یک ورزشکار با باخت چگونه برخورد کند؟ (روانشناسی شکست)

شکلات مانند ورزش؟!

محققان دریافته‌اند مقدار اندکی شکلات تلخ می‌تواند تأثیری مشابه ورزش بر سلامتی افراد داشته باشد.

آزمایشات اخیر در این زمینه بروی میتوکندری‌ها تمرکز داشته که وظیفه تولید انرژی را در عضلات بر عهده دارند. وجود ماده‌ای به نام اپی‌کاتچین در شکلات می‌تواند با بالا بردن میزان میتوکندری تحرک عضلات را بالا برده و از این حیث عملکردی مشابه فعالیت‌های ورزشی داشته باشد.

دکتر موهک مالر از دانشگاه دیترویت که ریاست تیم تحقیق در این زمینه بروی موش‌ها را برعهده داشته می‌گوید: “میتوکندری‌ها انرژی مورد استفاده در بدن را ایجاد می‌کنند. هر چقدر میزان آن بالا برود عملکرد عضلات بهتر خواهد بود. حرکات ورزشی از جمله دوچرخه سواری ودویدن می‌تواند میزان میتوکندری را افزایش دهد اما تحقیقات ما نشان داده اپی‌کاتچین هم می‌تواند در عضلات قلب و سر، عملکردی مشابه داشته باشد. در آزمایش ما برای ۱۵ روز به موش‌ها نوع خاصی از شکلات داده شد و در همین مدت برای گروه دیگری از موش‌ها تمرینات ورزشی در نظر گرفته شد. در پایان دوره پانزده روزه هر دو گروه عملکرد بدنی مشابهی داشتند.”

این آزمایشات دانشمندان را امیدوار به رفع روند از میان رفتن عضلات با بالا رفتن سن کرده است. به عقیده دکتر مالک ترکیبی از حرکات ورزشی و شکلات درمانی می‌تواند برای افراد مُسن بسیار مفید باشد و مانع از میان رفتن عضلات‌شان شود. او تاکید می‌کند هر چند تعمیم دادن نتایج آزمایشات اخیر به انسان‌ها شاید به طور قطع درست نباشد اما به هر حال امیدهایی برای رسیدن به نتایج مشابه در آینده‌ی نزدیک برای افزایش میتوکندری در بدن انسان از این طریق وجود دارد.

شکلات تلخ، کام مغز را شیرین می‌کند

تحقیقات نشان می‌دهد، اپی‌کاتچین موجود در شکلات‌های تلخ می‌تواند با تحریک مکانیزم‌های حفاظتی مغز، از سلول‌های عصبی محافظت کند و در هنگام سکته نیز از حجم آسیب‌های وارد شده به این ارگان بکاهد. آنچه که شکلات‌های تلخ را متمایز می‌کند، عطر فوق‌العاده و طعم دلنشین آن‌ها نیست. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه جانزهاپکینز در انگلستان دریافته‌اند این شکلات‌ها حاوی ماده مؤثری هستند که می‌تواند در سکته‌های مغزی و دیگر آسیب‌های وارد شده به این ارگان با تقویت سیگنال‌های مغزی، تا حد امکان از سلول‌های عصبی محافظت کند.

به گزارش فیوچریتی، اعضای این تیم نود دقیقه پس از این که موش‌ها دوز بسیار پایینی از اپی‌کاتچین- ترکیبی که به شکل طبیعی در شکلات تلخ وجود دارد- را دریافت کردند، با قطع موقت جریان خون در مغز آن‌ها، باعث شدند حالتی شبیه به سکته مغزی در موش‌ها شکل بگیرد.

نتایج نشان می‌دادند، آسیب مغزی در موش‌هایی که پیش از آغاز آزمایش اپی‌کاتچین دریافت کرده‌اند، به مراتب پایین‌تر از موش‌های دیگر مورد آزمایش بوده است و نکته حائز اهمیت این که اثر بازدارنده این ماده تا حدود ۳ ساعت و نیم پس از آغاز حمله در موش‌ها باقی مانده است، این در حالی است که بازده زمانی نجات فردی که دچار سکته مغزی شده از ۲ تا نهایت ۳ ساعت تجاوز نخواهد کرد.

سیلوین دوره، دانشیار بخش بی‌هوشی مراقبت‌های ویژه و داروشناسی این دانشگاه احتمال می‌دهد، اپی‌کاتچین با تحریک دو مکانیزم شناخته شده برای حفظ سلول‌های عصبی، آسیب‌های حاصل از سکته مغزی را در آن‌ها کاهش می‌دهد.

او می‌گوید: “اثر این ماده هنوز روی انسان بررسی نشده است و از سوی دیگر به نظر می‌رسد مقدار اپی‌کاتچین مورد نیاز برای حفظ سلول‌های عصبی بسیار اندک باشد. اثر این ماده غیرمستقیم است و به تحریک مسیرهای حفاظتی منجر می‌شود که در حال حاضر هم در سلول‌های عصبی مغز وجود دارند. به عبارت دیگر اپی‌کاتچین به سلول‌ها کمک می‌کند در مقابل آسیب‌های ناگهانی بهتر از خودشان دفاع کنند و احتمالاً مقادیر بسیار جزئی از آن هم برای این منظور کفایت می‌کند”.

دوره امیدوار است کشف دقیق این اثر و مسیرهای حفاظتی مغز در نهایت بتواند به کاهش آسیب‌های حاصل از سکته مغزی حاد و بیماری‌های عصبی مزمنی مانند آلزایمر و اختلال‌های ناشی از افزایش سن در انسان منجر شود.

انتخاب این ماده و بررسی اثر بازدارنده آن روی سکته از آنجا آغاز شد که دانشمندان دیدند نرخ بیماری‌های قلبی- عروقی در ساکنان جزیره‌ای در پاناما بسیار پایین است و بررسی‌ها نشان می‌دادند ژن‌ها نقشی در آن ندارند، چرا که اثر حفاظتی منحصر به جزیره بود و این در مورد کسانی که از جزیره مهاجرت می‌کردند، صدق نمی‌کرد.

محققان دریافتند ساکنان این جزیره نوعی نوشیدنی بسیار تلخ را که حاوی اپی‌کاتچین است، به جای چای یا نوشابه‌های گازدار و به شکل منظم مصرف می‌کنند.

دوره می‌گوید: “این تحقیق به معنی آزادی افراد در مصرف هر میزان شکلات تلخ که می‌خواهند نیست. باید کالری دریافتی به اندازه باشد و از میوه‌ها و سبزی‌ها هم به میزان کافی استفاده بشود. نکته مهم دیگری هم وجود دارد، اپی‌کاتچین به تغییرات نور و دما بسیار حساس است و اگر فرایندهای تهیه شکلات یا شرایط نگهداری آن مطلوب نباشد، شانس چندانی برای دریافت آن از شکلات‌های تلخ وجود نخواهد داشت”.

شکلات بخورید تا بیماری قلبی نگیرید

شکلات‌خورها از این پس با خاطرجمعی می‌توانند به انتخاب طعم‌های مختلف در فروشگاه‌ها دست بزنند. بنا به نتایج آخرین تحلیل‌ها در دانشگاه کمبریج کسانی که شکلات‌خور حرفه‌ای هستند ۳۷ درصد کمتر از سایرین شانس ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی دارند. بخش دیگری از این تحقیق که روی بیش از ده هزار نفر صورت گرفته نشان می‌دهد این افراد همچنین ۲۹ درصد کمتر از سایرین سکته می‌کنند. در این تحقیق زندگی سوژه‌های مختلفی در کشورهای آلمان، ژاپن، هلند، سوئد و آمریکا برای یک دهه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد در بین انواع شکلات‌ها، شکلات تلخ بهترین تأثیرگذاری را دارد.

البته سایر انواع شکلات از جمله شکلات شیری و شکلات نعنایی هم کارایی خوبی داشتند. با این حال دکتر اسکار فرانکو از بخش تحقیقات درمانی بیماری‌های قلبی عروقی دانشگاه کمبریج عنوان کرد هنوز کسی به درستی نمی‌داند چرا شکلات برای سلامت قلب مفید است. به گفته او برخی مواد غذایی دارای ساختاری پیچیده هستند و شکلات از این دسته است.

یکی از تئوری‌ها به زعم او وجود آنتی اکسیدان فراوان در شکلات است که باعث گردش راحت‌تر خون در رگ‌ها می‌شود. در عین حال شکلات می‌تواند کیفیت بالاتری برای زندگی ایجاد کند و سبب آرامش و شادی می‌شود. دکتر فرانکو نتایج این تحقیقات را در نشست سالیانه انجمن قلب و عروق در پاریس اعلام کرد ولی در همین حال تاکید کرد این نتایج به معنای تایید شکلات‌خوری افراطی نیست. او میانه‌روی را در این کار توصیه کرد و به گفته‌ی او بدن روزانه به ۲۰ تا ۵۰ گرم شکلات نیاز دارد.

علاقه‌مندان به شکلات لاغرترند!

تحقیقات نشان می‌دهد که شکلات‌ها باعث چاقی نمی‌شود و در اصل این غذاهای آماده هستند که بحران چاقی را در جهان گسترش داده است. افرادی که به شکلات علاقه دارند، نباید خیلی نگران باشند، چرا که دانشمندان متوجه شدند این افراد، وزن کم‌تری دارند، لاغرترند و دور کمر آن‌ها نیز باریک‌تر است.

از سوی دیگر مصرف شکلات باعث می‌شود احتمال ابتلا به فشار خون بالا و سندروم متابولیک به ترتیب ۱۴ و ۱۵ درصد کم‌تر از دیگران باشد. این عوامل از مهم‌ترین فاکتورهای موثر در ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته هستند.

البته این مطالعات به این معنا نیست که شما با خوردن شکلات می‌توانید وزن خود را کم کنید. اما به نظر می‌رسد مصرف شکلات باعث می‌شود میزان اشتهای شما به غذا کم‌تر شده و به این ترتیب کالری کم‌تری را وارد بدن خود کنید. از سوی دیگر مطالعات نشان می‌دهد افرادی که شکلات مصرف می‌کنند به طور متوسط بیش‌تر از دیگران به ورزش کردن علاقه دارند.

کارول اونیل از مرکز کشاورزی دانشگاه لوئیزیانا در این باره گفت: تحقیقات ما نشان می‌دهد مصرف شکلات به میزان متوسط تأثیر زیادی در افزایش وزن و چاقی ندارد.

این بررسی‌ها در مجموع نشان می‌دهد مصرف مقادیر کمی از شکلات نه تنها فواید زیادی برای بدن دارد، بلکه می‌تواند به شما در داشتن وزن متناسب‌تر نیز کمک کند.

دانشمندان با انجام مطالعاتی در بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴، میزان مصرف شکلات را روی بیش از ۱۵ هزار نفر که بیش‌تر از ۱۹ سال سن داشتند بررسی کردند.

میزان شاخص جِرمی و دور شکم افرادی که شکلات مصرف می‌کردند به طور متوسط کم‌تر از دیگران است. برای مثال شاخص جرمی این افراد به طور متوسط ۷/۲۷ و در دیگران ۲/۲۸ است.

به طور کلی محققان معتقدند هر شخص حداکثر باید ۱۰ درصد از کالری روزانه خود را از غذاهایی مانند شکلات، فست‌فودهاو انواع مختلف نوشیدنی‌ها به دست بیاورد.

برگرفته از سایت

ال_آرژنین چیست و از چه منابعی تامین می شود؟

ورزش آئروبیک ، قلب و ریه ها را تقویت می کند و جریان خون را بهبود می بخشد. فواید سلامتی آن فراوان است از جمله جلوگیری و کنترل بیماری.

آیا ۳۰ دقیقه ورزش آئروبیک در روز همان درمانی است که به دنبال آن بوده اید؟

ورزش آئروبیک به خاطر منافع آن از جلوگیری از بیماری قلب گرفته تا کاهش استرس ، یکی از بهترین کارهایی است که می توان برای سلامتی انجام داد. فعالیت هایی نظیر پیاده روی یا دوچرخه سواری که قلب را به پمپ کردن وا می دارد و ورود اکسیژن را به بدن افزایش می دهد می تواند به داشتن عمری طولانی تر و سالم تر و به جلوگیری و کنترل بیماری های مزمن کمک کند .به فواید زیاد مرتبط با  ورزش آئروبیک در زیر نگاهی بیندازید. انگیزه پیدا کنید و با انجام آن از فواید آن بهره مند شوید.

بدن چگونه به ورزش آئروبیک پاسخ می دهد

در طی ورزش آئروبیک ، عضلات بزرگ دست ها ، پاها و باسن به طور مکرر حرکت می کنند. تناسب آئروبیک ، که تناسب قلبی عروقی هم نامیده می شود ، به توانایی قلب ، رگ های خونی و ریه ها ( سیستم قلبی عروقی ) برای تامین سوخت در طی فعالیت جسمانی مداوم اطلاق می شود. با داشتن تناسب آئروبیکی ، بدن جهت حفظ ادامه حرکت به صورت کارآمدتر ، اکسیژن را با کارآیی بیشتری دریافت و مصرف می کند.

بدن برای ادامه حرکت تکراری عضله :

·اکسیژن بیشتری را وارد بدن می کند , تنفس سریع تر و عمیق تر می شود تا مقدار اکسیژن داخل جریان خون را به حداکثر برساند.

·خون را سريع تر و قدرتمندتر پمپ مي كند جهت تولید انرژی و حمل اکسیژن به صورت موثرتر به دیگر قسمت های بدن ، قلب سریع تر می زند.قدرت هر ضربان قلب جهت به حداکثر رساندن جریان خون به ماهیچه ها و بازگرداندن آن به ریه ها ، افزایش می یابد.

· قطر و تعداد رگهاي خوني كوچك را افزايش مي دهد .رگ های خونی کوچک ( مویرگ ها ) برای رساندن اکسیژن بیشتر به عضله ها ، گشاد می شوند و محصولات زائد مانند دی اکسید کربن و اسید لاکتیک را انتقال می دهند.در طول زمان ، جهت کارآمدتر کردن حمل اکسیژن و دفع مواد زائد ، عملا مویرگ های بیشتری در عضله ایجاد خواهد شد.

·از توليد حرارت زياد جلوگيري مي كند. وقتی ماهیچه ها حرکت می کنند ، حرارت بدن بالا می رود. برای جبران بالا رفتن درجه حرارت ، بدن با عمل دم حرارت را در هوا رها می کند. بدن با عرق کردن هم حرارت ، آب و مواد معدنی را از دست می دهد.

·.اندورفين ها را آزاد مي كند ورزش منظم آئروبیک موجب آزاد شدن اندروفین ها که مسکن های طبیعی بدن هستند ، می شود.

ورزش آئروبیک می تواند به جلوگيري از  بيماري هاي  زیر کمک کند

کاهش خطر ابتلا به بیماری عروق کرونری.بیماری قلبی یکی از شایع ترین عوامل مرگ زنان و مردان است. اگر دچار حمله قلبی شده اید ، دستیابی به سطح بالاتر سلامت آئروبیک می تواند از حمله دوم جلوگیری کند.

كاهش خطر ابتلا به فشار خون بالا . اگر دچار فشار خون بالا هستید ، ورزش آئروبیک می تواند به کاهش آن کمک کند.

بهبود پروفايل چربي خون . ورزش ، غلظت کلسترول HDL ( کلسترول خوب) را در خون افزایش و غلظت LDL ( کلسترول بد ) را کاهش می دهد.

كاهش خطر سكته مغزي .بهبود چربی های خون منجر به ساخت کمتر جرم در شریان ها می شود. رسوب جرم ها در رگ های خونی منتهی به مغز می تواند منجر به سکته مغزی شود.

كاهش خطر بروز برخي سرطان هاي شايع  از جمله سرطان های سینه ، پروستات ، و سرطان مخاط رحم.

كاهش خطر بروز و ابتلا به ديابت تيپ دو .ورزش آئروبیک به کنترل وزن ، کاهش احتمال دچار شدن به اضافه وزن یا چاقی – شرایطی که منجر به دیابت نوع ۲ می شود- کمک می کند.

كاهش ابتلا به بيماري هاي ويروسي .ورزش آئروبیک به فعال شدن سیستم ایمنی و آمادگی آن برای مبارزه با عفونت کمک می کند. افرادی که به طور منظم ورزش می کنند کمتر مستعد ابتلا به بیماری های ویروسی جزئی نظیر سرماخوردگی ها و آنفلونزا هستند.

کنترل بیماری ها و مشکلات جسمانی

·كاهش سطح قند خون در افراد ديابتي:حفظ قند خون در محدوده دامنه هدف می تواند به اجتناب از عوارض بعدی بلند مدت دیابت مانند نارسایی کلیه یا بیماری قلبی کمک کند.

·كنترل وزن مناسب :ورزش آئروبیک همراه با برنامه غذایی سالم و تمرین قدرتی مناسب می تواند به کاهش وزن یا حفظ وزنی متناسب کمک کند.

·تقويت قدرت عضلاني قلب : قلب می تواند به ازاء هر ضربان خون بیشتری را پمپ کند ، یعنی اینکه قلب نیازی به ضربان سریع به هنگام استراحت یا ورزش ندارد.

·بهبود خونرساني به بافت ها و ارگانهاي بدن :قلبی قوی تر ، خون را با کارآیی بیشتری پمپ می کند.

· تسكين درد مزمن عضله و سندرم فيبروميالژي :ورزش آئروبیک می تواند رشد رگ های کوچک خونی ( مویرگ ها ) را در عضلات تحریک کند. این کار به بدن کمک می کند تا اکسیژن را به طور کارآمد تری به عضلات انتقال دهد و محصولات زائد متابولیک تحریک کننده مانند اسید لاکتیک را برطرف کند.

·افزايش روحيه و خلق بالا : ورزش آئروبیک می تواند یاس و ناامیدی افسردگی و تنش مرتبط با اضطراب را تسکین دهد.

·تقويت استحكام و تراكم مناسب استخوان : ورزش آئروبیک تحمل کننده وزن نظیر پیاده روی ، می تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان و عوارض بعدی آن را کاهش دهد. ورزش های آئروبیک با شدت کم – نظیر شنا ، دوچرخه سواری و ورزش های درون استخر – می تواند بدون وارد کردن فشار بیش از حد بر مفاصل ، بدن را در حالت تناسب حفظ کند ، که این امر این نوع ورزش ها را انتخاب های خوبی برای افراد مبتلا به مشکلات جسمانی نظیر آرتروز می سازد.

ساير فوايد ورزش هاي هوازي

افزايش استقامت و تحمل هوازي : ورزش آئروبیک ممکن است در طی فعالیت و یا بلافاصله پس از آن فرد را خسته سازد، اما در بلند مدت می تواند استقامت را افزایش و خستگی را کاهش دهد.

كنترل و كاهش استرس : یک جلسه ورزش آئروبیک پس از یک روز کاری پر تنش می تواند به فرد کمک کند تا به آرامش برسد.

حفظ تحرك و شادابي : حفظ برنامه منظم ورزش آئروبیک ، ماهیچه ها را کارآمد و قوی می کند که با افزایش سن ، بدن قرص و محکم روی پاها قرار می گیرد. در صورت استفاده از ویلچر ، ورزش آئروبیک که بر دست ها ، شانه ها و قسمت بالای بدن متمرکز است – مثلا پارو زدن یا اسکی با استفاده از اسکی نشسته – می تواند به قوی شدن قسمت بالای بدن کمک کند و در عین حال سلامت قلبی عروقی بدن را هم بهبود  ببخشد.

حفظ استقلال و اتكا به نفس : با افزایش سن ، ورزش آئروبیک می تواند به قوی تر ماندن ماهیچه ها کمک کند که به جلوگیری از افتادن ها و شکستگی ها کمک خواهد کرد.

افزايش طول عمر مقيد : به نظر می رسد افرادی که تمرینات قلبی عروقی انجام می دهند از آنهایی که این کار را انجام نمی دهند بیشتر عمر می کنند.

روش های رسیدن به تناسب آئروبیک

رسیدن به سطح بالاتر تناسب آئروبیک می تواند مفرح باشد چون برای انتخاب ، فعالیت های زیادی وجود دارد. از میان این گزینه ها می توان موارد زیر را نام برد: پیاده روی ، رقص آئروبیک ، شنا ، اسکی ، دو ، دو نرم ، ورزش آبی ، رقص ، پارو زدن.

پیاده روی شکل همگانی و مورد پسند ورزش آئروبیک است که ورزشی ساده و ارزان می باشد. تنها چیزی که لازم دارید یک جفت کفش پیاده روی راحت است که اندازه پایتان باشد. حتی می توانید از زمان صرف شده به هنگام انجام فعالیت های آئروبیک معمول نظیر باغبانی یا خانه داری هم بهره ببرید.

بدنتان را به حرکت درآوردید تا منافع سلامتی آن را تجربه کنید

حال در مورد منافع سلامتی ورزش آئروبیک و نحوه تاثیر آن بر بدنتان آگاه هستید. بگذارید منافع سلامتی آن ، الهام بخش شما برای پیگیری رسیدن به سطح بالاتر تناسب آئروبیک باشد. تنها با ۳۰ دقیقه (ورزش آئروبیک ) در روز عمر طولانی تری داشته باشید و سالم تر زندگی کنید.

منبع : mayoclinic.c

حقوق ورزشی
تنبیه ورزشکاران توسط مربیان

مربیان، معلمان ورزشی، کُچ‎ها و سرپرستان تیم‎ها گاهی در راستای مدیریت بر ورزشکاران زیر نظر خود و برای عمل به تکلیف محوری حفظ سلامتی ورزشکاران، ممکن است تنبیه بدنی را نیز به عنوان یک ابزار، لازم بدانند و از آن استفاده کنند.
از این رو پرسشی که در این باره مطرح می‎باشد و باید پاسخ داده شود این است که آیا تنبیه بدنی ورزشکاران از نظر حقوقی مجاز است یا خیر؟ پاسخ کوتاه، این است که معلم‎های ورزشی و مربیان، حق ندارند ورزشکاران را تنبیه بدنی نمایند و تنبیه ورزشکاران، موجب مسئولیت حقوقی برای ایشان خواهد بود مگر در موارد خاص و استثنایی که قانون اجازه داده است. پس حکـم کلی در این باره این است که؛ عـلی‎الاصول تنبیه بدنی در همۀ موارد به جـز موارد استثنا، ممنوع می‎باشد.

اما در این باره، توضیحاتی نیاز است. از سویی گفتیم برابر قانون، مربیان و معلمان ورزشی، حق تنبیه شاگردان خود را ندارند. ولی از سوی دیگر، در حقوق ورزشی، پی در پی گفته می‎شود؛ وظیفۀ مراقبتی مربیان ورزشی نسبت به سلامتی شاگردان، اصل و محور است و بر سایر تکالیف تقدم دارد. با این وصف این تعارض پیدا می‎شود که اگر اصل، لزوم مراقبت از سلامتی ورزشکاران است آیا برای رعایت آن، مربی می‎تواند در مواردی که ضرورت دارد در جهت پیشگیری از بروز خطرات، ورزشکاری را که با کارها و رفتارهای نادرست خود و با اصرار بر آن، سلامتی خود یا دیگران را به خطر می‎اندازد تنبیه کند؟ برای مثال فرض کنید در کلاس آموزش تکواند، یکی از تکواندوکاران دارای کمربند زرد در ردۀ خردسالان، اصرار بر مبارزه با یکی از کمربندهای مشکی ردۀ نوجوانان را داشته باشد و علیرغم تذکرات مربی، او همچنان با صحبتهای تحریک آمیز خود از تکواندوکار کمربند مشکی دعوت به مبارزه می‎کند و حتی گـاهی در حین تمرینات عمومی، ضـربه‎ای هم به تکواندوکار کمربند مشکی می‎زند و چون به مقصـود خود نمی‎رسد، خطاب به او واژه‎های نامنـاسب و حتی رکیک هم بکار می‎برد. در این مثال اگر مربی تشخیص داد، تنها راه چاره برای بازداشتن چنین شاگردی از اقدامات خطرناک و خلاف مقررات، تنبیه بدنی است،آیا می‎تواند او را تنبیه کند و قانون چنین اجازه‎ای می‎دهد؟
بند 1 ماده 59 قانون مجازات اسلامی پیشین، گفته: « اقدامات والدین و اولیاء قانونی و سرپرستان صغار و محجورین که به منظور تأدیب و محافظت باشد، جرم محسوب نمی‎شود». اگر چه این ماده قانونی ظاهراً اجازه تنبیه را داده اما آنگونه که پیداست این اجازه، محدود و مشروط است. یعنی اولاً در بارۀ کسانی می‎باشد که تحت سرپرستی هستند و از نگاه حقوقی و در ورزش، شامل کسانی می‎شود که به سن بلوغ نرسیده‎اند. بنابراین، تنبیه یا تأدیب کسی که به سن بلوغ رسیده، مجاز نیست و قانونی هم نمی‎باشد. ثانیاً در موردی هم که قانونگذار تنبیه را مجاز شمرده، شرط نموده که باید در حد متعارف باشد و اگر از حد متعارف خارج شد، موجب مجازات است. ضمن اینکه اصولاً تنبیه موضوع این قانون، تنبیهی است که آسیب بدنی داشته باشد و آثار آن بصورتی باشد که در غیر از مواردی که قانون اجازه داده، جرم به شمار آید. از این رو می‎توان استنباط نمود که برای اعمال تنبیهات خفیف و بدون آثار بدنی، منعی وجود ندارد هرچند قاعدتاً این نوع تنبیهات هم باید در راستای اصلاح و تأدیب باشد.

پس، مربیان و معلمان ورزشی، حق تنبیه بدنی یا تأدیب هنرآموزان خود را ندارند. مگر در موارد استنثا و با رعایت شرایط پیش بینی شده در قانون. موارد استثناء هم چون باید حد متعارف،رعایت شود و برای تادیب و محافظت اجرا گردد و فقط در مورد کسانی که به سن بلوغ نرسیده‎اند مجاز دانسته شده، نمی‎تواند بسادگی امر مجاز به شمار آید. از این رو اگر مربیان و معلمان ورزشی، تنبیهی را اعمال کنند و شاگرد یا خانواده او شاکی شوند، بار اثبات اینکه تنبیه بدنی برای تادیب و محافظت بوده و در حد متعارف هم انجام شده بر عهدۀ مربی قـرار می‎گیرد و براین پایه، تنبیه‏کننده،در برابر قانون، برای توجیـه تنبیه، نمی‎تواند موضع محکم داشته باشد.

نتیجه اینکه به هر حال، تنبیه بدنی که باعث آسیب دیدگی ورزشکار شود، می‎تواند برای مربی مسئولیت کیفری در پی داشته باشد. پس باید از بکار بردن ابزار تنبیه، پرهیز نماید. ضمن اینکه اگر در مواردی هیچ چاره‎ای جز اعمال تنبیه بدنی نبود باید توجه داشته باشند که تنبیهی که بکار می‎برند حتماً متعارف باشد و منجر به آسیب بدنی هم نشود. افزون بر اینکه شخصیت ورزشکار را هم از لحاظ جسمی و روحی مدنظر قرار داده و از همه مهمتر به ماهیت خطایی که ورزشکار مرتکب شده نیز باید توجه جدی نمایند. زیرا آنگونه که اشاره شد، از نظر قانون، تنبیه باید به منظور تادیب و محافظت اعمال گردد. یعنی خطاها و تخلفاتی مستوجب تنبیه هستند که انجام آنها از سوی ورزشکار در تعارض با امر تادیب و سبب نقض اصل محافظت و مراقبت از سلامتی ورزشکاران باشد. روشن است، مربیان و معلمان ورزشی حق ندارند ورزشکاران را به بهانه‎های واهی و غیر قابل توجیه قانونی، تنبیه بدنی نمایند.

دکتر محمد احسنی فروز
مسئول کمیته قضایی فدراسیون

در این صفحه از سایت شما کاربران عزیز با روش های افزایش قد و رشد خوب با روش های طبیعی آشنا میشوید.عوامل وراثتی ( ژنتیک ) – اصلاح نسل عوامل وراثتی:شامل ژن هایی که از پدر،مادر و اجدادمان به ارث میبریم.اگر خانواده و فامیل شما کوتاه قد هستند.کار سخت است؛ راه حل اصلاح نژاد است.

تغذیه مادر در دوران بارداری تغذیه مناسب در دوران کودکی و پس از آن شیر مادر به شرط آنکه خود مادر از تغذیه مناسب و رژیم غذایی مطلوب پیروی نماید. عامل اصلی رشد خوب در کودکان است میباید کودکان را از مصرف تنقلات و مواد زائد و میان وعده های با ارزش غذایی کم پرهیز داد تا وعده های غذایی اصلی را کامل و خوب میل کنند.ضمن اینکه مودکان کم تحرک مثلا بچه هایی که مدت زیادی جلوی کامپیوتر و تلوزیون می نشینند خوب غذا نمی خورند. پرهیز از تشنگی و گرسنگی شدید درمان گرسنگی های پنهان

ورزش داشتن فعالیت ورزشی و تحرک مناسب انجام تمرینات ورزشی خاص جهت افزایش قد کم تحرکی و یا عدم تحرک کافی باعث تغییر متابولیسم بدن می گردد ، همچنین تحریکات ترشح هورمونهای مطلوب را نیز با نقص مواجه کرده و مانع از حداکثر رشد میشود

 رعایت تدابیر خواب و بیداری خواب کافی باعث ترشح هورمون رشد میگردد ، پس سعی نمائید در طی شبانه روز از خواب کافی بهره ببرید در خواب متابولیسم شما هم از ریتم مناسب برخوردار می گردد و عضلات سریعتر خود را بازسازی ( ریکاوری ) نموده ، خستگی حاصل از فعالیت روزانه رفع میشود. همانطور که خواب کافی فواید بسیاری دارد ، بی خوابی نیز متابولیسم بدن را مختل نموده و مانع از رشد کافی میگردد. بهترین زمان خواب ساعات اولیه شب است این زمان اوج ترشح هورمون سوماتتروپین (هورمون رشد ) است . همچنین خوابی که از سر شب آغاز شود از نظر تاثیر حدود ۲ برابر خواب آخر شب است پس به موقع خوابیدن عامل بسیار مهمی است سحرخیزی و بیدار شدن قبل از طلوع آفتاب هم عامل مهمی است و باعث سلامتی و تعادل مزاج است و قطعا در رشد خوب هم تاثیر بسزایی دارد

و اما قسمت جذاب این مقاله درمان های ساده و شگفت انگیز کوتاهی قد:

اصلاح نژاد: جزء علوم قدیم اسلامی ایرانی است. که با ازدواج های خاص افرادی با خصوصیت ها و مزاج های خاص میتوان نسلی با خصوصیات جسمی،روحی و ذهنی دلخواه ساخت. مثلا دارا بودن جثه بزرگ و پهلوانی یا نابغه ذهنی یا قد بلند و…. که نیاز به دانش در حوزه طب کل نگر و جامع ایرانی اسلامی دارد و از حوصله این بحث خارج است

غذاهای موثر برای سلامتی، رشد خوب و افزایش قد: غذاهایی که از کلسیم وفسفر برخوردارند،بهترین غذای استخوان به شمار می روند.و برای افزایش قد بسیار مهم اند برخی از این غذاها عبارتند از:کشک ،انواع کلم،پونه کوهی وچهار مغز؛یعنی مغزگردو،بادام، فندق وپسته،کنجدبا پوست به صورت خام،سبزیجات،میوه جات،و روغن زیتون که بهتر است با خرما میل شود. نور مستقیم آفتاب،مصرف کلسیم وفسفر،خوردن کله جوش که یک یک غذای سنتی است،خرما و شیره خرما بهترین غذا برای محافظت از استخوان هاست.البته نرمش و ورزش روزانه باعث بهره مندی کامل ، قوی شدن و استحکام استخوان و رشد خوب می شود.

مصرف روزانه غذاهای زیر را توصیه میکنم:

عسل – خرما – بادام – گردو – فندوق – پسته – کشک محلی -شیر گاو محلی با چربی طبیعی – روغن زیتون – روغن کنجد – روغن حیوانی از نور آفتاب در طول روز بهره مند شوید. (ساق پاها را برهنه کنید و چند دقیقه جلوی آفتاب بگیرید)

حرکات ورزشی خاص جهت افزایش : ورزشهای زیر تاثیرات بسیار خوبی بر روی قد دارند تکواندو: سیستم تمرینات تکواندو به گونه ایست که افرادی که در سنین پایین به این ورزش روی می آورند قدشان به مقدار قابل توجهی از آن چیزی که باید بلند تر میشود. تمرینات کششی انجام حرکات کششی مناسب به صورت روزانه باعث افزایش رشد قد و قوی شدن و استحکام استخوانها میشود میشود. تحقیقات نشان داده تمرینات رشته یوگا تاثیرات بسیار خوبی بر روند رشد قد دارد -

حجامت: انجام عمل بهداشتی – درمانی حجامت مقدس که در دین مبین اسلام نیز تاکید فراوانی بر آن شده است موجب افزایش قد افراد در حال رشد تا ۱۰ سانتیمتر میشود البته حجامت باید در سنین قبل از ۱۶ سالگی (جهت افزایش قد) انجام شود نکته مهم این که حجامت باید زیر نظر پزشک متخصص طب سنتی انجام شود یا این که حداقل حجام به اصول پایه طب سنتی از جمله طبایع و مزاج شناسی مسلط باشد. دکتر محمد عزیز خانی که در زمینه حجامت تحقیقات فراوانی انجام داده. و در مدت ۱۰ سال با حجامت بیش از ۸ هزار کودک و نوجوان، تجربیات ارزشمندی را کسب کرده است میگوید: حکما معتقدند تا ۲۵ سالگی ظرفیت قد کشیدن در انسان باقی است. حتی اگر هورمون های رشد دیگر ترشح نشوند.این را ما به وضوح دیده ایم که حتی خانم ۲۴ ساله بعد از یک سلسله عملیات که محور آن حجامت بوده قد کشیده است.

  روانشناسی رنگ ها و لباس پوشیدن برای قد بلند تر! از آنجاییکه کمتر راه بدون عوارضی برای بلند قد شدن افراد بزرگسال وجود ندارد هر چند رشد قد تا ۳۵ سالگی هم مشاهده شده لذا توصیه های کاربردی زیر جهت قد بلند به نظر رسیدن ارائه میشود ۱٫از کفش های اسپورت که کفی کلفت حدود ۴ یا ۵ سانتیمتر دارند استفاده کنید این روش جواب خود را پس داده !متعجب خواهید شد البته توجه داشته باشید که کفش های پاشنه بلند به ستون فقرات شما آسیب میزند، دقت کنید که کفش استاندارد با کفی کلفت. ۲٫ لباسهاي بالا تنه و پايين تنه با رنگهاي متفاوت شما را بلند قد تر ميکند. ۳٫ لباس های اندازه بپوشید ۴٫ شلوار را در ناحیه کمر بالاتر بیاورید ۵٫ لباس با طرح راه راه عمودي بپوشي

نكات عمده در برنامه‌هاي لازم و طرح‌ريزي شده از جانب پزشك، در مراحل اوليه عبارتند از: تعيين زمان پياده‌روي در بخش (پس از عمل جراحي)، زمان استحمام، زمان ترخيص از بيمارستان، تاريخ مجاز ازسرگيري فعاليت‌هاي جنسي، زمان ازسرگيري كار و فعاليت، تعيين مشاغل نامطلوب و ممنوع، مشاوره جهت نحوه‌ي انجام مسافرت‌هاي احتمالي، سرگرمي‌ها و تفريحات سالم و بالاخره برنامه‌ريزي شروع فعاليت‌هاي ورزشي ملايم تا متوسط و تعيين انواع مجاز و غيرمجاز ورزش. ورزش كمك موثري است براي ايجاد و حفظ تعادل عصبي رضايتبخش كه همه و به‌ويژه بيماران بدان نياز دارند در بسياري از موارد، ورزش در حكم آرام‌بخشي است كه كمتر دارويي به پاي آن مي‌رسد.

در ماه‌ها و سال‌هاي پس از سكته‌ي قلبي، ورزش موجب بازگشت اعتماد به نفس مي‌شود، بيمار شفا يافته به ياري ورزش، حس اعتماد به نفس خود را باز مي‌يابد. در واقع بيمار با ورزش به خود و ديگران ثابت مي‌كند كه هنوز توانايي انجام كارهاي خود را دارد. در حقيقت مساله مهم اين است كه فرد در حال نقاهت يا شفا يافته، يك بيمار يا يك موجود ناتوان به نظر نرسد.

نكات كليدي ورزش در بيماران قلبي

از توجه به پنج اصل اساسي زير نبايد غفلت كرد:

۱– بيمار پس از ابتلاي به سكته‌ي قلبي مي‌تواند ورزش‌هايي را كه قبلا انجام مي‌داده است از سر بگيرد. مثلا، اگر شما قبل از سكته به طور منظم به ورزش دوچرخه‌سواري مي‌پرداخته‌ايد، پس از شفا يافتن هم با رعايت بعضي شرايط مي‌توانيد اين ورزش را ادامه دهيد. در عوض به هيچ‌وجه منطقي نيست كه به مرد ۶۰ ساله‌اي كه پيش از سكته هيچ‌گونه آشنايي با دوچرخه‌سواري نداشته اجازه دهيم به اين كار بپردازد.

۲ – براي يك بيمار آنچه هم است روش انجام دادن فعاليت‌هاي ورزشي است و نوع ورزش اهميت چنداني ندارد. به همين علت است كه بايد هر نوع فعاليت ورزشي رقابتي را بدون استثناء ممنوع شمرد. چرا؟ براي اينكه ورزشكار رها يافته از سكته، در هر لحظه بايد بر خود مسلط باشد و تحت تاثير رفتار حريف قرار نگيرد تا بتواند در هر لحظه كه بخواهد، متوقف شود يا فعاليت خود را كاهش دهد.

۳ – هرگز بلافاصله پس از صرف غذا ورزش نكنيد. يك استراحت دو ساعته نه فقط مطلوب بلكه ضروري است.

۴– بايد از فعاليت‌هاي ورزشي در گرما يا سرماي شديد (به ويژه در فضاي آزاد و سرد) پرهيز كرد.رعايت نظم، ترتيب و اعتدال در فعاليت‌هاي ورزشي، رسيدن به نوعي انضباط را در پي خواهد داشت كه مسلما در زمينه‌هاي ديگر زندگي روزانه نيز آثار مفيدي بر جاي خواهد گذاشت. پس بسيار مهم و حتي حياتي است كه اعتدال را رعايت كرده و هرگز تا مرحله‌ي خستگي، نفس نفس زدن و درد پيش نرويد. حتي لازم است كه خيلي پيش از اين مرحله دست از فعاليت بكشيد. پس از درك، پذيرش و رعايت اين اصول است كه مي‌توانيد به انتخاب ورزش مورد نظر خود بپردازيد.

انواع ورزش‌ها براي بيماران قلبي

انواع ورزش براي بيماران داراي سكته‌ي قلبي به سه گروه عمده تقسيم مي‌شود:۱ – ورزش‌هاي مطلوب ۲- ورزش‌هاي مشروط ۳- ورزش‌هاي ممنوع

ورزش‌هاي مطلوب

پياده‌روي: پياده‌روي، نه فقط مطلوب است بلكه توصيه هم مي‌شود.پياده‌روي يكي از بهترين ورزش‌ها در هواي آزاد است كه مي‌توانيد آهنگ و مدت آن را بر حسب وضع و حال خود انتخاب كنيد. پياده‌روي را مي‌توان در تمام فصول سال ادامه داد. مكان پياده‌روي بهتر است در زمين‌هاي ناهموار نباشد، پياده‌روي را نبايد با كوهنوردي اشتباه كرد. همچنين از پياده‌روي در هواي بسيار سرد و بسيار گرم و يا در جهت مخالف باد بايد اجتناب ورزيد. سرانجام فراموش نكنيد كه در محاسبات خود فاصله‌ها را در دو ضرب كنيد، چون همانطور كه مي‌دانيد بايد به فكر برگشتن هم باشيد.

ژيمناستيك: حركات روي بارفيكس و حلقه را بايد كنار بگذاريد. اما حركت‌هاي موزون و نرمش‌هاي ملايم اين ورزش نه فقط مجاز بلكه بسيار هم مطلوب شمرده مي‌شود. سعي كنيد اين حركت‌ها را طي دوره‌هاي زماني كوتاه‌مدت و در صورت امكان صبح‌ها انجام دهيد و از تلاش‌هاي سنگين و درازمدت بپرهيزيد.

شنا: ورزش مناسبي است، مشروط به آنكه از زياده‌روي اجتناب كنيد. شيرجه رفتن از ارتفاع زياد يا ۸۰۰ متر شناي كرال در آب بسيار سرد، چيزي نيست كه مناسب حال يك فرد رها يافته از سكته‌ي قلبي باشد. هر چند حتي قبل از سكته هم، چنين زياده‌روي‌هايي مناسب نيست. بهتر است در فصل مناسب، در آب مناسب و به اندازه و با آهنگ مناسب شنا كنيد، به‌تدريج وارد آب شويد تا دچار «گرفتگي» ماهيچه‌ها نشويد. حتي‌المقدور شناي قورباغه را به شناي كرال ترجيح دهيد. هر چند دقيقه يك بار بدون خجالت اندكي كنار استخر استراحت كنيد و از شناي انفرادي درازمدت و دور از ساحل نيز خودداري كنيد. شنا در آب رودخانه و درياچه‌هاي كوهستاني نيز توصيه نمي‌شود، زيرا آب معمولا بسيار سرد است. توجه داشته باشيد كه بلافاصله پس از صرف غذا به شنا مبادرت نكنيد و بگذاريد حداقل ۲ ساعت از صرف غذا بگذرد.

دوچرخه‌سوار: ورزشي است كه لزوما بايد با چند احتياط همراه باشد: اين ورزش را جز در زمين‌هاي هموار انجام ندهيد، به گشت و گذارهاي دور و دراز نرويد، در سرما و گرماي شديد ركاب نزنيد.اسب‌سواري: اين ورزش براي مبتلايان به سكته قلبي مناسب است. هر چند امكانات آن براي همه فراهم نيست. لازم به ذكر است كه پذيرش داوطلبان در باشگاه، منوط به موافقت پزشك متخصص قلب است.

پينگ‌پونگ: اين ورزش به شرط آنكه زياد به درازا نكشد، ممنوع نيست.

ورزش‌هاي مشروط

اسكي: اسكي را مي‌توان پس از گذشت ۲ سال از سكته، براي كساني كه قبلا به طور منظم به اين ورزش مي‌پرداخته‌اند، مجاز شمرد. اما توجه داشته باشيد كه در اين ورزش، علاوه بر خستگي ناشي از خود ورزش اسكي، خستگي‌هاي ديگري هم كه از محيط خاص اين ورزش ناشي مي‌شود بر اسكي‌بازان فشار مي‌آورد. ارتفاع، سرمازدگي در پيست از جمله دشواري‌هاي خاص ورزش اسكي هستند. بايد از اسكي در ارتفاعات بالا و در شيب‌هاي تند و با سرعت‌هاي زياد و جهش‌هاي چشمگير كلا پرهيز كرد.

ورزش‌هاي ممنوع

اين گونه ورزش‌ها كم نيستند، ولي ممنوعيت آنها چنان آشكار است كه نيازي به هيچ‌گونه توضيح يا توجيه ندارد. برخي از مسابقات ورزش‌هاي مطلقا ممنوع عبارتند از: مسابقات دووميداني، بسكتبال، بولينگ، بوكس، شكار، تمام مسابقه‌ها، شمشيربازي، كشتي، فوتبال، شيرجه، اسكي در ارتفاعات بالا و پيست‌هاي ناهموار، تنيس، واليبال، جودو، كاراته و مانند اينها.چنانكه ملاحظه مي‌فرماييد تمام ورزش‌هاي ممنوع خسته‌كننده‌اند و حتي شخص سالم را هم به نفس نفس مي‌اندازند.فرد بيمار، با ورزش مي‌تواند علاوه بر آنكه وضعيت روحي خود را بهبود بخشد، شرايط روحي و رواني مناسبي نيز در مقابل بيماري پيدا نمايد. به شرط آنكه در انتخاب نوع و نحوه ورزش كردن خود دقت لازم را بنمايد.

تمرین پلیومتریک چیست ؟

برای درک پلیومتریک و کاربرد آن باید نظر دقیقی به انواع انقباضات عضلانی بیندازیم.

ایزومتریک : انقباض ساکن – هیچ حرکتی در مفصل به وقوع نمی پیوندد و طول عضله ، در حالی که نیرو اعمال می شود ثابت باقی می ماند.

ایزوتونیک : انقباض پویا- فعالیت عضله و حرکت مفصل را با هم شامل می شود، به طوری که عضله در موقع اعمال نیرو طویل و یا کوتاه می شود. بنابر این دو نوع انقباض پویا وجود دارد:

1- اسنتریک واگرا (طویل شونده) – در این نوع انقباض عضله به دلیل کمبود توان در برابر فشار وارده وا می دهد و در حالی که کشیده می شود ،  هم زمان سعی در مقاومت در برابر بار وارده و متوقف ساختن حرکت مفصل را دارد ( انقباض تحت کشش ) . (درک این گونه انقباض از نوع انقباض  پویا،  کلید فهمیدن تمرین پلیومتریک است.)

2- متمرکز ( درون گرا) – در این نوع انقباض ، عضله ضمن اعمال نیرو کوتاه می شود.

بندرت پیش می آید که عضلات یکی از این سه نوع انقباض (ساکن ، پویای طویل شونده، پویای کوتاه شونده) را به طور مجزا انجام  دهد. انقباض عضلات و نحوه انقباضات به وسیله سه عامل که با هم کار می کنند ، تعیین می شود:

1.      اتصالات عضله به استخوانها.

2.      عضلاتی که با هم کار می کنند ( عمل مرکب).

3.      میزان تحریک به وسیله دستگاه عصبی.

مقصود از انقباض عضلانی ایجاد نیرو است. تولید نیرو از رابطه بین نیرو / سرعت متأثر است.

منظور این است که با افزایش سرعت، نیرو کاهش می یابد. در ورزش دو و میدانی به ایجاد بیشترین مقدار نیرو در کوتاهترین زمان، یعنی نیروی انفجاری علاقه مندیم. توان را می  توان حاصلضرب نیرو در سرعت تعریف کرد . ( سرعت × نیرو = توان)

از رابطه بین نیرو و سرعت  چنین دریافت می شود که در مورد سرعت، که در ارتباط با آن مقدار نیرو× سرعت در یک انقباض کوتاه شوند ( متمرکز)  می تواند افزایش یابد، محدودیتی وجود دارد. در این جا است که اصول پلیومتریک وارد میدان می شود. به تجربه نشان داده شده است که وقتی عضله تحت کشش قرار می گیرد، به صورت برون گرا کار می کند، می تواند با نیرویی که به میزان قابل توجهی بیش از نیروی وارده از یک انقباض متمرکز است ، مقاومت کند. هم چنین دریافته اند که نیروی برون گرا، با سرعت طولانی شدن ، تا نقطه ای افزایش می یابد

تنش زیادی که در این حالت به وجود می آید، به سرعت از میان می رود. این سفتی و نرمی به انقبا ض عضله در سطح سلولی بستگی دارد.این فعالیت فقط برای جزئی از یک ثانیه اتفاق می افتد و بعد از آن الیاف عضلانی به سرعت تنش خود را از دست می دهد.

به منظور بهره گیری از این تنش وکشسانی به وجود آمده در عضلات، عضله باید در این فاصله زمانی ، کوتاه شود. « تنش زیاد ایجاد شده در عضله ای که قبلاً کشیده شده، به عنوان پس زدن انعطافی ، که نیروی آن می تواند به نیروی ایجاد شده بوسیله انقباض کوتاه شونده ای که به دنبال خواهد داشت، اضافه شود»  . این فرآیند، چرخه « کشیده شدن – کوتاه شدن» انقباض عضلانی نامیده می شود و پایه اصلی تمرین پلیومتریک است.

برای بیان مطلب به زبان عملی مربیگری، می توان چنین عنوان کرد ، عضله ای که  تحت کشش قرار گرفته می تواند نیرویی بیش از نیروی  عضله ای که کشیده نشده است اعمال نماید. انقباض کوتاه شونده ای که بلافاصله پس از یک انقباض طویل شوند ( برون گرا) صورت می گیرد، انرژی انعطافی ذخیره شده در طی کشش را مورد استفاده قرار می دهد. به کار گیری انرژی انعطافی نیز به نوبه خود منتهی به ایجاد نیروی بیشتر در دوره زمانی کوتاه تر و بنا بر این ، توان انفجاری بیشتری می شود.

کلید کاربرد انرژی انعطافی ذخیره شده در طی مرحله کشش، کوتاه بودن زمان تداخل  است. زمان تداخل به زمانی که برای تغییر از مرحله طویل شدن/ وادادن، به مرحله کوتاه شدن یا کار غالب ( چیره شدن) عضله لازم است، اطلاق می شود. این مورد ما را به اصول کلیدی پلیومتریک هدایت می کند. سرعت کشش است که تجدید مصرف انرژی انعطافی و تبدیل انرژی شیمیایی به مکانیکی را تعیین می کند نه مقدار آن.

این روش تمرین در دهه ۱۹۶۰ توسط دانشمندان اتحاد جماهیر شوروی ابداع شد                                               

هدف این بود که قدرت پرش ورزشکاران روسی بیشتر شود. به تدریج این تکنیک در بین تمام کشورها رواج پیدا کرد، چون ثابت شد این روش در اکثر ورزش هایی که نیازمند دویدن سریع و پرش هستند بسیار مؤثر است.

پلیومتریک ها تمریناتی هستند که عضلات را قادر می سازند تا در کوتاه ترین زمان ممکن به حداکثر توان دست یابند.انجام این تمرینات به شما قدرت فوق العاده ای می دهد و به شما کمک می کند تا پرش عمودی خود را که یکی از مهمترین ویژگی های یک ورزشکار رزمی می باشد را افزایش دهید. این تمرینات می تواند سرعت و عکس العمل شما را در مبارزه نیز بسیار افزایش دهد و می تواند حتی پرش شما را تا ۴۰، ۵۰ اینچ و حتی تا ۶۰ اینچ (۱۰۰ ۱۵۰ سانتی متر ) افزایش دهد!

تمرین های پلیومتریک در یک مدت کوتاه زمانی نیروی زیادی را از سیستم عصبی و عضلانی شما می گیرد ، همچنین فشار زیادی را به مفاصل شما وارد می کند ، اگر این تمرینات خارج از برنامه ریزی صحیح و دقیق انجام گیرد ممکن آسیب های سختی را بر روی مفاصل و عضلات شما ایجاد کند. هرچند که بعد از این که این تمرینات را انجام دادید تاثیر فوق العاده آن بر روی بدنتان شما را به وجد می آورد و خستگی این تمرینات را فراموش خواهید کرد

در زمان های قدیم و در سلسه ی شیلا ، به رزمی کارانی که سوباک (تکواندو) کار می کردند، هورانگ می گفتند. پنج اصل راهنمای جنگجویان هورانگ وفاداری و وظیفه شناسی ، وظایف فرزندی ، قابل اعتماد بودن ، دلاوری و عدالت بود.
این پنج اصل در تكواندوی امروز به یازده اصل زیر تبدیل شده است. 

وقتی ورزشکار لباس سفید تکواندو را بر تن می کند، باید رفتار و منشی را داشته باشد که از یک تکواندوکار انتظار می رود. تکواندو پافشاری زیادی بر احترام به والدین ، مربی ، دوستان و ...  همچنین احترام به محیط ورزشی دارد. اعمالی که ورزشکار ، برای ورود به کلاس باید انجام بدهد .

1-احترام به پدر و مادر به نحو احسن
2-احترام به مربی در رفتار و گفتار
3-كلاس را با احترام دسته جمعی به مربی شروع كرده و با احترام گروهی نیز به پایان ببرید.
4-در هنگام ورود مربی به كلاس ، در صورتی كه تكواندوكاها در كلاس حضور دارند باید افراد حاضر ، به مربی احترام كلاسی بگذارند.
5-بدون اجازه مربی به كلاس وارد یا از آن خارج نشوید.
6-احترام گذاشتن به هم باشگاهی ها و دوستان
7-ادای احترام به محل تمرین به هنگام ورود به آن و خروج از آن ، حتی اگر كسی در آن نباشد.
8-دیرتر از مربی وارد كلاس نشوید اما در صورت دیر حاضر شدن در باشگاه ، حتما با اجازه مربی وارد كلاس شده و با اجازه او لباس عوض كنید
9-هیچگاه با كفش وارد محل تمرین نشوید.
10-همیشه تلفن همراه خود را خاموش یا ساكت (Silent) كرده و در كلاس به آن فكر نكنید.
11-بعد از یك جلسه غیبت ، بدون اجازه ی مربی لباس عوض نكنید.
12-با ظاهر آشفته در كلاس حاضر نشوید
13-قبل از هر جلسه تمرین ناخن خود را كوتاه كنید
14-یونیفرم خود را در پایان هر جلسه تمرین روي طناب آويزان كرده تا كاملا" هوا بخوردو هفته اي يكبار لباسها را شسته و اتو كنید.
15-هیچگاه بدون یونیفرم و كمربند تمرین نكنید
16-در كلاس نظم و سكوت را رعایت كنید و هیچگاه بیهوده صحبت نكنید
17-وقتی با مربی صحبت می كنید یا سوالی دارید ، حتماً چاریوت بایستید.

والدین عزیز، همانطور که میدانید یکی از صفاتی که به تکواندو نسبت میدهند ورزش سازنده کودکان است. مطمئنا شما پیشرفت درسی و اخلاقی و همچنین شادمانی فرزندتان را آرزو دارید. در متن زیر چند خصوصیت را که برای شاد بودن، باید در کودکان باشد به طور مختصر بررسی میکنیم و شرح میدهیم چگونه تکواندو به آن ها کمک می کند به این خصوصیات دست یابند. 

» سلامت جسمی
کودکان باید این را بفهمند که داشتن زندگی سالم و سلامت چکیده ی همه ی خصوصیات خوب است. سه معیار باعث زندگی سالم و سلامت می شوند: تمرین ، تغذیه و بهداشت. تکواندو به کودکان در معیار تمرین کمک میکند و در کنار آن، کودک را به دو معیار دیگر هم راهنمایی میکند. مثلا اساتید تکواندو به آنها میگویند که خوردن غذاهای سالم و مقوی از آنان مبارزین خوبی خواهد ساخت و همچنین از آنها میخواهند در کلاس مساله ی بهداشت را رعایت کنند و با انجام این کار در کلاس، آنان عادت می کنند در همه ی کارهای خود بهداشت را رعایت کنند.

» تسلط بر هوای نفس
کودکان باید یاد بگیرند چگونه رفتار و کارهای خود را کنترل کنند. اگر خانواده ها برای رفتار کودکان حد و مرزی تعیین نکنند و یا حد و مرز را تعیین کنند ولی توجه زیادی به رعایت کردن آن توسط کودک نکنند یادگیری تسلط بر هوای نفس برای کودکان سخت می شود و این فکر در آنها بوجود می آید که این حد و مرز را میتوانند تغییر دهند. تکواندو قوانین رفتاری دارد که باید اکیدا رعایت شوند. اگر کودک بخواهد به تمرین با دوستانش ادامه دهد باید یاد بگیرد رفتارش را کنترل کند و گرنه باید منتظر عواقب آن باشد.

» تمرکز
تکواندو با دو روش به کودکان یاد میدهد تمرکز حواس داشته باشند و حواس پرتی را از خود دور کنند.
1-تمرین فرم های تکواندو نیازمند داشتن تمرکز حواس برای اجرای دقیق فرم است. کودکان با تمرین این فرم ها بطور نا خود آگاه پس از مدتی دارای تمرکز حواس می شوند.
2- مبارزه ی تکواندو تمام فکر و تمرکز فرد را می طلبد و گرنه آن فرد در مبارزه شکست خواهد خورد. با تمرین مبارزه ی تکواندو کودک یاد میگیرد فکر خود را بطور کامل یک جا متمرکز کند.

» احترام
کودک بی ادب به کسی احترام نمی گذارد و در افکار خودش ، خودش را فردی می بیند که شایسته ی احترام نیست و عزت نفس را از همان سن کم از دست می دهد. تکواندو به کودکان یاد می دهد نه تنها در کلاس و نسبت با استاد بلکه در هر زمانی و مکانی و نسبت به همه مودب باشند و مهمترین کار تکواندو برای آموزش این خصوصیت، احترام گذاشتن اساتید به شخصیت همه شاگردان است و وقتی کودکی دید در کلاس تکواندو مورد احترام قرار میگیرد، خود بخود رفتار و ادب در وجود او جوانه می زند.

» اعتماد به نفس
تکواندو به کودکان می آموزد در هر کاری ماهر باشند و این مسئله در آنها ایجاد اعتماد به نفس می کند. همه میدانند که وقتی کسی بر کاری مسلط باشد در انجام آن کار اعتماد به نفس کامل خواهد داشت. و اعتماد به نفس کم کم به تمام جنبه های زندگی کودک وارد میشود.

 » تقویت ایمان و معنویت
البته تقویت ایمان کودک وظیفه ی والدین است. به کودکتان بیاموزید با خدا رابطه واقعی برقرار کند و این رابطه را همیشه حفظ کند. یکی از بهترین راه های برقراری این رابطه آموزش نماز و قرآن از همان سن کم است. امروزه متاسفانه خیلی افراد حقیقتی را به نام _کار خیر و کار زشت_ قبول ندارند یعنی به نظر آن ها انسان می تواند هر کاری که دلش خواست بکند و هیچ مانعی برای او وجود ندارد. بدون درک حقیقت، کودکان هرگز وجود رنگ خاکستری را بین سیاه و سفید که مردم در آن آزادند که راه حق یا باطل را انتخاب کنند درک نخواهند کرد و طبیعتا خود را از همان ابتدا در تیرگی می بینند. جالب اینجاست که در بعضی کشورها تکواندو را در موسسات مذهبی آموزش می دهند. البته این کشورها این کار را فقط در مورد تکواندو انجام می دهند و نه هیچ رشته ی دیگر. با این اوصاف تکواندو بگونه ای به تقویت ایمان افراد بخصوص کودکان هم کمک میکند.

» صداقت
صداقت بدون شک خیلی فراتر از فقط دروغ نگفتن است. صداقت به معنی عقیده و هنر خوب بودن است و باز تاکید میکنم نه فقط به معنی نگفتن دروغ. صداقت نشانه ی عزت نفس است چون فرد دارای عزت نفس خودش را در مورد کارهایش مسئول میداند و همین احساس مسئولیت است که باعث راستی و درستی فرد میشود. کسی که کارهایش درست باشند نیازی به دروغ گفتن و فریب دیگران ندارد. تکواندو به کودکان یاد میدهد راستگو باشند حتی در مواردی که راستگویی سخت است و یا عرف نیست.


» شجاعت
اگر کودکی دائما از چیزی بترسد کم کم توانایی رویارویی با محیط اطرافش را از دست می دهد. در این صورت به جای کسب تجربه از زندگی، فقط آسودگی خاطر او کم و کمتر می شود و این باعث سخت شدن زندگی از همان سن کم برایش میشود و می تواند عواقبی جبران ناپذیر داشته باشد. ترس باعث عقب کشیدن کودک و جلوگیری از تجربه ی چیزهای جدید میشود و همین مسئله باعث عقب ماندگی رفتاری میشود. تکواندو به کودکان یاد می دهد چگونه با ترس خود روبرو شده و بر آن تسلط یابند. در نتیجه شجاعت آنها زیادتر شده و دیگر از تجربه ی چیزهای جدید نمی ترسند.

» کمک
کودک باید لذت کمک کردن به دیگران را حس کند تا در آینده فردی شود که به جامعه اش کمک کند. هنرجویان تکواندو یاد میگیرند به شاگردان مبتدی آموزش دهند. بدین وسیله آنها میفهمند که کمک کردن به بقیه چه احساسی خوب در آن ها بوجود می آورد. 

» خوش بینی
کودکان باید به زندگی خود مثبت نگاه کنند نه منفی. اساتید واقعی تکواندو هرگز به یک هنرجو نمیگویند تو این تکنیک را اشتباه اجرا میکنی. بلکه آنها را تشویق میکنند و میگویند چگونه میتوان آن تکنیک را بهتر اجرا کرد. در نتیجه کودک نگاهی مثبت به آینده ی خود خواهد داشت و توانایی انجام هر کاری را در خود خواهد دید.

» مسئولیت پذیری
تکواندو به کودکان یاد میدهد تا هم در برابر کارهای خودشان و هم در برابر کارهایی که به آنها واگذار میشود مثلا دادن آموزش به هنرجویان با درجه پایین تر مسئول باشند. وقتی استادی احساس کرد شاگردش مسئولیت پذیری را یاد گرفته و در برابر کارهایش احساس مسئولیت میکند ، وظایف بزرگتری به او محول میکند.

 » آداب معاشرت
متاسفانه در دنیای ماشینی امروزه که روابط بین همسایه ها و اقوام روزبه روز در حال کمتر شدن است، اغلب کودکان هرگز آداب معاشرت را یاد نمی گیرند و وقتی به سنی می رسند که باید با جامعه روبرو شوند احساس کمبود و ناتوانی می کنند. این مشکل فقط با رابطه داشتن کودک با دیگران حل میشود. کودکی که با افراد مختلف رابطه داشته باشد، انواع رفتارها و کارها را می بیند، میتواند خوب و بعد را تشخیص داده و در زندگی خودش اعمال کند. رفتن به کلاس های تکواندو باعث میشود کودک شما با افراد زیادی هم در سن و سال خود، هم بزرگتر و هم کوچکتر رابطه داشته باشد و می تواند آداب معاشرت و رفتارهای مناسب را یاد بگیرد. و وقتی به سنی رسید که لازم بود با جامعه روبرو شود، پخته و باتجربه خواهد بود.

» ایستادگی
گاهی اوقات چیزی را که میخواهیم به آسانی بدست نمی آید. در تکواندو بعضی کودکان دیرتر از بعضی دیگر ارتقاﺀ درجه پیدا میکنند. تکواندو به کودکان می آموزد تسلیم نشوند و اگر میخواهند موفق شوند باید در کارهایشان ایستادگی کنند.
نکته ی خیلی مهم : والدین عزیز اگر فکر می کنید با وجود تمام این مزایا تکواندو ممکن است باعث آسیب دیدن کودک شما شود باید به عرض شما عزیزان برسانم که مبارزه ی تکواندو با وسایل ایمنی کامل شامل: کلاه ، محافظ شکم و سینه ، دستکش ، ساق بند ، ساعد بند ، بیضه بند و روپا بند انجام میشود و از میان هنرهای رزمی کمترین میزان آسیب دیدگی را دارد. پس اصلا لازم نیست نگران آسیب دیدگی فرزندتان در این ورزش باشید. در ضمن اصلا فکر نکنید تکواندو فقط بدرد پسران می خورد بلکه دختران نیز می توانند از تمام مزایای آن بهره ببرند. پس کودکان را از این همه کمک و مزیت محروم نکنید.

در مسابقات  بدلیل نا اگاهی بازیکنان و بعضی کوچها از قوانین مسابقه و طریقه امتیاز گیری غالبا دیده میشود که بازیکنان به امتیاز دادن داوران معترض هستند و در تصورشان چنین میپرورانند که حقشان ضایع شده است.در اینجا یک سری مطالب کلی از قوانین را اورده ام و امید وارم که مورد استفاده  هنرجویان  تکواندو قرار گیرد.و سعی در این دارم که اکثر قوانین را توضیح بدهم.البته چون زمان زیادی میبرد در چندین قسمت توضیح داده میشود.  

مسابقات تكواندو داراي قوانين ويژه اي است كه بايد هنرجويان با آگاهي از اين قوانين برنامه هاي تمرين و آماده سازي خود را تنظيم و اجرا نمايند .

نام نويسي :

 براي شركت در يك مسابقه اولین کار ثبت نام است .براي نام نويسي در هر مسابقه بنا بر سطح فني آن و نيز رده سني مداركي لازم است كه هنرجو بايد آنها را در زمان نام نويسي تحويل دهد . هنرجويان بايد به تاريخ و مكان نام نويسي و وزن كشي توجه داشته ، آنها را ياد داشت كرده  به خاطر بسپارند .

 وزن كشي :

 زمان و مكان وزن كشي در هر مسابقه توسط مسئولين اعلام مي شود . در مسابقات رسمي ، وزن كشي روز قبل از مسابقه انجام مي شود . بنابرين هنرجو بايد در وقت اعلام شده در محل وزن كشي حاضر و وزن كشي نمايد . وزن كشي يك بار انجام مي شود و تنها ورزشكاراني كه در بار اول به وزني كه نام نويسي كرده اند نرسند مي توانند يكبار ديگر در وزن كشي شركت كنند .

 لباس و تجهيزات ايمني : 

 لباس مبارزين همان توبوك ( لباس مخصوص تكواندو،شلوار ،پیراهن وکمربند ) است . تجهيزات ايمني نيز عبارتند از : كلاه ايمني ، محافظ تنه ( هوگو ) ،لثه بند،دستکش،  محافظ كشاله ران ( كاپ ) ، ساق بند و ساعد بند . براي ايمني و پيشگيري از آسيب ها  محافط روي پا (که اصطلاحا رو پایی کفته میشود)براي مبارزين رده سني زير 14 سال اجباري است .اگر چه  در حال حاضر استفاده از محافظ لثه در اختيار مبارزين است ، ولي براي پيشگيري از آسيب هاي دهان و دندان بهتر است كه هنرجويان محافظ لثه را حتي در تمرينات به كار ببرند . دستكش نيز از تجهيزات ايمني مبارزين است . رنگ آن بايد با رنگ محافظ تنه يكسان باشد .

اصول امتيازگيري در مسابقات :

 هر تكنيكي در مسابقات امتياز يا نمره ندارد . داوران بر اساس قوانين تنها به تكنيك هايي امتياز مي دهند كه داراي شرايط ويژه اي باشند . اين شرايط عبارتند از :

۱ : نقاط ضربه زننده :

 -  در مسابقات تكواندو تنها با مشت يا پا مي توان براي كسب امتياز به حريف ضربه زد .

 -  در مورد مشت باید توجه كرد كه ضربه زدن با دو استخوان جلوي  مشت ميتواند امتياز داشته باشد .

 -  در مورد پا بايد توجه كنيد كه با قمست هايي از پا كه پايين تر از مچ قرار دارند،  ضربه بزنيد .

۲ : مناطق بدن حريف :

ضربه زدن به هر نقطه از بدن حريف داراي امتياز نيست .  مناطق ويژه اي از بدن حريف به عنوان هدف مشخص شده اند . اين مناطق صورت و تنه هستند .

 منطقه اي از صورت كه از بالا تا پايين بين محل رويدن موي سر و گردن قرار دارد و از چپ به راست ، منطقه اي كه بين پشت دو گوش قرار گرفته ، منطفه مجاز در صورت است و ضربه زدن به

پشت سر امتياز ندارد و چنانچه به عمد باشد ، جريمه مي گردد.  

 در مورد تنه ، مي توان به منطقه اي كه توسط محافظ تنه ( هوگو ) پوشانده شده ( منطقه رنگي هوگو ) ضربه زد . ضربه زدن به بند هاي هوگو يا ستون فقرات كه داراي محافظ نمي باشد ،

مجاز نيست و در صورت عمدي بودن ضربه به پشت جريمه هم دارد . ضربات به  منطقه هوگو يك امتياز دارند .البته در هوگوهای جدید و استاندارد کل پشت تا ستون فقرات پوشیده میشود. 

۳ : ضربه موثر :

 ضربه اي است كه با نقاط مجاز ضربه زننده به مناطق مجاز بدن حربف زده و داراي يكي از شرايط زير هم باشد:

 ۱- حريف را تكان دهد .

2- حريف را به شدت بر زمين بياندازد يا گيج كند .

3- داراي صدايي بسيار بلند باشد .

4- آنچنان قوي باشد كه حريف در آن لحظه نتواند به مسابقه ادامه دهد .

بنابرين بايد توجه كنيد كه هر ضربه اي حتي اگر بسيار قوي باشد  يا  اينكه حريف را بر زمين  بياندازد ، داراي  امتياز نيست . داوران بهترين كارشناسان براي تعيين امتياز هستند و يك مبارز خوب و حرفه اي هرگز در كار داوران مداخله نمي كند .

۴ : باطل شدن امتياز :

اگر مبارزي براي كسب امتياز حريف را بگيرد يا هل دهد و يا خطاي ديگري را انجام دهد ، سرداور امتياز آن تكنيك را باطل و به مبارز جريمه لازم را مي دهد .(کیونگو یا کامچو)

راند چهارم يا راند طلايي قوانين خاصي دارد كه بايد مبارزين با آن آشنا باشند .

راند طلايي از امتياز صفر بر صفر شروع مي‌شود. مبارزي كه اولين امتياز را بگيرد برنده است

توجه داشته باشيد كه داوران تنها به يك مبارز امتياز خواهند داد.

ضمناً مبارزي كه در راند چهارم يك امتياز منفي  بگيرد، بازنده خواهد بود.

چنانچه راند چهارم نيز با تساوي به پايان برسد، داوران برتري يكي از مبارزين را براساس راند چهارم

مشخص خواهند كرد. برتري مبارزين در مسابقه بر اساس ابتكار عمل ايشان مشخص مي‌گردد.

مواردي كه  داوران براي تعيين برتري در نظر مي‌گيرند عبارتند از:

1)  مبارزي كه بيشتر حمله‌اي كار كرده است.

2)  مبارزي كه تكنيك‌هاي بيشتري زده است.

3)  مبارزي كه تكنيك‌هاي دشوار و يا تركيبي بيشتري اجرا كرده است.

4)   مبارزي كه داراي اخلاق ورزشي بهتري بوده است.

اگرچه موارد قانوني روشن است، ولي بايد در نظر داشته باشيد كه نتيجه مساوي

 به معناي برد نيست. بلكه بيشتر معني بازنده مي‌دهد. بنابراين تلاش نماييد تا در پايان

 مسابقات به نتيجه مساوي نرسيد و كار به راند طلايي نكشد .

• تقسیم بدن انسان

۱- سر و گردن: الگول ۲- شکم وسینه: ممتونگ ۳- باسن به پایین: آره

• نشستهای تکواندو

۱- نشست بلند: آپ کوبی ۲- نشست کوتاه: آپ سوگی ۳- نشست روی پای عقب: دیت کوبی

• انواع دفاع اولیه و عمده

۱- الگو ل ماکی:دفاع از سرو صورت با ساعد دست ۲- موم تونگ ماکی: دفاع از سینه و شکم با ساعد دست ۳- آره ماکی: دفاع از پایین بدن با ساعد دست

• انواع فرم: در تکواندو ۱۷ فرم وجود دارد که با شماره شان از ۱ تا ۱۷ معرف می‌شوند.
• کمربندهای تکواند: زرد، سبز، آبی، قرمز، مشکی
• کمربند مشکی از دان ۱ تا دان ۱۰ درجه‌بندی شده‌است.
• انواع خطا و امتیازات: پشت‌سر، پشت گردن، پشت کمر و از کمر به پایین خطا گفته می‌شود و فاقد امتیاز است.  و ضربه به صورت و کل صورت و از گردن تا کمر امتیازدارد. البته  ضربه بایدشرایط امتیاز را دارا باشد (یعنی قدرت لازم را داشته باشد) .

لباس و وسایل محافظ بدن : ۱- هوگو: ضربه‌گیر که محافظ سینه و شکم است. ۲- کلاه: محافظ سروصورت است. ۳- ساق‌بند: محافظ ساقهای پاست. ۴- نانشیم (بیضه‌بند): محافظ بیضه‌است. ۵- ساعد بند: محافظ ساعدهای دست می‌باشد.۶.لثه بند :محافظت از دندانهاو فک ۷.دستکش

• زمان راندها و استراحت:

خردسالان: ۵/۱ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت نونهالان: ۵/۱ دقیقه و یک۱ دقیقه استراحت نوجوانان: ۲ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت جوانان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بزرگسالان: ۳ دقیقه و ۱ دقیقه استراحت بانوان خردسالان : ۱ دقیقه نوجوانان: ۲ دقیقه جوانان: ۲ دقیقه - چهار وزن المپیکی عبارتنداز: - منهای ۵۸ کیلوگرم - منهای ۶۸ کیلوگرم - منهای ۸۰ کیلوگرم - به اضافه ۸۰ کیلوگرم -

• مشخصات تشک: ابعاد تشک ۱۲×۱۲ متر است و داخل آن مربعی به ابعاد ۸×۸ متر وجود دارد که محوسط مسابقه‌است. دو مبارز به فاصله ۱ متر از هم می‌ایستند و سرداور به فاصله ۵/۱ متر در مقابل آنها قرار می‌گیرد.
• تعداد داوران: ۵ داور شامل یک سرداور در داخل تشک و ۴ قاضی در اطراف تشک، ضمن اینکه یک پزشک و یک منشی در کنار تشک حضور دارند.
• انواع ضربات پا:

۱- آپ چاگی: ضربه با سینه پا ۲- دولیو چاگی: ضربه با روی پا به صورت ۳- تی چاگی: ضربه از عقب به تنه وصورت با پاشه پا ۴- موم دولیو چاگی: چرخش و ضربه با پاشنه پا ۵- موم دولیو یوب چاگی: چرخش و ضربه با تیغه پا

اهميت مصرف كلسيم و آهن در نحوه عملكرد ورزشكاران

کلسیم به استخوانهای شما کمک میکند تا برای ایستادگی در مقابل استرس وزن توانایی کافی داشته باشند.در افراد سالم،در استخوانها در پاسخ به ورزش کلسیم بیشتری ذخیره میگردد و در نواحی استرس تراکم بیشتری می یابد.ورزشکاران ممکن است دچار شکستگیهای تلشی(ترک های کوچک در استخوان که اکثر اوقات در قسمت پایین ساق پاها رخ میدهند.)در اثر استرس مضاعف و یا ضعف استخوانها شوند.دریافت کلسیم ناکافی میتواند استخوانها را ضعیف سازد و باعث شود که حساسیت بیشتری به شکستگیهای تلشی پیدا کنند.

کمبود کلسیم دارای دو اثر کوتاه مدت و دراز مدت است،اولین مشکل اینست که تراکم استخوانی پایین میتواند به شکستگی های تلشی منجر شود.آثار دراز مدت شامل پیدایش پوکی استخوان یا استئوپوروز(استخوانهای ترد و شکننده)در سالهای بعدی عمر هستند.

نیاز به کلسیم در مردان و زنان،ورزشکاران و غیرورزشکاران مشابه و به اندازه1200 میلی گرم در روز است.در صورتی که ورزشکاران کالری مورد نیاز خود را دریافت کنند،براحتی میتوانند نیاز خود را به کلسیم تأمین کنند.شیر بسیار بهتر از مکملهای کلسیم است،چرا که علاوه بر کلسیم،پروتئین،کربوهیدراتها،منیزیم،فسفر،بور و ریبوفلاوین را تأمین میکند.

در بعضی وضعیتها لازم است که ورزشکاران جایگزینی برای شیر پیدا کنند.زمانی که ورزشکاران عدم تحکل لاکتوز داشته باشند،جایگزینی آنزیمی توصیه می شود و در صورتی که موثر نبودند،غذاهای پر کلسیم نظیر اسفناج،کلم و گل کلم توصیه میگردند.در مجموع تأکید بیشتر بر روی مواد غذایی است و مکمل ها به عنوان آخرین حربه استفاده میشوند.

آهن

آهن چند نقش مهم در بدن شما ایفا میکند.سلولهای قرمز خون را میسازد،که حمل اکسیژن در تمام بدن را به عهده دارد،در تبدیل غذا به انرژی کمک میکند و به مبارزه با عفونتها کمک مینماید.نقش آهن در حمل اکسیژن بویژه در طی ورزش حائز اهمیت است.بدون آهن،بدن شما قادر به ساخت گلبولهای قرمز سالم و رساندن اکسیژن کافی به عضلات،مغز و سایر احشاء نمی باشد.افت محسوس در ذخایر آهن،آنمی کمبود آهن نامیده میشود. در کل زنان نسبت به مردان نیاز به آهن بیشتری دارند تا آهن از دست رفته در طی قاعدگی را جبران نمایند ولی ورزشکاران احتمالاً نیاز به آهن خیلی بیشتری نسبت به غیرورزشکاران ندارند.هرچند ابهاماتی در این مورد در تحقیقات پزشکی وجود دارد.آهن کافی را میتوان از رژیم غذایی بدست آورد. البته این امر مستلزم عادات خوب تغذیه ای است.

بزرگترین مشکل در رابطه با آهن آن است که خیلی فراوان نیست.هر 1000 کالری بطور متوسط حاوی 6 میلی گرم آهن است و زنان نیاز به 15 میلی گرم در روز دارند(مردان به 10 میلی گرم در روز نیاز دارند).در زنانی که رژیم کم کالری دارند در اغلب موارد نیاز به آهن تأمین نمیشود(از آنجا که مردان دریافت کالری بیشتر و نیاز کمتری دارند،برای آنها کمبود آهن کمتر اتفاق می افتد) تأکید بر مصرف رژیم پرکربوهیدرات و کم چربی توسط ورزشکاران در دریافت آهن پایین نقش دارد.گوشت قرم که معمولاً در ورزشکاران از مصرف آن اجتناب میشود،یکی از غنی ترین منابع آهن است.غذاهای غیرگوشتی پر کربوهیدرات محتوی آهن کمتری هستند بسیاری از ورزشکاران دانش آموز و دانشجو درصد بالایی از کالری خود را از غذاهای کم محتوا تأمین میکنند که خود بر شدت مشکل می افزاید.

علاوه بر دسترسی محدود به آهن جذب آن نیز کم است و بسته به منبع غذایی از 2 تا40درصد متغیر است.حول و حوش 35- 25 درصد آهن موجود در گوشت جذب می شود،حال آنکه تنها 20-2 درصد آهن موجود در منابع گیاهی جذب میگردد.

 اين مطلب را مد نظر داشته باشيد كه حتي كاهش جزيي در كالري دريافتي طي دوره هاي تمرين سنگين بدن شما را از مواد مغذي كه براي ساخت عضله و كارآيي مطلوب لازم است، محروم مي كند. به همين دليل توصيه مي شود كه ورزشكاران وزن خود را در زمان تعطيلي مسابقات كاهش دهند تا از اثرات مضر محدوديت غذايي طي فصل رقابت اجتناب شود.

يك فرمول ساده براي كاهش وزن وجود دارد، شما لازم است كه كالري بيشتري از كالري مصرفي خود بسوزانيد. اگر يك برنامه ورزشي منظم داريد، بايد قادر باشيد از طريق كاهش ملايم در دريافت كالري خود نيم تا يك كيلوگرم را در هفته كاهش دهيد (اين ميزان كاهش نبايد از500 كالري در روز بيشتر باشد)

               
      هرم غذايي تغذيه

دوست ورزشکار، تغذیه یکی از اساسی ترین مباحث در تامین انرژی و قوای کافی ورزشکار است. خصوصا در دوران پیش از مسابقه. رژیم غذایی ورزشکار باید به طور فردی تنظیم شود. از این رو قد، سن ، وزن و رشته ورزشی مورد نیاز است. ابتدا باید از سلامت کامل بدنی تان مطمئن باشید. رژیم غذایی باید به تدریج اضافه شود و بصورت متعادل باشد.

شاید فقط یک ورزشکار حرفه ای از ارزش تغذیه در انجام ورزش ها آگاه باشد و به خوبی نقش تغییراتی را که رژیم غذایی در بهبود انجام تمرینات دارد را درک کند. شواهد بسیاری نشان دهنده رابطه بین مصرف غذا و انجام ورزش ها هستند. همچنین یک رژیم غذایی بد، به طور یقین اثر منفی بر انجام حرکات ورزشی، حتی اگر به صورت غیر حرفه ای باشند، دارد. یک رژیم غذایی که شامل مقدار کافی از کالری، ویتامین ها، مواد معدنی و پروتئین باشد، انرژی لازم برای انجام یک مسابقه و یا یک ورزژش تفریحی را تامین می کند. توصیه های لازم در این زمینه: ترکیبات یک رژیم غذایی که برای یک ورزش کار توصیه می شود، تا حدودی با رژیم غذایی افراد معمولی تفاوت دارد. اگرچه هرم غذایی راهنمای بسیار خوبی در این زمینه است، با این حال مقدار مصرف هر گروه از غذاها، بسته به نوع ورزش و میزان تمرینات و هم چنین زمان انجام آنها متفاوت است. علاوه بر این، کالری مورد نیاز بسته به سایز، سن، جنسیت و میزان انجام ورزش ها و حرکات ورزشی دارد و به همین دلیل، تعداد وعده های غذا نیز از فردی به فرد دیگری متغییر است. هرم غذایی؛ راهنمای خوبی برای چگونگی مصرف انواع غذاها است و اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، ویتامین ها و دیگر مواد معدنی لازم به بدن خواهد رسید.در اينجا ما چند توصيه در خصوص  تغذيه قبل و بعد از هر مسابقه ورزشي آورديم اميد است مورد استفاده قرار گيرد:

تغذيه قبل از شروع  مسابقه :

آب كافي بنوشيد. يك الگوي پيشنهادي براي مصرف آب به شرح زيراست: 

1- دو ليوان آب، 2 ساعت قبل از مسابقه.

2-يك ليوان آب، 1 ساعت قبل از مسابقه.

3 -يك ليوان آب، نيم‌ساعت قبل از مسابقه.

خلاصه، براي نوشيدن آب منتظر تشنگي نشويد. مصرف 1 تا 4 گرم كربوهيدرات (مواد قندي) به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در فاصله 6 ساعت مانده به مسابقه. اگر مسابقات حدود 60 دقيقه يا كمتر بود، مصرف 150 تا 200 سي‌سي آب (حدود 12 سي‌سي به ازاي هر 15 تا 20 دقيقه) الزامي است. در مسابقات بالاي 60 دقيقه، مصرف نوشيدني‌هاي ورزشي با 6 تا 8 درصد گلوكز و حدود 2 تا 3 گرم نمك در 100 سي‌سي آب (150 تا 200 سي‌سي نوشيدني ورزشي به ازاي هر 15 تا 20 دقيقه) الزامي است.

تغذيه پس از پايان مسابقه:

بديهي است كه ورزشكاران حين ورزش تعريق زياد داشته و آب از دست مي‌دهند. همچنين ذخاير گليكوژن (قند ذخيره‌اي بدن) خويش را نيز تخليه كرده بلافاصله پس از مسابقه بايد آغاز به جبران کنند. - نوشيدن مايعات بلافاصله پس از مسابقه بايد آغاز شود. - جايگزيني گليكوژن (ذخيره قند بدن) قبل از مسابقه بعدي اهميت زيادي دارد. اين جايگزين تا 48 ساعت اتفاق مي‌افتد. بهترين زمان براي جايگزيني گليكوژن عضله چند ساعت اول بعد از مسابقه است. - تا 6 ساعت اول بهتر است از كربوهيدرات با شاخص قندي بالا مصرف كنيم. كربوهيدرات‌هاي (قندهاي) ساده مثل قند و شكر و آب‌نبات و شكلات و خرما و عسل و... - تا 24 ساعت اول 5 درصد كربوهيدرات پيچيده (مثل برنج، ماكاروني، نان و...) - و 24 ساعت دوم مصرف كربوهيدرات پيچيده (مثل نشاسته، برنج، ماكاروني و نان ) ارجحيت دارد. الكتروليت‌ها هم كه توسط تعريق ازدست‌رفته تقريبا با مصرف اولين وعده غذايي جايگزين مي‌شود.  

انتخاب یک رشته ورزشی یکی از دغدغه هایی است که در تمامی دوران  فکر پسرها و دخترها را به خودش مشغول کرده . و خانواده ها هم از زمان کوچکی فرزندشان به آن فکر می کنند .

من به همه کسانی که پر انرژی هستند و ورزش را به عنوان یک رکن زندگیشان میخواهند انتخاب کنند ٬ ورزش تکواندو را پیشنهاد میکنم .

 هركسی دلایل خودش را برای انتخاب ورزش تكواندو دارد .

بعضی افراد به دلایل فیزیكی مانند شرایط تمرینی ٬ استقامتی كه بدست

می آورند و یا دفاع شخصی  این ورزش را ادامه می دهند.

بعضی افراد برای تقویت شخصیت مثل تقویت انظباط شخصی و یا كسب

شهرت به این ورزش می پردازند .

و تعدادی از افراد بخاطر مزایای روحی مانند كسب آرامش روحی و تقویت

ذهن و تمركز به این ورزش می پردازند .

تكواندو ورزشی است كه علاوه بر پرتحرك بودن و تقویت قوای جسمانی به

تقویت روحیه انسان می پردازد ( حتی اصول تكنیك ها در بعضی از فرم

های آن نشات گرفته از صلابت و آرامش است)با اینكه تكواندو ورزشی

رزمی و پربرخورد است ولی بخاطر نوع لباس مبارزه ( هوگو )  و

قوانین مبارزه  باعث شده كمترین صدمات فیزیكی را داشته باشد .

اگر كسی تنها برای سلامتی بخواهد ورزش نماید ٬ با انتخاب این ورزش

علاوه بر ورزیدگی به روحیه ای قوی و اعتماد به نفس مثال زدنی دست

 می یابد . و اگر شور و شوق مبارزات جهانی را در سر می پرورانید

 این ورزش راحت تر از هر ورزش رزمی دیگر به شما جهت حضور در

میادین جهانی كمك می كند .

این ورزش نه تنها با درس و ادامه تحصیلات منافاتی ندارد بلكه به علت آنكه

 انرژی مازاد افراد را به طور صحیحی به توانمندی تبدیل می كند و

 تقویت كننده تمركز و نیروی فكریست  حتی در زمان امتحانات درسی نیز

 برای دانش آموزان مفید است .

این ورزش در بعضی از دانشگاه های آمریكا ( مانند دانشگاه Boston )

بصورت كلاسیك تدریس می شود .

شرط سني ورود به ورزش تكواندو

 هرچند برای این ورزش شرایط سنی مطرح نیست و هر كس با هر سنی می تواند به این ورزش بپردازد ولی اگر كودكان خود را  از نونهالی با این  ورزش آشنا كنیم علاوه بر اینكه شرایط آرمانی برای حضور آنان را در میادین جهانی فراهم می كنیم  ٬ پشتوانه و بنیه این ورزش زیبا را در كشور عزیزمان تقویت می كنیم  و میتوانیم امیدوار باشیم بتوانیم حرف اول رادر میادین جهانی بزنیم ( به امید آن روز ) .

مكان ورزش تكواندو باشگاه تكواندو است . ملاك انتخاب باشگاه بالا یا پایین شهر بودن باشگاه نیست بلكه استادی است كه درآن باشگاه تمرین می دهد. الحمدلله با توجه به رشد خوب این ورزش در كشور عزیزمان ٬ گسترش باشگاه های تكواندو و مربیان با تجربه در سطح كشور مناسب است به طوری كه هر كس به راحتی میتواند باشگاهی را در محله زندگی خود انتخاب نماید و در آن به تمرین بپردازد .

·         مهم‌ترین حقیقتی که درباره تکواندو می‌توان گفت این است که، نه تنها این ورزش یک هنر ممتاز و برتر در زمینه دفاع شخصی است، بلکه ورزش بسیار مفیدی برای ذهن نیز به شمار می‌رود. تمرینات تکواندو به ورزشکار اعتماد به نفس می‌‌دهد و همین مساله باعث می‌شود تا در مواجهه با رقیب بتواند بر او غلبه کند، ضمن اینکه با تعمیم دادن آن به کل زندگی فرد قدرت وی در مقابله با مشکلات هم بالا می‌رود.

به علاوه این توانایی ذهنی به انسان در بهبود روابط اجتماعی اش نیز کمک شایانی می‌کند. تکواندو در مجموع باعث بالا رفتن آمادگی جسمی، روحی و حسی می‌شود. امروزه این ورزش یکی از شناخته شده‌ترین ورزش رزمی مردم آسیای شرقی و به ویژه کره به شمار می‌رود.

اولین بار به صورت رسمی در اواسط دهه 1950 گروهی از نظامیان کره‌ای با هم تصمیم گرفتند این ورزش را که آمیزه‌ای از حرکات آزاد دست و ضربات پا است سازماندهی کنند که پس از آن به تکواندو معروف شد که به سرعت در طول 30 سال اخیر به یکی از موثرترین و کاربردی‌ترین شیوه‌های دفاع شخصی بدون استفاده از سلاح سرد و گرم تبدیل شد، و امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرامی گیریم.

این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است

پس ...

اگر هنوز در انتخاب ورزش دلخواه خود دو دل هستید ٬ به جمع ما بپیوندید كه به خانواده تكواندو خوش آمدید !

رشد و توسعه فیبرهای سرعتی قدرتی (سفید) برای افزایش نسبی قدرت مبرم میباشد این نوع فیبرها عمدتا با اجرای تمرینات قدرتی کوتاه مدت و به صورت انفجاری رشد می کنند در صورتیکه فیبرهای استقامتی (قرمز) خاصیت استقامتی دارندو از لحاظ رشد حجمی در قیاس با فیبرهای سرعتی بسیار ضعیف تر می باشند رزمی کارانی که به دنبال وارد کردن ضربات دست یا پای سریع و در عین حال قوی هستند می بایست تمرینات با وزنه را بصورتی انجام دهند که فیبرهای سرعتی آنها رشد و توسعه یابد. یک روش برای هدف قرار دادن این فیبرهای عضلانی انجام تمرینات با حجم پایین و با شدت مضاعف می باشد یک برنامه برای این ورزشکاران بصورت عمومی می تواند از تکرارهای بین 1 تا 5 و با مقدار وزنه 85% تا 100% یک تکرار حداکثرتشکیل شده باشد . و بین هر ست بین 3 تا 5 دقیقه استراحت مناسب می باشد.ددر ابتدا با تکرارهای آهسته شروع کرده تا قدرت پایه افزایش یابدسپس بصورت تدریجی تمرینات انفجاری را اجرا می کنید.این تمرینات با حجم پایین در عین حال که کمترین حجم عضلانی را برای فرد به ارمغان می آورد باعث افزایش ماکزیمم قدرت در فرد می شود به همین خاطر این سیستم تمرینی برای ورزشکارانی که می خواهند در یک دسته وزنی مشخص رقابت کنند بسیار کارامد می باشد.و همچنین دردهای عضلانی را که پس از تمرین ظاهر می شود را کاهش میدهد.

و این موضوع به منزله این است که تمرینات با وزنه با تمرینات اصلی ورزشکار تداخلی پیدا نمی کند.واژه سرعتی قدرتی بودن بر می گردد به داشتن قدرت انفجاری برای فاکتورهایی مثل وارد کردن ضربه،استارت زدن و هنگامی که یک مشت یا لگدبه سمت حریف پرتاب می کنید می خواهید که در عین حال سرعتی بودن آن ضربه آنقدر قوی باشد که حریف را از کار بیندازد.

دو جزء وجود دارد که این موضوع (سرعتی،قدرتی) را تقویت می کند :

الف) نیروی آغازین 

ب ) نیروی انفجاری.

نیروی آغازین به توانایی آنی فرد در بکارگیری حداکثر فیبر عضلانی ممکن اطلاق می شود و نیروی انفجاری به مدت زمانی که می توان قدرت عضله را حفظ کرد گفته می شود. هنگامیکه هدف ورزشکار افزایش سرعت است می بایست تاکید بر روی افزایش شتاب در موقع اجرای حرکات با وزنه باشد.در این شیوه تمرین که می بایست بصورت انفجاری اجرا شود قسمت (منقبض شدن عضله) حرکت نمی بایست بیشتر از 20 ثانیه در طول یک ست بیانجامد.

همچنین برای شرکت در وزن بالاتر تمرینات با حجم بالا و شدت کم نیاز است تا ورزشکار بر وزن خود بیافزاید.رزمی کاران بایستی تنفس خود را برای مسابقات آماده کنند.مثلا یک مبارزه می تواند از 3 راند 2 دقیقه ای و یا حداکثر یک راند 10 دقیقه ای بطول انجامد دیگر نیازی نیست دوهای استقامت را در برنامه تمرینی خود بگنجانید.به همین خاطر اگر خواستار بیشترین بازدهی از رشته خود هستید پس می بایست سیستم تنفسی خود را دقیقا با رشته ورزشی خود سازگار کنید.

ضمنا باید سعی کنید تا حد ممکن تمریناتتان شبیه به رشته ورزشی تان باشد برای مثال اگر ورزشتان بوکس است 5 دقیقه با شدت تمام کیسه بزنید.اجرای تمرینات جهشی و پرشی که از آنها به عنوان تمرینات و اگر (انبساط) سریع عضله نیز یاد می کند از ارزش و کارایی بسیار بالایی برای ورزشکاران رشته های رزمی برخوردار می باشد. اگر تابحال این شیوه از تمرینات را در برنامه تمرینی تان نگنجانده اید بدانید که چیز با ارزشی را برای افزایش سرعت و قدرت از دست داده اید.

تغذیه :

نیازی نیست که رژیم غذایی یک رزمی کار مثل بدنساز باشد وجود پروتیین به مقدار کافی در رژیم غذایی این ورزشکار هنوز اهمیت دارد.

البته میزان کربوهیدرات دریافتی در این ورزشکاران در قیاس با بدنسازان به مراتب می بایست بیشتر باشد. بدون دریافت کربوهیدرات به میزان کافی یک رزمی کار قادر نخواهد بود یک چنین حجم بالای تمرینی را تحمل کند یک رژیم غذایی حاوی 50% کربوهیدرات، 30% پروتئن  و

 20% چربی  برای شروع ایده آل می باشد.

فقط به خاطر داشته باشید که میزان کالری مصرفی روزانه خود را یادداشت کنید و بر طبق آن میزان کالری دریافتی را منطبق سازید. روزهایی که تمرین سنگین انجام می دهید واضح است که میزان

کالری مصرفی بدن بسیار بالاتر از میزان کالری مصرفی در روزهای

غیر تمرینی می باشد.

به همین خاطر است که ارزیابی کالری مصرفی و دریافتی روزانه

بسیار مهم می باشد.اگر بصورت غیر عمدی با کاهش وزن روبرو

شدید بر مقدار کالری روزانه بصورت تدریجی (حدود 200 تا 300 کالری)

در روز بیافزایید تا دوباره به وزن دلخواه خود برسید

تعریف انعطاف پذیری:انعطاف پذیری به دو شکل ایستا و پویا تعریف می شود.
انعطاف ایستا عبارت است از حدود تغییرات حرکت در حول مفصل. این انعطاف پذیری را می توان به صورت دقیق تری توسط وسیله ای به نام انعطاف سنج اندازه گرفت.
انعطاف پذیری پویا فقط مربوط به تغییر حرکت کامل مفصل نبوده بلکه با نیروهایی که در برابر هر نوع تغییر حرکت مقاومت می کند، سروکار دارد.
● فواید انعطاف پذیری:۱) افزایش دمای عمومی بدن.
۲) افزایش جریان خون در بین عضلات فعال، در نتیجه اکسیژن رسانی و مبادله اکسیژن از هموگلوبین به شکل مناسب و آزاد شدن سریع انرژی برای عضلات.
۳) افزایش سرعت در انتقال ایمپالس های عصبی و آسان کردن حرکات بدن.
۴) کاهش در تنش عضلات.
۵) جلوگیری و کاهش آسیب های احتمالی در حین اجرای حرکت.
۶) افزایش ضربان قلب و تنفس و آمادگی، عملکرد مؤثر تر و مطمئن تر قلب، رگ های خونی، شش ها و عضلات.
۷) کمک در آمادگی روانی.
۸) کاهش ناراحتی های قبل از قائدگی های دردناک.
۹) کمک در گرم کردن و سرد کردن قبل و بعد از انجام هر گونه فعالیت ورزشی.

● عوامل محدود کننده تمرینات کششی:

هنگام انجام تمرینات انعطاف پذیری، عوامل محدود کننده حرکت و جود دارند که عبارتند از:
▪ عضله
▪ کپسول مفصلی
▪ تاندون عضلات
▪ پوست و بافت همبند
▪ استخوان
▪ سن
▪ جنس
که به ذکر اسم این عوامل بسنده می کنیم و از توضیح آنها خود داری می کنیم .
● تکنیک های کشش:برای توسعه و گسترش انعطاف پذیری چندین تکنیک کششی ابداع شده است که هر یک از این تکنیک ها باعث افزایش انعطاف پذیری در عضلات می گردد در این قسمت نیز تنها، نام این تکنیک ها را ذکر می کنیم.
۱) کشش پویا
۲) کشش غیر فعال
۳) کشش ایستا
۴) کشش بالستیک
۵) کشش تسهیل عصبی- عضلانی عمقی
● نکات مورد توجه در اجرای تمرینات کششی:در یک برنامه کششی مؤثر، راهنمایی ها و تدابیر زیر باید رعایت شود:
▪ پیش از هر گونه حرکت کششی شدید، با استفاده از دو های نرم و گام برداری سریع یا دوچرخه سواری و یا پرش های آرام خود را گرم کنید. (ضربان قلب را به آستانه تحریک برسانید.)
▪ برای افزایش انعطاف پذیری، عضلات باید تحت فشار و اضافه بار قرار گیرند یا فراتر از دامنه معمولی وادار به کشش شوند. اما نه به حدی که باعث درد و ناراحتی شوند.
▪ تنها تا نقطه سفتی یا نقطه مقاومت در برابر کشش (یا تا آنجایی که شما احساس درد کنید) عمل کشش را انجام دهید.
▪ افزایش دامنه حرکتی در مفاصلی رخ می دهد که کشیده می شوند و این بدان معنی است که فقط در برخی مفاصل امکان افزایش دامنه حرکتی وجود دارد.
▪ زمانی که عضلات پیرامون مفاصل دردناک را می کشید، جانب احتیاط را از دست ندهید، از درد نباید غافل شد، چون نشان دهنده ی نادرستی انجام حرکت است.
▪ هنگام فعالیت های کششی در ناحیه کمر و گردن، از باز شدن و تا شدن بیش از حد این نواحی پرهیز کنید.
▪ در مقایسه با وضعیت ایستاده، انجام حرکات کششی در وضعیت نشسته، فشار کمتری به ناحیه کمر وارد می کند و لذا احتمال آسیب دیدگی این ناحیه کاهش می یابد.
▪ عضلاتی را بکشید که خشک، سخت و انعطاف ناپذیرند.
▪ عضلات ضعیف را تقویت کنید.
▪ حرکات کششی را همواره به آهستگی و با کنترل انجام دهید.
▪ به هنگام حرکات کششی، به طور طبیعی نفس بکشید و نفس خود را حبس نکنید.
▪ حرکات کششی دست کم باید سه بار در هفته انجام شود تا شاهد حداقل پیشرفت باشیم. برای رسیدن به نتایج بهتر توصیه شده است تا حرکات کششی پنج تا شش بار در هفته انجام شود.
▪ در تمرینات کششی نباید با سایر افراد رقابت کرد بلکه باید به اصل تفاوت های فردی توجه داشت.
▪ تعداد، مدت، شدت و تکرار مطلوب حرکات کششی:
پیرامون زمان مطلوبی که یک کشش باید ادامه یابد تا دامنه حرکتی مفصل گسترش یابد، پژوهش های بسیاری تا کنون انجام نشده است ولی با توجه به محدود یافته های مختلف در این زمینه توصیه می شود؛ کشش عضله در مراحل آغازین برنامه به مدت ده ثانیه انجام شود. همزمان با افزایش انعطاف پذیری، ممکن است گروه عضلانی به اضافه بار نیاز پیدا کند که این کار را می توان با افزایش مدت زمان کشش عضله انجام داد و زمان هر کشش را حداکثر تا سی ثانیه افزایش داد.
فرد مبتدی باید با سه تکرار از هر حرکت کار را شروع کند و با بهبود انعطاف پذیری می تواند هر حرکت را تا پنج بار افزایش دهد تا اضافه بار گروه عضلانی، حالت پیشرونده داشته باشد.حرکات انعطاف پذیری باید دست کم سه روز در هفته انجام شود البته انجام روزانه حرکات بهتر است.شدت حرکات کششی همواره باید زیر آستانه درد هر فرد باشد.

چند تمرین کششی افزایش انعطاف پذیری بدن

تمرین کششی را باید تا حدی انجام دهید که به بدنتان فشار بیش از حدی وارد نشود. اگر دچار مشکلات کمر، مفاصل یا سایر مشکلات بهداشتی هستید، قبل از انجام این تمرینات حتما با پزشکتان مشورت کنید.

۱) دراز کشیدن به شکم روی آرنج ها: در حالی که پاهایتان کنار هم قرار دارد، روی شکم دراز بکشید. بدنتان را روی آرنج هایتان که به طور مستقیم زیر شانه هایتان قرار دارد، تکیه دهید. کمر و شکمتان را در حالت شل روی زمین قرار دهید. برای ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت عضلات پشت را تقویت می کند و قوس طبیعی کمر را حفظ می کند.

۲) چرخش کمر در حال درازکشیده به پشت: به پشت دراز بکشید در حالی که زانوهایتان خم شده است. زانوهایتان را کنار هم نگه دارید و شانه هایتان را روی زمین تکیه دهید. زانوهایتان را به یک طرف بچرخانید تا زمانی که در کمر یا لگنتان احساس کشش کنید. ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در این حالت بمانید.

۳) حرکت زانوها به سمت قفسه سینه: روی پشتتان دراز بکشید. زانوهایتان را خم کنید و پاها را از روی زمین بلند کنید. زانوهایتان را با دست هایتان قلاب کنید و زانوهایتان را به سمت قفسه سینهتان بکشید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.

۴) حرکت گربه و شتر: روی دست ها و زانوهایتان روی زمین تکیه کنید. کمرتان را با انقباض عضلات شکم و ثابت نگه داشتن لگن بچرخانید. سپس در حالی که قفسه سینهتان را به سمت بالا می برید، بگذارید کمرتان به سمت زمین پایین بیاید و قوس بردارد. برای مدت کوتاهی در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.

۵) خم کردن جانبی گردن: سرتان را به آرامی به سمت شانه خم کنید و شانهتان را ثابت نگه دارید و صورتتان را به طور مستقیم به جلو نگه دارید. برای ۵ ثانیه در این حالت بمانید، بعد سرتان را به سمت شانه دیگر خم کنید و برای ۵ ثانیه آن را نگه دارید. این حرکت را برای ۵ بار در هر طرف تکرار کنید.

۶) چرخش شانه: با حرکتی ملایم و مداوم شانه هایتان را بچرخانید. شانه هایتان را به سمت گوش هایتان بالا بیاورید. آنها را در پشتتان به سمت هم بکشید. آنها را به وضعیت استراحت پایین بیاورید، و بعد آنها را در جلو هم بچرخانید. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.

۷) خم کردن مچ: بازوی راستتان را جلوی بدنتان باز کنید به طوری که کف دست رو به پایین باشد و آرنج در حالت مستقیم قرار بگیرد. مچ دستتان را خم کنید تا نوک انگشتان دستتان رو به زمین قرار گیرد. با استفاده از دست چپ پشت دست راست را به آرامی به سمت عقب بکشید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار با هر دست تکرار کنید.

۸) باز کردن مچ: بازوی راستتان را جلوی بدنتان باز کنید به طوری که کف دستتان رو به بالا باشد و آرنجتان به طور مستقیم قرار داشته باشد. مچتان را خم کنید تا نوک انگشتانتان به سمت زمین قرار بگیرد. با استفاده از دست چپ، پشت دست راست را به آرامی به سمت عقب بکشید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار با هر دست تکرار کنید.

۹) کشش عضله سر پشت بازو: دست راستتان را پشت سرتان قرار دهید، به طوری که کف دستتان روی سرتان قرار داشته باشد. با دست چپتان آرنج دست راست را بگیرید و آن را به سمت پایین بکشید تا هنگامی که پشت بازوی راستتان احساس کشش کنید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را برای ۳ تا ۵ بار با هر بازو تکرار کنید.

۱۰) کشش عضله پکتورال (عضله جلوی سینه) با یک بازو: در مقابل یک ساختار ثابت مانند یک دیوار یا درخت بایستید. در حالی که رو به دیوار هستید، دست راستتان را از کنار بدن تا سطح قفسه سینه بالا بیاورید به طوری که کف دستتان روی دیوار قرار گیرد. بدنتان را به سمت چپ بچرخانید تا از دیوار و بازوی بازشدهتان فاصله بگیرد، تا حدی که جلوی قفسه سینهتان احساس کشش کنید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را با هر بازو ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.

۱۱) کشش عضله پیریفورم (عضله ای که از انتهای ستون فقرات به استخوان ران کشیده می شود و بخشی از عضلات لگن را تشکیل می دهد): به پشت دراز بکشید. زانوی چپتان را خم کنید و آن را تا حد نیمه راه مانده به قفسه سینه بالا بیاورید. زانویتان را با دست راستتان قلاب کنید و آن را به سمت شانه راستتان بکشید. باسن هایتان را روی زمین نگه دارید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار با هر پا تکرار کنید.

۱۲) کشش کشاله ران (عضلات اداکتور یا نزدیک کننده): در حالی که پشتتان را به طور مستقیم نگه داشته اید، روی زمین بنشینید. کف پاهایتان را به هم بچسبانید. بگذارید زانوهایتان به سمت زمین پایین بیاید. برای ۳۰ تا ۶۰ ثانیه یا تا زمانی که عضلات تان خسته شود، در این حالت بمانید.

۱۳) کشش عضلات پشت ساق: در مقابل یک ساختار ثابت مانند دیوار قرار بگیرید به طوری که پنجه پای راستتان جلوتر از پای چپ روی زمین قرار داشته باشد و پنجه پا به طور مستقیم رو به جلو باشد. زانوی راستتان را خم کنید. لگنتان را به سمت جلو خم کنید و به سمت دیوار خم شوید.هر دو پاشنه پایتان را به سمت پایین نگه دارید. ساق پای چپتان را مستقیم نگه دارید و زانوی راستتان را روی قوزکتان خم کنید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را با هر پا ۳ تا ۵ بار تکرار کنید.

۱۴) کشش عضله چهارسر (جلوی ران) در حالت ایستاده: در حالت ایستاده با قرار دادن یک دست روی دیوار تعادل بدنتان را حفظ کنید. بعد با دست دیگر پایتان را در محل قوزک قلاب کنید و بدنتان را از زانو تا لگن در حالت مستقیم نگه دارید. به آرامی با دستتان پایتان را به سمت باسنتان بالا بکشید تا هنگامی که جلوی ران احساس کشش کنید. ران پا باید به طور مستقیم در حالت کشیده قرار داشته باشد و به سمت بیرون منحرف نشود. برای ۲۰ تا ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید. می توانید این حرکت را با گرفتن قوزک پا با دست مخالف هم انجام دهید. با هر پا ۲ تا ۳ بار این حرکت را تکرار کنید.

۱۵) کشش تاندون آشیل (تاندونی که عضلات پشت ساق را به پاشنه پا وصل می کند): در مقابل دیوار قرار بگیرید، به طوری که پنجه پای راستتان در جلوی پنجه پای چپتان قرار داشته باشد و انگشتانتان به طور مستقیم به سمت جلو قرار بگیرد. هر دو زانویتان را خم کنید. لگنتان را به سمت جلو فشار دهید و به سمت دیوار خم شوید. هر دو پاشنه پاهایتان را به سمت پایین و هر دو زانویتان را با پنجه های پاهایتان در یک خط نگه دارید. برای ۲۰ ثانیه در این حالت بمانید. این حرکت را برای ۳ تا ۵ بار با هر پا تکرار کنید.

همانطور که همه می دانید انجام تمرینات ورزشی بسیار مفید و ضروری برای هر شخص می باشد. و به حفظ وزن و تناسب اندام کمک می کند و باعث می شود شما احساس خوبی داشته باشید.

ممکن است تصور کنید اگر مقدار کم تمرین  برای شما مفید است پس تمرین هر چه بیشتر اثرات مفید بیشتری در پی خواهد داشت اما این ایده همیشه صدق نمی کند.

ورزش متعادل باعث افزایش حرارت غریزی است و برای بدن مفید است اما هنگامی که شما با شدت  بالا ورزش و ورزش می کنید ،و به بدنتان فرصت نفس کشیدن هم نمی دهید! خب طبیعتا مثل اغلب ورزشکاران حرفه ای میدانید که این ورزش دیگر آن ورزشی نیست که آنرا مساوی با سلامتی میگویند. و در دراز مدت اثرات مطلوبی روی بدن نخواهد داشت اما این نکته را هم باید بدانید بدن شما به نسبت شدت تمرین نیاز به زمانی برای ریکاوری دارد.

تعریف تمرین زدگی

به  مجموعه ای از نشانه های ناخوشایند به ویژه خستگی طولانی مدت ، اُفت عملکرد ورزشی یک ورزشـکار که غـالـبا بـراثر افــراط در حجم و شدت تمرینات یا اجـرای برنامه های غلط تمرینی ایجادمیشـود،بیش تمرینی یا تمرین زدگی  گفته میشود.

 نشانه های تمرین زدگی عبارتند  از:

کاهش عملکرد
فقدان انگیزه
هماهنگی ضعیف
از دست دادن اشتها
درد عضلانی مزمن
سفتی مزمن در مفاصل
سردردهای مزمن
زمان بهبئدی طولانی تر
از دست دادن تمرکز
کاهش اعتماد به نفس
افسردگی

علل اصلی بیش تمرینی 

ازمیان علل مختلفی که تاکنون درمورد تمرین زدگی گزارش شده است می توان سه علت اصلی را برشمرد. 
۱-استراحت ناکافی بین جلسات ۲- نامناسب بودن حجم وشدت تمرینات۳- افزایش ناگهانی فشارتمرین

شما باید هر آنچه مربوط به اهداف ورزشی تان می شود را درک کنید ، بدن شما نیاز به زمان کافی برای بازیابی و تنظیم کردن و رسیدن به توانایی های جدید و بالاتر دارد. گاهی اوقات افراد تازه وارد به دنیای ورزش سعی می کننتد تا  تمرینات بیشتر و بیش از حد را در زمان کوتاه تر انجام دهند و هنگامی که تلاش می کنیم  به آنها بگوییم بدن شما به استراحت نیاز دارد با بی اعتنایی از کنار آن می گذرند.
ورزش بیش از حد در حال حاضر به عنوان یک مشکل و بسیار شبیه به بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی به رسمیت شناخته شده.
هنگامی که نشانه های تمرین بیش از حد را احساس می کنید برای مدتی از شدت تمرینات خود را کاهش دهید. وقتی که دوباره احساس کردید آماده شده اید مجددا بتدریج فشار تمرین خود را افزایش دهید.

بعضی اوقات شما باید فقط یک هفته تمام به طور کامل استراحت کنید و هیچ گونه  ورزشی انجام ندهید.

مانند تعطیلات از کار، که به بدن و ذهن خود فرصتی برای استراحت و آسایش و از سر گرفتن فعالیت میدهید ، بعد از یک هفته شما می توانید دوباره  با نشاط و طراوت تمرینات را شروع کنید .

به یاد داشته باشید ، اگر شما دچار تمرین بیش از حد و تمرین دگی شوید این به بدی این است که اصلا تمرین نکرده باشید.

 تمرین بیش از حد مانع پیشرفت شماست و ممکن است باعث عوارض جانبی مختلف نیز بشود

پیشگیری از بیش تمرینی

پیشگیری از تمرین زدگی، بهتر و مؤثرتر از درمان آن است.نکات مهم در این زمینه عبارت است از:

فشار ( شدت وحجم ) تمرین را به تدریج بالا ببرید . هیچگاه در هرهفته بیش از ۱۵ تا۱۰ درصد برحجم یا شدت تمرینات نیفزایید.

اصل تنوع را درتمرینات رعایت کنید . گاهی از ورزش های دیگری که از نظر دستگاه های انرژی مشابهت زیادی به رشته ورزشی شما دارند استفاده کنید  مثلا تمرین تفریحی بسکتبال برای کشتی گیران .

در طراحی برخی از جلسات تمرین از خود ورزشکاران کمک بگیرید. پیش بینی روزهای تعطیل در برنامه تمرینات لازم است . هر هفته حداقل یک روز تعطیل کنید. بین فصول مختلف تمرینی از دوره های استراحت کامل سود جویید.

از جلسات تمرینی که موفقیتی برای ورزشکار درپی دارد استفاده کنید . ورزشکاران را تشویق به تغذیه مناسب کنید.  با نزدیک شدن به فصل مسابقات، از فشار  به ویژه حجم  تمرینات بکاهید.

از روش های نشاط آور  مثل ماساژ، آرام تنی، آب درمانی، دوش آب ولرم  برای بازسازی بدن ورزشکاران بین هر دو جلسه تمرین استفاده کنید .صدمات و بیماری های کوچک را جدی بگیرید و با توجه به آنها شدت و حجم تمرینات ورزشکار را تنظیم کنید.

در فواصل زمانی منظم، ورزشکاران را در آزمون های آمادگی جسمانی شرکت دهید تا از میزان پیشرفت یا پسرفت واقعی آنها آگاه شوید.

از ورزشکاران در معرض خطر  نوجوانان و جوانان، میانسالان و کسانی که به شدت تمرین می کنند غافل نشوید . به برنامه تمرینی آنها توجه بیشتری کنید .خواب ورزشکار باید کافی باشد وگرنه در مرحله تمرینات جدی به سرعت دچار تمرین زدگی می شود.

راهنمای کامل شش تکه کردن شکم و آب کردن چربی های اطراف شکم

ر بدی که این چربی های اضافه به ترکیب بدن می دهند، ممکن است برای بسیاری از افراد آزار دهنده باشند. احتمچربی های دور کمر و ظاهالاً همه افراد دوست دارند کمری باریک، زیبا و منعطف داشته باشند. چنین خصوصیاتی علاوه بر اینکه نشان سلامتی فرد به حساب می آیند، مسلماً در ترکیب بندی بدن هم تاثیر گذار خواهند بود..

اما اگر شما هم یکی از افرادی هستید که از ترکیب کمر و پهلوهای خود راضی نیستید، دیگر نگران نباشید. برای رسیدن به اندام مورد نظر خود، کافی است در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

داشتن یک دور کمر متناسب با بدن، با انجام یک سری تمرین های ورزشی مداوم و مخصوص و داشتن یک رژیم غذایی مطلوب، امکان پذیر می شود. چربی اضافه انباشته شده دور کمر می تواند زنگ خطری برای سلامتی افراد باشد. به عنوان مثال افرادی که دچار بیماری های عروق کرونری هستند، در صورت داشتن چربی اضافه دور کمر، بیشتر در معرض خطر مرگ قرار دارند. علاوه بر این داشتن یک کمر متناسب برای خانم ها یک فاکتور جذابیت و زیبایی محسوب می شود.

تحقیقات نشان می دهند، کمری باریک، که بدن را به شکل ساعت شنی در می آورد، نسبت به سایز سینه معیاری بهتر از جذابیت و زیبایی در خانم ها محسوب می شود.

گرچه شکل و شمایل ظاهری شما متاثر از ژنتیک تان است، اما در صورت داشتن برنامه غذایی نادرست و یا نداشتن تحرک کافی نمی توانید ژنتیک را به طور کامل در داشتن اندام نامتناسب مقصر بدانید. اما خبر خوش این است که هر شخصی با هر شکل اندامی قادر است از چربی های اضافه دور کمر خود کم کند.

در ادامه به سه قدم موثر در کاهش چربی های دور کمر اشاره می کنیم.

قدم اول: رژیم غذایی خود را تغییر دهید

کاهش کالری دریافتی برای سوزاندن چربی های اضافه بدن خود امری موثر محسوب می شود. اما در کنار آن شما می توانید با انتخاب بعضی غذاها نیز چربی های دور کمر خود را نشانه گرفته و به شکل مطلوبی کاهش دهید.

-چربی های مناسب مصرف کنید. چرا چربی های در یک قسمت از بدن مانند شکم انباشته می شوند؟ شما با مصرف کردن غذاها و چربی های سالم و طبیعی موجب توزیع متناسب چربی ها در کل بدنتان می شوید. بالعکس مواد غذایی وچربی های غیر خوراکی و نا مناسب باعث انباشته شدن چربی ها در قسمت های مختلف بدن از جمله شکم می شوند

چربی های خوراکی و سالم که موجب تناسب اندام و توزیع متناسب چربی در بدن می شوند:

روغن زیتون، روغن کنجد، روغن های حیوانی مانند و روغن دنبه

چربی های مضر: شامل تمام روغن های نباتی جامد و مایع موجود در بازار که باید از خوردن انها اجتناب کرد. این روغن ها علاوه بر انباشته کردن چربی ر بدن باعث ایجاد کبد چرب گرفتگی عروق،مشکلات قلبی و ... می شوند

جهت اگاهی بیشتر به این متن مراجعه کنید

-از خوردن چربی های ترانس که اغلب در مواد تهیه شده از روغن های هیدروژنه مانند مارگارین، کلوچه و بیسکوییت یافت می شود، اجتناب کنید. این مواد به افزایش چربی های دور کمر و شکم کمک می کند.

- قدم دوم: از تمرینات ورزشی مناسب کمک بگیرید

-به روی شکم دراز بکشید و کمی از زمین فاصله بگیرید، سپس بر روی آرنج دستان خود در حالی که به سطح زمین نگاه می کنید تکیه کنید. عضلات شکم خود را محکم به درون منقبض کنید. در این حالت باسن شما به طرف پایین و کمر صاف قرار می گیرد. سعی کنید تا حدی که می توانید در این وضعیت بمانید و از قوس دادن به کمر جلوگیری کنید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار در روز و هر دفعه به مدت ۳۰ ثانیه تکرار کنید.

-بر روی یک سطح راحت روی بازوی سمت راست خود دراز بکشید و پاهای خود را به سمت بیرون کشیده و پای راست را روی پای چپ قرار دهید. در این حالت آهسته باسن خود را از زمین جدا کرده و به سمت بالا بکشید. سعی کنید وزن خود را بر روی بازوی راست و پاها به مدت ۱۰ تا ۱۵ ثانیه تحمل کنید. این تمرین را برای هر سمت بدن ۵ بار تکرار کنید.

-در حالی که پاهای شما به اندازه ۸ تا ۹ اینچ فاصله دارند، به حالت نیم خیز قرار بگیرید و بازوهای خود را به سمت جلو بکشید. این حرکت را ۱۵ تا ۲۰ بار و هر بار به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه انجام دهید.

-در حالی که یک دست خود را به کمر زده اید، دست دیگر را بالای سر برده و تا جایی که می توانید به سمت مخالف بکشید. در این حالت بدن به صورت اریب قرار می گیرد.

-روی یک نیمکت بنشینید. زانوهای خود را به سمت شکم خم کرده و در حالی که کم کم پاهای خود را از زمین جدا می کنید بدن خود را نیز به عقب متمایل کنید. در این حالت که عضلات شکم منقبض می شود کمر خود را نیز آهسته به راست و چپ بپیچانید. این حرکت باعث انقباض و کشیدگی عضلات شکم می شود.

هنگام انجام حرکات ورزشی می توانید از ابزارهای کمکی نیز بهره بگیرید که در ادامه به چند حرکت مفید با استفاده از این ابزارها که به کوچک شدن دور کمر شما کمک می کند اشاره می کنیم:

-از دمبل استفاده کنید. در حالی که صاف ایستاده اید و با هر دست یک دمبل را برداشته اید، دستان خود را از دو طرف بدن به صورت صاف از خود دور کنید و کمی نگه دارید. ۴ مرتبه در هر روز و هر بار به تعداد ۱۰ دفعه این حرکت را انجام دهید. این حرکت ضمن تقویت عضلات شانه و گردن باعث پهن ترشدن این عضلات شده ودر نتیجه کمر باریکتر بنظر می رسد.

-بر روی زمین صاف ایستاده و با دست راست دمبل را بردارید و دست چپ را به کمر بزنید. کم کم بدن خود را به طرف راست متمایل کرده، بازو و دست راست را آویزان کنید و به مدت ۵ ثانیه در این وضعیت باقی بمانید. همین حرکت را با دست چپ نیز انجام دهید.

-هر روز به مدت ۱۰ دقیقه از حلقه لاغری استفاده کنید. این حرکت علاوه بر ایجاد شور و نشاط بچه گانه در شما، کمک شایانی به کاهش چربی های دور کمر می کند

برنامه تمرینی منحصر به فرد برای تکه تکه کردن ماهیچه های شکم.

قدم سوم: از انجام تمرینات ورزشی لذت ببرید

ورزش کردن را به تدریج آغاز کرده و ادامه دهید. معمولا اشتیاق افراد در شروع یک رژیم ورزشی جدید باعث می شود که فرد در ابتدا همه تمرینات را پشت سرهم و بشدت انجام دهد. این شدت عمل دیر یا زود منجر به خستگی و سرخوردگی فرد (قبل از دستیابی به نتیجه مورد نظر) در انجام تمرینات خواهد شد. بنابراین پیشنهاد می شود بجای انتخاب یک برنامه شدید ورزشی، تعدادی از تمرینات را انتخاب کرده و به دفعات کم در طی روز انجام دهید و به تدریج افزایش دهید.

-در یک دفترچه یادداشت تمریناتی که انجام می دهید و روند پیشرفت خود را ثبت کنید. به این ترتیب هرگز از انجام این تمرینات احساس خستگی نخواهید کرد و بتدریج نتیجه مطلوب را در کمر و اندام خود خواهید دید!

-شرایط مناسب و راحت را هنگام انجام تمرینات برای خود فراهم آورید. پوشیدن لباس مناسب، همراه داشتن بطری آب و یا حتی گوش دادن به یک موسیقی مناسب می توانند کمک کنند که تمرینات را با انگیزه و هیجان بیشتری انجام دهید.

-تمرینات یوگا را در برنامه ورزشی خود بگنجانید. یوگا در کاهش چربی های دور شکم و تقویت عضلات آن تمرین مناسبی است و خصوصا اگر به صورت دسته جمعی انجام گیرد هیجان و لذت بیشتری به همراه خواهد داشت.

-هنگام انجام تمرینات تنفس را فراموش نکنید! بیشتر افراد حین ورزش کردن، برای داشتن تمرکز در انجام صحیح تمرینات خصوصا تمریناتی که عضلات داخلی را درگیر می کنند، نفس کشیدن را فراموش می کنند و این منجر به سفتی بدن و خستگی زودرس می شود.

***

با رعایت رژیم غذایی مناسب و انجام ورزش های مناسب، تنها با اندکی پشتکار به سایز و اندام دلخواه خود خواهید رسید

فلسفه كمربند در تكواندو        

کمربند سفید به معنای پاکی است و جواز شروع فراگیری تکواندو،زرد نشانه ای است که هنرجو مانند

جوانه ای است در حال رشد،سبز نشانه ی دفاع و هنرجویی است که به این مرحله می رسد می

تواند از خود و دیگران دفاع کند.وقتی تکواندو کار از رنگ آبی بهره میگیرد به آرامش دست یافته است و

با گذر از این مرحله می تواند کمربند قرمز ببندد و علیه مهاجم و بی عدالتی و جهل قیام کند.تکواندو

کار با کمربند سیاه درگیر روحیه ای تهاجمی ودنیای ناشناخته است.زمانی که به کمربند سیاه دست

می یابد،تازه متوجه می شود که تصورات شروع کارش از تکواندو بسیار ابتدائی و کودکانه بوده و اکنون

بیشتر در محاصره ناشناخته ها قرار دارد.امروز علاوه بر آبی آسمانی،قرمز غروب،سبز درختان و سایر

رنگها هزاران رنگ در دست داریم و این رنگها طبیعی هستند که در عمق روح و جان ما اثر می

گذارند.دربین رنگها برخی مورد علاقه ما هستند و برخی هم بر عکس نفرت ما را بر می انگیزند و

نسبت به گروهی از رنگها نیز بی تفاوت هستیم.زندگی بشر در بدو پیدایش بر پایه عواملی

چون شب و روز،تاریکی و روشنی و....بنا شده ،که خارج از کنترل وی بوده است.شب

باعث توقف فعالیت های انسان بوده و آدمی با خواب به پیشتاز طلوع آفتاب می رفته است.رنگ های

مربوط به این دو محیط آبی آسمانی و زرد است.رنگ آبی تیره،آرامش و سکون است.فعالیت

های بشر در جهت پیروزی و دفاع بوده،فعالیت های مربوط به حمله پیروزی به رنگ قرمز

مشخص می شود و فعالیت های مربوط به دفاع با رنگ سبز نشان داده می شود.

تکواندو هنر دفاع است نه تهاجم.

لباس تکواندو توبوک(Tobok)نام دارد و شامل پیراهن سانگی(Sangi)،شلوار(Hai)و

کمربند(TTI)است.رنگ لباس مخصوص تکواندو سفید و بیانگر صلح و دوستی است.سفید

پک(Pack)نشانه پاکی و صداقت است.تکواندو اساسا جهت دفاع ابداع شده است نه تهاجم،اگر

به محتوای تکنیکی فرم ها توجه کنید،در می یابید که همگی با حرکات دفاعی شروع می شوند

،آن هم از طرف چپ.قلب که زمانی مرکز احساسات شناخته می شد و اکنون ثابت شده است

که هر احساسی بر آن اثر می گذارد،در سمت چپ قرار دارد.با توجه به محتوای دفاعی

تکواندو،لازم است شکل ظاهری هر تکواندو کاری به گونه ای باشد که احساسات پاک و

صداقت وی را بیان کند در این میان رنگ سفید سمبل صلح و دوستی انتخاب شده است.فرم

های لباسهای سنتی تکواندو با لباس کشاورزان مطابقت دارد و بیانگر این مطلب است که

تکواندو توسط کشاورزان و جهت دفاع از خانواده،زمین و مرز و بوم تمرین می شده و بعدها

توسط آنها تحول یافته است.با تشکیل فدراسیون جهانی تکواندو(WTF)و با توجه به رشد

چشمگیر آن در دهه 80 تصمیم بر آن شد تا جهت شناسایی و تفکیک تکواندو از سایر هنرهای

رزمی که دارای لباس مشابه هستند،لباس جدید با فرم یقه(لی)طراحی می گردد یا اینکه فرم

لباس تا حدی تغییر یافت و لیکن شکل کلی آن دست نخورده باقی ماند و مخصوصا رنگ سفید

لباس که سمبل صلح است.کمربند های رنگارنگ در سالهای نچندان دور،در میهن خودمان

چیزی به نام شال در پوشاک عمومی مردان وجود داشت که نمونه هایی از آن اکنون نیز در

بین مردمان استانهای کردستان،کرمانشاه،ایلام،گیلان و برخی عشایر وجود دارد.در سایر نقاط

جهان نیز شال به انواع مختلف وجود داشته است و برخی دهقانان بی بضاعت به جهت صرفه

جویی در هزینه پوشاک از شالهای کوچک و گاه از شالهای باریک با یک یا دو دور استفاده می

کردند.این نوع شال هم در هنرهای رزمی ظاهر شد و به تدریج جهت تعیین میزان پیشرفت

هنرجویان از رنگ های مختلف کمربند های بر اساس طول موج آنها تنظیم شوند،در آن

صورت رنگ قرمز در ابتدا می آمد و رنگ سفید در وسط.این گونه ترتیب رنگ ها با

فرهنگ زندگی انسان هماهنگی ندارد و نمی تواند راهنما و بیانگر مسیر حرکت وی

باشد.سفید،نشانه صداقت و صلح سفید رنگ پاکی، صداقت،صلح و دوستی است.

رنگ سفید در همه ادیان مورد احترام است و برخی نیز آن را مقدس می دانند.

کمربند سفید به معنای پاکی هنرجو از ماهیت تکواندو است.

اگرچه هنرجویان مبتدی اطلاعات مختصری از تکواندو دارند،ولی درک عمیقی از

تکواندو ماهیت تمنیکها و اصول آن ندارد.ضمنا سفید بیانگر این است که هنر جو هیچ درجه

ای یا رتبه ای در زمینه ی تکواندو ندارد.زرد بیانگر امید و کوشش

زرد رنگ آفتاب و نور است.رنگ امید و کوشش.رنگ محرک کمربند زرد بیانگر این است که

هنرجو با اشعه تکواندو روبرو شده و می رود تا به عمق آن دست یابد.به معنای دیگر جوانه

دانه ها در ابتدا زرد رنگ هستند و پس از رشد به رنگ سبز در می آیند بنابراین می توان گفت:

هنرجو مانند جوانه ای است که با تلاش پیگیر سعی در رشد و شکوفایی دارد.سبز،نشانه دفاع

جوانه ای که سر از خاک بیرون می آورد به تدریج رنگ سبز به خود می گیرد.سبز رنگ

دفاع است.دفاع از تکواندو دفاع از خود،دفاع از دیگران.همانگونه که گفته شد تکواندو هنر

دفاعی است.کلیه تکنیک های آن در جهت دفاع ابداع شده اند.هنرجو در این مرحله با تاکتیک

های اساسی آشنایی کامل یافته و می تواند به خوبی آن ها را اجرا کند.می تواند تکنیک ها را

درک کند و کوتاه کلام از ماهیت تکواندو آگاه شده است.آبی،تداعی آرامش

آبی رنگ آرامش است.رنگ آب دریاها و رنگ آسمان.نهال تکواندو اینک سر به آسمان کشیده

و از گزند طوفانها در امان است.اینک آرامش یافته است.حالا تکواندو کار درختی شده که می

تواند به راحتی چون چتری خود و دیگران را محافظت کند.

قرمز،رنگ تهاجم قرمز رنگ حمله و هجوم است.رنگ جنگ و خون.رنگ شعله و آتش است سرخی افق

بامدادان و غروب شامگاه.هنرجوی تکواندو از یک سو می تواند بر ظلم و ستم،نادانی جهل و

بی عدالتی قیام کند و از طرفی رو به روشنایی روز می رود به سوی اوج تلاش و فعالیت و

از جهتی به شب نزدیک می شود.   سیاه:دنیای ناشناخته ها

سیاه رنگ ناشناخته ها،رنگ بیم و هراس و رنگ یاس و ماتم است.هنرجوی تکواندو به

ناشناخته ها رسیده است. از طرفی روحیه تهاجم که در کمربند قرمز یافته با هم درگیر می

شوند.آرامشی که در کمربند ابی یافته،او را صبور ساخته است.در مقابل ناشناخته ها با

مهارتی که در خلال سالهای تمرین یافته به پا می خیزد و به شناسایی درون خود می

پردازد.اکثر دارندگان کمربند سیاه در ابتدا خود را علامه دهر می دانند،ولی چندی بعد در می

یابند که در میان ناشناخته ها محصورند.در این لحظات بهرانی تکواندو،چراغ تابناکی است

که تکواندو کار را به سرمنزل مقصود می رساند.روحیه ی سرسختی و تسلیم ناپذیری که در

خلال تمرینات کسب کرده تکواندو کار را وا می دارد تا در میان ناشناخته گام بردارد و با

تجربیات قبلی آن را بسنجد.احترامی که مردم نسبت به رنگ سیاه دارند،هر تکواندو کار را به

سوی کشف واقعیات زندگی سوق می دهد

اگر می خواهید سبک ورزش تان را عوض کنید، راهش این نیست که تمرین های مقاومتی را رها کنید و فقط روی حرکات هوازی تمرکز کنید، باید تمرین های مقاومتی را همچنان ادامه دهید.

این نرمش ها، مقدمه ای این برای سایر ورزش هایی است که در فضای آزاد می توانید انجام دهید. این حرکات نواحی از بدن را که هنگام دو درگیر می شوند، تقویت می کند. به این ترتیب نه تنها از آسیب های احتمالی پیشگیری می کنید بلکه کیفیت پیاده روی و دوی شما هم بالاتر می رود. با تمرین اول شروع کنید و تعداد حرکاتی که در نظر گرفته شده را کامل کنید بعد 15 ثانیه صبر کنید و دوباره سه دقیقه الگو را تکرار کنید. حالا 30 ثانیه صبر کنید و بعد تمرین های دوم و سوم را به همین شکل ادامه دهید. بعد از 30 ثانیه استراحت حرکت چهارم را تمام کنید.

1. اسکات پرشی

الف. روی پاهای تان بایستید و پاها را به عرض شانه ها باز کنید. دست های تان را تا جلوی شانه های تان بالا بیاورید و راست نگه دارید. به حالت نشسته قرار بگیرید و زانوهای تان را تا نزدیک ران های تان خم کنید.

ب. با فشار به پاشنه پا سعی کنید به هوا بپرید. دوباره برگردید و فورا خودتان را برای حرکت بعدی آماده کنید. این حرکت را 15 بار انجام دهید.

2. حرکت کوهنوردی

الف. در وضعیت فشار به بالا قرار بگیرید، یعنی دست های تان را روی زمین بگذارید به گونه ای که زیر شانه های تان قرار داشته باشند و پاهای تان را دراز کنید طوری که بدن شما از سر تا پاشنه پا به صورت یک خط مستقیم قرار بگیرد. پشت تان را صاف نگه دارید و زانوی چپ تان را به سمت قفسه سینه تان خم کنید.

ب. خیلی سریع حرکت را عوض کنید تا دوباره شروع کنید. حالا حرکت را با پای راست انجام دهید. این را یک حرکت حساب کنید و تا 15 حرکت سریع آن را انجام دهید.

3. پاها رو به پایین

الف. به پشت بخوابید در حالی که دست های تان را کنار بدن تان قرار داده اید. حالا پاهای تان را حدود 45 درجه بالا بیاورید. پاهای تان را صاف و کنار هم قرار دهید. حالا باسن تان را بالا بیاورید و آنقدر بلند کنید تا انگشتان پاهای تان جلوتر از سرتان قرار بگیرد.

ب. یک لحظه صبر کنید و خیلی آرام به نقطه شروع حرکت برگردید و 15 بار این حرکت را انجام دهید.

4. حرکت چرخشی

الف. به رو دراز بکشید و بازوهای تان را به حالت 90 درجه قرار دهید و کمی از زمین فاصله بگیرید. وزن تان را روی قسمت بالای بازوها و انگشتان قرار دهید. آرنج زیر شانه های تان قرار داشته باشد و پاها هم جفت و روی نوک انگشتان. خودتان رابرای 45 ثانیه در این حالت نگه دارید.

ب. به سمت راست بچرخید تا وزن تان روی بازوی چپ تان بیفتد بعد بازوی راست تان را مستقیم به بالا بکشید. حدود 45 ثانیه صبر کنید و به نقطه شروع برگردید و حدود 45 ثانیه صبر کنید. حالا به سمت چپ بچرخید و وزن تان را روی بازوی راست قرار دهید و بازوی چپ تان را مستقیم به بالا بکشید و دوباره 45 ثانیه صبر کنید.

اهميت ومكانيسم تنفس در تكواندو
تنفس نوعي استراحت و آرامش و پاسخي غيرارادي به علائم اتوماتيكي است كه خداوند به موجودات زنده اهداء كرده است با يك تحريك مغزي سينه گشادشده و هوا به درون آن هجوم مي برد وبا تحريك ديگري از جانب مغز سينه با بيرون دادن هوا استراحت مي كند. اين سيستم كه تنفس رادر بدن انسان تنظيم مي كند. بقدري موثراست كه ما به ندرت از وجود آن آگاهي داريم.
كافي است كه فكركنيد اگرنفس نكشيد چه مي شود يا اينكه چه وقت گرانبهايي رابايد صرف تنفس كنيد، اين سيستم بسيار عالي طراحي شده بطوري كه نيازي به اتلاف وقت براي پركردن و خالي كردن ششها نداريم و مي توانيم به خيال راحت حواسمان را روي چيزهايي ديگر متمركز كنيم.
تكواندو به ما مي آموزد تاهرذره از وجودمان را بشناسيم و بهبود بخشيم. تنفس بعنوان يكي از اجزاء تمرين اهميت فراواني براي هر تكواندوكاري دارد. تكنيكهاي تنفس بسياري درتكواندو وجود دارد كه هر روش راهي پربهاي جهت نيل به هدف است و همزمان با كسب كنترل تنفس، هنرجويان مزايا و اثرات تنفس خوب و درست را درك مي نماييد.
مبتديان اهميت آموختن تنفس راخلال تمرينات و بهبود تكنيكها با كمك تنفس را اكثراً فراموش مي كنند. آنان فراموش مي كنند كه تنفس را در تمرين و با هماهنگي و زمان بندي و سعي دربهبود سيستم تمريني تلفيق نمايند . البته بايد توجه داشت كه شاگردان در خلال زندگي روزمره شايد هرگز به تنفس فكر نكرده باشند و اكثراً به خودي خود وبدون آگاهي تنفس مي كشند. شاگردان بايد الگوهاي تنفسي خودرا اصلاح و بهبود بخشند وبتدريج با تكنيها تركيب نمايند و مي توان پس از چند دقيقه تمرينات تنفس پوم سه ها را تمرين نمود.
پوم سه ها رابايد به آهستگي و همراه با تمركز وهماهنگي با زمان فرم وبادرنظرگرفتن اصول تنفس و تكنيكي اجرا كرد. هر حركت بايد با دقت و تفكر اجراگردد. بطوري كه هيچ حركتي به سيستم غير ارادي سپرده نشود.
تا زماني كه مغز تطابق كامل را دريافت نكرده بايستي حركات به آهستگي تمرين شوند. پس ازآن كه حركات درمغز شاگرد ثبات يافت مي توان تمرينات رابا سرعت بيشتري اجراي نمودو. همچنان كه عضلات شكم و شاگرد قويتر مي شوند و مغزش كنترل بيشتري بر تنفس بدست مي آورد. در مي يابد كه حركاتش نيرو، سرعت و تمركز بيشتري بدست آورده است.
معمولاً اكثر ورزشكاران درسيستم تنفس راهي غيرطبيعي را مي پيمايند و اين خودباعث تنزيل اثرات تنفس مي باشد . اگربه روش تنفس كودكان توجه كنيد درمي يابيد كه آنان بااستفاده از عضلات شكم نفس مي كشند و فشار چنداني روي عضلات سينه ندارند. دريك تنفس خوب ابتدا قسمت هاي مياني و فوقاني پر مي شود و درتخليه سينه با فشار عضلات شكم و سپس پرده ديافراگم هوا ازششها خارج مي شود. اين سيستم تنفس كه طبيعي و غيرمصنوعي است علاوه بر تامين اكسيژن موردنياز بدن اثرات مفيدي بر جهاز هاضمه داشت و مهمتر از همه جريان نيروي “كي” (KI) رادربدن تسهيل مي نمايند.
تنفس در درونبدن انسان نيز از طريق نيرويي كه به آن كسني مي گويند تقويت مي كنيد. اين نيروي موموز يكي از بخش هاي مهم بدن اسنان درتنفس است.
اگرچه موضوع به نظربرخي غيرواقعي ومضحك جلوه مي كند، و ليكن علم پزشكي جديد آنرا به اثبات رسانده و قبول دارد. همانگونه كه هوا براحتي به بدن وارد وازآن خارج مي شود، كي هم به راحتي ازميان بدن جريان مي يابد.با وجود اين همان طوركه ازتنفس خودآگاه نيستيم از وجود كي هم اطلاع نداريم .كنترل قواي كي نيز همانند كنترل تنفس كاري پرزحمت و طولاني است.
ما سالهاي متمادي اين دورا ناديده انگاشته ايم . كنارگذاردن عادات گذشته به راحتي و سرعت تصوري غيرواقعي ومغرورانه است. تعويض الگوهاي قبلي نيازمند زمان است. گذر اززمان نيز طلب صبر و استقامت و پشتكار دارد. بدون صرف وقت جهت تبحر در تنفس، زمان صرف شده در تمرينات براي فراگيري تكنيكها تلف شده و اثر چنداني نخواهد داشت.
اگر نفس نكشيد، مرگ به سراغ شما مي آيد. كارآيي تكنيكهاي شما نيز بدون فراكيري كنترل تنفس از بين خواهدرفت. وقتي كه استاد به شاگرد مي گويد كه نفس خودرا كنترل كن در واقع سعي در جلب توجه وي به روش تنفس دارد و درعين حال ازاو مي خواهد كه كنترل بيشتري بر توانايي هاي فيزيكي ، فكري و روحي خود داشته باشد.
قبل از اجراي تكنيكهاي ششها رااز هوا پركنيد. و درخلال حركت هوا را به آهستگي و ملايمت و هماهنگ با تكنيك به خارج بفرستيد و درست درلحظه تماس تكنيك با هدف خروج هوارا به يكباره قطع كنيد. و پس از اصابت تكنيك باقي مانده هوارا بيرون دهيد. اگر چه درميزان هوايي كه بايد در لحظه تماس در بدن باقي بماند بين اسايتد اختلاف نظر وجود دارد(60تا40درصد) وليكن در سيستم تنفس اتفاق نظر دارند.
اگر چه تنفس يكي از علائم تشخيص حيات در موجودات زنده است، وليكن آيا تنها ورود و خروج هوا مارا كه اشرف مخلوقات هستيم، ارضا مي كند، يا اينكه بايد همان گونه كه بهترين غذاها و روشهاي پخت را انتخاب مي كنيم، بايد بهترين روشهاي تنفس را بيابيم.
بدن انسان بدون سيستم تنفس صحيح و تكنيكهاي ما بدون روشهاي تنفس كارآمد، مانند اتومبيلي است كه كارابوراتور آن تنظيم نباشد.


اهميت مكانيزم و كاربرد كيهاپ درتكواندو

كيهاپ براي بسياري از مبتديان معمايي مبهم است وتكواندو درنظرآنان تنها حركات فيزيكي شرقي مي باشد. آنان نمي توانند درك كنند كه چرا درمواقع خاصي از تمرين بايد كيهاپ بکشند. درحالي كه در شاگرداني كه مدتها به تمرين پرداخته اند توازني دقيق بين كيهاپ تمركز وتكنيك بوجود آمده است.
همه هنرهاي رزمي شرقي نوعي از كيهاپ رادربردارند. دراين هنرها تاكيد فراواني برتمركز نيرو و روحيه از طريق كيهاپشده است .درنظربگيريد كه چگونه هنري رزمي بدون تمركز نيرو و روحيه مي تواند موجود وموثرباشد مسلم است كه غيرممكن است.
فعاليتهايي كه دربرگيرنده حركات دست وپاباشد چيزي جز تمرين فيزيكي نيست. تكواندو علاوه برنيروي فيزيكي برنيروهاي فكري و روحي هم تاكيد دارد و فكر و ورحيه را همزمان با بدن تربيت مي كند. امرزو اكثر رشته هاي ورزشي اهميت كيهاپ راشناخته وبه نوعي ازآن استفاده مي كنند ولي غالباً “به صورت تصنعي وگاها” به دلايل خاص اقدام به فرياد زدن مي نمايند كيهاپ نيرو را از سه منبع جسم، فكر و روح جمع آوري ومتمركز مي كند. تمركز دقيقاً چيست و چگونه مي توان به آن دست يافت؟ در پاسخ بايد گفت كه تمركز عبارت است از توانايي جمع آوري فكر و روح و جسم درجهت انجام هدف موردنظر كه آنها را دريك راستا به حركت درآورد.
تمركز تخريب هدف فيزيكي واقعي يا فرض است. هر حركتي در تكواندو به سوي شخص يا هدف مشخص رانده مي شود. درمبارزات يا اجراي فرم ها هنرجو حركات خودرا متوجه هدف مشخص مي نمايد كه فرضي يا واقعي است . اگر حريف دوراست اورانزديك فرض مي كند واگر اساساً حريفي نيست ، اورا فرض مي كند.
دريك فرم يا مبارزه خيالي(سايه أي) همه حملات بايد متوجه نقاط حساس بدن حريف فرضي باشد. جناق سينه، كليه ها ، گردن، سرونقاط حياتي بايد فرض شده وبا تمام نيرو مورد تهاجم قرارگيرند در ضمن هنرجو بايستي دراجراي دفاع ها نقاط حساس خود را بپوشانند وتصوراين را داشته باشد كه تنها يك شانس براي برد يا باخت ، زندگي يا مرگ وجود دارد. با جمع آوري وتمركز تمام نيرو و حمله با حداكثر توانايي مي توان هر حركت را مرگ حتمي فرض نمود. هنرجو بايد فرض كند كه تنها يك شانس براي نجات زندگي خود دارد و براساس آن دفاع ها را انجام دهد. با تمريناتي اين چنين مي توان نيروي حداكثر را براي حمله يا دفاع متمركز وارائه نمود.
اگر هنرجو داراي ايمان قلبي قوي، كنترل فكر توانا و حركات فيزيكي پرقدرتي باشند تمام نيروي اين سه منبع را متمركز نمايد، مي تواند قدرت ، سرعت و دقت غيرقابل تصوري رابدست آورد كه وصف آن شايد اغراق آميز جلوه گر شود.
كيهاپ به خودي خود محصول تمركز است درظاهر وقتي عضلات شكم منقبض شده وديافراگم بالاكشيده شود. صدايي از حنجره خارج مي شود. ولي نتيجه باطني اين صدا، حداكثر استفاده از تمركز بدن و فكراست. كلمه “كي”(Ki) در زبان كرده أي درااي معاني فراواني است ولي دركلمه كيهاپ به معني هوا يا روح آمده وكلمه “ها”(Hap) به معناي باهم يا متحد مي باشد.
اگر ديده باشيد با تجربه كرده باشيد، انسان درمقابل انجام كارهاي سنگين جسماني مانند هل دادن يا بلندكردن چيزي فريادي خفيف از گلو  میكشد. اين فرياد كيهاپ نيست ولي به آن شباهت دارد. وقتي شخصي كاري انجام مي دهد كه نيروي فراواني نياز دارد. به طور طبيعي حنجره توليد صدا مي كند كه در جمع آوري نيروي او مفيد است و اين گونه اصوات درانجام كارها به اتحاد فكر وجسم كمك مي كند.
ولي كيهاپ در تكواند به گونه أي ديگر عمل مي نمايد و گاهي هم سهواً وغيرارادي درلحظاتي كه آخرين تلاش خودرا مي نماييم بدون فكركيهاپ مي كشيم.
يك كيهاپ خوب از منطقه دان جون (DanJun) كه در قسمت پايين شكم واقع ومركز نيروي حياتي بدن است ريشه مي گيرد.
استادبزرگ جوبانگ لي (JooBanglee) تئوري كي را اين گونه بيان مي كند. “منطقه دان جون كه محل قواي كي در بدن انسان است درفاصله يك تا سه انيچ زيرناف قرارداد وشامل سه نقطه مي باشد . نقطه اول به نام كي هه (Ki Hae) درفاصله يك انيچي ، نقطه دوم به نام كوان وون(Kwan Won) درفاصله دو اينچي و نقطه سوم با نام سوك مون (Suk Mon) درفاصله سه انيچي زيرناف قرار دارند . دان جون مركز انتشار انرژي يا قواي زندگي است و انسان بدون قواي دان جون نمي تواند حتي يك انگشت را تكان دهد . هرچند كه همه مردم اين قوا را دارند ولي به يك اندازه به آن تسلط ندارند.”
استاد لي دو روش عمده تمرينات تقويتي قواي كي را اين گونه بيان مي كند:
1 – دان جون كي(Dan Jun ki) – كاربرد تكنيكهاي تنفس براي توليد كي دراين روش آموخته مي شود.
2 – شين كي (Shin ki) – كاربرد تكنيكهاي رواني ازطريق انديشه براي كسب تسلط برمقدار نامحدودي از قواي كي از طريق كنترل فكرآموخته مي شود.
(كه نمونه اين روش را مي توان دراشخاص ديد كه براثر فشار روحي اشيايي راكه گاهي چند مرد توان آنرا نداشته باشند. بلند كرده اند . مانند مادري كه اتومبيل مشتعلي را كه فرزندش در زيرآن بوده بلند كرده است )
قبل از انجام هر حركتي كه محتاج به نيروي مي باشد، بايستي عضلات شكم را منقبض كرده براي اجراي يك كيهاپ خوب ابتدا ششها را از هوا پركنيد و سپس (20تا40درصد) آنرا بيرون دهيد. دراين لحظه باشدت وناگهاني نفس را قطع و عضلات شكم را منقبض كنيد. اين عمل باعث مي شود تا هوا دربدن شما مانند هوا در ترمزهاي بادي وسايل نقليه عمل نمايد.
بنابراين هنر جويان تكواندو وبايستي به موازات نرمش ها به تقويت عضلات شكم نيز بپردازند.
درتكواندو وفكر بدن با اجراي چونبي قبل ازهرعمل آماده مي شوند براي اجراي كامل چونبي عضلات شكم منقبض شده و دومشت پرقدرت نيز براي ثبات بيشتر بدن در جلوي شكم قرارگرفته وپاها را قدري از هم باز مي كنند. آماده سازي فكر نيز از طريق كنارگذاردن كليه مشغوليت هاي فكري وتمركز روي كاري كه بايد انجام گردد بدست مي آيد.
اجراي صحيح چونبي اهميت فراواني دارد.زيرا پلي بين حركات معمولي و نرم و حركات سريع وخشن تكواندواست. بنابراين ارجاي چونبي قبل وبعداز هر عملي ضروري مي باشد.
محل طبيعي نيروي فيزيكي بدن در قسمت پايين شكم قرارداشته و نيروي كي از آنجا سرچشمه مي گيرد چونبي اين نيرو را در دسترس قرار مي دهد و كيهاپ به گردآوري آن كمك مي كند. اگراين موارد را در ذهن داشته باشيد و تمرين كنيد مي توانيد تمامي نيروي طبيعي و روحي خودرا به كار ببريد. تركيب نيروي كي يا تمرينات و تكنيكها شما رادر دسترسي به قدرت، سرعت، چابكي و كنترل واقعي ياري مي دهند.
دوعامل تمركز و كيهاپ دست در دست هم هنرجويان تكواندو را دركسب تمركز روح، فكر وبدن ياري مي دهند اگرتمرينات تمركز و كيهاپ را به دقت وصادقانه پيگري نماييد، به تكينهاي برتر، نيروي بيشتري توازن فيزكي بالاتر دست خواهيد يافت.
تمام عوامل فوق، طبيعي و فطري هستند. ولي از طريق تمرين صحيح و اصولي تكواندو و رشد و توسعه مي يابند تكواند و عوامل فطري و طبيعي هنر جورا به درجات بالاي تاثيرگذاري رسانده، نيروي هاي دروني و بروني را متحد مي سازد.

اصول تمرینات

مجموعه: درمان با ورزش

حرکات اصلاحی گودی کمر+ تصاویر
برای کاهش انحنا یا قوس کمر ( لوردوز )، تقویت عضلات ناحیه شکم و ایجاد انعطاف پذیری در عضلات اطراف لگن و باسن، ورزش ها یا حرکات درمانی ویژه ای نیاز است.
1-مانند شکل زیر فرد به حالت چهار دست و پا روی زمین قرار می گیرد و با انقباض عضلات شکم سعی می کند گودی کمر را از بین ببرد، در این حالت سر را به سمت پایین می برد.

 2-بر عکس حالت قبل فرد، سر  و کمر را به حالت اولیه بر می گردد.

3- فرد مطابق شکل در حالی که به پشت خوابیده، با آرامی یکی از پاها را بالا آورده سپس پا را با آرامی پایین آورده و حرکت را با پای مخالف نیز انجام دهد.

4- فرد به پشت خوابیده  و زانوی خود را خم  کرده و در حالی که دستها از روی زمین بلند نمی شود ،آنها را به سمت پاشنه پاها کشیده و به مدت 3 ثانیه در همان حالت می ماند در این تمرین عضله شکم به خوبی منقبض می شود و تمرین بسیار خوبی برای تقویت عضلات شکم است.

5- این حرکت مانند تمرین قبلی است با این تفاوت که دستها روی زانو قرار گیرد  در این تمرین تا حدی از زمین بلند شوید که فشار روی عضلات شکم را احساس کنید.

 6- انجام حرکت درازو نشست

 
* دو حرکت کششی مفید

 
 ورزش های ویلیامز برای گودی کمر:
 ویلیامز اعتقاد دارد که علت عمده بروز کمر درد، بر هم خوردن انحنای طبیعی ستون فقرات است. به بیان دیگر وی اعتقاد دارد که در اثر علل و عوامل مختلفی از جمله ضعف عضلات جداره شکم، میزان انحنا یا قوس ناحیه کمر افزایش پیدا می کند و همین عامل موجب بروز درد کمر می شود.

همین  طور ویلیامز اعتقاد دارد که در اثر ضعف عضلات سرینی یا عدم انعطاف پذیری در عضلات اطراف لگن و ران به ویژه عضلات پشت ران ( عضلات همسترینگ ) شخص در هنگام فعالیت یا کار از الگوی صحیح استفاده نمی کند و همین عامل موجب مختل شدن حرکات مفاصل بین لگن و ناحیه کمر می شود و در نتیجه باعث بروز درد کمر می شود. بنابراین ویلیامز برای کاهش انحنا یا قوس کمر ( لوردوز )، تقویت عضلات ناحیه شکم و ایجاد انعطاف پذیری در عضلات اطراف لگن و باسن، ورزش ها یا حرکات درمانی ویژه ای طرح نمود که همانطور که اشاره شد، اصطلاحاً به آن ورزش ها یا نرمش های ( ویلیامز ) می گویند.

 تشریح ورزش های ویلیامز:
حرکت اول:
 فرد در حالی که به حالت راحت دراز کشیده و زانوهایش خم است، سعی می کند ضمن منقبض کردن عضلات شکم، لگن خود را کمی بلند نماید،هدف از انجام ورزش اول ویلیامز، تقویت عضلات باسن و کاهش انحنا یا لوردوز کمر است.

حرکت دوم :
 فرد در حالی که خوابیده و زانوهایش کمی خم است، سعی می کند با دستهای کشیده به حالت نشسته در آید.هدف از انجام ورزش دوم ویلیامز ، تقویت عضلات شکم و کاهش انحنا یا لوردوز کمر است.

حرکت سوم :
 فرد در حالت خوابیده، سعی می کند زانوهای خود را تا آنجا که می تواند به طرف سینه حرکت دهد،هدف از انجام ورزش سوم ویلیامز، ایجاد کشش و انعطاف پذیری در عضلات و عناصر اطراف ستون فقرات است.

حرکت چهارم :
 فرد در حالی که نشسته است، سعی می کند به طور ملایم دستهایش را به مچ پا برساند،هدف از انجام ورزش چهارم ویلیامز، ایجاد کشش و انعطاف پذیری در عضلات پشت ران ( عضلات همسترینگ) است.

حرکت پنجم :
فرد در حالی که در حالت استارت دو میدانی قرار گرفته است، سعی می کند با متمایل شدن به سمت جلو بر روی پای عقب خود فشار وارد کند.در مرحله بعد ضمن عوض کردن پاها، همین حرکت را برای پای دیگر انجام می دهد.هدف از انجام ورزش پنجم ویلیامز، کاهش انحنا یا قوس کمر است.

حرکت ششم :
فرد در حالی که کنار دیوار ایستاده است، سعی می کند بنشیند. در ضمن ممکن است این تمرین را با استفاده از یک صندلی انجام داد، یعنی فرد در کنار صندلی قرار میگیرد و به جای اینکه بر روی زمین بنشیند، بر روی صندلی می نشیند. هدف از انجام ورزش ششم ویلیامز، تقویت عضله چهارسر رانی است. همینطور در این تمرین عضلات سرینی تقویت می شوند.

 چند پیشنهاد ساده برای پیشگیری و کاهش گودی کمر
 درست خوابیدن
 در زمان نشستن، کف پا را صاف بر روی زمین قرار دهید، صندلی خود را تنظیم کنید و در صورت نیاز از یک بالشتک کوچک برای پُر کردن فضای خالی پشت کمرتان استفاده کنید.
 وقتی ایستاده اید، یک پا را مستقیم روی زمین و دیگری را روی یک پله، چهار پایه و یا هر چیز مشابه، در سطحی کمی بالاتر از پای دیگر قرار دهید. این کار حمایت کمرتان را افزایش خواهد داد.
 درست خوابیدن بهترین حالت برای خوابیدن، وضعیت صورت و شکم رو به بالا است، در حالی که بالشی زیر زانوها قرار گیرد، اما در صورتی که تمایل دارید بر روی شکم بخوابید حتما بالشی زیر شکم خود قرار دهید.

 
توجه داشته باشید که پوشیدن کفش پاشنه بلندموجب افزایش گودی کمرتان خواهند شد.
 از تقویت عضلات شکم، باسن و کمر غافل نباشید.قوس کمر تا بیش از ۹۰درصد با شنا کردن بهبود می‌یابد.
منبع:blog

• پارگی عضلات پشت ساق پا

پشت ساق دو عضله مهم با نام های گاستروکنمیوس و سولئوس دارد. این عضلات معمولا بدنبال ضربه مستقیم و یا کشیدگی شدید و در محلی کمی بالاتر از تاندون آشیل پاره میشوند. درمان پارگی رباط مچ پا  و پارگی عضلات پشت ساق پا این بیماران معمولا بصورت غیر جراحی است.

درمان پارگی عضلات پشت ساق پا

• بلافاصله بعد از آسیب، سرد کردن عضلات پشت ساق با کیسه حاوی خرده های یخ. سرمای موضعی برای 15-10 دقیقه که هر ساعت تکرار میشود

• استراحت و کمتر ایستادن و کمتر راه رفتن تا چند روز

• بستن کف پا و ساق با باند کشی با فشار ملایم به منظور کاهش تورم

• دراز کشیدن و بالا نگه داشتن ساق بالاتر از سطح قلب

• استفاده از دو عصای زیر بغل به مدت 2-1 هفته

• بی حرکت کردن مچ پا برای چند روز با آتل یا اسپلینت

بعد از یکی دو هفته درد بیمار بتدریج کاهش میابد. در این حال بیمار میتواند بتدریج در همان حال که از دو عصای زیر بغل استفاده میکند کف پای آسیب دیده را بر روی زمین فشار دهد. بعد از آن میتوان نرمش های کششی ساق را تحت نظر فیزیوتراپ شروع کرد. این نرمش ها قابلیت انعطاف عضلات و تاندون پشت ساق را افزایش میدهند. بتدریج و در طی چند هفته بعد نرمش های تقویتی عضلات ساق هم به نرمش های کششی اضافه میشود.

بیمار معمولا میتواند بعد از 8-6 هفته به راحتی و بدون کمک عصا راه برود. البته توانایی های کامل حرکتی و ورزشی نیاز به ماهها تمرین و نرمش دارند.

بعد ار پارگی عضلات پشت ساق بافت فیبرو سفتی در محل پارگی ایجاد میشود که ممکن است بتوان آن را در پشت ساق لمس کرد. این بافت ممکن است موجب ماندگار شدن دردی مزمن در محل شود که احتمال دارد تا ماهها باقی بماند. این بافت فیبرو قابلیت انعطاف خوبی ندارد و ممکن است موجب افزایش احتمال پارگی هایی در همان محل در آینده و بدنبال ضربه شود.

مطالب مرتبط: درمان گرفتگی و درد در عضلات پشت ساق پا ،درد ساق پا ، درد یا زق‌زق در شب،علل پارگی تاندون آشیل،سیب دیدگهای تاندون و عضلات پشت پا ،شایع‌ترین آسیب‌های عضلانی در ورزش ،آناتومی پا - عضلات: منبع:کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی تهران

سرماخوردگی و ورزش

سرما خوردگی التهاب راههای تنفسی است که در اثر سرایت ویروسی بوجود می آید. سرماخوردگی شایعترین بیماری است که در سراسر جهان انسانها را گرفتار می کند . بیش از 2000 ویروس مختلف سبب بروز سرماخوردگی می شوند.

25 تا 65 درصد مواقع ویروس های رینوویروس و کوروناویروس( rhinoviruses و coronaviruses )علت اصلی سرماخوردگی هستند. اغلب زمان سرایت رینوویروس در فصل پاییز و بهار است ،درحالیکه کورونوویروس به طور معمول بیشتر در طول زمستان رخ می دهد.

چگونه یک فرد سرما می خورد؟
در بزرگسالان انتشار ویروس سرماخوردگی از طریق انتشارهوایی و استنشاق از بینی اتفاق می افتد .ویروسهای قویتر ساده تر از انواع خفیف آنها انتقال پیدا می کنند .به دلیل اینکه میزان بیشتری از ویروس در سرفه و عطسه انتشار می یابند،بنابراین باید با نگه داشتن دستمال مقابل (بینی و دهان) مانع از انتشار ویروس از راه سرفه و عطسه و ترشحات بینی شد.
یک راه خوب دیگر برای از بین بردن ویروس، شستن دستها با آب وصابون است.

رطوبت و آب وهوا ابتلا به سرماخوردگی را افزایش نمی دهد ، بلکه سرما باعث تجمع افراد در فضای بسته می شود و این خود منجربه انتقال ویروس سرماخوردگی از طریق فرد به فرد می شود.



درمان سرماخوردگی
پزشکان معتقدند دوره سرماخوردگی یک هفته بدون درمان و یک هفته همراه با درمان است. داروهای بدون نسخه شامل آنتی هیستامین ، ضد احتقان و ضد سرفه و ضد درد سبب بهبودی موقت علائم می شود.

برای رهائی از سرماخوردگی باید سیستم ایمنی بدن ،آنتی بادی های کافی برای از بین بردن ویروس بسازد که این روند سه الی چهار روز طول می کشد.

بخوردادن فاقد تأثیر یا دارای تأثیر کم برعلایم است . ویتامین c موجب پیشگیری از سرماخوردگی نمی شود اما ممکن است شدت و مدت علائم را کم کند.

شیوهایی مانند استراحت ، استفاده زیاد از مایعات گرم و داروهای بدون نسخه برای کاستن علائم سرماخوردگی هنوز همه کاری است که در درمان سرماخوردگی می توان انجام داد.

حفظ سیستم ایمنی بدنی مناسب
اینکه یک فرد بعد از ورود مقدار کافی از ویروس دچار سرماخوردگی شود وابسته به فاکتورهای مختلفی است که برروی سیستم ایمنی تأثیر می گذارد.

سن بالا و سیگار کشیدن ، فشار روحی ، تغذیه نامناسب ، کمبود خواب همگی دست به دست هم می دهند تا موجب تخریب عملکرد سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر ابتلا به بیماری شوند.

عملکرد بهینه سیستم ایمنی با تغذیه مناسب ، به حداقل رساندن استرس های زندگی ، اجتناب از خستگی های مزمن و کسب خواب کافی بدست می آید.

عملکرد سیستم ایمنی در پی کاهش وزن سریع و عدم دریافت مکفی کالری کاهش پیدا می کند . از این رو کاهش وزن می بایست تدریجی باشد تا ایمنی در سطح مناسب حفظ شود.

آیا پیاده روی روزانه می تواند فرد را از سرماخوردگی حفاظت کند؟
مطالعات نشان داده است افرادی که ورزش می کنند نسبت به افراد غیرورزشکار کمتر سرما می خورند.

تمرینهای ورزشی با شدت متوسط تغییرات مثبتی در سیستم ایمنی ایجاد می کند ، اگرچه بعد از جلسه تمرین ، سطح ایمنی به سطح قبل از تمرین بر می گردد. اما در طولانی مدت سطح پایه ایمنی بالاتر رفته و خطر عفونت را کاهش می دهد.

آیا تمرینات خیلی زیاد ،آسیب رسان است؟
یک باور رایج درمیان ورزشکاران حرفه ای و مربیان آنها وجود دارد و آن اینکه تمرین سنگین مقاومت بدن را در برابر ویروس کاهش می دهد. در طی المپیک های زمستانی و تابستانی بیشترین درگیری پزشکی ورزشکاران عفونت ذکر شده است.

در مطالعات انجام شده در فعالیت های مشابه ماراتن، دوندگان در معرض خطر بیماری بیشتری هستند. مدت 6 الی 9 ساعت طول می کشد تاسیستم دفاعی بدن که در اثر 2-3 ساعت دویدن افت نموده دوباره به حالت اولیه برگردد. این زمان به ویروس ها فرصت پخش شدن و جایگزین شدن می دهد.

هنگام بیماری ، استراحت یا تمرین؟
به توصیه اکثر صاحب نظران اگر یک نفر دچار سرماخوردگی معمولی شود ( آبریزش بینی و گلودرد بدون تب یا بدن درد عمومی) چند روز بعد از برطرف شدن سرماخوردگی می تواند تمرین شدید را هم انجام دهند.

تمرینات سبک تا متوسط ( مثل راه رفتن ) درحین سرماخوردگی مضر نیستند . در افراد مبتلا به رینوویروس بیماران بدون اینکه عملکردشان کاهش یابد و یا شدت علایم سرماخوردگی افزایش یابد قادر به شرکت در تمرین هستند.اما در مواردی که فرد همراه با سرماخوردگی دارای علائمی شامل تب و افزایش خستگی ، درد عضلات و تورم غده های لنفاوی باشد.

در چنین مواردی ورزشکار می بایست 2 الی4 هفته برای انجام تمرینات شدید صبرکند.

به طور کلی اگر علائم بیماری سرماخوردگی مربوط به سیستم تنفسی فوقانی باشد انجام تمرین ملایم بلامانع و حتی سودمند است.

در هنگامی که فرد در بستر بیماری است می تواند تازمان برگشت تدریجی سلامتی خود به صورت سبک تمرینات خود را شروع کند مگراینکه احتمال بدهد بیماریش واگیر دار است که در این صورت می تواند قبل از فعالیت با پزشک معالج خود مشورت کند.

ACSM( انجمن پزشکی ورزشی امریکا) معتقد است فعالیت جسمانی در حد 30 دقیقه ، 5 روز هفته یا بیشتر فشار کمتری بر سیستم ایمنی وارد کرده و از تمرین طولانی مدت و شدید بهتر است.

تمرین متوسط و منظم خطر ابتلا به بیماری تنفسی را کمتر می کند .ورزشکارانی که مجبورند برای مسابقه تمرینات سخت انجام دهند دستورات ارائه شده برای حفظ مناسب عملکرد سیستم ایمنی را اجرا کنند.

حقوق ورزشی
مقررات بازدید از وسایل ورزشی

از آنجا که ورزش با هـدف ارتقاء سلامت جسمـی و روحی روانی افراد جامعه ترویج و توصیه می‌شود، در متن ورزش برای همه دست اندرکاران، به تناسب مسئولیتها یک تکلیف محوری ضمنی هم همواره وجود دارد که تمام فعالیتها باید پیرامون این تکلیف به انجام برسد و به هیچ وجه نباید این تکلیف نادیده گرفته شود و یا تحت الشعاع سایر امور ورزشی قرار گیرد. تکلیف محوری مزبور، مراقبت از سلامت جسمانی و روحی روانی ورزشکاران است. برای عمل به این تکلیف محوری یکی از وظایف قانونی مهم مدیران ورزشی، وظیفه بازدید از وسائل ورزشی می‎باشد. زیرا وسایل و تجهیزات ورزشی از جمله چیزهایی هستند که اگر نظارت بر صحت و سلامت و کیفیت و استاندارد بودن یا نبودن آن اعمال نشود می‎تواند عامل ورود آسیب‎های جدی به ورزشکاران شود. برای بازدید درست از وسایل و تجهیزات ورزشی، باید وسایلی که ورزشکاران استفاده می‎کنند را به دو دسته شخصی و عمومی دسته بندی نمود.

وسایل شخصی وسایلی هستند که اختصاص به خود ورزشکار دارد و دیگری یا دیگران از آن استفاده نمی‎کند. مانند ساق بند، ساعد بند، دستکش و ... در ورزش تکواندو و سایر ورزشهای رزمی و کفش و ساق بند در ورزش فوتبال. وسایل عمومی هم وسایلی می‎باشند که برای همه ورزشکاران استفاده می‎شوند. مانند شیاپ جانگ در تکواندو، تشک در کشتی و دار حلقه، خرک، بارفیکس و پارالل در ژیمیناستیک، زمین چمن در فوتبال و استخر در شنا. مدیران و مسئولان ورزشی، به تناسب این دسته بندی برای بازدید و اعمال نظارت بر وسایل ورزشی، تکلیف قانونی دارند.

مدیر یک مجموعه ورزشی، علی‎الاصول نسبت به وسایل شخصی ورزشکاران وظیفه‎ای ندارد اما نسبت به وضعیت ایمنی برق مجموعه، ایمنی جایگاه تماشاگران، ایمنی زمین مسابقات و موارد مشابه آن مسئول است و باید خود و عوامل تحت امرش به تکلیف قانونی بازدید وسایل، متناسب با نوع وسیله اقدام کنند. ولی در مورد بازدید از وسایل شخصی ورزشکاران، افزون بر خود ورزشکار، تکلیف بر عهده مدیران مستقیم (کُچ ، مربی) نیز می‎باشد. برای نمونه در فعالیتهای ورزشی باشگاهها، مربی وظیفه دارد از اینگونه وسایل بازدید کند و مطمئن شود، که آیا دست کشی که مثلاً تکـواندوکار برای مبارزه استفاده می‎نماید، استاندارد هست یا خیر؟ همچنین هوگوی مورد استفاده او مطابق استانداردهای مربوطه می‎باشد یا نه؟ در ورزشهای توپی مانند فوتبال هم، آیا کفش فوتبالی که شاگرد باشگاه برای تمرین پوشیده از لحاظ مقررات این ورزش از کفش‎های مجاز هست یا نیست؟ اینها و موارد مشابه آن که فراوان هم هستند، همگی در قلمرو وظایف و تکالیف قانونی مدیران مستقیم (مربیان و کُچ‎ها) است و مدیران غیر مستقیم، نقشی در آن ندارند.


اما از بازدید و کنترل وسائل ورزشی چه نتیجه‎ای باید حاصل شود؟ یا بعبارت دیگر، هدف از بازدید و کنترل وسایل ورزشی چیست؟ بر اساس فلسفۀ ورزش که گسترش سلامتی در جامعه است و تکلیف محوری به مراقبت از سلامت جسمانی و روانی ورزشکاران که در پی این فلسفه بوجود می‎آید، بازدید و کنترل و حصول اطمینان از صحت و سلامتی و استاندارد بودن وسایل ورزشی، باید نتیجه‌اش جلوگیری از مصدوم شدن و آسیب دبدن خود ورزشکاران استفاده کننده از وسایل باشد.

همچنین باید پیشگیری از آسیب جسمانی رسیدن به دیگر ورزشکارانی که در معرض استفاده از این وسایل قرار دارند را نیز در پی داشته باشد. در باره وسایل عمومی مانند برق ورزشگاه هم نتیجه علاوه بر حفظ سلامتی ورزشکاران، جلوگیری از ورود آسیب به دیگران از جمله تماشاچی‎ها نیز می‎باشد.

در کنار این نتایج، این نتیجه مهم حقوقی نیز از بازدید از وسایل ورزشی حاصل می‎شود که اگر بازدید مطابق مقررات و بطور صحیح صورت گرفته باشد و حادثه‎ای رخ دهد، مدیر ورزشی مسئول شناخته نمی‎شود. ولی بر عکس، اگر بازدید نشده باشد یا بازدید برابر مقررات مربوطه به انجام نرسیده باشد، مدیر ورزشی به تکلیفش عمل نکرده و بنابراین، مدیری که به تکلیفش عمل نکرده در برابر آن حادثه مسئول است.

تصویرسازی ذهنی

تصویر سازی ذهنی یک مهارت روانی است که در آن تصاویر ذهنی مثبت و آشکاری در مغز ایجاد و یا باز سازی می شود . مغز نمی تواند بین اجرای واقعی یک مهارت ورزشی وتصویر سازی ذهنی برای یادگیری مهارتی جدید استفاده کنند.

از آنجا که عملکرد ورزشکاران بازتابی از افکار و احساسات آنها است ، پس می توانند با ایجاد تصاویر ذهنی مثبت از خودشان در حال انجام مهارت ، مهارت خود را هم بالا ببرند . علاوه بر این ، آنها میتوانند مهارت را به مراتب بیشتر از آنچه بر روی دیواره انجام می دهند در ذهن خود تصور کنند . همچنین ایجاد تصاویر ذهنی موفقیت آمیز ، احساس اعتماد به نفس آنها را تقویت می کند ، در نتیجه تصویرسازی ذهنیتها کمک خواهد کرد تا عملکردی با نتیجه مثبت پیش روی داشته باشند . ورزشکاران همچنین می توانند از تصویر سازی ذهنی برای یادگیری استراتژی استفاده کنند . برای مثال ، صعود کننده می تواند از تصویر سازی ذهنی برای آگاهی از وضعیت خود و تکالیف مربوط به آن وضعیت استفاده کند . همچنین کوهنوردان می توانند با استفاده از تصویر ساز ی ذهنی ، با مسیر آشنا تر شوند .

ورزشکاران بایدتصویر سازی ذهنی را پیش از تمرین ، در خلال آن و بعد از تمرین انجام دهند .

• تصویر سازی ذهنی پیش از مرحله تمرین جسمانی به ورزشکاران کمک خواهد کرد تا از نظر ذهنی خود را آماده انجام مهارت های آن تمرین کنند .

• تصویر سازی ذهنی در خلال تمرین به ورزشکاران در یادگیری مهارت های جدید و رفع اشتباهات آنها کمک خواهد کرد .

• معمولاً عضلات ورزشکاران بعد از تمرینات جسمانی بسیار شل می شود ، در نتیجه در این زمان ورزشکاران آمادگی استفاده از تصاویر ذهنی را بیشتر دارند و می توانند با استفاده از این روش ، مهارت های آموخته شده در تمرین را تقویت کنند .

رعایت دستورالعمل های زیر به ورزشکاران تازه کار در امر تصویر سازی کمک می کند :

• با مهارت هایی که خوب انجام می دهید تصویر سازی را شروع کنید .

• سپس روی مهارت هایی که می خواهید آنها را بهبود ببخشید امتحان کنید .

• سعی کنید مهارتی را که روی آن کار می کنید « احساس » کنید .

• در صورت امکان تصویر سازی در همان حالتی که برای انجام آن مهارت لازم است ، اجرا کنید . این کار به شما کمک خواهد کرد تا مهارت را « احساس » کنید .

• کارهایی را که می خواهید در هر جلسه انجام دهید در مسیر رسیدن به محل تمرین در ذهن خود مرور کنید.

• هنگام تمرین ، حرکات و بازی ها را قبل از انجام آنها در ذهن خود به تصویر بکشید .

• اگر اشتباهات تکنیکی به شما گوشزد شد ، سعی کنید « احساس » کنید که مهارت را به طور صحیح انجام می دهید .

• در محل مسابقه احساس کنید که بر خود تسلط کامل دارید .

• رسیدن به اهداف خود را در ذهن مجسم کنید .

• هر فردی مجهز به یک ضمیر خود آگاه (ذهن هوشیار) و یک ضمیر نا خود آگاه (ذهن نیمه هوشیار) و یک ضمیر فوق آگاه (ذهن فوق هوشیار) است.

• یکی از راههای تغییر افکار، تغییر تصاویر ذهنی است.

• هر فردی، یک تصویر ذهنی از خود دارد که بر آیند خود پنداره های او در موضوعات مختلف است.

• هر تجربه ممکن است به تقویت یا تضعیف یک خود پنداره های او در موضوعات مختلف است.

• فکر کردن و تکرار ذهنی یک تجربه باعث تقویت تصویر ذهنی و تایید بیشتر آن می شود.

• ابتدا باید تصویر ذهنی را اصلاح کرد.

• تصاویر ذهنی قابلیت جراحی شدن را دارند.

• تصاویر ذهنی تامین کننده برنامه های ضمیر نا خودآگاه ما هستند و ضمیر ناخود آگاه مسئول اجرایی بخش اعظم زندگی ماست.

• مغزما به دو نیم کره راست و چپ تقسیم می شود که نیمکره چپ امورمربوط به استدلال و منطق و تجزیه وتحلیل و تفکرعمودی را کنترل می نماید و نیمکره راست مسائل مربوط به تخیل و سلیقه و هنر و احساس و… را شامل می شود.

• نیمکره راست نسبت به لحن ، بلندی، کوتاهی و جهت صدا حساس است.

• نیم کره راست نسبت به محتوا و مضمون پیام حساس است و به محتوای کلامی و منطقی آن کاری ندارد. بنابر این تلقینات و پیامهایی که مورد تاکید خاص قرار بگیرند به نیمکره راست مغز می روند.

• برای ایجاد یک حالت جدید باید مدیریت تصاویر ذهنی را به طرز قابل قبولی فرا بگیرید.

• هر تصویری ذهنی دارای کیفیتهای فرعی است (بصری- سمعی- لمسی)

• مهمترین کیفیتهای فرعی بصری :

حرکت و سکون

رنگی یا سیاه و سفید

نور و میزان روشنی

اندازه

فاصله

چند بعدی

تضاد رنگ

زاویه دید

سرعت

• مهمتربن کیفیتهای فرعی سمعی :

شدت

ارتفاع

سکوت

لحن و طنین

فرکانس صدا

جابجایی

فاصله

• مهمترین کیفیتهای فرعی لمسی :

سردی و گرمی

فشار

وزن

غلظت

سوزش

درد

• می توان با استفاده از کیفیتهای فرعی، تصاویر ذهن را کارگردانی نمود.

• تصاویر ذهنی به حالت خود احساس و دیگر احساس وجود دارند که معمولاً برای جذب و دریافت از حالت خود احساس و برای دفع از حالت دیگر احساس استفاده می شود.

• برای استفاده از تکنیک های تصویر سازی ذهنی باید به چند نکته توجه داشته باشید:

در زمان حال

مثبت

با آرامش مناسب

• قبل از هر تصویر سازی ذهنی تنفس ۲ ۴ ۱ را انجام دهید.

برای تحقق هر هدفی، ابتدا تصاویر روشن و مناسبی با توجه به کیفیتها فرعی بسازید(خالت خود احساس)

• ضمیر خود آگاه به منزله سوارکار و ضمیر نا خودآگاه به منزله اسب است.

• تلقین و تکرار تامین کننده ضمیر ناخودآگاه است و باید در سطح مربوط به آن به کارگیری و استفاده گردد.

• یکی ازخطاهای رایج دراستفاده ازتکنیک ها تصویر ذهنی این است که سطح هوشیار و خود آگاه را در لحظه استفاده از تصاویر ذهنی دخالت می دهند . هر یک باید کار خودش را انجام دهد.

• هر کسی باید یک استراحتگاه ذهنی و یک خوابگاه ذهنی داشته باشد.

• قبل ازمطالعه، کلاس، امتحان، تمرین، مسابقه و هرکار مهم دیگری ابتدا به مدت چند دقیقه با رعایت شرایط وضوابط لازم تصویر ذهنی مربوطه را درحالت خود احساس بسازید و سپس کار را انجام دهید.

• برای استفاده از تصویر ذهنی باید در حالت”آلفا” قرار گرفت.

• طبقه بندی امواج مغزی به صورت زیر است:

امواج “بتا” : حالت عادی و هوشیار با فرکانس ۱۴

دراز و نشست موثرتر از دستگاه‌های ورزش برای تناسب اندام


به گزارش سايت فدراسيون تكواندو، هر ساله میلیون‌ها دلار خرج خرید دستگاه‌های ورزش می‌شود و بسیاری از مردم تصور می‌کنند که این دستگاه‌ها نقش اصلی در تناسب اندام آنها دارند. محققان دانشگاه ویسکونیسن تاثیر محبوب ترین دستگاه‌های ورزشی را با حرکات ورزشی سنتی مانند دراز و نشست مقایسه کردند.

ادوارد استنگر، یکی از محققان می‌گوید: ما هزینه زیادی را صرف خرید دستگاه های ورزشی برای انجام ورزش‌های شکمی می‌کنیم و تنها آنها را برای برقراری تناسب اندام مناسب می‌دانیم. در بررسی‌های انجام شده هشت مرد و هشت زن بین 18 تا 24 سال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد هیچ کدام از دستگاه‌های ورزشی فعالیت ماهیچه‌ها را بیشتر از حرکت کرانچ افزایش نمی‌دهد.

استنگر می‌گوید: واضح است که دراز کشیدن بر روی زمین و انجام حرکت کرانچ برای همه مناسب نیست. اما برای یک فرد معمولی که می‌خواهد عضلات شکمی خود را قوی تر کند و سلامت بهتری داشته باشد انجام حرکت دراز و نشست مناسب است.

یکی از محققان می‌گوید: باید در نظر داشت که یک حرکت خاص ورزشی برای کار کردن بر روی همه عضلات شکم مناسب نیست. برای مثال برخی حرکات برای افزایش استقامت بدن مناسب هستند، اما بر روی شکم تاثیر چندانی ندارند. هر حرکت ورزشی تاثیر خاصی بر روی بدن دارد.

گرم کردن و خنک کردن بدن چند دقیقه‌ بیشتر به طول نمی‌انجامند. اما تغییر زیادی در ورزش ایجاد می‌کند.

در این جا به نکاتی برای بهتر انجام شدن گرم کردن و خنک کردن بدن اشاره شده است.

بسیاری از ورزشکاران آماتور گمان می‌کنند صرف انجام حرکت ورزشی کافیست، اما بدون گرم و سرد کردن 

آسیب‌های جدی در کمین عضلات و مفاصل ورزشکاران است.

گرم کردن بدن اگر درست انجام شود باعث جریان خون و آماده شدن بدن برای ورزش می‌شود.

عضلات اگر گرم و منبسط باشند بهتر کار می‌کنند . گرم کردن بدن باید پنج دقیقه‌ تا 10 دقیقه‌ باشد. برای گرم کردن بدن می‌توان از ورزش‌های هوازی آرام استفاده کرد. برای مثال پیاده روی یا دوچرخه آرام مناسب هستند. قبل از انجام تمرینات قدرتی انجام حرکات هوازی مناسب است.

جوهارپر، یکی از مربیان المپیک می‌گوید: من به ورزشکاران برای گرم کردن بدن پیشنهاد می‌کنم که در هر طرف از بدن 25 رکت کششی انجام دهند و بر روی هر شانه 25 پرس انجام دهند.

بعد از انجام ورزش نباید به طور ناگهانی فعالیت را متوقف کرد. این کار باعث سرگیجه می‌شود. خنک کردن بدن ضربان قلب و فشار خون را پایین می‌آورد.

سعی کنید برای خنک کردن بدن از حرکات کششی استفاده کنید. این کار انعطاف پذیری را افزایش می‌دهد و خطر آسیب دیدگی‌ را کاهش می‌دهد. سعی کنید آرام بدن را خنک کنید. حرکات کششی ساده مانند چرخش شانه‌ها و چرخش لگن برای خنک کردن مناسب است. حرکت گردن مانند فرو بردن چانه در قفسه سینه نیز مناسب است.

اگر می‌خواهید ورزش شدید انجام دهید، بیشتر بدن را گرم کنید. هنگامی که بدن گرم بود حرکات کششی انجام دهید، انجام حرکات کششی بر روی عضلات سرد باعث آسیب دیدگی‌ آنها می‌شود. به هنگام انجام حرکات کششی نفس عمیق بکشید و آرام باشید. هر حرکت کششی را 15 تا 30 ثانیه نگه دارید