حال امیدهایی برای رسیدن به نتایج مشابه در آینده‌ی نزدیک برای افزایش میتوکندری در بدن انسان از این طریق وجود دارد.

شکلات تلخ، کام مغز را شیرین می‌کند

تحقیقات نشان می‌دهد، اپی‌کاتچین موجود در شکلات‌های تلخ می‌تواند با تحریک مکانیزم‌های حفاظتی مغز، از سلول‌های عصبی محافظت کند و در هنگام سکته نیز از حجم آسیب‌های وارد شده به این ارگان بکاهد. آنچه که شکلات‌های تلخ را متمایز می‌کند، عطر فوق‌العاده و طعم دلنشین آن‌ها نیست. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه جانزهاپکینز در انگلستان دریافته‌اند این شکلات‌ها حاوی ماده مؤثری هستند که می‌تواند در سکته‌های مغزی و دیگر آسیب‌های وارد شده به این ارگان با تقویت سیگنال‌های مغزی، تا حد امکان از سلول‌های عصبی محافظت کند.

به گزارش فیوچریتی، اعضای این تیم نود دقیقه پس از این که موش‌ها دوز بسیار پایینی از اپی‌کاتچین- ترکیبی که به شکل طبیعی در شکلات تلخ وجود دارد- را دریافت کردند، با قطع موقت جریان خون در مغز آن‌ها، باعث شدند حالتی شبیه به سکته مغزی در موش‌ها شکل بگیرد.

نتایج نشان می‌دادند، آسیب مغزی در موش‌هایی که پیش از آغاز آزمایش اپی‌کاتچین دریافت کرده‌اند، به مراتب پایین‌تر از موش‌های دیگر مورد آزمایش بوده است و نکته حائز اهمیت این که اثر بازدارنده این ماده تا حدود ۳ ساعت و نیم پس از آغاز حمله در موش‌ها باقی مانده است، این در حالی است که بازده زمانی نجات فردی که دچار سکته مغزی شده از ۲ تا نهایت ۳ ساعت تجاوز نخواهد کرد.

سیلوین دوره، دانشیار بخش بی‌هوشی مراقبت‌های ویژه و داروشناسی این دانشگاه احتمال می‌دهد، اپی‌کاتچین با تحریک دو مکانیزم شناخته شده برای حفظ سلول‌های عصبی، آسیب‌های حاصل از سکته مغزی را در آن‌ها کاهش می‌دهد.

او می‌گوید: “اثر این ماده هنوز روی انسان بررسی نشده است و از سوی دیگر به نظر می‌رسد مقدار اپی‌کاتچین مورد نیاز برای حفظ سلول‌های عصبی بسیار اندک باشد. اثر این ماده غیرمستقیم است و به تحریک مسیرهای حفاظتی منجر می‌شود که در حال حاضر هم در سلول‌های عصبی مغز وجود دارند. به عبارت دیگر اپی‌کاتچین به سلول‌ها کمک می‌کند در مقابل آسیب‌های ناگهانی بهتر از خودشان دفاع کنند و احتمالاً مقادیر بسیار جزئی از آن هم برای این منظور کفایت می‌کند”.

دوره امیدوار است کشف دقیق این اثر و مسیرهای حفاظتی مغز در نهایت بتواند به کاهش آسیب‌های حاصل از سکته مغزی حاد و بیماری‌های عصبی مزمنی مانند آلزایمر و اختلال‌های ناشی از افزایش سن در انسان منجر شود.

انتخاب این ماده و بررسی اثر بازدارنده آن روی سکته از آنجا آغاز شد که دانشمندان دیدند نرخ بیماری‌های قلبی- عروقی در ساکنان جزیره‌ای در پاناما بسیار پایین است و بررسی‌ها نشان می‌دادند ژن‌ها نقشی در آن ندارند، چرا که اثر حفاظتی منحصر به جزیره بود و این در مورد کسانی که از جزیره مهاجرت می‌کردند، صدق نمی‌کرد.

محققان دریافتند ساکنان این جزیره نوعی نوشیدنی بسیار تلخ را که حاوی اپی‌کاتچین است، به جای چای یا نوشابه‌های گازدار و به شکل منظم مصرف می‌کنند.

دوره می‌گوید: “این تحقیق به معنی آزادی افراد در مصرف هر میزان شکلات تلخ که می‌خواهند نیست. باید کالری دریافتی به اندازه باشد و از میوه‌ها و سبزی‌ها هم به میزان کافی استفاده بشود. نکته مهم دیگری هم وجود دارد، اپی‌کاتچین به تغییرات نور و دما بسیار حساس است و اگر فرایندهای تهیه شکلات یا شرایط نگهداری آن مطلوب نباشد، شانس چندانی برای دریافت آن از شکلات‌های تلخ وجود نخواهد داشت”.

شکلات بخورید تا بیماری قلبی نگیرید

شکلات‌خورها از این پس با خاطرجمعی می‌توانند به انتخاب طعم‌های مختلف در فروشگاه‌ها دست بزنند. بنا به نتایج آخرین تحلیل‌ها در دانشگاه کمبریج کسانی که شکلات‌خور حرفه‌ای هستند ۳۷ درصد کمتر از سایرین شانس ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی دارند. بخش دیگری از این تحقیق که روی بیش از ده هزار نفر صورت گرفته نشان می‌دهد این افراد همچنین ۲۹ درصد کمتر از سایرین سکته می‌کنند. در این تحقیق زندگی سوژه‌های مختلفی در کشورهای آلمان، ژاپن، هلند، سوئد و آمریکا برای یک دهه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد در بین انواع شکلات‌ها، شکلات تلخ بهترین تأثیرگذاری را دارد.

البته سایر انواع شکلات از جمله شکلات شیری و شکلات نعنایی هم کارایی خوبی داشتند. با این حال دکتر اسکار فرانکو از بخش تحقیقات درمانی بیماری‌های قلبی عروقی دانشگاه کمبریج عنوان کرد هنوز کسی به درستی نمی‌داند چرا شکلات برای سلامت قلب مفید است. به گفته او برخی مواد غذایی دارای ساختاری پیچیده هستند و شکلات از این دسته است.

یکی از تئوری‌ها به زعم او وجود آنتی اکسیدان فراوان در شکلات است که باعث گردش راحت‌تر خون در رگ‌ها می‌شود. در عین حال شکلات می‌تواند کیفیت بالاتری برای زندگی ایجاد کند و سبب آرامش و شادی می‌شود. دکتر فرانکو نتایج این تحقیقات را در نشست سالیانه انجمن قلب و عروق در پاریس اعلام کرد ولی در همین حال تاکید کرد این نتایج به معنای تایید شکلات‌خوری افراطی نیست. او میانه‌روی را در این کار توصیه کرد و به گفته‌ی او بدن روزانه به ۲۰ تا ۵۰ گرم شکلات نیاز دارد.

علاقه‌مندان به شکلات لاغرترند!

تحقیقات نشان می‌دهد که شکلات‌ها باعث چاقی نمی‌شود و در اصل این غذاهای آماده هستند که بحران چاقی را در جهان گسترش داده است. افرادی که به شکلات علاقه دارند، نباید خیلی نگران باشند، چرا که دانشمندان متوجه شدند این افراد، وزن کم‌تری دارند، لاغرترند و دور کمر آن‌ها نیز باریک‌تر است.

از سوی دیگر مصرف شکلات باعث می‌شود احتمال ابتلا به فشار خون بالا و سندروم متابولیک به ترتیب ۱۴ و ۱۵ درصد کم‌تر از دیگران باشد. این عوامل از مهم‌ترین فاکتورهای موثر در ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته هستند.

البته این مطالعات به این معنا نیست که شما با خوردن شکلات می‌توانید وزن خود را کم کنید. اما به نظر می‌رسد مصرف شکلات باعث می‌شود میزان اشتهای شما به غذا کم‌تر شده و به این ترتیب کالری کم‌تری را وارد بدن خود کنید. از سوی دیگر مطالعات نشان می‌دهد افرادی که شکلات مصرف می‌کنند به طور متوسط بیش‌تر از دیگران به ورزش کردن علاقه دارند.

کارول اونیل از مرکز کشاورزی دانشگاه لوئیزیانا در این باره گفت: تحقیقات ما نشان می‌دهد مصرف شکلات به میزان متوسط تأثیر زیادی در افزایش وزن و چاقی ندارد.

این بررسی‌ها در مجموع نشان می‌دهد مصرف مقادیر کمی از شکلات نه تنها فواید زیادی برای بدن دارد، بلکه می‌تواند به شما در داشتن وزن متناسب‌تر نیز کمک کند.

دانشمندان با انجام مطالعاتی در بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴، میزان مصرف شکلات را روی بیش از ۱۵ هزار نفر که بیش‌تر از ۱۹ سال سن داشتند بررسی کردند.

میزان شاخص جِرمی و دور شکم افرادی که شکلات مصرف می‌کردند به طور متوسط کم‌تر از دیگران است. برای مثال شاخص جرمی این افراد به طور متوسط ۷/۲۷ و در دیگران ۲/۲۸ است.

به طور کلی محققان معتقدند هر شخص حداکثر باید ۱۰ درصد از کالری روزانه خود را از غذاهایی مانند شکلات، فست‌فودهاو انواع مختلف نوشیدنی‌ها به دست بیاورد.

برگرفته از سایت

ال_آرژنین چیست و از چه منابعی تامین می شود؟

ورزش آئروبیک ، قلب و ریه ها را تقویت می کند و جریان خون را بهبود می بخشد. فواید سلامتی آن فراوان است از جمله جلوگیری و کنترل بیماری.

آیا ۳۰ دقیقه ورزش آئروبیک در روز همان درمانی است که به دنبال آن بوده اید؟

ورزش آئروبیک به خاطر منافع آن از جلوگیری از بیماری قلب گرفته تا کاهش استرس ، یکی از بهترین کارهایی است که می توان برای سلامتی انجام داد. فعالیت هایی نظیر پیاده روی یا دوچرخه سواری که قلب را به پمپ کردن وا می دارد و ورود اکسیژن را به بدن افزایش می دهد می تواند به داشتن عمری طولانی تر و سالم تر و به جلوگیری و کنترل بیماری های مزمن کمک کند .به فواید زیاد مرتبط با  ورزش آئروبیک در زیر نگاهی بیندازید. انگیزه پیدا کنید و با انجام آن از فواید آن بهره مند شوید.

بدن چگونه به ورزش آئروبیک پاسخ می دهد

در طی ورزش آئروبیک ، عضلات بزرگ دست ها ، پاها و باسن به طور مکرر حرکت می کنند. تناسب آئروبیک ، که تناسب قلبی عروقی هم نامیده می شود ، به توانایی قلب ، رگ های خونی و ریه ها ( سیستم قلبی عروقی ) برای تامین سوخت در طی فعالیت جسمانی مداوم اطلاق می شود. با داشتن تناسب آئروبیکی ، بدن جهت حفظ ادامه حرکت به صورت کارآمدتر ، اکسیژن را با کارآیی بیشتری دریافت و مصرف می کند.

بدن برای ادامه حرکت تکراری عضله :

·اکسیژن بیشتری را وارد بدن می کند , تنفس سریع تر و عمیق تر می شود تا مقدار اکسیژن داخل جریان خون را به حداکثر برساند.

·خون را سريع تر و قدرتمندتر پمپ مي كند جهت تولید انرژی و حمل اکسیژن به صورت موثرتر به دیگر قسمت های بدن ، قلب سریع تر می زند.قدرت هر ضربان قلب جهت به حداکثر رساندن جریان خون به ماهیچه ها و بازگرداندن آن به ریه ها ، افزایش می یابد.

· قطر و تعداد رگهاي خوني كوچك را افزايش مي دهد .رگ های خونی کوچک ( مویرگ ها ) برای رساندن اکسیژن بیشتر به عضله ها ، گشاد می شوند و محصولات زائد مانند دی اکسید کربن و اسید لاکتیک را انتقال می دهند.در طول زمان ، جهت کارآمدتر کردن حمل اکسیژن و دفع مواد زائد ، عملا مویرگ های بیشتری در عضله ایجاد خواهد شد.

·از توليد حرارت زياد جلوگيري مي كند. وقتی ماهیچه ها حرکت می کنند ، حرارت بدن بالا می رود. برای جبران بالا رفتن درجه حرارت ، بدن با عمل دم حرارت را در هوا رها می کند. بدن با عرق کردن هم حرارت ، آب و مواد معدنی را از دست می دهد.

·.اندورفين ها را آزاد مي كند ورزش منظم آئروبیک موجب آزاد شدن اندروفین ها که مسکن های طبیعی بدن هستند ، می شود.

ورزش آئروبیک می تواند به جلوگيري از  بيماري هاي  زیر کمک کند

کاهش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونری.بیماری قلبی یکی از شایع ترین عوامل مرگ زنان و مردان است. اگر دچار حمله قلبی شده اید ، دستیابی به سطح بالاتر سلامت آئروبیک می تواند از حمله دوم جلوگیری کند.

كاهش خطر ابتلا به فشار خون بالا . اگر دچار فشار خون بالا هستید ، ورزش آئروبیک می تواند به کاهش آن کمک کند.

بهبود پروفايل چربي خون . ورزش ، غلظت کلسترول HDL ( کلسترول خوب) را در خون افزایش و غلظت LDL ( کلسترول بد ) را کاهش می دهد.

كاهش خطر سكته مغزي .بهبود چربی های خون منجر به ساخت کمتر جرم در شریان ها می شود. رسوب جرم ها در رگ های خونی منتهی به مغز می تواند منجر به سکته مغزی شود.

كاهش خطر بروز برخي سرطان هاي شايع  از جمله سرطان های سینه ، پروستات ، و سرطان مخاط رحم.

كاهش خطر بروز و ابتلا به ديابت تيپ دو .ورزش آئروبیک به کنترل وزن ، کاهش احتمال دچار شدن به اضافه وزن یا چاقی – شرایطی که منجر به دیابت نوع ۲ می شود- کمک می کند.

كاهش ابتلا به بيماري هاي ويروسي .ورزش آئروبیک به فعال شدن سیستم ایمنی و آمادگی آن برای مبارزه با عفونت کمک می کند. افرادی که به طور منظم ورزش می کنند کمتر مستعد ابتلا به بیماری های ویروسی جزئی نظیر سرماخوردگی ها و آنفلونزا هستند.

کنترل بیماری ها و مشکلات جسمانی

·كاهش سطح قند خون در افراد ديابتي:حفظ قند خون در محدوده دامنه هدف می تواند به اجتناب از عوارض بعدی بلند مدت دیابت مانند نارسایی کلیه یا بیماری قلبی کمک کند.

·كنترل وزن مناسب :ورزش آئروبیک همراه با برنامه غذایی سالم و تمرین قدرتی مناسب می تواند به کاهش وزن یا حفظ وزنی متناسب کمک کند.

·تقويت قدرت عضلاني قلب : قلب می تواند به ازاء هر ضربان خون بیشتری را پمپ کند ، یعنی اینکه قلب نیازی به ضربان سریع به هنگام استراحت یا ورزش ندارد.

·بهبود خونرساني به بافت ها و ارگانهاي بدن :قلبی قوی تر ، خون را با کارآیی بیشتری پمپ می کند.

· تسكين درد مزمن عضله و سندرم فيبروميالژي :ورزش آئروبیک می تواند رشد رگ های کوچک خونی ( مویرگ ها ) را در عضلات تحریک کند. این کار به بدن کمک می کند تا اکسیژن را به طور کارآمد تری به عضلات انتقال دهد و محصولات زائد متابولیک تحریک کننده مانند اسید لاکتیک را برطرف کند.

·افزايش روحيه و خلق بالا : ورزش آئروبیک می تواند یاس و ناامیدی افسردگی و تنش مرتبط با اضطراب را تسکین دهد.

·تقويت استحكام و تراكم مناسب استخوان : ورزش آئروبیک تحمل کننده وزن نظیر پیاده روی ، می تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان و عوارض بعدی آن را کاهش دهد. ورزش های آئروبیک با شدت کم – نظیر شنا ، دوچرخه سواری و ورزش های درون استخر – می تواند بدون وارد کردن فشار بیش از حد بر مفاصل ، بدن را در حالت تناسب حفظ کند ، که این امر این نوع ورزش ها را انتخاب های خوبی برای افراد مبتلا به مشکلات جسمانی نظیر آرتروز می سازد.

ساير فوايد ورزش هاي هوازي

افزايش استقامت و تحمل هوازي : ورزش آئروبیک ممکن است در طی فعالیت و یا بلافاصله پس از آن فرد را خسته سازد، اما در بلند مدت می تواند استقامت را افزایش و خستگی را کاهش دهد.

كنترل و كاهش استرس : یک جلسه ورزش آئروبیک پس از یک روز کاری پر تنش می تواند به فرد کمک کند تا به آرامش برسد.

حفظ تحرك و شادابي : حفظ برنامه منظم ورزش آئروبیک ، ماهیچه ها را کارآمد و قوی می کند که با افزایش سن ، بدن قرص و محکم روی پاها قرار می گیرد. در صورت استفاده از ویلچر ، ورزش آئروبیک که بر دست ها ، شانه ها و قسمت بالای بدن متمرکز است – مثلا پارو زدن یا اسکی با استفاده از اسکی نشسته – می تواند به قوی شدن قسمت بالای بدن کمک کند و در عین حال سلامت قلبی عروقی بدن را هم بهبود  ببخشد.

حفظ استقلال و اتكا به نفس : با افزایش سن ، ورزش آئروبیک می تواند به قوی تر ماندن ماهیچه ها کمک کند که به جلوگیری از افتادن ها و شکستگی ها کمک خواهد کرد.

افزايش طول عمر مقيد : به نظر می رسد افرادی که تمرینات قلبی عروقی انجام می دهند از آنهایی که این کار را انجام نمی دهند بیشتر عمر می کنند.

روش های رسیدن به تناسب آئروبیک

رسیدن به سطح بالاتر تناسب آئروبیک می تواند مفرح باشد چون برای انتخاب ، فعالیت های زیادی وجود دارد. از میان این گزینه ها می توان موارد زیر را نام برد: پیاده روی ، رقص آئروبیک ، شنا ، اسکی ، دو ، دو نرم ، ورزش آبی ، رقص ، پارو زدن.

پیاده روی شکل همگانی و مورد پسند ورزش آئروبیک است که ورزشی ساده و ارزان می باشد. تنها چیزی که لازم دارید یک جفت کفش پیاده روی راحت است که اندازه پایتان باشد. حتی می توانید از زمان صرف شده به هنگام انجام فعالیت های آئروبیک معمول نظیر باغبانی یا خانه داری هم بهره ببرید.

بدنتان را به حرکت درآوردید تا منافع سلامتی آن را تجربه کنید

حال در مورد منافع سلامتی ورزش آئروبیک و نحوه تاثیر آن بر بدنتان آگاه هستید. بگذارید منافع سلامتی آن ، الهام بخش شما برای پیگیری رسیدن به سطح بالاتر تناسب آئروبیک باشد. تنها با ۳۰ دقیقه (ورزش آئروبیک ) در روز عمر طولانی تری داشته باشید و سالم تر زندگی کنید.

منبع : mayoclinic.c

حقوق ورزشی
تنبیه ورزشکاران توسط مربیان

مربیان، معلمان ورزشی، کُچ‎ها و سرپرستان تیم‎ها گاهی در راستای مدیریت بر ورزشکاران زیر نظر خود و برای عمل به تکلیف محوری حفظ سلامتی ورزشکاران، ممکن است تنبیه بدنی را نیز به عنوان یک ابزار، لازم بدانند و از آن استفاده کنند.
از این رو پرسشی که در این باره مطرح می‎باشد و باید پاسخ داده شود این است که آیا تنبیه بدنی ورزشکاران از نظر حقوقی مجاز است یا خیر؟ پاسخ کوتاه، این است که معلم‎های ورزشی و مربیان، حق ندارند ورزشکاران را تنبیه بدنی نمایند و تنبیه ورزشکاران، موجب مسئولیت حقوقی برای ایشان خواهد بود مگر در موارد خاص و استثنایی که قانون اجازه داده است. پس حکـم کلی در این باره این است که؛ عـلی‎الاصول تنبیه بدنی در همۀ موارد به جـز موارد استثنا، ممنوع می‎باشد.

اما در این باره، توضیحاتی نیاز است. از سویی گفتیم برابر قانون، مربیان و معلمان ورزشی، حق تنبیه شاگردان خود را ندارند. ولی از سوی دیگر، در حقوق ورزشی، پی در پی گفته می‎شود؛ وظیفۀ مراقبتی مربیان ورزشی نسبت به سلامتی شاگردان، اصل و محور است و بر سایر تکالیف تقدم دارد. با این وصف این تعارض پیدا می‎شود که اگر اصل، لزوم مراقبت از سلامتی ورزشکاران است آیا برای رعایت آن، مربی می‎تواند در مواردی که ضرورت دارد در جهت پیشگیری از بروز خطرات، ورزشکاری را که با کارها و رفتارهای نادرست خود و با اصرار بر آن، سلامتی خود یا دیگران را به خطر می‎اندازد تنبیه کند؟ برای مثال فرض کنید در کلاس آموزش تکواند، یکی از تکواندوکاران دارای کمربند زرد در ردۀ خردسالان، اصرار بر مبارزه با یکی از کمربندهای مشکی ردۀ نوجوانان را داشته باشد و علیرغم تذکرات مربی، او همچنان با صحبتهای تحریک آمیز خود از تکواندوکار کمربند مشکی دعوت به مبارزه می‎کند و حتی گـاهی در حین تمرینات عمومی، ضـربه‎ای هم به تکواندوکار کمربند مشکی می‎زند و چون به مقصـود خود نمی‎رسد، خطاب به او واژه‎های نامنـاسب و حتی رکیک هم بکار می‎برد. در این مثال اگر مربی تشخیص داد، تنها راه چاره برای بازداشتن چنین شاگردی از اقدامات خطرناک و خلاف مقررات، تنبیه بدنی است،آیا می‎تواند او را تنبیه کند و قانون چنین اجازه‎ای می‎دهد؟
بند 1 ماده 59 قانون مجازات اسلامی پیشین، گفته: « اقدامات والدین و اولیاء قانونی و سرپرستان صغار و محجورین که به منظور تأدیب و محافظت باشد، جرم محسوب نمی‎شود». اگر چه این ماده قانونی ظاهراً اجازه تنبیه را داده اما آنگونه که پیداست این اجازه، محدود و مشروط است. یعنی اولاً در بارۀ کسانی می‎باشد که تحت سرپرستی هستند و از نگاه حقوقی و در ورزش، شامل کسانی می‎شود که به سن بلوغ نرسیده‎اند. بنابراین، تنبیه یا تأدیب کسی که به سن بلوغ رسیده، مجاز نیست و قانونی هم نمی‎باشد. ثانیاً در موردی هم که قانونگذار تنبیه را مجاز شمرده، شرط نموده که باید در حد متعارف باشد و اگر از حد متعارف خارج شد، موجب مجازات است. ضمن اینکه اصولاً تنبیه موضوع این قانون، تنبیهی است که آسیب بدنی داشته باشد و آثار آن بصورتی باشد که در غیر از مواردی که قانون اجازه داده، جرم به شمار آید. از این رو می‎توان استنباط نمود که برای اعمال تنبیهات خفیف و بدون آثار بدنی، منعی وجود ندارد هرچند قاعدتاً این نوع تنبیهات هم باید در راستای اصلاح و تأدیب باشد.

پس، مربیان و معلمان ورزشی، حق تنبیه بدنی یا تأدیب هنرآموزان خود را ندارند. مگر در موارد استنثا و با رعایت شرایط پیش بینی شده در قانون. موارد استثناء هم چون باید حد متعارف،رعایت شود و برای تادیب و محافظت اجرا گردد و فقط در مورد کسانی که به سن بلوغ نرسیده‎اند مجاز دانسته شده، نمی‎تواند بسادگی امر مجاز به شمار آید. از این رو اگر مربیان و معلمان ورزشی، تنبیهی را اعمال کنند و شاگرد یا خانواده او شاکی شوند، بار اثبات اینکه تنبیه بدنی برای تادیب و محافظت بوده و در حد متعارف هم انجام شده بر عهدۀ مربی قـرار می‎گیرد و براین پایه، تنبیه‏کننده،در برابر قانون، برای توجیـه تنبیه، نمی‎تواند موضع محکم داشته باشد.

نتیجه اینکه به هر حال، تنبیه بدنی که باعث آسیب دیدگی ورزشکار شود، می‎تواند برای مربی مسئولیت کیفری در پی داشته باشد. پس باید از بکار بردن ابزار تنبیه، پرهیز نماید. ضمن اینکه اگر در مواردی هیچ چاره‎ای جز اعمال تنبیه بدنی نبود باید توجه داشته باشند که تنبیهی که بکار می‎برند حتماً متعارف باشد و منجر به آسیب بدنی هم نشود. افزون بر اینکه شخصیت ورزشکار را هم از لحاظ جسمی و روحی مدنظر قرار داده و از همه مهمتر به ماهیت خطایی که ورزشکار مرتکب شده نیز باید توجه جدی نمایند. زیرا آنگونه که اشاره شد، از نظر قانون، تنبیه باید به منظور تادیب و محافظت اعمال گردد. یعنی خطاها و تخلفاتی مستوجب تنبیه هستند که انجام آنها از سوی ورزشکار در تعارض با امر تادیب و سبب نقض اصل محافظت و مراقبت از سلامتی ورزشکاران باشد. روشن است، مربیان و معلمان ورزشی حق ندارند ورزشکاران را به بهانه‎های واهی و غیر قابل توجیه قانونی، تنبیه بدنی نمایند.

دکتر محمد احسنی فروز
مسئول کمیته قضایی فدراسیون

در این صفحه از سایت شما کاربران عزیز با روش های افزایش قد و رشد خوب با روش های طبیعی آشنا میشوید.عوامل وراثتی ( ژنتیک ) – اصلاح نسل عوامل وراثتی:شامل ژن هایی که از پدر،مادر و اجدادمان به ارث میبریم.اگر خانواده و فامیل شما کوتاه قد هستند.کار سخت است؛ راه حل اصلاح نژاد است.

تغذیه مادر در دوران بارداری تغذیه مناسب در دوران کودکی و پس از آن شیر مادر به شرط آنکه خود مادر از تغذیه مناسب و رژیم غذایی مطلوب پیروی نماید. عامل اصلی رشد خوب در کودکان است میباید کودکان را از مصرف تنقلات و مواد زائد و میان وعده های با ارزش غذایی کم پرهیز داد تا وعده های غذایی اصلی را کامل و خوب میل کنند.ضمن اینکه مودکان کم تحرک مثلا بچه هایی که مدت زیادی جلوی کامپیوتر و تلوزیون می نشینند خوب غذا نمی خورند. پرهیز از تشنگی و گرسنگی شدید درمان گرسنگی های پنهان

ورزش داشتن فعالیت ورزشی و تحرک مناسب انجام تمرینات ورزشی خاص جهت افزایش قد کم تحرکی و یا عدم تحرک کافی باعث تغییر متابولیسم بدن می گردد ، همچنین تحریکات ترشح هورمونهای مطلوب را نیز با نقص مواجه کرده و مانع از حداکثر رشد میشود

 رعایت تدابیر خواب و بیداری خواب کافی باعث ترشح هورمون رشد میگردد ، پس سعی نمائید در طی شبانه روز از خواب کافی بهره ببرید در خواب متابولیسم شما هم از ریتم مناسب برخوردار می گردد و عضلات سریعتر خود را بازسازی ( ریکاوری ) نموده ، خستگی حاصل از فعالیت روزانه رفع میشود. همانطور که خواب کافی فواید بسیاری دارد ، بی خوابی نیز متابولیسم بدن را مختل نموده و مانع از رشد کافی میگردد. بهترین زمان خواب ساعات اولیه شب است این زمان اوج ترشح هورمون سوماتتروپین (هورمون رشد ) است . همچنین خوابی که از سر شب آغاز شود از نظر تاثیر حدود ۲ برابر خواب آخر شب است پس به موقع خوابیدن عامل بسیار مهمی است سحرخیزی و بیدار شدن قبل از طلوع آفتاب هم عامل مهمی است و باعث سلامتی و تعادل مزاج است و قطعا در رشد خوب هم تاثیر بسزایی دارد

و اما قسمت جذاب این مقاله درمان های ساده و شگفت انگیز کوتاهی قد:

اصلاح نژاد: جزء علوم قدیم اسلامی ایرانی است. که با ازدواج های خاص افرادی با خصوصیت ها و مزاج های خاص میتوان نسلی با خصوصیات جسمی،روحی و ذهنی دلخواه ساخت. مثلا دارا بودن جثه بزرگ و پهلوانی یا نابغه ذهنی یا قد بلند و…. که نیاز به دانش در حوزه طب کل نگر و جامع ایرانی اسلامی دارد و از حوصله این بحث خارج است

غذاهای موثر برای سلامتی، رشد خوب و افزایش قد: غذاهایی که از کلسیم وفسفر برخوردارند،بهترین غذای استخوان به شمار می روند.و برای افزایش قد بسیار مهم اند برخی از این غذاها عبارتند از:کشک ،انواع کلم،پونه کوهی وچهار مغز؛یعنی مغزگردو،بادام، فندق وپسته،کنجدبا پوست به صورت خام،سبزیجات،میوه جات،و روغن زیتون که بهتر است با خرما میل شود. نور مستقیم آفتاب،مصرف کلسیم وفسفر،خوردن کله جوش که یک یک غذای سنتی است،خرما و شیره خرما بهترین غذا برای محافظت از استخوان هاست.البته نرمش و ورزش روزانه باعث بهره مندی کامل ، قوی شدن و استحکام استخوان و رشد خوب می شود.

مصرف روزانه غذاهای زیر را توصیه میکنم:

عسل – خرما – بادام – گردو – فندوق – پسته – کشک محلی -شیر گاو محلی با چربی طبیعی – روغن زیتون – روغن کنجد – روغن حیوانی از نور آفتاب در طول روز بهره مند شوید. (ساق پاها را برهنه کنید و چند دقیقه جلوی آفتاب بگیرید)

حرکات ورزشی خاص جهت افزایش : ورزشهای زیر تاثیرات بسیار خوبی بر روی قد دارند تکواندو: سیستم تمرینات تکواندو به گونه ایست که افرادی که در سنین پایین به این ورزش روی می آورند قدشان به مقدار قابل توجهی از آن چیزی که باید بلند تر میشود. تمرینات کششی انجام حرکات کششی مناسب به صورت روزانه باعث افزایش رشد قد و قوی شدن و استحکام استخوانها میشود میشود. تحقیقات نشان داده تمرینات رشته یوگا تاثیرات بسیار خوبی بر روند رشد قد دارد -

حجامت: انجام عمل بهداشتی – درمانی حجامت مقدس که در دین مبین اسلام نیز تاکید فراوانی بر آن شده است موجب افزایش قد افراد در حال رشد تا ۱۰ سانتیمتر میشود البته حجامت باید در سنین قبل از ۱۶ سالگی (جهت افزایش قد) انجام شود نکته مهم این که حجامت باید زیر نظر پزشک متخصص طب سنتی انجام شود یا این که حداقل حجام به اصول پایه طب سنتی از جمله طبایع و مزاج شناسی مسلط باشد. دکتر محمد عزیز خانی که در زمینه حجامت تحقیقات فراوانی انجام داده. و در مدت ۱۰ سال با حجامت بیش از ۸ هزار کودک و نوجوان، تجربیات ارزشمندی را کسب کرده است میگوید: حکما معتقدند تا ۲۵ سالگی ظرفیت قد کشیدن در انسان باقی است. حتی اگر هورمون های رشد دیگر ترشح نشوند.این را ما به وضوح دیده ایم که حتی خانم ۲۴ ساله بعد از یک سلسله عملیات که محور آن حجامت بوده قد کشیده است.

  روانشناسی رنگ ها و لباس پوشیدن برای قد بلند تر! از آنجاییکه کمتر راه بدون عوارضی برای بلند قد شدن افراد بزرگسال وجود ندارد هر چند رشد قد تا ۳۵ سالگی هم مشاهده شده لذا توصیه های کاربردی زیر جهت قد بلند به نظر رسیدن ارائه میشود ۱٫از کفش های اسپورت که کفی کلفت حدود ۴ یا ۵ سانتیمتر دارند استفاده کنید این روش جواب خود را پس داده !متعجب خواهید شد البته توجه داشته باشید که کفش های پاشنه بلند به ستون فقرات شما آسیب میزند، دقت کنید که کفش استاندارد با کفی کلفت. ۲٫ لباسهاي بالا تنه و پايين تنه با رنگهاي متفاوت شما را بلند قد تر ميکند. ۳٫ لباس های اندازه بپوشید ۴٫ شلوار را در ناحیه کمر بالاتر بیاورید ۵٫ لباس با طرح راه راه عمودي بپوشي

نكات عمده در برنامه‌هاي لازم و طرح‌ريزي شده از جانب پزشك، در مراحل اوليه عبارتند از: تعيين زمان پياده‌روي در بخش (پس از عمل جراحي)، زمان استحمام، زمان ترخيص از بيمارستان، تاريخ مجاز ازسرگيري فعاليت‌هاي جنسي، زمان ازسرگيري كار و فعاليت، تعيين مشاغل نامطلوب و ممنوع، مشاوره جهت نحوه‌ي انجام مسافرت‌هاي احتمالي، سرگرمي‌ها و تفريحات سالم و بالاخره برنامه‌ريزي شروع فعاليت‌هاي ورزشي ملايم تا متوسط و تعيين انواع مجاز و غيرمجاز ورزش. ورزش كمك موثري است براي ايجاد و حفظ تعادل عصبي رضايتبخش كه همه و به‌ويژه بيماران بدان نياز دارند در بسياري از موارد، ورزش در حكم آرام‌بخشي است كه كمتر دارويي به پاي آن مي‌رسد.

در ماه‌ها و سال‌هاي پس از سكته‌ي قلبي، ورزش موجب بازگشت اعتماد به نفس مي‌شود، بيمار شفا يافته به ياري ورزش، حس اعتماد به نفس خود را باز مي‌يابد. در واقع بيمار با ورزش به خود و ديگران ثابت مي‌كند كه هنوز توانايي انجام كارهاي خود را دارد. در حقيقت مساله مهم اين است كه فرد در حال نقاهت يا شفا يافته، يك بيمار يا يك موجود ناتوان به نظر نرسد.

نكات كليدي ورزش در بيماران قلبي

از توجه به پنج اصل اساسي زير نبايد غفلت كرد:

۱– بيمار پس از ابتلاي به سكته‌ي قلبي مي‌تواند ورزش‌هايي را كه قبلا انجام مي‌داده است از سر بگيرد. مثلا، اگر شما قبل از سكته به طور منظم به ورزش دوچرخه‌سواري مي‌پرداخته‌ايد، پس از شفا يافتن هم با رعايت بعضي شرايط مي‌توانيد اين ورزش را ادامه دهيد. در عوض به هيچ‌وجه منطقي نيست كه به مرد ۶۰ ساله‌اي كه پيش از سكته هيچ‌گونه آشنايي با دوچرخه‌سواري نداشته اجازه دهيم به اين كار بپردازد.

۲ – براي يك بيمار آنچه هم است روش انجام دادن فعاليت‌هاي ورزشي است و نوع ورزش اهميت چنداني ندارد. به همين علت است كه بايد هر نوع فعاليت ورزشي رقابتي را بدون استثناء ممنوع شمرد. چرا؟ براي اينكه ورزشكار رها يافته از سكته، در هر لحظه بايد بر خود مسلط باشد و تحت تاثير رفتار حريف قرار نگيرد تا بتواند در هر لحظه كه بخواهد، متوقف شود يا فعاليت خود را كاهش دهد.

۳ – هرگز بلافاصله پس از صرف غذا ورزش نكنيد. يك استراحت دو ساعته نه فقط مطلوب بلكه ضروري است.

۴– بايد از فعاليت‌هاي ورزشي در گرما يا سرماي شديد (به ويژه در فضاي آزاد و سرد) پرهيز كرد.رعايت نظم، ترتيب و اعتدال در فعاليت‌هاي ورزشي، رسيدن به نوعي انضباط را در پي خواهد داشت كه مسلما در زمينه‌هاي ديگر زندگي روزانه نيز آثار مفيدي بر جاي خواهد گذاشت. پس بسيار مهم و حتي حياتي است كه اعتدال را رعايت كرده و هرگز تا مرحله‌ي خستگي، نفس نفس زدن و درد پيش نرويد. حتي لازم است كه خيلي پيش از اين مرحله دست از فعاليت بكشيد. پس از درك، پذيرش و رعايت اين اصول است كه مي‌توانيد به انتخاب ورزش مورد نظر خود بپردازيد.

انواع ورزش‌ها براي بيماران قلبي

انواع ورزش براي بيماران داراي سكته‌ي قلبي به سه گروه عمده تقسيم مي‌شود:۱ – ورزش‌هاي مطلوب ۲- ورزش‌هاي مشروط ۳- ورزش‌هاي ممنوع

ورزش‌هاي مطلوب

پياده‌روي: پياده‌روي، نه فقط مطلوب است بلكه توصيه هم مي‌شود.پياده‌روي يكي از بهترين ورزش‌ها در هواي آزاد است كه مي‌توانيد آهنگ و مدت آن را بر حسب وضع و حال خود انتخاب كنيد. پياده‌روي را مي‌توان در تمام فصول سال ادامه داد. مكان پياده‌روي بهتر است در زمين‌هاي ناهموار نباشد، پياده‌روي را نبايد با كوهنوردي اشتباه كرد. همچنين از پياده‌روي در هواي بسيار سرد و بسيار گرم و يا در جهت مخالف باد بايد اجتناب ورزيد. سرانجام فراموش نكنيد كه در محاسبات خود فاصله‌ها را در دو ضرب كنيد، چون همانطور كه مي‌دانيد بايد به فكر برگشتن هم باشيد.

ژيمناستيك: حركات روي بارفيكس و حلقه را بايد كنار بگذاريد. اما حركت‌هاي موزون و نرمش‌هاي ملايم اين ورزش نه فقط مجاز بلكه بسيار هم مطلوب شمرده مي‌شود. سعي كنيد اين حركت‌ها را طي دوره‌هاي زماني كوتاه‌مدت و در صورت امكان صبح‌ها انجام دهيد و از تلاش‌هاي سنگين و درازمدت بپرهيزيد.

شنا: ورزش مناسبي است، مشروط به آنكه از زياده‌روي اجتناب كنيد. شيرجه رفتن از ارتفاع زياد يا ۸۰۰ متر شناي كرال در آب بسيار سرد، چيزي نيست كه مناسب حال يك فرد رها يافته از سكته‌ي قلبي باشد. هر چند حتي قبل از سكته هم، چنين زياده‌روي‌هايي مناسب نيست. بهتر است در فصل مناسب، در آب مناسب و به اندازه و با آهنگ مناسب شنا كنيد، به‌تدريج وارد آب شويد تا دچار «گرفتگي» ماهيچه‌ها نشويد. حتي‌المقدور شناي قورباغه را به شناي كرال ترجيح دهيد. هر چند دقيقه يك بار بدون خجالت اندكي كنار استخر استراحت كنيد و از شناي انفرادي درازمدت و دور از ساحل نيز خودداري كنيد. شنا در آب رودخانه و درياچه‌هاي كوهستاني نيز توصيه نمي‌شود، زيرا آب معمولا بسيار سرد است. توجه داشته باشيد كه بلافاصله پس از صرف غذا به شنا مبادرت نكنيد و بگذاريد حداقل ۲ ساعت از صرف غذا بگذرد.

دوچرخه‌سوار: ورزشي است كه لزوما بايد با چند احتياط همراه باشد: اين ورزش را جز در زمين‌هاي هموار انجام ندهيد، به گشت و گذارهاي دور و دراز نرويد، در سرما و گرماي شديد ركاب نزنيد.اسب‌سواري: اين ورزش براي مبتلايان به سكته قلبي مناسب است. هر چند امكانات آن براي همه فراهم نيست. لازم به ذكر است كه پذيرش داوطلبان در باشگاه، منوط به موافقت پزشك متخصص قلب است.

پينگ‌پونگ: اين ورزش به شرط آنكه زياد به درازا نكشد، ممنوع نيست.

ورزش‌هاي مشروط

اسكي: اسكي را مي‌توان پس از گذشت ۲ سال از سكته، براي كساني كه قبلا به طور منظم به اين ورزش مي‌پرداخته‌اند، مجاز شمرد. اما توجه داشته باشيد كه در اين ورزش، علاوه بر خستگي ناشي از خود ورزش اسكي، خستگي‌هاي ديگري هم كه از محيط خاص اين ورزش ناشي مي‌شود بر اسكي‌بازان فشار مي‌آورد. ارتفاع، سرمازدگي در پيست از جمله دشواري‌هاي خاص ورزش اسكي هستند. بايد از اسكي در ارتفاعات بالا و در شيب‌هاي تند و با سرعت‌هاي زياد و جهش‌هاي چشمگير كلا پرهيز كرد.

ورزش‌هاي ممنوع

اين گونه ورزش‌ها كم نيستند، ولي ممنوعيت آنها چنان آشكار است كه نيازي به هيچ‌گونه توضيح يا توجيه ندارد. برخي از مسابقات ورزش‌هاي مطلقا ممنوع عبارتند از: مسابقات دووميداني، بسكتبال، بولينگ، بوكس، شكار، تمام مسابقه‌ها، شمشيربازي، كشتي، فوتبال، شيرجه، اسكي در ارتفاعات بالا و پيست‌هاي ناهموار، تنيس، واليبال، جودو، كاراته و مانند اينها.چنانكه ملاحظه مي‌فرماييد تمام ورزش‌هاي ممنوع خسته‌كننده‌اند و حتي شخص سالم را هم به نفس نفس مي‌اندازند.فرد بيمار، با ورزش مي‌تواند علاوه بر آنكه وضعيت روحي خود را بهبود بخشد، شرايط روحي و رواني مناسبي نيز در مقابل بيماري پيدا نمايد. به شرط آنكه در انتخاب نوع و نحوه ورزش كردن خود دقت لازم را بنمايد.

تمرین پلیومتریک چیست ؟

برای درک پلیومتریک و کاربرد آن باید نظر دقیقی به انواع انقباضات عضلانی بیندازیم.

ایزومتریک : انقباض ساکن – هیچ حرکتی در مفصل به وقوع نمی پیوندد و طول عضله ، در حالی که نیرو اعمال می شود ثابت باقی می ماند.

ایزوتونیک : انقباض پویا- فعالیت عضله و حرکت مفصل را با هم شامل می شود، به طوری که عضله در موقع اعمال نیرو طویل و یا کوتاه می شود. بنابر این دو نوع انقباض پویا وجود دارد:

1- اسنتریک واگرا (طویل شونده) – در این نوع انقباض عضله به دلیل کمبود توان در برابر فشار وارده وا می دهد و در حالی که کشیده می شود ،  هم زمان سعی در مقاومت در برابر بار وارده و متوقف ساختن حرکت مفصل را دارد ( انقباض تحت کشش ) . (درک این گونه انقباض از نوع انقباض  پویا،  کلید فهمیدن تمرین پلیومتریک است.)

2- متمرکز ( درون گرا) – در این نوع انقباض ، عضله ضمن اعمال نیرو کوتاه می شود.

بندرت پیش می آید که عضلات یکی از این سه نوع انقباض (ساکن ، پویای طویل شونده، پویای کوتاه شونده) را به طور مجزا انجام  دهد. انقباض عضلات و نحوه انقباضات به وسیله سه عامل که با هم کار می کنند ، تعیین می شود:

1.      اتصالات عضله به استخوانها.

2.      عضلاتی که با هم کار می کنند ( عمل مرکب).

3.      میزان تحریک به وسیله دستگاه عصبی.

مقصود از انقباض عضلانی ایجاد نیرو است. تولید نیرو از رابطه بین نیرو / سرعت متأثر است.

منظور این است که با افزایش سرعت، نیرو کاهش می یابد. در ورزش دو و میدانی به ایجاد بیشترین مقدار نیرو در کوتاهترین زمان، یعنی نیروی انفجاری علاقه مندیم. توان را می  توان حاصلضرب نیرو در سرعت تعریف کرد . ( سرعت × نیرو = توان)

از رابطه بین نیرو و سرعت  چنین دریافت می شود که در مورد سرعت، که در ارتباط با آن مقدار نیرو× سرعت در یک انقباض کوتاه شوند ( متمرکز)  می تواند افزایش یابد، محدودیتی وجود دارد. در این جا است که اصول پلیومتریک وارد میدان می شود. به تجربه نشان داده شده است که وقتی عضله تحت کشش قرار می گیرد، به صورت برون گرا کار می کند، می تواند با نیرویی که به میزان قابل توجهی بیش از نیروی وارده از یک انقباض متمرکز است ، مقاومت کند. هم چنین دریافته اند که نیروی برون گرا، با سرعت طولانی شدن ، تا نقطه ای افزایش می یابد

تنش زیادی که در این حالت به وجود می آید، به سرعت از میان می رود. این سفتی و نرمی به انقبا ض عضله در سطح سلولی بستگی دارد.این فعالیت فقط برای جزئی از یک ثانیه اتفاق می افتد و بعد از آن الیاف عضلانی به سرعت تنش خود را از دست می دهد.

به منظور بهره گیری از این تنش وکشسانی به وجود آمده در عضلات، عضله باید در این فاصله زمانی ، کوتاه شود. « تنش زیاد ایجاد شده در عضله ای که قبلاً کشیده شده، به عنوان پس زدن انعطافی ، که نیروی آن می تواند به نیروی ایجاد شده بوسیله انقباض کوتاه شونده ای که به دنبال خواهد داشت، اضافه شود»  . این فرآیند، چرخه « کشیده شدن – کوتاه شدن» انقباض عضلانی نامیده می شود و پایه اصلی تمرین پلیومتریک است.

برای بیان مطلب به زبان عملی مربیگری، می توان چنین عنوان کرد ، عضله ای که  تحت کشش قرار گرفته می تواند نیرویی بیش از نیروی  عضله ای که کشیده نشده است اعمال نماید. انقباض کوتاه شونده ای که بلافاصله پس از یک انقباض طویل شوند ( برون گرا) صورت می گیرد، انرژی انعطافی ذخیره شده در طی کشش را مورد استفاده قرار می دهد. به کار گیری انرژی انعطافی نیز به نوبه خود منتهی به ایجاد نیروی بیشتر در دوره زمانی کوتاه تر و بنا بر این ، توان انفجاری بیشتری می شود.

کلید کاربرد انرژی انعطافی ذخیره شده در طی مرحله کشش، کوتاه بودن زمان تداخل  است. زمان تداخل به زمانی که برای تغییر از مرحله طویل شدن/ وادادن، به مرحله کوتاه شدن یا کار غالب ( چیره شدن) عضله لازم است، اطلاق می شود. این مورد ما را به اصول کلیدی پلیومتریک هدایت می کند. سرعت کشش است که تجدید مصرف انرژی انعطافی و تبدیل انرژی شیمیایی به مکانیکی را تعیین می کند نه مقدار آن.

این روش تمرین در دهه ۱۹۶۰ توسط دانشمندان اتحاد جماهیر شوروی ابداع شد                                               

هدف این بود که قدرت پرش ورزشکاران روسی بیشتر شود. به تدریج این تکنیک در بین تمام کشورها رواج پیدا کرد، چون ثابت شد این روش در اکثر ورزش هایی که نیازمند دویدن سریع و پرش هستند بسیار مؤثر است.

پلیومتریک ها تمریناتی هستند که عضلات را قادر می سازند تا در کوتاه ترین زمان ممکن به حداکثر توان دست یابند.انجام این تمرینات به شما قدرت فوق العاده ای می دهد و به شما کمک می کند تا پرش عمودی خود را که یکی از مهمترین ویژگی های یک ورزشکار رزمی می باشد را افزایش دهید. این تمرینات می تواند سرعت و عکس العمل شما را در مبارزه نیز بسیار افزایش دهد و می تواند حتی پرش شما را تا ۴۰، ۵۰ اینچ و حتی تا ۶۰ اینچ (۱۰۰ ۱۵۰ سانتی متر ) افزایش دهد!

تمرین های پلیومتریک در یک مدت کوتاه زمانی نیروی زیادی را از سیستم عصبی و عضلانی شما می گیرد ، همچنین فشار زیادی را به مفاصل شما وارد می کند ، اگر این تمرینات خارج از برنامه ریزی صحیح و دقیق انجام گیرد ممکن آسیب های سختی را بر روی مفاصل و عضلات شما ایجاد کند. هرچند که بعد از این که این تمرینات را انجام دادید تاثیر فوق العاده آن بر روی بدنتان شما را به وجد می آورد و خستگی این تمرینات را فراموش خواهید کرد

در زمان های قدیم و در سلسه ی شیلا ، به رزمی کارانی که سوباک (تکواندو) کار می کردند، هورانگ می گفتند. پنج اصل راهنمای جنگجویان هورانگ وفاداری و وظیفه شناسی ، وظایف فرزندی ، قابل اعتماد بودن ، دلاوری و عدالت بود.
این پنج اصل در تكواندوی امروز به یازده اصل زیر تبدیل شده است. 

وقتی ورزشکار لباس سفید تکواندو را بر تن می کند، باید رفتار و منشی را داشته باشد که از یک تکواندوکار انتظار می رود. تکواندو پافشاری زیادی بر احترام به والدین ، مربی ، دوستان و ...  همچنین احترام به محیط ورزشی دارد. اعمالی که ورزشکار ، برای ورود به کلاس باید انجام بدهد .

1-احترام به پدر و مادر به نحو احسن
2-احترام به مربی در رفتار و گفتار
3-كلاس را با احترام دسته جمعی به مربی شروع كرده و با احترام گروهی نیز به پایان ببرید.
4-در هنگام ورود مربی به كلاس ، در صورتی كه تكواندوكاها در كلاس حضور دارند باید افراد حاضر ، به مربی احترام كلاسی بگذارند.
5-بدون اجازه مربی به كلاس وارد یا از آن خارج نشوید.
6-احترام گذاشتن به هم باشگاهی ها و دوستان
7-ادای احترام به محل تمرین به هنگام ورود به آن و خروج از آن ، حتی اگر كسی در آن نباشد.
8-دیرتر از مربی وارد كلاس نشوید اما در صورت دیر حاضر شدن در باشگاه ، حتما با اجازه مربی وارد كلاس شده و با اجازه او لباس عوض كنید
9-هیچگاه با كفش وارد محل تمرین نشوید.
10-همیشه تلفن همراه خود را خاموش یا ساكت (Silent) كرده و در كلاس به آن فكر نكنید.
11-بعد از یك جلسه غیبت ، بدون اجازه ی مربی لباس عوض نكنید.
12-با ظاهر آشفته در كلاس حاضر نشوید
13-قبل از هر جلسه تمرین ناخن خود را كوتاه كنید
14-یونیفرم خود را در پایان هر جلسه تمرین روي طناب آويزان كرده تا كاملا" هوا بخوردو هفته اي يكبار لباسها را شسته و اتو كنید.
15-هیچگاه بدون یونیفرم و كمربند تمرین نكنید
16-در كلاس نظم و سكوت را رعایت كنید و هیچگاه بیهوده صحبت نكنید
17-وقتی با مربی صحبت می كنید یا سوالی دارید ، حتماً چاریوت بایستید.

والدین عزیز، همانطور که میدانید یکی از صفاتی که به تکواندو نسبت میدهند ورزش سازنده کودکان است. مطمئنا شما پیشرفت درسی و اخلاقی و همچنین شادمانی فرزندتان را آرزو دارید. در متن زیر چند خصوصیت را که برای شاد بودن، باید در کودکان باشد به طور مختصر بررسی میکنیم و شرح میدهیم چگونه تکواندو به آن ها کمک می کند به این خصوصیات دست یابند. 

» سلامت جسمی
کودکان باید این را بفهمند که داشتن زندگی سالم و سلامت چکیده ی همه ی خصوصیات خوب است. سه معیار باعث زندگی سالم و سلامت می شوند: تمرین ، تغذیه و بهداشت. تکواندو به کودکان در معیار تمرین کمک میکند و در کنار آن، کودک را به دو معیار دیگر هم راهنمایی میکند. مثلا اساتید تکواندو به آنها میگویند که خوردن غذاهای سالم و مقوی از آنان مبارزین خوبی خواهد ساخت و همچنین از آنها میخواهند در کلاس مساله ی بهداشت را رعایت کنند و با انجام این کار در کلاس، آنان عادت می کنند در همه ی کارهای خود بهداشت را رعایت کنند.

» تسلط بر هوای نفس
کودکان باید یاد بگیرند چگونه رفتار و کارهای خود را کنترل کنند. اگر خانواده ها برای رفتار کودکان حد و مرزی تعیین نکنند و یا حد و مرز را تعیین کنند ولی توجه زیادی به رعایت کردن آن توسط کودک نکنند یادگیری تسلط بر هوای نفس برای کودکان سخت می شود و این فکر در آنها بوجود می آید که این حد و مرز را میتوانند تغییر دهند. تکواندو قوانین رفتاری دارد که باید اکیدا رعایت شوند. اگر کودک بخواهد به تمرین با دوستانش ادامه دهد باید یاد بگیرد رفتارش را کنترل کند و گرنه باید منتظر عواقب آن باشد.

» تمرکز
تکواندو با دو روش به کودکان یاد میدهد تمرکز حواس داشته باشند و حواس پرتی را از خود دور کنند.
1-تمرین فرم های تکواندو نیازمند داشتن تمرکز حواس برای اجرای دقیق فرم است. کودکان با تمرین این فرم ها بطور نا خود آگاه پس از مدتی دارای تمرکز حواس می شوند.
2- مبارزه ی تکواندو تمام فکر و تمرکز فرد را می طلبد و گرنه آن فرد در مبارزه شکست خواهد خورد. با تمرین مبارزه ی تکواندو کودک یاد میگیرد فکر خود را بطور کامل یک جا متمرکز کند.

» احترام
کودک بی ادب به کسی احترام نمی گذارد و در افکار خودش ، خودش را فردی می بیند که شایسته ی احترام نیست و عزت نفس را از همان سن کم از دست می دهد. تکواندو به کودکان یاد می دهد نه تنها در کلاس و نسبت با استاد بلکه در هر زمانی و مکانی و نسبت به همه مودب باشند و مهمترین کار تکواندو برای آموزش این خصوصیت، احترام گذاشتن اساتید به شخصیت همه شاگردان است و وقتی کودکی دید در کلاس تکواندو مورد احترام قرار میگیرد، خود بخود رفتار و ادب در وجود او جوانه می زند.

» اعتماد به نفس
تکواندو به کودکان می آموزد در هر کاری ماهر باشند و این مسئله در آنها ایجاد اعتماد به نفس می کند. همه میدانند که وقتی کسی بر کاری مسلط باشد در انجام آن کار اعتماد به نفس کامل خواهد داشت. و اعتماد به نفس کم کم به تمام جنبه های زندگی کودک وارد میشود.

 » تقویت ایمان و معنویت
البته تقویت ایمان کودک وظیفه ی والدین است. به کودکتان بیاموزید با خدا رابطه واقعی برقرار کند و این رابطه را همیشه حفظ کند. یکی از بهترین راه های برقراری این رابطه آموزش نماز و قرآن از همان سن کم است. امروزه متاسفانه خیلی افراد حقیقتی را به نام _کار خیر و کار زشت_ قبول ندارند یعنی به نظر آن ها انسان می تواند هر کاری که دلش خواست بکند و هیچ مانعی برای او وجود ندارد. بدون درک حقیقت، کودکان هرگز وجود رنگ خاکستری را بین سیاه و سفید که مردم در آن آزادند که راه حق یا باطل را انتخاب کنند درک نخواهند کرد و طبیعتا خود را از همان ابتدا در تیرگی می بینند. جالب اینجاست که در بعضی کشورها تکواندو را در موسسات مذهبی آموزش می دهند. البته این کشورها این کار را فقط در مورد تکواندو انجام می دهند و نه هیچ رشته ی دیگر. با این اوصاف تکواندو بگونه ای به تقویت ایمان افراد بخصوص کودکان هم کمک میکند.

» صداقت
صداقت بدون شک خیلی فراتر از فقط دروغ نگفتن است. صداقت به معنی عقیده و هنر خوب بودن است و باز تاکید میکنم نه فقط به معنی نگفتن دروغ. صداقت نشانه ی عزت نفس است چون فرد دارای عزت نفس خودش را در مورد کارهایش مسئول میداند و همین احساس مسئولیت است که باعث راستی و درستی فرد میشود. کسی که کارهایش درست باشند نیازی به دروغ گفتن و فریب دیگران ندارد. تکواندو به کودکان یاد میدهد راستگو باشند حتی در مواردی که راستگویی سخت است و یا عرف نیست.


» شجاعت
اگر کودکی دائما از چیزی بترسد کم کم توانایی رویارویی با محیط اطرافش را از دست می دهد. در این صورت به جای کسب تجربه از زندگی، فقط آسودگی خاطر او کم و کمتر می شود و این باعث سخت شدن زندگی از همان سن کم برایش میشود و می تواند عواقبی جبران ناپذیر داشته باشد. ترس باعث عقب کشیدن کودک و جلوگیری از تجربه ی چیزهای جدید میشود و همین مسئله باعث عقب ماندگی رفتاری میشود. تکواندو به کودکان یاد می دهد چگونه با ترس خود روبرو شده و بر آن تسلط یابند. در نتیجه شجاعت آنها زیادتر شده و دیگر از تجربه ی چیزهای جدید نمی ترسند.

» کمک
کودک باید لذت کمک کردن به دیگران را حس کند تا در آینده فردی شود که به جامعه اش کمک کند. هنرجویان تکواندو یاد میگیرند به شاگردان مبتدی آموزش دهند. بدین وسیله آنها میفهمند که کمک کردن به بقیه چه احساسی خوب در آن ها بوجود می آورد. 

» خوش بینی
کودکان باید به زندگی خود مثبت نگاه کنند نه منفی. اساتید واقعی تکواندو هرگز به یک هنرجو نمیگویند تو این تکنیک را اشتباه اجرا میکنی. بلکه آنها را تشویق میکنند و میگویند چگونه میتوان آن تکنیک را بهتر اجرا کرد. در نتیجه کودک نگاهی مثبت به آینده ی خود خواهد داشت و توانایی انجام هر کاری را در خود خواهد دید.

» مسئولیت پذیری
تکواندو به کودکان یاد میدهد تا هم در برابر کارهای خودشان و هم در برابر کارهایی که به آنها واگذار میشود مثلا دادن آموزش به هنرجویان با درجه پایین تر مسئول باشند. وقتی استادی احساس کرد شاگردش مسئولیت پذیری را یاد گرفته و در برابر کارهایش احساس مسئولیت میکند ، وظایف بزرگتری به او محول میکند.

 » آداب معاشرت
متاسفانه در دنیای ماشینی امروزه که روابط بین همسایه ها و اقوام روزبه روز در حال کمتر شدن است، اغلب کودکان هرگز آداب معاشرت را یاد نمی گیرند و وقتی به سنی می رسند که باید با جامعه روبرو شوند احساس کمبود و ناتوانی می کنند. این مشکل فقط با رابطه داشتن کودک با دیگران حل میشود. کودکی که با افراد مختلف رابطه داشته باشد، انواع رفتارها و کارها را می بیند، میتواند خوب و بعد را تشخیص داده و در زندگی خودش اعمال کند. رفتن به کلاس های تکواندو باعث میشود کودک شما با افراد زیادی هم در سن و سال خود، هم بزرگتر و هم کوچکتر رابطه داشته باشد و می تواند آداب معاشرت و رفتارهای مناسب را یاد بگیرد. و وقتی به سنی رسید که لازم بود با جامعه روبرو شود، پخته و باتجربه خواهد بود.

» ایستادگی
گاهی اوقات چیزی را که میخواهیم به آسانی بدست نمی آید. در تکواندو بعضی کودکان دیرتر از بعضی دیگر ارتقاﺀ درجه پیدا میکنند. تکواندو به کودکان می آموزد تسلیم نشوند و اگر میخواهند موفق شوند باید در کارهایشان ایستادگی کنند.
نکته ی خیلی مهم : والدین عزیز اگر فکر می کنید با وجود تمام این مزایا تکواندو ممکن است باعث آسیب دیدن کودک شما شود باید به عرض شما عزیزان برسانم که مبارزه ی تکواندو با وسایل ایمنی کامل شامل: کلاه ، محافظ شکم و سینه ، دستکش ، ساق بند ، ساعد بند ، بیضه بند و روپا بند انجام میشود و از میان هنرهای رزمی کمترین میزان آسیب دیدگی را دارد. پس اصلا لازم نیست نگران آسیب دیدگی فرزندتان در این ورزش باشید. در ضمن اصلا فکر نکنید تکواندو فقط بدرد پسران می خورد بلکه دختران نیز می توانند از تمام مزایای آن بهره ببرند. پس کودکان را از این همه کمک و مزیت محروم نکنید.

در مسابقات  بدلیل نا اگاهی بازیکنان و بعضی کوچها از قوانین مسابقه و طریقه امتیاز گیری غالبا دیده میشود که بازیکنان به امتیاز دادن داوران معترض هستند و در تصورشان چنین میپرورانند که حقشان ضایع شده است.در اینجا یک سری مطالب کلی از قوانین را اورده ام و امید وارم که مورد استفاده  هنرجویان  تکواندو قرار گیرد.و سعی در این دارم که اکثر قوانین را توضیح بدهم.البته چون زمان زیادی میبرد در چندین قسمت توضیح داده میشود.  

مسابقات تكواندو داراي قوانين ويژه اي است كه بايد هنرجويان با آگاهي از اين قوانين برنامه هاي تمرين و آماده سازي خود را تنظيم و اجرا نمايند .

نام نويسي :

 براي شركت در يك مسابقه اولین کار ثبت نام است .براي نام نويسي در هر مسابقه بنا بر سطح فني آن و نيز رده سني مداركي لازم است كه هنرجو بايد آنها را در زمان نام نويسي تحويل دهد . هنرجويان بايد به تاريخ و مكان نام نويسي و وزن كشي توجه داشته ، آنها را ياد داشت كرده  به خاطر بسپارند .

 وزن كشي :

 زمان و مكان وزن كشي در هر مسابقه توسط مسئولين اعلام مي شود . در مسابقات رسمي ، وزن كشي روز قبل از مسابقه انجام مي شود . بنابرين هنرجو بايد در وقت اعلام شده در محل وزن كشي حاضر و وزن كشي نمايد . وزن كشي يك بار انجام مي شود و تنها ورزشكاراني كه در بار اول به وزني كه نام نويسي كرده اند نرسند مي توانند يكبار ديگر در وزن كشي شركت كنند .

 لباس و تجهيزات ايمني : 

 لباس مبارزين همان توبوك ( لباس مخصوص تكواندو،شلوار ،پیراهن وکمربند ) است . تجهيزات ايمني نيز عبارتند از : كلاه ايمني ، محافظ تنه ( هوگو ) ،لثه بند،دستکش،  محافظ كشاله ران ( كاپ ) ، ساق بند و ساعد بند . براي ايمني و پيشگيري از آسيب ها  محافط روي پا (که اصطلاحا رو پایی کفته میشود)براي مبارزين رده سني زير 14 سال اجباري است .اگر چه  در حال حاضر استفاده از محافظ لثه در اختيار مبارزين است ، ولي براي پيشگيري از آسيب هاي دهان و دندان بهتر است كه هنرجويان محافظ لثه را حتي در تمرينات به كار ببرند . دستكش نيز از تجهيزات ايمني مبارزين است . رنگ آن بايد با رنگ محافظ تنه يكسان باشد .

اصول امتيازگيري در مسابقات :

 هر تكنيكي در مسابقات امتياز يا نمره ندارد . داوران بر اساس قوانين تنها به تكنيك هايي امتياز مي دهند كه داراي شرايط ويژه اي باشند . اين شرايط عبارتند از :

۱ : نقاط ضربه زننده :

 -  در مسابقات تكواندو تنها با مشت يا پا مي توان براي كسب امتياز به حريف ضربه زد .

 -  در مورد مشت باید توجه كرد كه ضربه زدن با دو استخوان جلوي  مشت ميتواند امتياز داشته باشد .

 -  در مورد پا بايد توجه كنيد كه با قمست هايي از پا كه پايين تر از مچ قرار دارند،  ضربه بزنيد .

۲ : مناطق بدن حريف :

ضربه زدن به هر نقطه از بدن حريف داراي امتياز نيست .  مناطق ويژه اي از بدن حريف به عنوان هدف مشخص شده اند . اين مناطق صورت و تنه هستند .

 منطقه اي از صورت كه از بالا تا پايين بين محل رويدن موي سر و گردن قرار دارد و از چپ به راست ، منطقه اي كه بين پشت دو گوش قرار گرفته ، منطفه مجاز در صورت است و ضربه زدن به

پشت سر امتياز ندارد و چنانچه به عمد باشد ، جريمه مي گردد.  

 در مورد تنه ، مي توان به منطقه اي كه توسط محافظ تنه ( هوگو ) پوشانده شده ( منطقه رنگي هوگو ) ضربه زد . ضربه زدن به بند هاي هوگو يا ستون فقرات كه داراي محافظ نمي باشد ،

مجاز نيست و در صورت عمدي بودن ضربه به پشت جريمه هم دارد . ضربات به  منطقه هوگو يك امتياز دارند .البته در هوگوهای جدید و استاندارد کل پشت تا ستون فقرات پوشیده میشود. 

۳ : ضربه موثر :

 ضربه اي است كه با نقاط مجاز ضربه زننده به مناطق مجاز بدن حربف زده و داراي يكي از شرايط زير هم باشد:

 ۱- حريف را تكان دهد .

2- حريف را به شدت بر زمين بياندازد يا گيج كند .

3- داراي صدايي بسيار بلند باشد .

4- آنچنان قوي باشد كه حريف در آن لحظه نتواند به مسابقه ادامه دهد .

بنابرين بايد توجه كنيد كه هر ضربه اي حتي اگر بسيار قوي باشد  يا  اينكه حريف را بر زمين  بياندازد ، داراي  امتياز نيست . داوران بهترين كارشناسان براي تعيين امتياز هستند و يك مبارز خوب و حرفه اي هرگز در كار داوران مداخله نمي كند .

۴ : باطل شدن امتياز :

اگر مبارزي براي كسب امتياز حريف را بگيرد يا هل دهد و يا خطاي ديگري را انجام دهد ، سرداور امتياز آن تكنيك را باطل و به مبارز جريمه لازم را مي دهد .(کیونگو یا کامچو)

راند چهارم يا راند طلايي قوانين خاصي دارد كه بايد مبارزين با آن آشنا باشند .

راند طلايي از امتياز صفر بر صفر شروع مي‌شود. مبارزي كه اولين امتياز را بگيرد برنده است

توجه داشته باشيد كه داوران تنها به يك مبارز امتياز خواهند داد.

ضمناً مبارزي كه در راند چهارم يك امتياز منفي  بگيرد، بازنده خواهد بود.

چنانچه راند چهارم نيز با تساوي به پايان برسد، داوران برتري يكي از مبارزين را براساس راند چهارم

مشخص خواهند كرد. برتري مبارزين در مسابقه بر اساس ابتكار عمل ايشان مشخص مي‌گردد.

مواردي كه  داوران براي تعيين برتري در نظر مي‌گيرند عبارتند از:

1)  مبارزي كه بيشتر حمله‌اي كار كرده است.

2)  مبارزي كه تكنيك‌هاي بيشتري زده است.

3)  مبارزي كه تكنيك‌هاي دشوار و يا تركيبي بيشتري اجرا كرده است.

4)   مبارزي كه داراي اخلاق ورزشي بهتري بوده است.

اگرچه موارد قانوني روشن است، ولي بايد در نظر داشته باشيد كه نتيجه مساوي

 به معناي برد نيست. بلكه بيشتر معني بازنده مي‌دهد. بنابراين تلاش نماييد تا در پايان

 مسابقات به نتيجه مساوي نرسيد و كار به راند طلايي نكشد .

• تقسیم بدن انسان

۱- سر و گردن: الگول ۲- شکم وسینه: ممتونگ ۳- باسن به پایین: آره

• نشستهای تکواندو

۱- نشست بلند: آپ کوبی ۲- نشست کوتاه: آپ سوگی ۳- نشست روی پای عقب: دیت کوبی

• انواع دفاع اولیه و عمده

۱- الگو ل ماکی:دفاع از سرو صورت با ساعد دست ۲- موم تونگ ماکی: دفاع از سینه و شکم با ساعد دست ۳- آره ماکی: دفاع از پایین بدن با ساعد دست

• انواع فرم: در تکواندو ۱۷ فرم وجود دارد که با شماره شان از ۱ تا ۱۷ معرف می‌شوند.
• کمربندهای تکواند: زرد، سبز، آبی، قرمز، مشکی
• کمربند مشکی از دان ۱ تا دان ۱۰ درجه‌بندی شده‌است.
• انواع خطا و امتیازات: پشت‌سر، پشت گردن، پشت کمر و از کمر به پایین خطا گفته می‌شود و فاقد امتیاز است.  و ضربه به صورت و کل صورت و از گردن تا کمر امتیازدارد. البته  ضربه بایدشرایط امتیاز را دارا باشد (یعنی قدرت لازم را داشته باشد) .

لباس و وسایل محافظ بدن : ۱- هوگو: ضربه‌گیر که محافظ سینه و شکم است. ۲- کلاه: محافظ سروصورت است. ۳- ساق‌بند: محافظ ساقهای پاست. ۴- نانشیم (بیضه‌بند): محافظ بیضه‌است. ۵- ساعد بند: محافظ ساعدهای دست می‌باشد.۶.لثه بند :محافظت از دندانهاو فک ۷.دستکش

• زمان راندها و استراحت:

خردسالان: ۵/۱ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت نونهالان: ۵/۱ دقیقه و یک۱ دقیقه استراحت نوجوانان: ۲ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت جوانان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بزرگسالان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بانوان خردسالان : ۱ دقیقه نوجوانان: ۲ دقیقه جوانان: ۲ دقیقه - چهار وزن المپیکی عبارتنداز: - منهای ۵۸ کیلوگرم - منهای ۶۸ کیلوگرم - منهای ۸۰ کیلوگرم - به اضافه ۸۰ کیلوگرم -

• مشخصات تشک: ابعاد تشک ۱۲×۱۲ متر است و داخل آن مربعی به ابعاد ۸×۸ متر وجود دارد که محوسط مسابقه‌است. دو مبارز به فاصله ۱ متر از هم می‌ایستند و سرداور به فاصله ۵/۱ متر در مقابل آنها قرار می‌گیرد.
• تعداد داوران: ۵ داور شامل یک سرداور در داخل تشک و ۴ قاضی در اطراف تشک، ضمن اینکه یک پزشک و یک منشی در کنار تشک حضور دارند.
• انواع ضربات پا:

۱- آپ چاگی: ضربه با سینه پا ۲- دولیو چاگی: ضربه با روی پا به صورت ۳- تی چاگی: ضربه از عقب به تنه وصورت با پاشه پا ۴- موم دولیو چاگی: چرخش و ضربه با پاشنه پا ۵- موم دولیو یوب چاگی: چرخش و ضربه با تیغه پا

اهميت مصرف كلسيم و آهن در نحوه عملكرد ورزشكاران

کلسیم به استخوانهای شما کمک میکند تا برای ایستادگی در مقابل استرس وزن توانایی کافی داشته باشند.در افراد سالم،در استخوانها در پاسخ به ورزش کلسیم بیشتری ذخیره میگردد و در نواحی استرس تراکم بیشتری می یابد.ورزشکاران ممکن است دچار شکستگیهای تلشی(ترک های کوچک در استخوان که اکثر اوقات در قسمت پایین ساق پاها رخ میدهند.)در اثر استرس مضاعف و یا ضعف استخوانها شوند.دریافت کلسیم ناکافی میتواند استخوانها را ضعیف سازد و باعث شود که حساسیت بیشتری به شکستگیهای تلشی پیدا کنند.

کمبود کلسیم دارای دو اثر کوتاه مدت و دراز مدت است،اولین مشکل اینست که تراکم استخوانی پایین میتواند به شکستگی های تلشی منجر شود.آثار دراز مدت شامل پیدایش پوکی استخوان یا استئوپوروز(استخوانهای ترد و شکننده)در سالهای بعدی عمر هستند.

نیاز به کلسیم در مردان و زنان،ورزشکاران و غیرورزشکاران مشابه و به اندازه1200 میلی گرم در روز است.در صورتی که ورزشکاران کالری مورد نیاز خود را دریافت کنند،براحتی میتوانند نیاز خود را به کلسیم تأمین کنند.شیر بسیار بهتر از مکملهای کلسیم است،چرا که علاوه بر کلسیم،پروتئین،کربوهیدراتها،منیزیم،فسفر،بور و ریبوفلاوین را تأمین میکند.

در بعضی وضعیتها لازم است که ورزشکاران جایگزینی برای شیر پیدا کنند.زمانی که ورزشکاران عدم تحکل لاکتوز داشته باشند،جایگزینی آنزیمی توصیه می شود و در صورتی که موثر نبودند،غذاهای پر کلسیم نظیر اسفناج،کلم و گل کلم توصیه میگردند.در مجموع تأکید بیشتر بر روی مواد غذایی است و مکمل ها به عنوان آخرین حربه استفاده میشوند.

آهن

آهن چند نقش مهم در بدن شما ایفا میکند.سلولهای قرمز خون را میسازد،که حمل اکسیژن در تمام بدن را به عهده دارد،در تبدیل غذا به انرژی کمک میکند و به مبارزه با عفونتها کمک مینماید.نقش آهن در حمل اکسیژن بویژه در طی ورزش حائز اهمیت است.بدون آهن،بدن شما قادر به ساخت گلبولهای قرمز سالم و رساندن اکسیژن کافی به عضلات،مغز و سایر احشاء نمی باشد.افت محسوس در ذخایر آهن،آنمی کمبود آهن نامیده میشود. در کل زنان نسبت به مردان نیاز به آهن بیشتری دارند تا آهن از دست رفته در طی قاعدگی را جبران نمایند ولی ورزشکاران احتمالاً نیاز به آهن خیلی بیشتری نسبت به غیرورزشکاران ندارند.هرچند ابهاماتی در این مورد در تحقیقات پزشکی وجود دارد.آهن کافی را میتوان از رژیم غذایی بدست آورد. البته این امر مستلزم عادات خوب تغذیه ای است.

بزرگترین مشکل در رابطه با آهن آن است که خیلی فراوان نیست.هر 1000 کالری بطور متوسط حاوی 6 میلی گرم آهن است و زنان نیاز به 15 میلی گرم در روز دارند(مردان به 10 میلی گرم در روز نیاز دارند).در زنانی که رژیم کم کالری دارند در اغلب موارد نیاز به آهن تأمین نمیشود(از آنجا که مردان دریافت کالری بیشتر و نیاز کمتری دارند،برای آنها کمبود آهن کمتر اتفاق می افتد) تأکید بر مصرف رژیم پرکربوهیدرات و کم چربی توسط ورزشکاران در دریافت آهن پایین نقش دارد.گوشت قرم که معمولاً در ورزشکاران از مصرف آن اجتناب میشود،یکی از غنی ترین منابع آهن است.غذاهای غیرگوشتی پر کربوهیدرات محتوی آهن کمتری هستند بسیاری از ورزشکاران دانش آموز و دانشجو درصد بالایی از کالری خود را از غذاهای کم محتوا تأمین میکنند که خود بر شدت مشکل می افزاید.

علاوه بر دسترسی محدود به آهن جذب آن نیز کم است و بسته به منبع غذایی از 2 تا40درصد متغیر است.حول و حوش 35- 25 درصد آهن موجود در گوشت جذب می شود،حال آنکه تنها 20-2 درصد آهن موجود در منابع گیاهی جذب میگردد.

 اين مطلب را مد نظر داشته باشيد كه حتي كاهش جزيي در كالري دريافتي طي دوره هاي تمرين سنگين بدن شما را از مواد مغذي كه براي ساخت عضله و كارآيي مطلوب لازم است، محروم مي كند. به همين دليل توصيه مي شود كه ورزشكاران وزن خود را در زمان تعطيلي مسابقات كاهش دهند تا از اثرات مضر محدوديت غذايي طي فصل رقابت اجتناب شود.

يك فرمول ساده براي كاهش وزن وجود دارد، شما لازم است كه كالري بيشتري از كالري مصرفي خود بسوزانيد. اگر يك برنامه ورزشي منظم داريد، بايد قادر باشيد از طريق كاهش ملايم در دريافت كالري خود نيم تا يك كيلوگرم را در هفته كاهش دهيد (اين ميزان كاهش نبايد از500 كالري در روز بيشتر باشد)

               
      هرم غذايي تغذيه

دوست ورزشکار، تغذیه یکی از اساسی ترین مباحث در تامین انرژی و قوای کافی ورزشکار است. خصوصا در دوران پیش از مسابقه. رژیم غذایی ورزشکار باید به طور فردی تنظیم شود. از این رو قد، سن ، وزن و رشته ورزشی مورد نیاز است. ابتدا باید از سلامت کامل بدنی تان مطمئن باشید. رژیم غذایی باید به تدریج اضافه شود و بصورت متعادل باشد.

شاید فقط یک ورزشکار حرفه ای از ارزش تغذیه در انجام ورزش ها آگاه باشد و به خوبی نقش تغییراتی را که رژیم غذایی در بهبود انجام تمرینات دارد را درک کند. شواهد بسیاری نشان دهنده رابطه بین مصرف غذا و انجام ورزش ها هستند. همچنین یک رژیم غذایی بد، به طور یقین اثر منفی بر انجام حرکات ورزشی، حتی اگر به صورت غیر حرفه ای باشند، دارد. یک رژیم غذایی که شامل مقدار کافی از کالری، ویتامین ها، مواد معدنی و پروتئین باشد، انرژی لازم برای انجام یک مسابقه و یا یک ورزژش تفریحی را تامین می کند. توصیه های لازم در این زمینه: ترکیبات یک رژیم غذایی که برای یک ورزش کار توصیه می شود، تا حدودی با رژیم غذایی افراد معمولی تفاوت دارد. اگرچه هرم غذایی راهنمای بسیار خوبی در این زمینه است، با این حال مقدار مصرف هر گروه از غذاها، بسته به نوع ورزش و میزان تمرینات و هم چنین زمان انجام آنها متفاوت است. علاوه بر این، کالری مورد نیاز بسته به سایز، سن، جنسیت و میزان انجام ورزش ها و حرکات ورزشی دارد و به همین دلیل، تعداد وعده های غذا نیز از فردی به فرد دیگری متغییر است. هرم غذایی؛ راهنمای خوبی برای چگونگی مصرف انواع غذاها است و اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، ویتامین ها و دیگر مواد معدنی لازم به بدن خواهد رسید.در اينجا ما چند توصيه در خصوص  تغذيه قبل و بعد از هر مسابقه ورزشي آورديم اميد است مورد استفاده قرار گيرد:

تغذيه قبل از شروع  مسابقه :

آب كافي بنوشيد. يك الگوي پيشنهادي براي مصرف آب به شرح زيراست: 

1- دو ليوان آب، 2 ساعت قبل از مسابقه.

2-يك ليوان آب، 1 ساعت قبل از مسابقه.

3 -يك ليوان آب، نيم‌ساعت قبل از مسابقه.

خلاصه، براي نوشيدن آب منتظر تشنگي نشويد. مصرف 1 تا 4 گرم كربوهيدرات (مواد قندي) به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در فاصله 6 ساعت مانده به مسابقه. اگر مسابقات حدود 60 دقيقه يا كمتر بود، مصرف 150 تا 200 سي‌سي آب (حدود 12 سي‌سي به ازاي هر 15 تا 20 دقيقه) الزامي است. در مسابقات بالاي 60 دقيقه، مصرف نوشيدني‌هاي ورزشي با 6 تا 8 درصد گلوكز و حدود 2 تا 3 گرم نمك در 100 سي‌سي آب (150 تا 200 سي‌سي نوشيدني ورزشي به ازاي هر 15 تا 20 دقيقه) الزامي است.

تغذيه پس از پايان مسابقه:

بديهي است كه ورزشكاران حين ورزش تعريق زياد داشته و آب از دست مي‌دهند. همچنين ذخاير گليكوژن (قند ذخيره‌اي بدن) خويش را نيز تخليه كرده بلافاصله پس از مسابقه بايد آغاز به جبران کنند. - نوشيدن مايعات بلافاصله پس از مسابقه بايد آغاز شود. - جايگزيني گليكوژن (ذخيره قند بدن) قبل از مسابقه بعدي اهميت زيادي دارد. اين جايگزين تا 48 ساعت اتفاق مي‌افتد. بهترين زمان براي جايگزيني گليكوژن عضله چند ساعت اول بعد از مسابقه است. - تا 6 ساعت اول بهتر است از كربوهيدرات با شاخص قندي بالا مصرف كنيم. كربوهيدرات‌هاي (قندهاي) ساده مثل قند و شكر و آب‌نبات و شكلات و خرما و عسل و... - تا 24 ساعت اول 5 درصد كربوهيدرات پيچيده (مثل برنج، ماكاروني، نان و...) - و 24 ساعت دوم مصرف كربوهيدرات پيچيده (مثل نشاسته، برنج، ماكاروني و نان ) ارجحيت دارد. الكتروليت‌ها هم كه توسط تعريق ازدست‌رفته تقريبا با مصرف اولين وعده غذايي جايگزين مي‌شود.  

انتخاب یک رشته ورزشی یکی از دغدغه هایی است که در تمامی دوران  فکر پسرها و دخترها را به خودش مشغول کرده . و خانواده ها هم از زمان کوچکی فرزندشان به آن فکر می کنند .

من به همه کسانی که پر انرژی هستند و ورزش را به عنوان یک رکن زندگیشان میخواهند انتخاب کنند ٬ ورزش تکواندو را پیشنهاد میکنم .

 هركسی دلایل خودش را برای انتخاب ورزش تكواندو دارد .

بعضی افراد به دلایل فیزیكی مانند شرایط تمرینی ٬ استقامتی كه بدست

می آورند و یا دفاع شخصی  این ورزش را ادامه می دهند.

بعضی افراد برای تقویت شخصیت مثل تقویت انظباط شخصی و یا كسب

شهرت به این ورزش می پردازند .

و تعدادی از افراد بخاطر مزایای روحی مانند كسب آرامش روحی و تقویت

ذهن و تمركز به این ورزش می پردازند .

تكواندو ورزشی است كه علاوه بر پرتحرك بودن و تقویت قوای جسمانی به

تقویت روحیه انسان می پردازد ( حتی اصول تكنیك ها در بعضی از فرم

های آن نشات گرفته از صلابت و آرامش است)با اینكه تكواندو ورزشی

رزمی و پربرخورد است ولی بخاطر نوع لباس مبارزه ( هوگو )  و

قوانین مبارزه  باعث شده كمترین صدمات فیزیكی را داشته باشد .

اگر كسی تنها برای سلامتی بخواهد ورزش نماید ٬ با انتخاب این ورزش

علاوه بر ورزیدگی به روحیه ای قوی و اعتماد به نفس مثال زدنی دست

 می یابد . و اگر شور و شوق مبارزات جهانی را در سر می پرورانید

 این ورزش راحت تر از هر ورزش رزمی دیگر به شما جهت حضور در

میادین جهانی كمك می كند .

این ورزش نه تنها با درس و ادامه تحصیلات منافاتی ندارد بلكه به علت آنكه

 انرژی مازاد افراد را به طور صحیحی به توانمندی تبدیل می كند و

 تقویت كننده تمركز و نیروی فكریست  حتی در زمان امتحانات درسی نیز

 برای دانش آموزان مفید است .

این ورزش در بعضی از دانشگاه های آمریكا ( مانند دانشگاه Boston )

بصورت كلاسیك تدریس می شود .

شرط سني ورود به ورزش تكواندو

 هرچند برای این ورزش شرایط سنی مطرح نیست و هر كس با هر سنی می تواند به این ورزش بپردازد ولی اگر كودكان خود را  از نونهالی با این  ورزش آشنا كنیم علاوه بر اینكه شرایط آرمانی برای حضور آنان را در میادین جهانی فراهم می كنیم  ٬ پشتوانه و بنیه این ورزش زیبا را در كشور عزیزمان تقویت می كنیم  و میتوانیم امیدوار باشیم بتوانیم حرف اول رادر میادین جهانی بزنیم ( به امید آن روز ) .

مكان ورزش تكواندو باشگاه تكواندو است . ملاك انتخاب باشگاه بالا یا پایین شهر بودن باشگاه نیست بلكه استادی است كه درآن باشگاه تمرین می دهد. الحمدلله با توجه به رشد خوب این ورزش در كشور عزیزمان ٬ گسترش باشگاه های تكواندو و مربیان با تجربه در سطح كشور مناسب است به طوری كه هر كس به راحتی میتواند باشگاهی را در محله زندگی خود انتخاب نماید و در آن به تمرین بپردازد .

·         مهم‌ترین حقیقتی که درباره تکواندو می‌توان گفت این است که، نه تنها این ورزش یک هنر ممتاز و برتر در زمینه دفاع شخصی است، بلکه ورزش بسیار مفیدی برای ذهن نیز به شمار می‌رود. تمرینات تکواندو به ورزشکار اعتماد به نفس می‌‌دهد و همین مساله باعث می‌شود تا در مواجهه با رقیب بتواند بر او غلبه کند، ضمن اینکه با تعمیم دادن آن به کل زندگی فرد قدرت وی در مقابله با مشکلات هم بالا می‌رود.

به علاوه این توانایی ذهنی به انسان در بهبود روابط اجتماعی اش نیز کمک شایانی می‌کند. تکواندو در مجموع باعث بالا رفتن آمادگی جسمی، روحی و حسی می‌شود. امروزه این ورزش یکی از شناخته شده‌ترین ورزش رزمی مردم آسیای شرقی و به ویژه کره به شمار می‌رود.

اولین بار به صورت رسمی در اواسط دهه 1950 گروهی از نظامیان کره‌ای با هم تصمیم گرفتند این ورزش را که آمیزه‌ای از حرکات آزاد دست و ضربات پا است سازماندهی کنند که پس از آن به تکواندو معروف شد که به سرعت در طول 30 سال اخیر به یکی از موثرترین و کاربردی‌ترین شیوه‌های دفاع شخصی بدون استفاده از سلاح سرد و گرم تبدیل شد، و امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرامی گیریم.

این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است

پس ...

اگر هنوز در انتخاب ورزش دلخواه خود دو دل هستید ٬ به جمع ما بپیوندید كه به خانواده تكواندو خوش آمدید !

رشد و توسعه فیبرهای سرعتی قدرتی (سفید) برای افزایش نسبی قدرت مبرم میباشد این نوع فیبرها عمدتا با اجرای تمرینات قدرتی کوتاه مدت و به صورت انفجاری رشد می کنند در صورتیکه فیبرهای استقامتی (قرمز) خاصیت استقامتی دارندو از لحاظ رشد حجمی در قیاس با فیبرهای سرعتی بسیار ضعیف تر می باشند رزمی کارانی که به دنبال وارد کردن ضربات دست یا پای سریع و در عین حال قوی هستند می بایست تمرینات با وزنه را بصورتی انجام دهند که فیبرهای سرعتی آنها رشد و توسعه یابد. یک روش برای هدف قرار دادن این فیبرهای عضلانی انجام تمرینات با حجم پایین و با شدت مضاعف می باشد یک برنامه برای این ورزشکاران بصورت عمومی می تواند از تکرارهای بین 1 تا 5 و با مقدار وزنه 85% تا 100% یک تکرار حداکثرتشکیل شده باشد . و بین هر ست بین 3 تا 5 دقیقه استراحت مناسب می باشد.ددر ابتدا با تکرارهای آهسته شروع کرده تا قدرت پایه افزایش یابدسپس بصورت تدریجی تمرینات انفجاری را اجرا می کنید.این تمرینات با حجم پایین در عین حال که کمترین حجم عضلانی را برای فرد به ارمغان می آورد باعث افزایش ماکزیمم قدرت در فرد می شود به همین خاطر این سیستم تمرینی برای ورزشکارانی که می خواهند در یک دسته وزنی مشخص رقابت کنند بسیار کارامد می باشد.و همچنین دردهای عضلانی را که پس از تمرین ظاهر می شود را کاهش میدهد.

و این موضوع به منزله این است که تمرینات با وزنه با تمرینات اصلی ورزشکار تداخلی پیدا نمی کند.واژه سرعتی قدرتی بودن بر می گردد به داشتن قدرت انفجاری برای فاکتورهایی مثل وارد کردن ضربه،استارت زدن و هنگامی که یک مشت یا لگدبه سمت حریف پرتاب می کنید می خواهید که در عین حال سرعتی بودن آن ضربه آنقدر قوی باشد که حریف را از کار بیندازد.

دو جزء وجود دارد که این موضوع (سرعتی،قدرتی) را تقویت می کند :

الف) نیروی آغازین 

ب ) نیروی انفجاری.

نیروی آغازین به توانایی آنی فرد در بکارگیری حداکثر فیبر عضلانی ممکن اطلاق می شود و نیروی انفجاری به مدت زمانی که می توان قدرت عضله را حفظ کرد گفته می شود. هنگامیکه هدف ورزشکار افزایش سرعت است می بایست تاکید بر روی افزایش شتاب در موقع اجرای حرکات با وزنه باشد.در این شیوه تمرین که می بایست بصورت انفجاری اجرا شود قسمت (منقبض شدن عضله) حرکت نمی بایست بیشتر از 20 ثانیه در طول یک ست بیانجامد.

همچنین برای شرکت در وزن بالاتر تمرینات با حجم بالا و شدت کم نیاز است تا ورزشکار بر وزن خود بیافزاید.رزمی کاران بایستی تنفس خود را برای مسابقات آماده کنند.مثلا یک مبارزه می تواند از 3 راند 2 دقیقه ای و یا حداکثر یک راند 10 دقیقه ای بطول انجامد دیگر نیازی نیست دوهای استقامت را در برنامه تمرینی خود بگنجانید.به همین خاطر اگر خواستار بیشترین بازدهی از رشته خود هستید پس می بایست سیستم تنفسی خود را دقیقا با رشته ورزشی خود سازگار کنید.

ضمنا باید سعی کنید تا حد ممکن تمریناتتان شبیه به رشته ورزشی تان باشد برای مثال اگر ورزشتان بوکس است 5 دقیقه با شدت تمام کیسه بزنید.اجرای تمرینات جهشی و پرشی که از آنها به عنوان تمرینات و اگر (انبساط) سریع عضله نیز یاد می کند از ارزش و کارایی بسیار بالایی برای ورزشکاران رشته های رزمی برخوردار می باشد. اگر تابحال این شیوه از تمرینات را در برنامه تمرینی تان نگنجانده اید بدانید که چیز با ارزشی را برای افزایش سرعت و قدرت از دست داده اید.

تغذیه :

نیازی نیست که رژیم غذایی یک رزمی کار مثل بدنساز باشد وجود پروتیین به مقدار کافی در رژیم غذایی این ورزشکار هنوز اهمیت دارد.

البته میزان کربوهیدرات دریافتی در این ورزشکاران در قیاس با بدنسازان به مراتب می بایست بیشتر باشد. بدون دریافت کربوهیدرات به میزان کافی یک رزمی کار قادر نخواهد بود یک چنین حجم بالای تمرینی را تحمل کند یک رژیم غذایی حاوی 50% کربوهیدرات، 30% پروتئن  و

 20% چربی  برای شروع ایده آل می باشد.

فقط به خاطر داشته باشید که میزان کالری مصرفی روزانه خود را یادداشت کنید و بر طبق آن میزان کالری دریافتی را منطبق سازید. روزهایی که تمرین سنگین انجام می دهید واضح است که میزان

کالری مصرفی بدن بسیار بالاتر از میزان کالری مصرفی در روزهای

غیر تمرینی می باشد.

به همین خاطر است که ارزیابی کالری مصرفی و دریافتی روزانه

بسیار مهم می باشد.اگر بصورت غیر عمدی با کاهش وزن روبرو

شدید بر مقدار کالری روزانه بصورت تدریجی (حدود 200 تا 300 کالری)

در روز بیافزایید تا دوباره به وزن دلخواه خود برسید

تعریف انعطاف پذیری:انعطاف پذیری به دو شکل ایستا و پویا تعریف می شود.
انعطاف ایستا عبارت است از حدود تغییرات حرکت در حول مفصل. این انعطاف پذیری را می توان به صورت دقیق تری توسط وسیله ای به نام انعطاف سنج اندازه گرفت.
انعطاف پذیری پویا فقط مربوط به تغییر حرکت کامل مفصل نبوده بلکه با نیروهایی که در برابر هر نوع تغییر حرکت مقاومت می کند، سروکار دارد.
● فواید انعطاف پذیری:۱) افزایش دمای عمومی بدن.
۲) افزایش جریان خون در بین عضلات فعال، در نتیجه اکسیژن رسانی و مبادله اکسیژن از هموگلوبین به شکل مناسب و آزاد شدن سریع انرژی برای عضلات.
۳) افزایش سرعت در انتقال ایمپالس های عصبی و آسان کردن حرکات بدن.
۴) کاهش در تنش عضلات.
۵) جلوگیری و کاهش آسیب های احتمالی در حین اجرای حرکت.
۶) افزایش ضربان قلب و تنفس و آمادگی، عملکرد مؤثر تر و مطمئن تر قلب، رگ های خونی، شش ها و عضلات.
۷) کمک در آمادگی روانی.
۸) کاهش ناراحتی های قبل از قائدگی های دردناک.
۹) کمک در گرم کردن و سرد کردن قبل و بعد از انجام هر گونه فعالیت ورزشی.

● عوامل محدود کننده تمرینات کششی:

هنگام انجام تمرینات انعطاف پذیری، عوامل محدود کننده حرکت و جود دارند که عبارتند از:
▪ عضله
▪ کپسول مفصلی
▪ تاندون عضلات
▪ پوست و بافت همبند
▪ استخوان
▪ سن
▪ جنس
که به ذکر اسم این عوامل بسنده می کنیم و از توضیح آنها خود داری می کنیم .
● تکنیک های کشش:برای توسعه و گسترش انعطاف پذیری چندین تکنیک کششی ابداع شده است که هر یک از این تکنیک ها باعث افزایش انعطاف پذیری در عضلات می گردد در این قسمت نیز تنها، نام این تکنیک ها را ذکر می کنیم.
۱) کشش پویا
۲) کشش غیر فعال
۳) کشش ایستا
۴) کشش بالستیک
۵) کشش تسهیل عصبی- عضلانی عمقی
● نکات مورد توجه در اجرای تمرینات کششی:در یک برنامه کششی مؤثر، راهنمایی ها و تدابیر زیر باید رعایت شود:
▪ پیش از هر گونه حرکت کششی شدید، با استفاده از دو های نرم و گام برداری سریع یا دوچرخه سواری و یا پرش های آرام خود را گرم کنید. (ضربان قلب را به آستانه تحریک برسانید.)
▪ برای افزایش انعطاف پذیری، عضلات باید تحت فشار و اضافه بار قرار گیرند یا فراتر از دامنه معمولی وادار به کشش شوند. اما نه به حدی که باعث درد و ناراحتی شوند.
▪ تنها تا نقطه سفتی یا نقطه مقاومت در برابر کشش (یا تا آنجایی که شما احساس درد کنید) عمل کشش را انجام دهید.
▪ افزایش دامنه حرکتی در مفاصلی رخ می دهد که کشیده می شوند و این بدان معنی است که فقط در برخی مفاصل امکان افزایش دامنه حرکتی وجود دارد.
▪ زمانی که عضلات پیرامون مفاصل دردناک را می کشید، جانب احتیاط را از دست ندهید، از درد نباید غافل شد، چون نشان دهنده ی نادرستی انجام حرکت است.
▪ هنگام فعالیت های کششی در ناحیه کمر و گردن، از باز شدن و تا شدن بیش از حد این نواحی پرهیز کنید.
▪ در مقایسه با وضعیت ایستاده، انجام حرکات کششی در وضعیت نشسته، فشار کمتری به ناحیه کمر وارد می کند و لذا احتمال آسیب دیدگی این ناحیه کاهش می یابد.
▪ عضلاتی را بکشید که خشک، سخت و انعطاف ناپذیرند.
▪ عضلات ضعیف را تقویت کنید.
▪ حرکات کششی را همواره به آهستگی و با کنترل انجام دهید.
▪ به هنگام حرکات کششی، به طور طبیعی نفس بکشید و نفس خود را حبس نکنید.
▪ حرکات کششی دست کم باید سه بار در هفته انجام شود تا شاهد حداقل پیشرفت باشیم. برای رسیدن به نتایج بهتر توصیه شده است تا حرکات کششی پنج تا شش بار در هفته انجام شود.
▪ در تمرینات کششی نباید با سایر افراد رقابت کرد بلکه باید به اصل تفاوت های فردی توجه داشت.
▪ تعداد، مدت، شدت و تکرار مطلوب حرکات کششی:
پیرامون زمان مطلوبی که یک کشش باید ادامه یابد تا دامنه حرکتی مفصل گسترش یابد، پژوهش های بسیاری تا کنون انجام نشده است ولی با توجه به محدود یافته های مختلف در این زمینه توصیه می شود؛ کشش عضله در مراحل آغازین برنامه به مدت ده ثانیه انجام شود. همزمان با افزایش انعطاف پذیری، ممکن است گروه عضلانی به اضافه بار نیاز پیدا کند که این کار را می توان با افزایش مدت زمان کشش عضله انجام داد و زمان هر کشش را حداکثر تا سی ثانیه افزایش داد.
فرد مبتدی باید با سه تکرار از هر حرکت کار را شروع کند و با بهبود انعطاف پذیری می تواند هر حرکت را تا پنج بار افزایش دهد تا اضافه بار گروه عضلانی، حالت پیشرونده داشته باشد.حرکات انعطاف پذیری باید دست کم سه روز در هفته انجام شود البته انجام روزانه حرکات بهتر است.شدت حرکات کششی همواره باید زیر آستانه درد هر فرد باشد.

چند تمرین کششی افزایش انعطاف پذیری بدن

تمرین کششی را باید تا حدی انجام دهید که به بدنتان فشار بیش از حدی وارد نشود. اگر دچار مشکلات کمر، مفاصل یا سایر مشکلات بهداشتی هستید، قبل از انجام این تمرینات حتما با پزشکتان مشورت کنید.

۱) دراز کشیدن به شکم روی آرنج ها: در حالی که پاهایتان کنار هم قرار دارد، روی شکم دراز بکشید. بدنتان را روی آرنج هایتان که به طور مستقیم زیر شانه هایتان قرار دارد، تکیه دهید. کمر و شکمتان را در حالت شل روی زمین قرار دهید. برای ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت عضلات پشت را تقویت می کند و قوس طبیعی کمر را حفظ می کند.

۲) چرخش کمر در حال درازکشیده به پشت: به پشت دراز بکشید در حالی که زانوهایتان خم شده است. زانوهایتان را کنار هم نگه دارید و شانه هایتان را روی زمین تکیه دهید. زانوهایتان را به یک طرف بچرخانید تا زمانی که در کمر یا لگنتان احساس کشش کنید. ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در این حالت بمانید.

۳) حرکت زانوها به سمت قفسه سینه: روی پشتتان دراز بکشید. زانوهایتان را خم کنید و پاها را از روی زمین بلند کنید. زانوهایتان را با دست هایتان قلاب کنید و زانوهایتان را به سمت قفسه سینهتان بکشید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.

۴) حرکت گربه و شتر: روی دست ها و زانوهایتان روی زمین تکیه کنید. کمرتان را با انقباض عضلات شکم و ثابت نگه داشتن لگن بچرخانید. سپس در حالی که قفسه سینهتان را به سمت بالا می برید، بگذارید کمرتان به سمت زمین پایین بیاید و قوس بردارد. برای مدت کوتاهی در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.

۵) خم کردن جانبی گردن: سرتان را به آرامی به سمت شانه خم کنید و شانهتان را ثابت نگه دارید و صورتتان را به طور مستقیم به جلو نگه دارید. برای ۵ ثانیه در این حالت بمانید، بعد سرتان را به سمت شانه دیگر خم کنید و برای ۵ ثانیه آن را نگه دارید. این حرکت را برای ۵ بار در هر طرف تکرار کنید.

۶) چرخش شانه: با حرکتی ملایم و مداوم شانه هایتان را بچرخانید. شانه هایتان را به سمت گوش هایتان بالا بیاورید. آنها را در پشتتان به سمت هم بکشید. آنها را به وضعیت استراحت پایین بیاورید، و بعد آنها را در جلو هم بچرخانید. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.

۷) خم کردن مچ: بازوی راستتان را جلوی بدنتان باز کنید به طوری که کف دست رو به پایین باشد و آرنج در حالت مستقیم قرار بگیرد. مچ دستتان را خم کنید تا نوک انگشتان دستتان رو به زمین قرار گیرد. با استفاده از دست چپ پشت دست راست را به آرامی به سمت عقب بکشید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار با هر دست تکرار کنید.

۸) باز کردن مچ: بازوی راستتان را جلوی بدنتان باز کنید به طوری که کف دستتان رو به بالا باشد و آرنجتان به طور مستقیم قرار داشته باشد. مچتان را خم کنید تا نوک انگشتانتان به سمت زمین قرار بگیرد. با استفاده از دست چپ، پشت دست راست را به آرامی به سمت عقب بکشید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار با هر دست تکرار کنید.

۹) کشش عضله سر پشت بازو: دست راستتان را پشت سرتان قرار دهید، به طوری که کف دستتان روی سرتان قرار داشته باشد. با دست چپتان آرنج دست راست را بگیرید و آن را به سمت پایین بکشید تا هنگامی که پشت بازوی راستتان احساس کشش کنید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را برای ۳ تا ۵ بار با هر بازو تکرار کنید.

۱۰) کشش عضله پکتورال (عضله جلوی سینه) با یک بازو: در مقابل یک ساختار ثابت مانند یک دیوار یا درخت بایستید. در حالی که رو به دیوار هستید، دست راستتان را از کنار بدن تا سطح قفسه سینه بالا بیاورید به طوری که کف دستتان روی دیوار قرار گیرد. بدنتان را به سمت چپ بچرخانید تا از دیوار و بازوی بازشدهتان فاصله بگیرد، تا حدی که جلوی قفسه سینهتان احساس کشش کنید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را با هر بازو ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.

۱۱) کشش عضله پیریفورم (عضله ای که از انتهای ستون فقرات به استخوان ران کشیده می شود و بخشی از عضلات لگن را تشکیل می دهد): به پشت دراز بکشید. زانوی چپتان را خم کنید و آن را تا حد نیمه راه مانده به قفسه سینه بالا بیاورید. زانویتان را با دست راستتان قلاب کنید و آن را به سمت شانه راستتان بکشید. باسن هایتان را روی زمین نگه دارید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار با هر پا تکرار کنید.

۱۲) کشش کشاله ران (عضلات اداکتور یا نزدیک کننده): در حالی که پشتتان را به طور مستقیم نگه داشته اید، روی زمین بنشینید. کف پاهایتان را به هم بچسبانید. بگذارید زانوهایتان به سمت زمین پایین بیاید. برای ۳۰ تا ۶۰ ثانیه یا تا زمانی که عضلات تان خسته شود، در این حالت بمانید.

۱۳) کشش عضلات پشت ساق: در مقابل یک ساختار ثابت مانند دیوار قرار بگیرید به طوری که پنجه پای راستتان جلوتر از پای چپ روی زمین قرار داشته باشد و پنجه پا به طور مستقیم رو به جلو باشد. زانوی راستتان را خم کنید. لگنتان را به سمت جلو خم کنید و به سمت دیوار خم شوید.هر دو پاشنه پایتان را به سمت پایین نگه دارید. ساق پای چپتان را مستقیم نگه دارید و زانوی راستتان را روی قوزکتان خم کنید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را با هر پا ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.

۱۴) کشش عضله چهارسر (جلوی ران) در حالت ایستاده: در حالت ایستاده با قرار دادن یک دست روی دیوار تعادل بدنتان را حفظ کنید. بعد با دست دیگر پایتان را در محل قوزک قلاب کنید و بدنتان را از زانو تا لگن در حالت مستقیم نگه دارید. به آرامی با دستتان پایتان را به سمت باسنتان بالا بکشید تا هنگامی که جلوی ران احساس کشش کنید. ران پا باید به طور مستقیم در حالت کشیده قرار داشته باشد و به سمت بیرون منحرف نشود. برای ۲۰ تا ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید. می توانید این حرکت را با گرفتن قوزک پا با دست مخالف هم انجام دهید. با هر پا ۲ تا ۳ بار این حرکت را تکرار کنید.

۱۵) کشش تاندون آشیل (تاندونی که عضلات پشت ساق را به پاشنه پا وصل می کند): در مقابل دیوار قرار بگیرید، به طوری که پنجه پای راستتان در جلوی پنجه پای چپتان قرار داشته باشد و انگشتانتان به طور مستقیم به سمت جلو قرار بگیرد. هر دو زانویتان را خم کنید. لگنتان را به سمت جلو فشار دهید و به سمت دیوار خم شوید. هر دو پاشنه پاهایتان را به سمت پایین و هر دو زانویتان را با پنجه های پاهایتان در یک خط نگه دارید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را برای ۳ تا ۵ بار با هر پا تکرار کنید.

همانطور که همه می دانید انجام تمرینات ورزشی بسیار مفید و ضروری برای هر شخص می باشد. و به حفظ وزن و تناسب اندام کمک می کند و باعث می شود شما احساس خوبی داشته باشید.

ممکن است تصور کنید اگر مقدار کم تمرین  برای شما مفید است پس تمرین هر چه بیشتر اثرات مفید بیشتری در پی خواهد داشت اما این ایده همیشه صدق نمی کند.

ورزش متعادل باعث افزایش حرارت غریزی است و برای بدن مفید است اما هنگامی که شما با شدت  بالا ورزش و ورزش می کنید ،و به بدنتان فرصت نفس کشیدن هم نمی دهید! خب طبیعتا مثل اغلب ورزشکاران حرفه ای میدانید که این ورزش دیگر آن ورزشی نیست که آنرا مساوی با سلامتی میگویند. و در دراز مدت اثرات مطلوبی روی بدن نخواهد داشت اما این نکته را هم باید بدانید بدن شما به نسبت شدت تمرین نیاز به زمانی برای ریکاوری دارد.

تعریف تمرین زدگی

به  مجموعه ای از نشانه های ناخوشایند به ویژه خستگی طولانی مدت ، اُفت عملکرد ورزشی یک ورزشـکار که غـالـبا بـراثر افــراط در حجم و شدت تمرینات یا اجـرای برنامه های غلط تمرینی ایجادمیشـود،بیش تمرینی یا تمرین زدگی  گفته میشود.

 نشانه های تمرین زدگی عبارتند  از:

کاهش عملکرد
فقدان انگیزه
هماهنگی ضعیف
از دست دادن اشتها
درد عضلانی مزمن
سفتی مزمن در مفاصل
سردردهای مزمن
زمان بهبئدی طولانی تر
از دست دادن تمرکز
کاهش اعتماد به نفس
افسردگی

علل اصلی بیش تمرینی 

ازمیان علل مختلفی که تاکنون درمورد تمرین زدگی گزارش شده است می توان سه علت اصلی را برشمرد. 
۱-استراحت ناکافی بین جلسات ۲- نامناسب بودن حجم وشدت تمرینات۳- افزایش ناگهانی فشارتمرین

شما باید هر آنچه مربوط به اهداف ورزشی تان می شود را درک کنید ، بدن شما نیاز به زمان کافی برای بازیابی و تنظیم کردن و رسیدن به توانایی های جدید و بالاتر دارد. گاهی اوقات افراد تازه وارد به دنیای ورزش سعی می کننتد تا  تمرینات بیشتر و بیش از حد را در زمان کوتاه تر انجام دهند و هنگامی که تلاش می کنیم  به آنها بگوییم بدن شما به استراحت نیاز دارد با بی اعتنایی از کنار آن می گذرند.
ورزش بیش از حد در حال حاضر به عنوان یک مشکل و بسیار شبیه به بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی به رسمیت شناخته شده.
هنگامی که نشانه های تمرین بیش از حد را احساس می کنید برای مدتی از شدت تمرینات خود را کاهش دهید. وقتی که دوباره احساس کردید آماده شده اید مجددا بتدریج فشار تمرین خود را افزایش دهید.

بعضی اوقات شما باید فقط یک هفته تمام به طور کامل استراحت کنید و هیچ گونه  ورزشی انجام ندهید.

مانند تعطیلات از کار، که به بدن و ذهن خود فرصتی برای استراحت و آسایش و از سر گرفتن فعالیت میدهید ، بعد از یک هفته شما می توانید دوباره  با نشاط و طراوت تمرینات را شروع کنید .

به یاد داشته باشید ، اگر شما دچار تمرین بیش از حد و تمرین دگی شوید این به بدی این است که اصلا تمرین نکرده باشید.

 تمرین بیش از حد مانع پیشرفت شماست و ممکن است باعث عوارض جانبی مختلف نیز بشود

پیشگیری از بیش تمرینی

پیشگیری از تمرین زدگی، بهتر و مؤثرتر از درمان آن است.نکات مهم در این زمینه عبارت است از:

فشار ( شدت وحجم ) تمرین را به تدریج بالا ببرید . هیچگاه در هرهفته بیش از ۱۵ تا۱۰ درصد برحجم یا شدت تمرینات نیفزایید.

اصل تنوع را درتمرینات رعایت کنید . گاهی از ورزش های دیگری که از نظر دستگاه های انرژی مشابهت زیادی به رشته ورزشی شما دارند استفاده کنید  مثلا تمرین تفریحی بسکتبال برای کشتی گیران .

در طراحی برخی از جلسات تمرین از خود ورزشکاران کمک بگیرید. پیش بینی روزهای تعطیل در برنامه تمرینات لازم است . هر هفته حداقل یک روز تعطیل کنید. بین فصول مختلف تمرینی از دوره های استراحت کامل سود جویید.

از جلسات تمرینی که موفقیتی برای ورزشکار درپی دارد استفاده کنید . ورزشکاران را تشویق به تغذیه مناسب کنید.  با نزدیک شدن به فصل مسابقات، از فشار  به ویژه حجم  تمرینات بکاهید.

از روش های نشاط آور  مثل ماساژ، آرام تنی، آب درمانی، دوش آب ولرم  برای بازسازی بدن ورزشکاران بین هر دو جلسه تمرین استفاده کنید .صدمات و بیماری های کوچک را جدی بگیرید و با توجه به آنها شدت و حجم تمرینات ورزشکار را تنظیم کنید.

در فواصل زمانی منظم، ورزشکاران را در آزمون های آمادگی جسمانی شرکت دهید تا از میزان پیشرفت یا پسرفت واقعی آنها آگاه شوید.

از ورزشکاران در معرض خطر  نوجوانان و جوانان، میانسالان و کسانی که به شدت تمرین می کنند غافل نشوید . به برنامه تمرینی آنها توجه بیشتری کنید .خواب ورزشکار باید کافی باشد وگرنه در مرحله تمرینات جدی به سرعت دچار تمرین زدگی می شود.

راهنمای کامل شش تکه کردن شکم و آب کردن چربی های اطراف شکم

ر بدی که این چربی های اضافه به ترکیب بدن می دهند، ممکن است برای بسیاری از افراد آزار دهنده باشند. احتمچربی های دور کمر و ظاهالاً همه افراد دوست دارند کمری باریک، زیبا و منعطف داشته باشند. چنین خصوصیاتی علاوه بر اینکه نشان سلامتی فرد به حساب می آیند، مسلماً در ترکیب بندی بدن هم تاثیر گذار خواهند بود..

اما اگر شما هم یکی از افرادی هستید که از ترکیب کمر و پهلوهای خود راضی نیستید، دیگر نگران نباشید. برای رسیدن به اندام مورد نظر خود، کافی است در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

داشتن یک دور کمر متناسب با بدن، با انجام یک سری تمرین های ورزشی مداوم و مخصوص و داشتن یک رژیم غذایی مطلوب، امکان پذیر می شود. چربی اضافه انباشته شده دور کمر می تواند زنگ خطری برای سلامتی افراد باشد. به عنوان مثال افرادی که دچار بیماری های عروق کرونری هستند، در صورت داشتن چربی اضافه دور کمر، بیشتر در معرض خطر مرگ قرار دارند. علاوه بر این داشتن یک کمر متناسب برای خانم ها یک فاکتور جذابیت و زیبایی محسوب می شود.

تحقیقات نشان می دهند، کمری باریک، که بدن را به شکل ساعت شنی در می آورد، نسبت به سایز سینه معیاری بهتر از جذابیت و زیبایی در خانم ها محسوب می شود.

گرچه شکل و شمایل ظاهری شما متاثر از ژنتیک تان است، اما در صورت داشتن برنامه غذایی نادرست و یا نداشتن تحرک کافی نمی توانید ژنتیک را به طور کامل در داشتن اندام نامتناسب مقصر بدانید. اما خبر خوش این است که هر شخصی با هر شکل اندامی قادر است از چربی های اضافه دور کمر خود کم کند.

در ادامه به سه قدم موثر در کاهش چربی های دور کمر اشاره می کنیم.

قدم اول: رژیم غذایی خود را تغییر دهید

کاهش کالری دریافتی برای سوزاندن چربی های اضافه بدن خود امری موثر محسوب می شود. اما در کنار آن شما می توانید با انتخاب بعضی غذاها نیز چربی های دور کمر خود را نشانه گرفته و به شکل مطلوبی کاهش دهید.

-چربی های مناسب مصرف کنید. چرا چربی های در یک قسمت از بدن مانند شکم انباشته می شوند؟ شما با مصرف کردن غذاها و چربی های سالم و طبیعی موجب توزیع متناسب چربی ها در کل بدنتان می شوید. بالعکس مواد غذایی وچربی های غیر خوراکی و نا مناسب باعث انباشته شدن چربی ها در قسمت های مختلف بدن از جمله شکم می شوند

چربی های خوراکی و سالم که موجب تناسب اندام و توزیع متناسب چربی در بدن می شوند:

روغن زیتون، روغن کنجد، روغن های حیوانی مانند و روغن دنبه

چربی های مضر: شامل تمام روغن های نباتی جامد و مایع موجود در بازار که باید از خوردن انها اجتناب کرد. این روغن ها علاوه بر انباشته کردن چربی ر بدن باعث ایجاد کبد چرب گرفتگی عروق،مشکلات قلبی و ... می شوند

جهت اگاهی بیشتر به این متن مراجعه کنید

-از خوردن چربی های ترانس که اغلب در مواد تهیه شده از روغن های هیدروژنه مانند مارگارین، کلوچه و بیسکوییت یافت می شود، اجتناب کنید. این مواد به افزایش چربی های دور کمر و شکم کمک می کند.

- قدم دوم: از تمرینات ورزشی مناسب کمک بگیرید

-به روی شکم دراز بکشید و کمی از زمین فاصله بگیرید، سپس بر روی آرنج دستان خود در حالی که به سطح زمین نگاه می کنید تکیه کنید. عضلات شکم خود را محکم به درون منقبض کنید. در این حالت باسن شما به طرف پایین و کمر صاف قرار می گیرد. سعی کنید تا حدی که می توانید در این وضعیت بمانید و از قوس دادن به کمر جلوگیری کنید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار در روز و هر دفعه به مدت ۳۰ ثانیه تکرار کنید.

-بر روی یک سطح راحت روی بازوی سمت راست خود دراز بکشید و پاهای خود را به سمت بیرون کشیده و پای راست را روی پای چپ قرار دهید. در این حالت آهسته باسن خود را از زمین جدا کرده و به سمت بالا بکشید. سعی کنید وزن خود را بر روی بازوی راست و پاها به مدت ۱۰ تا ۱۵ ثانیه تحمل کنید. این تمرین را برای هر سمت بدن ۵ بار تکرار کنید.

-در حالی که پاهای شما به اندازه ۸ تا ۹ اینچ فاصله دارند، به حالت نیم خیز قرار بگیرید و بازوهای خود را به سمت جلو بکشید. این حرکت را ۱۵ تا ۲۰ بار و هر بار به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه انجام دهید.

-در حالی که یک دست خود را به کمر زده اید، دست دیگر را بالای سر برده و تا جایی که می توانید به سمت مخالف بکشید. در این حالت بدن به صورت اریب قرار می گیرد.

-روی یک نیمکت بنشینید. زانوهای خود را به سمت شکم خم کرده و در حالی که کم کم پاهای خود را از زمین جدا می کنید بدن خود را نیز به عقب متمایل کنید. در این حالت که عضلات شکم منقبض می شود کمر خود را نیز آهسته به راست و چپ بپیچانید. این حرکت باعث انقباض و کشیدگی عضلات شکم می شود.

هنگام انجام حرکات ورزشی می توانید از ابزارهای کمکی نیز بهره بگیرید که در ادامه به چند حرکت مفید با استفاده از این ابزارها که به کوچک شدن دور کمر شما کمک می کند اشاره می کنیم:

-از دمبل استفاده کنید. در حالی که صاف ایستاده اید و با هر دست یک دمبل را برداشته اید، دستان خود را از دو طرف بدن به صورت صاف از خود دور کنید و کمی نگه دارید. ۴ مرتبه در هر روز و هر بار به تعداد ۱۰ دفعه این حرکت را انجام دهید. این حرکت ضمن تقویت عضلات شانه و گردن باعث پهن ترشدن این عضلات شده ودر نتیجه کمر باریکتر بنظر می رسد.

-بر روی زمین صاف ایستاده و با دست راست دمبل را بردارید و دست چپ را به کمر بزنید. کم کم بدن خود را به طرف راست متمایل کرده، بازو و دست راست را آویزان کنید و به مدت ۵ ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. همین حرکت را با دست چپ نیز انجام دهید.

-هر روز به مدت ۱۰ دقیقه از حلقه لاغری استفاده کنید. این حرکت علاوه بر ایجاد شور و نشاط بچه گانه در شما، کمک شایانی به کاهش چربی های دور کمر می کند

برنامه تمرینی منحصر به فرد برای تکه تکه کردن ماهیچه های شکم.

قدم سوم: از انجام تمرینات ورزشی لذت ببرید

ورزش کردن را به تدریج آغاز کرده و ادامه دهید. معمولا اشتیاق افراد در شروع یک رژیم ورزشی جدید باعث می شود که فرد در ابتدا همه تمرینات را پشت سرهم و بشدت انجام دهد. این شدت عمل دیر یا زود منجر به خستگی و سرخوردگی فرد (قبل از دستیابی به نتیجه مورد نظر) در انجام تمرینات خواهد شد. بنابراین پیشنهاد می شود بجای انتخاب یک برنامه شدید ورزشی، تعدادی از تمرینات را انتخاب کرده و به دفعات کم در طی روز انجام دهید و به تدریج افزایش دهید.

-در یک دفترچه یادداشت تمریناتی که انجام می دهید و روند پیشرفت خود را ثبت کنید. به این ترتیب هرگز از انجام این تمرینات احساس خستگی نخواهید کرد و بتدریج نتیجه مطلوب را در کمر و اندام خود خواهید دید!

-شرایط مناسب و راحت را هنگام انجام تمرینات برای خود فراهم آورید. پوشیدن لباس مناسب، همراه داشتن بطری آب و یا حتی گوش دادن به یک موسیقی مناسب می توانند کمک کنند که تمرینات را با انگیزه و هیجان بیشتری انجام دهید.

-تمرینات یوگا را در برنامه ورزشی خود بگنجانید. یوگا در کاهش چربی های دور شکم و تقویت عضلات آن تمرین مناسبی است و خصوصا اگر به صورت دسته جمعی انجام گیرد هیجان و لذت بیشتری به همراه خواهد داشت.

-هنگام انجام تمرینات تنفس را فراموش نکنید! بیشتر افراد حین ورزش کردن، برای داشتن تمرکز در انجام صحیح تمرینات خصوصا تمریناتی که عضلات داخلی را درگیر می کنند، نفس کشیدن را فراموش می کنند و این منجر به سفتی بدن و خستگی زودرس می شود.

***

با رعایت رژیم غذایی مناسب و انجام ورزش های مناسب، تنها با اندکی پشتکار به سایز و اندام دلخواه خود خواهید رسید

فلسفه كمربند در تكواندو        

کمربند سفید به معنای پاکی است و جواز شروع فراگیری تکواندو،زرد نشانه ای است که هنرجو مانند

جوانه ای است در حال رشد،سبز نشانه ی دفاع و هنرجویی است که به این مرحله می رسد می

تواند از خود و دیگران دفاع کند.وقتی تکواندو کار از رنگ آبی بهره میگیرد به آرامش دست یافته است و

با گذر از این مرحله می تواند کمربند قرمز ببندد و علیه مهاجم و بی عدالتی و جهل قیام کند.تکواندو

کار با کمربند سیاه درگیر روحیه ای تهاجمی ودنیای ناشناخته است.زمانی که به کمربند سیاه دست

می یابد،تازه متوجه می شود که تصورات شروع کارش از تکواندو بسیار ابتدائی و کودکانه بوده و اکنون

بیشتر در محاصره ناشناخته ها قرار دارد.امروز علاوه بر آبی آسمانی،قرمز غروب،سبز درختان و سایر

رنگها هزاران رنگ در دست داریم و این رنگها طبیعی هستند که در عمق روح و جان ما اثر می

گذارند.دربین رنگها برخی مورد علاقه ما هستند و برخی هم بر عکس نفرت ما را بر می انگیزند و

نسبت به گروهی از رنگها نیز بی تفاوت هستیم.زندگی بشر در بدو پیدایش بر پایه عواملی

چون شب و روز،تاریکی و روشنی و....بنا شده ،که خارج از کنترل وی بوده است.شب

باعث توقف فعالیت های انسان بوده و آدمی با خواب به پیشتاز طلوع آفتاب می رفته است.رنگ های

مربوط به این دو محیط آبی آسمانی و زرد است.رنگ آبی تیره،آرامش و سکون است.فعالیت

های بشر در جهت پیروزی و دفاع بوده،فعالیت های مربوط به حمله پیروزی به رنگ قرمز

مشخص می شود و فعالیت های مربوط به دفاع با رنگ سبز نشان داده می شود.

تکواندو هنر دفاع است نه تهاجم.

لباس تکواندو توبوک(Tobok)نام دارد و شامل پیراهن سانگی(Sangi)،شلوار(Hai)و

کمربند(TTI)است.رنگ لباس مخصوص تکواندو سفید و بیانگر صلح و دوستی است.سفید

پک(Pack)نشانه پاکی و صداقت است.تکواندو اساسا جهت دفاع ابداع شده است نه تهاجم،اگر

به محتوای تکنیکی فرم ها توجه کنید،در می یابید که همگی با حرکات دفاعی شروع می شوند

،آن هم از طرف چپ.قلب که زمانی مرکز احساسات شناخته می شد و اکنون ثابت شده است

که هر احساسی بر آن اثر می گذارد،در سمت چپ قرار دارد.با توجه به محتوای دفاعی

تکواندو،لازم است شکل ظاهری هر تکواندو کاری به گونه ای باشد که احساسات پاک و

صداقت وی را بیان کند در این میان رنگ سفید سمبل صلح و دوستی انتخاب شده است.فرم

های لباسهای سنتی تکواندو با لباس کشاورزان مطابقت دارد و بیانگر این مطلب است که

تکواندو توسط کشاورزان و جهت دفاع از خانواده،زمین و مرز و بوم تمرین می شده و بعدها

توسط آنها تحول یافته است.با تشکیل فدراسیون جهانی تکواندو(WTF)و با توجه به رشد

چشمگیر آن در دهه 80 تصمیم بر آن شد تا جهت شناسایی و تفکیک تکواندو از سایر هنرهای

رزمی که دارای لباس مشابه هستند،لباس جدید با فرم یقه(لی)طراحی می گردد یا اینکه فرم

لباس تا حدی تغییر یافت و لیکن شکل کلی آن دست نخورده باقی ماند و مخصوصا رنگ سفید

لباس که سمبل صلح است.کمربند های رنگارنگ در سالهای نچندان دور،در میهن خودمان

چیزی به نام شال در پوشاک عمومی مردان وجود داشت که نمونه هایی از آن اکنون نیز در

بین مردمان استانهای کردستان،کرمانشاه،ایلام،گیلان و برخی عشایر وجود دارد.در سایر نقاط

جهان نیز شال به انواع مختلف وجود داشته است و برخی دهقانان بی بضاعت به جهت صرفه

جویی در هزینه پوشاک از شالهای کوچک و گاه از شالهای باریک با یک یا دو دور استفاده می

کردند.این نوع شال هم در هنرهای رزمی ظاهر شد و به تدریج جهت تعیین میزان پیشرفت

هنرجویان از رنگ های مختلف کمربند های بر اساس طول موج آنها تنظیم شوند،در آن

صورت رنگ قرمز در ابتدا می آمد و رنگ سفید در وسط.این گونه ترتیب رنگ ها با

فرهنگ زندگی انسان هماهنگی ندارد و نمی تواند راهنما و بیانگر مسیر حرکت وی

باشد.سفید،نشانه صداقت و صلح سفید رنگ پاکی، صداقت،صلح و دوستی است.

رنگ سفید در همه ادیان مورد احترام است و برخی نیز آن را مقدس می دانند.

کمربند سفید به معنای پاکی هنرجو از ماهیت تکواندو است.

اگرچه هنرجویان مبتدی اطلاعات مختصری از تکواندو دارند،ولی درک عمیقی از

تکواندو ماهیت تمنیکها و اصول آن ندارد.ضمنا سفید بیانگر این است که هنر جو هیچ درجه

ای یا رتبه ای در زمینه ی تکواندو ندارد.زرد بیانگر امید و کوشش

زرد رنگ آفتاب و نور است.رنگ امید و کوشش.رنگ محرک کمربند زرد بیانگر این است که

هنرجو با اشعه تکواندو روبرو شده و می رود تا به عمق آن دست یابد.به معنای دیگر جوانه

دانه ها در ابتدا زرد رنگ هستند و پس از رشد به رنگ سبز در می آیند بنابراین می توان گفت:

هنرجو مانند جوانه ای است که با تلاش پیگیر سعی در رشد و شکوفایی دارد.سبز،نشانه دفاع

جوانه ای که سر از خاک بیرون می آورد به تدریج رنگ سبز به خود می گیرد.سبز رنگ

دفاع است.دفاع از تکواندو دفاع از خود،دفاع از دیگران.همانگونه که گفته شد تکواندو هنر

دفاعی است.کلیه تکنیک های آن در جهت دفاع ابداع شده اند.هنرجو در این مرحله با تاکتیک

های اساسی آشنایی کامل یافته و می تواند به خوبی آن ها را اجرا کند.می تواند تکنیک ها را

درک کند و کوتاه کلام از ماهیت تکواندو آگاه شده است.آبی،تداعی آرامش

آبی رنگ آرامش است.رنگ آب دریاها و رنگ آسمان.نهال تکواندو اینک سر به آسمان کشیده

و از گزند طوفانها در امان است.اینک آرامش یافته است.حالا تکواندو کار درختی شده که می

تواند به راحتی چون چتری خود و دیگران را محافظت کند.

قرمز،رنگ تهاجم قرمز رنگ حمله و هجوم است.رنگ جنگ و خون.رنگ شعله و آتش است سرخی افق

بامدادان و غروب شامگاه.هنرجوی تکواندو از یک سو می تواند بر ظلم و ستم،نادانی جهل و

بی عدالتی قیام کند و از طرفی رو به روشنایی روز می رود به سوی اوج تلاش و فعالیت و

از جهتی به شب نزدیک می شود.   سیاه:دنیای ناشناخته ها

سیاه رنگ ناشناخته ها،رنگ بیم و هراس و رنگ یاس و ماتم است.هنرجوی تکواندو به

ناشناخته ها رسیده است. از طرفی روحیه تهاجم که در کمربند قرمز یافته با هم درگیر می

شوند.آرامشی که در کمربند ابی یافته،او را صبور ساخته است.در مقابل ناشناخته ها با

مهارتی که در خلال سالهای تمرین یافته به پا می خیزد و به شناسایی درون خود می

پردازد.اکثر دارندگان کمربند سیاه در ابتدا خود را علامه دهر می دانند،ولی چندی بعد در می

یابند که در میان ناشناخته ها محصورند.در این لحظات بهرانی تکواندو،چراغ تابناکی است

که تکواندو کار را به سرمنزل مقصود می رساند.روحیه ی سرسختی و تسلیم ناپذیری که در

خلال تمرینات کسب کرده تکواندو کار را وا می دارد تا در میان ناشناخته گام بردارد و با

تجربیات قبلی آن را بسنجد.احترامی که مردم نسبت به رنگ سیاه دارند،هر تکواندو کار را به

سوی کشف واقعیات زندگی سوق می دهد